Φιλοξενούμενη στην εκπομπή MEGA Σαββατοκύριακο ήταν η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα τη περασμένη Κυριακή. Παραθέτουμε στη συνέχεια αποσπάσματα από τη συζήτηση που είχε με τους δημοσιογράφους Ι. Χασαπόπουλο και Μ. Αναγνωστάκη:

-- Δεν ετοιμάζεστε για διπλές εκλογές τον Ιούνιο;

-- Δε χρειάζεται για εμάς καμία ιδιαίτερη προετοιμασία. Και οι ευρωεκλογές έχουν το ίδιο περιεχόμενο με τις εθνικές. Βεβαίως, το αποτέλεσμα δεν είναι η επόμενη κυβέρνηση και το κοινοβούλιο, είναι το ευρωκοινοβούλιο. Βεβαίως, μέσα από αυτήν τη δραστηριότητα που αναπτύσσουμε, την έχουμε ξεκινήσει τη μάχη των Ευρωεκλογών, το πολύ πολύ θα φτιάξουμε και τα εθνικά ψηφοδέλτια.

-- Δηλαδή ο εκλογικός μηχανισμός είναι πάντα έτοιμος;

-- Ναι, έχουμε τέτοια ετοιμασία. Είχαμε βγάλει Διακήρυξη για τις ευρωεκλογές, στα τέλη του περασμένου Οκτώβρη. Βγάλαμε μία νέα, γιατί λόγω της κρίσης έπρεπε να υπάρχει ένας εκσυγχρονισμός, τα ετοιμάσαμε όλα, ακόμα και συνθήματα, πλην του ευρωψηφοδελτίου, που δεν θέλαμε, πριν το Συνέδριο, η απερχόμενη Κεντρική Επιτροπή να το συζητήσει. Τώρα είμαστε έτοιμοι και με το ευρωψηφοδέλτιο.

-- Γιατί η στάση σας απέναντι στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ είναι ακριβώς η ίδια; Δεν βλέπετε διαφορές ανάμεσα στα δύο κόμματα;

-- Απ' τη στιγμή που είναι δύο κόμματα κάποιες διαφορές θα έχουν, αλλιώς θα ήταν ένα κόμμα. Βεβαίως υπάρχουν ορισμένες διαφορές. Καταρχήν, υπάρχουν ιστορικές. Αλλιώς ξεκίνησε το ΠΑΣΟΚ, άλλη είναι η πορεία της ΝΔ. Το ΠΑΣΟΚ είναι ένα κόμμα που μέχρι το 1981 είχε ορισμένα θετικά συνθήματα, μάλιστα φαινομενικά μερικά ήταν και πιο προωθημένα από του ΚΚΕ. Ας πούμε, κατά τα μέσα της δεκαετίας του 1980, άρχισε η συντηρητική στροφή. Το 1992 και μετά, με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, ευθυγραμμίστηκε στρατηγικά με τη ΝΔ. Μπορεί στα συνθήματα να έχει μια διαφορά, να αντλεί κι ορισμένα συνθήματα από το παρελθόν, αλλά με ένα περιεχόμενο εντελώς διαφορετικό. Από στρατηγικής πλευράς, κινούνται στην ίδια κατεύθυνση και άλλωστε αυτό το ζήσαμε και στη διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Είναι λοιπόν δικό τους θέμα.

-- Αυτή τη στιγμή κυβερνά η ΝΔ όχι το ΠΑΣΟΚ.

-- Και όταν κυβερνούσε το ΠΑΣΟΚ πάλι μιλούσαμε και κάναμε κριτική για τα κόμματα της δικομματικής εναλλαγής. Δεν είχαν κάτι διαφορετικό. Και, μάλιστα, λέγαμε ότι η δυσαρέσκεια προς το ΠΑΣΟΚ δεν πρέπει να οδηγήσει εργαζόμενους, φτωχούς ανθρώπους στη ΝΔ. Το ίδιο πράγμα θα πούμε και τώρα. Αν θέλετε, δοκιμάστηκε αυτή η λογική του λεγόμενου «μικρότερου κακού». Σήμερα ούτε καν μικρότερο κακό δεν μπορεί να θεωρηθεί το ΠΑΣΟΚ, με ποια έννοια, κάθε τετραετία θα είναι χειρότερη από την προηγούμενη, είτε είναι η ΝΔ είτε είναι το ΠΑΣΟΚ. Διότι, από τη στιγμή που συνεχίζεται μια τέτοια πολιτική συσσωρεύονται προβλήματα και επομένως τα πράγματα χειροτερεύουν. Εγώ δε θα πω πως το ΠΑΣΟΚ είναι χειρότερο από τη ΝΔ ή η ΝΔ καλύτερη από το ΠΑΣΟΚ. Εχουν την ίδια στρατηγική και επομένως τα πράγματα πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο.

-- Να σας πω κάτι, εγώ έριξα το πρωί μια ματιά στις εφημερίδες και είδα μια συνέντευξη του κ. Παπανδρέου πώς θα κυβερνήσει. Τώρα τι να σας πω, τα ίδια έλεγε και ο κ. Καραμανλής σε αρκετά σημεία. Θα έχει λιγότερα υπουργεία. Αυτό συνιστά φιλολαϊκή πολιτική; Ο αριθμός των υπουργείων; Είτε έχεις δέκα υπουργεία είτε δεκαπέντε μπορεί να έχεις την ίδια πολιτική.

-- Πού είναι η συζήτηση; Στο εξής πράγμα: Οι μίζες και οι ρεμούλες δεν καταργούνται. Αυτό που μπορείς να κάνεις σήμερα είναι να περιορίσεις και να αντιπαλέψεις να είναι αποδέκτες τα πολιτικά πρόσωπα. Ανάμεσα στις επιχειρήσεις, στους μάνατζερ κ.τ.λ., κ.τ.λ., θα υπάρχουν, είναι μέσα στην αγορά. Ακόμα και αν μπορούσαν να καταργηθούν αυτά - που δεν καταργούνται - δεν πρόκειται να εισπράξει τίποτα ο εργαζόμενος. Και να σας πω. Οι μίζες είναι ένα μέρος που δέχονται οι ιδιοκτήτες του πλούτου να χάσουν ένα μέρος από τα κέρδη τους, προκειμένου να τα διαιωνίζουν. Δεν πρόκειται να μετατραπούν σε μισθούς ή σε επιχορηγήσεις προς την Παιδεία και την Υγεία, γιατί δεν προσφέρονται οι βιομήχανοι να καλύψουν τα 5 δισ. στο έλλειμμα.

-- Χωρίς να θέλω να σας προσάψω ίχνη ιδιοτέλειας, στην πολιτική γραμμή αναφέρομαι πάντα, θέλω να σας θυμίσω ότι το ΠΑΣΟΚ έχει μια δεξαμενή ψηφοφόρων, οι οποίοι πολύ πιθανόν να είναι και κοντά στο ΚΚΕ. Ισως από κει να ξεκινάτε και τη στρατηγική σας αυτή. Δηλαδή, ένα κομμάτι είναι η πολιτική του ΠΑΣΟΚ, ένα δεύτερο κομμάτι είναι οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, ίσως να θέλετε να αντλήσετε από αυτό το κομμάτι ψήφους.

-- Η απάντησή μας είναι πολύ απλή. Το ΚΚΕ ποτέ δε διαμορφώνει την πολιτική του με κριτήριο την κάλπη, όχι ότι δε μας ενδιαφέρει να αυξήσουμε τα ποσοστά μας, αυτό θα 'τανε τρελό και έξω από την πραγματικότητα αν το ισχυριζόμαστε, όμως δεν καθορίζει η κάλπη ούτε η συγκυρία η εκλογική τις θέσεις μας. Αυτό άλλα κόμματα το κάνουνε. Θέλετε να σας πω και κάτι άλλο; Θα μπορούσαμε να κάνουμε αυτό που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Να λέγαμε, πέντε σημεία, έξι σημεία και μάλιστα να διαλέγαμε και κάποια σημεία που εκ των προτέρων θα ξέραμε ότι το ΠΑΣΟΚ θα έλεγε «όχι» για να πούμε να εγώ πρότεινα συνεργασία, αλλά εσύ δεν τη θέλεις, είσαι τέτοιος ή είσαι άλλος. Εμείς λέμε το εξής πράγμα: Δεν προτείνουμε τίποτα γιατί ξέρουμε ότι δεν υπάρχει κοινό σημείο επαφής, όπως δεν προτείνουμε και στη ΝΔ βέβαια.

-- Είναι η γνωστή τακτική, πέντε κόμματα, δύο πολιτικές.

-- Οχι, δεν είναι καλό όπως λέγεται αυτό το πράγμα και θα σας πως γιατί. Για μας υπάρχουνε δύο δρόμοι ανάπτυξης, γιατί το δύο πολιτικές και μπερδεύει και δεν λέει και τίποτα. Δύο δρόμοι ανάπτυξης.

-- Μα, μπορεί και μόνο του το ΚΚΕ να προχωρήσει σε αυτήν την ανάπτυξη; Δεν πρέπει στα κόμματα της Αριστεράς, στα συγγενή κόμματα, να ρίξει κάποια γέφυρα;

-- Ξεκινάμε αλλιώς. Ποιος είναι αυτός που θα φέρει την αλλαγή; Ο λαός η λαϊκή πλειοψηφία, άρα λοιπόν η δική μας σκέψη και ο στόχος είναι να βοηθήσουμε - και δε μιλάμε ότι έχουμε την αποκλειστικότητα - να βοηθήσουμε στη διαμόρφωση μιας τέτοιας λαϊκής πλειοψηφίας. Επομένως, αν υπήρχαν όντως μικρότερες ή μεγαλύτερες πολιτικές δυνάμεις, που χωρίς να συμφωνούν μαζί μας σε όλα τα θέματα, του σοσιαλισμού κ.τ.λ., συμφωνούσαμε σε αυτήν τη γραμμή του άλλου δρόμου ανάπτυξης, τότε τα πράγματα θα ήταν καλύτερα, θα βοηθιούνταν και το κίνημα.

-- Δεν μπορεί να υπάρξει κάποια πολιτική συμμαχιών;

-- Πάνω σε ποια θέματα; Ας πούμε ότι είσαι κυβέρνηση και εννοώ συγκυβέρνηση. Τι αντιμετωπίζει μια κυβέρνηση. Εχει την πολιτική στον τομέα της οικονομίας. Η οικονομία αυτή τη στιγμή καθορίζεται από τους ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής που λέμε εμείς, από τους ιδιοκτήτες του πλούτου. Είτε λοιπόν θα είσαι στη λογική να στηρίξεις τα κέρδη ή το αντίθετο. Εχουμε το σύμφωνο σταθερότητας, έχουμε την επιλογή του ΝΑΤΟ, αντιμετωπίζουμε δηλαδή μια σειρά ζητήματα, τα οποία είναι μεγάλα. Επομένως, πώς να συμφωνήσουμε; Και θα 'ταν και τυχοδιωκτισμός από την πλευρά μας, να πάμε να συμφωνήσουμε σε ένα πρόγραμμα, να πάμε στην κυβέρνηση και μετά να λέμε, ξέρεις θα σε ρίξουμε και διαφωνούμε.

-- Λένε ότι πέσαν τα τείχη, γενικώς, σε όλη την Ευρώπη, σε όλον τον κόσμο, περνάει κρίση ο καπιταλισμός.

-- Δεν πέσαν τείχη. Τα τείχη ανάμεσα στην αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας, μονοπώλια ή λαός, ή όπως θέλει ο καθένας να πει αυτήν την αντίθεση, αυτά έγιναν ακόμη πιο ψηλά.

-- Για τα καθεστώτα λέω, ότι ακόμη και 'κει έγιναν μεγάλα ανοίγματα, ότι ο καπιταλισμός περνάει τόσο μεγάλη κρίση και λένε ότι το ΚΚΕ ουσιαστικά μένει περιχαρακωμένο.

-- Οχι δε μένει καθόλου περιχαρακωμένο. Ισα - ίσα είμαστε εμείς που λέμε ότι δίχως τη λαϊκή αντεπίθεση, δίχως την παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα, δεν μπορεί να γίνει τίποτα, ούτε και αυτό που εμείς επιθυμούμε. Προσέξτε, αυτό που έγινε και θα το συμφωνήσουμε αλίμονο, είναι ότι συμβαίνει μια ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ, με κεφαλαία, αλλά κοσμοϊστορικής σημασίας ήττα, των δυνάμεων του σοσιαλισμού, παγκόσμια. Και εδώ, αν θέλετε, ενώ εμφανίστηκε ο καπιταλισμός πανίσχυρος χωρίς αντίπαλο οργανωμένο, αποδείχτηκε ότι δεν μπορεί να απαλλαγεί από τις κρίσεις, αντίθετα δυνάμωσε η επίθεσή του, γιατί πολλά πράγματα πέρασαν χωρίς τις λαϊκές αντιστάσεις. Τώρα, λοιπόν, είμαστε σε φάση ανασύνταξης του κινήματος.

-- Αυτό προϋποθέτει και την αυτοκριτική την οποία εγώ δε βλέπω να υπάρχει.

-- Αισθανόμαστε από το 1918 μέρος του παγκόσμιου κινήματος, είναι η φιλοσοφία μας αυτή. Επομένως, επωμιζόμαστε τη συμμετοχή στις νίκες και στις επιτυχίες - προς θεού δεν εννοώ ότι θα έχουμε μεγαλύτερο μερίδιο νικών από τις χώρες που είχαν επιτυχίες, όπως και των λαθών και των επιτυχιών.

-- Εσείς θεωρείτε ότι ο συμβολισμός του Γκορμπατσόφ την εποχή που είχε βγει σήμαινε πολλά πράγματα, ακόμα και για το ελληνικό ΚΚ, και μετά να τον βλέπουμε να διαφημίζει την πίτσα Χατ...

-- Πάνω σε αυτό το θέμα κάνουμε τη βαθιά αυτοκριτική μας, η οποία έχει σαν στόχο να μας κάνει πιο ώριμους και ικανούς και όχι απλώς να βγούμε με κροκοδείλια δάκρυα. Και αν θέλετε, εμείς κάναμε το μεγάλο τόλμημα - και αυτό το λέω γιατί πραγματικά ήταν μια μεγάλη τόλμη και στην αρχή μας τρόμαξε αλλά μετά τα βγάλαμε πέρα - να βάλουμε ζήτημα να εξεταστεί η πορεία οικοδόμησης του σοσιαλισμού από το '17 και μετά. Και στο παγκόσμιο επίπεδο, το ΚΚΕ, δεν είμαστε ο ομφαλός της γης. Ηταν τολμηρό να ξεκινήσεις από το '17, γιατί θα μπορούσαμε να ρίξουμε ένα ανάθεμα στον Γκορμπατσόφ και τον Γιέλτσιν και να πούμε τα είπαμε... Αρα, λοιπόν, συνειδητοποιήσαμε ότι έπρεπε να κοιτάξουμε τα πράγματα βαθύτερα, να αφήσουμε να περάσει χρόνος. Γιατί, να σας πω κάτι, τα ιστορικά γεγονότα δεν κρίνονται την ώρα που συντελούνται, όπως και την όποια Ιστορία γράφει το ΚΚΕ στα πλαίσια της γενικότερης Ιστορίας, θα κριθεί μετά από 30 χρόνια. Δεν μπορούμε να την κρίνουμε οι σύγχρονοι. Και επομένως, για να φτάσουμε στα σημερινά δεδομένα, εμείς σήμερα μιλάμε πια για αντεπίθεση του κινήματος στην Ελλάδα, στη Γαλλία, στη Γερμανία, παντού. Βεβαίως, αναφερόμαστε περισσότερο στην Ελλάδα.

- Επιχειρείτε όμως να αγκαλιάσσετε ένα χώρο που νιώθει περιθωριοποιημένος.

- Ποιος νιώθει περιθωριοποιημένος;

- Πολλοί νεολαίοι δεν νιώθουν περιθωριοποιημένοι; Δεν έχουμε κινήματα νέων που δεν είναι στο ΚΚΕ, αλλά δεν είναι μέσα στην πλουτοκρατία και στην Γαλλία και εδώ;

- Ας μην υπερβάλλουμε κιόλας, γιατί διάττοντες αστέρες, είχαμε... Θα σας πω το εξής: πάντα το κίνημα είχε - και αυτή είναι η σημασία του κινήματος, αν το κίνημα ταυτίζεται με το ΚΚΕ, δεν θα είχε την μεγαλύτερη δυνατή εμβέλεια. Ο ρόλος ο δικός μας είναι αν θέλετε, να συμβάλλουμε στην ανάπτυξη και αυθόρμητων κινημάτων, κάτω από την επίδραση ιδεών. Το κίνημα δεν μπορεί να είναι πάντα ταυτισμένο με τα όρια και τα πιο πλατιά όρια δράσης ενός κόμματος όπως είναι το ΚΚΕ. Επομένως πάντα το κίνημα ήταν ευρύτερο και πάντα υπήρξαν κινήματα...

- Αυτό λέω, έχετε χώρο ας πούμε...

- Βεβαίως, είμαστε στην ίδια κατάσταση που ήμασταν το '91 και το '92; Η πορεία του ΚΚΕ είναι διεισδυτικότερη, επιδρούμε ευρύτερα, προβληματίζουμε και ανθρώπους οι οποίοι διατηρούν ακόμη και διαφωνίες ακόμη και προκαταλείψεις.

- Το '90 η φωνή σας δεν ήταν τόσο διεισδυτική λόγω των γεγονότων του '89 και της στάσης που είχε κρατήσει η Αριστερά.

- Επέδρασε σε έναν κόσμο του ΠΑΣΟΚ βεβαίως, δεν το αρνούμαστε, αλλά το ζήτημα είναι το εξής, το κυριότερο δεν ήταν αυτό. Το κυριότερο ήτανε η ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων. Δεν μπορούσε να το αφήσει ανέπαφο και θα 'ταν και περίεργο. Βεβαίως εμείς λέμε ότι θα μπορούσαμε να είχαμε λιγότερα πλήγματα, κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις που δεν είναι της ώρας να απαντήσουμε. Πάντως το ότι φύγανε κάποια ποντίκια και το εγκατέλειψαν το καράβι, αλλά το καράβι δε βυθίστηκε, ήταν καλό για το λαϊκό κίνημα. Ηταν καλό για το λαό. Αν δεν υπήρχε το ΚΚΕ θα ήταν καλύτερα σήμερα τα πράγματα στην Ελλάδα;

- Ολα τα κόμματα λένε ότι όποιος και να βγει θα πρέπει να ακολουθήσει μέτρα λιτότητας. Μπορεί να βγει ένα κόμμα που θα πει ότι ο μισθός του δημοσίου υπαλλήλου από 1.200 ευρώ γίνεται 2.000, ότι η σύνταξη από 500 γίνεται 1.000, ότι το μεροκάματο του ανειδίκευτου από 80 γίνεται 150 ευρώ. Μπορεί να γίνει αυτό και να βγούμε απ' την κρίση;

- Ενα κόμμα το οποίο αποδέχεται τη συνθήκη του Μάαστριχτ, τις αποφάσεις της Λισαβόνας, το Σύμφωνο Σταθερότητας, δε μπορεί να τα πει αυτά για τους μισθούς.

- Αντέχει όμως η οικονομία;

- Η οικονομία αντέχει γιατί βγάζει τεράστια κέρδη. Πώς δεν αντέχει. Λοιπόν θα συγκρουστείς, εάν θέλετε όχι με ένα άλλο κόμμα, θα συγκρουστείς με αυτούς που κάνουν κουμάντο. Εάν δε συγκρουστείς, δε μπορείς να υπόσχεσαι ότι θα δώσεις 1.400 ευρώ που λέμε εμείς. Δεν είναι τυχαίο ότι το ΠΑΣΟΚ που φαίνεται ότι είναι επί θύραις να κυβερνήσει, ενώ είναι φλύαρο σε κάποια πράγματα, δεν είπε πόσο θα είναι ο κατώτατος μισθός. Κουβέντα δε λέει. Σ' αυτό πρέπει να δεσμευτείς. Αυτό θέλει ο λαός και όχι εάν θα έχεις 10 ή 15 υπουργεία.

- Ποια είναι η μεγάλη σας διαφορά με το ΣΥΡΙΖΑ στο πρόγραμμα;

- Θα σας πω. Στη γενική γραμμή πλεύσης. Μέχρι το '96, το '98, άντε το πολύ το 2000, υπήρχε ένας κοινός τόπος ενδεχομένως - το πολύ μέχρι το 2000, δεν νομίζω αλλά ας το πάρουμε έτσι - που μπορεί να υπήρχε ένας ανταγωνισμός για ψήφους. Ο κανονικός, ο φυσιολογικός ανταγωνισμός. Δεν είναι κακό αυτό. Αυτή τη στιγμή είναι άλλη η πηγή της βασικής αύξησης του ΣΥΡΙΖΑ, του Συνασπισμού, από τη βασική πηγή αύξησης του ΚΚΕ. Μπορεί π.χ. και ο ΣΥΡΙΖΑ και εμείς να έχουμε σημείο αναφοράς τα στρώματα, τη βάση του ΠΑΣΟΚ κι ένα μέρος της βάσης της ΝΔ. Για μας όμως η πηγή είναι τα εργατικά, λαϊκά και τα πιο φτωχά στρώματα ενώ για το ΣΥΡΙΖΑ είναι ανώτερα στρώματα της εργατικής τάξης και μεσαία στρώματα, ανώτερα μεσαία στρώματα. Αυτό το βγάζουν και οι δημοσκοπήσεις. Επομένως δεν έχουμε την ίδια πηγή αύξησης, για να πει κανείς ότι ανταγωνιζόμαστε για ψήφους. Μπορεί π.χ. εμείς να πάρουμε ψήφους αλλά θα εξαρτηθεί από την κίνηση και την διαφοροποίηση των αντίστοιχων στρωμάτων. Ποιο θα διαφοροποιηθεί σε σχέση με το δικομματισμό. Αρα ο ανταγωνισμός μεταξύ μας δεν μπορεί να υπάρξει γιατί αυτό θα μας έβγαζε, εμάς το ΚΚΕ, από την κύρια γραμμή μας. Αν θελήσουμε δηλαδή και δούμε τα πράγματα ψηφοθηρικά με το ΣΥΡΙΖΑ, τότε πρέπει να τροποποιήσουμε την πολιτική μας. Και δεν θέλουμε να την τροποποιήσουμε. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θέλουμε να είμαστε τρίτο ή δεύτερο κόμμα που λέει ο λαός. Επομένως όταν επιδιώκεις μία ισχυρή θέση και μία καλή θέση στην κλίμακα, δεν σημαίνει ότι ανταγωνίζεσαι στενά εκλογικά το ΣΥΡΙΖΑ. Τον ανταγωνιζόμαστε ιδεολογικά και πολιτικά γιατί βάζει παραβάν στα μάτια των ριζοσπαστικών ανθρώπων.

- Δεν θα έπρεπε να κυριαρχεί το ΚΚΕ τη στιγμή που στον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς υπάρχει ένα 20%;

- Υπήρχαν κομμουνιστικά κόμματα με 25 και 30%. Πώς το 25 και 30% έπεσε πριν την κρίση τη διεθνή, πριν τις ανατροπές; Επομένως και τα ποσοστά των κομμουνιστικών κομμάτων εξαρτώνται από μια σειρά παράγοντες. Πρέπει να σας πω το εξής. Σε συνθήκες παγκόσμιας ήττας - ΠΡΟΣΩΡΙΝΗΣ αλλά ήττας - σε συνθήκες παγκόσμιας υποχώρησης του κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας ακολουθεί μια ανοδική πορεία χωρίς να έχουν εκλείψει οι αρνητικοί αντικειμενικοί παράγοντες, οι οποίοι θα μας ακολουθούν και τα επόμενα χρόνια. Αυτό, λοιπόν, είναι το σημαντικό και θετικό. Και να σας πω και κάτι. Μπορεί αυτό να μας δίνει μια αυτοϊκανοποίηση - και έχουμε το δικαίωμα να αυτοϊκανοποιούμαστε - σημασία όμως έχει: «Είναι θετικός παράγοντας η ισχυροποίηση του ΚΚΕ, για τις πολιτικές εξελίξεις, τις θετικές για το λαό;». Εμείς λέμε ότι είναι η δύναμη εκείνη όπου αν δυναμώσει παραπέρα θα πιάσει τόπο αυτό το δυνάμωμα και θα είναι και σταθερό. Επιπλέον, δεν δεσμεύεται κανείς, ας πούμε, στις ευρωεκλογές, στις εθνικές εκλογές να ενισχύσει το ΚΚΕ, δεν δεσμεύεται σε τίποτα να συμφωνήσει σε όλα μαζί μας...

- Εχουμε επικεντρωθεί όλοι στους χίλιους κλέφτες και δεν βλέπουμε τα εκατομμύρια των ανθρώπων, παραβλέπουμε που διψάνε για το φως. Εδώ θα ήθελα να σας πω ότι θα ήθελα να έχω και το όραμα του ΚΚΕ.

- Δεν υπάρχει όραμα δίχως το δρόμο πάλης γι' αυτό το όραμα. Οποιος μιλάει για οράματα δίχως το δρόμο πάλης για το λαό, τότε του λέει ψέματα. Επομένως, εμείς παλεύουμε για να διαμορφωθεί μία λαϊκή πλειοψηφία η οποία ξεκινάει από την αντίσταση στο σήμερα, από τη διεκδίκηση στο σήμερα - και διεκδίκηση σήμερα είναι να μην πληρώσουν οι εργαζόμενοι τις συνέπειες της κρίσης που δεν την προκάλεσαν - μέχρι το όραμα που λέμε «ο λαός στην εξουσία». Είναι δρόμος πάλης. Ο δρόμος πάλης έχει αξίες, έχει ιδανικά, έχει και θυσίες. Γιατί χάνεται; Γιατί αυτό που προτείνουμε εμείς ξεκινάει από τον ωμό ρεαλισμό ότι δεν πρέπει να στα πάρουν όλα, δεν πρέπει να σε αφήσουν γυμνό - το μίνιμουμ - μέχρι το όραμα μιας άλλης κοινωνίας που να είναι αλλιώς οργανωμένη, που να είναι σοσιαλιστική κοινωνία. Και να σας πω και κάτι άλλο. Ενας σοσιαλισμός σήμερα, που έχει γενικεύσει τη θετική και την αρνητική πείρα της πρώτης απόπειρας οικοδόμησης του σοσιαλισμού του 20ού αιώνα. Γιατί δεν είναι όραμα αυτό;