ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 28 Μάρτη 2019
Σελ. /24
ΝΑΤΟικός «διαφωτισμός»

Η ΝΑΤΟφροσύνη και ο «ρεαλισμός» της υποταγής στα καλύτερά τους στη χτεσινή «Αυγή», όπου γνωστός αρθρογράφος της βάλθηκε να αποδείξει ότι δεν πάνε στο βρόντο τα συχαρίκια και τα προγράμματα της πρεσβείας για τον εξωραϊσμό των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ. Είπε έτσι να γράψει για τον «επαναστατικό σκοταδισμό» του ΚΚΕ, που ζητάει από την κυβέρνηση να εμποδίσει μια ανεξάρτητη τρίτη χώρα όπως η Βόρεια Μακεδονία να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, και μάλιστα χωρίς να παίρνει υπόψη ότι «και η δική μας χώρα είναι στο ΝΑΤΟ, και στη σημερινή συγκυρία στην Ανατολική Μεσόγειο αυτό είναι το πολύτιμο αμυντικό πλεονέκτημα απέναντι στην επιθετικότητα της ασταθούς Τουρκίας»! Δεν είχαμε βέβαια καμιά αμφιβολία ότι η κατρακύλα της αμερικανοΝΑΤΟικής «αριστεράς» θα φτάσει να παρουσιάζει ως... διαφωτισμό τις επεμβάσεις και τα δολοφονικά σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, στα οποία έχει χωθεί μέχρι το λαιμό. `Η τα σχέδια για «έντιμους συμβιβασμούς» με την Τουρκία σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, ώστε αυτή να παραμείνει στο ΝΑΤΟικό στρατόπεδο, τις «διευθετήσεις» ΗΠΑ - ΝΑΤΟ που ανοίγουν τον ασκό του Αιόλου για αλλαγές συνόρων και νέα μακελέματα στα Βαλκάνια, δίνοντας ταυτόχρονα αέρα στα πανιά εθνικισμών και αλυτρωτισμών που αξιοποιούνται κατά το δοκούν από τους ιμπεριαλιστές. Αυτός είναι ο «προοδευτισμός» της «αριστεράς» του «διαβολικά καλού» Τραμπ. Κάθε πραγματικά προοδευτικός και αριστερός άνθρωπος που σιχαίνεται να βλέπει το αποκρουστικό έργο, να δυναμώσει το ΚΚΕ παντού και την πάλη ενάντια στην επικίνδυνη εμπλοκή.

Ομοιότητες...

Σε δημοσιεύματα για τις παρεμβάσεις διαφόρων αμερικανικών κέντρων σε ευρωπαϊκά ΜΜΕ, σημειώνεται μεταξύ άλλων η περίπτωση του Ινστιτούτου Gatestone «που ειδικεύεται στην προώθηση ισλαμοφοβικών κειμένων». Για τη δράση του στην Ελλάδα, η «Εφ.Συν.» έγραφε πρόσφατα ότι σε περσινό του κείμενο, το ίδρυμα «ταύτιζε το ΚΚΕ με ομάδες ισλαμιστών τρομοκρατών που επιβουλεύονται το μέλλον της χώρας και απορρίπτουν την προσέγγιση Ελλάδας - Ισραήλ. "Η συμπεριφορά του ΚΚΕ", έγραφε, "δείχνει έναν τρόπο με τον οποίο οι ακροαριστεροί και οι ριζοσπάστες ισλαμιστές συγκλίνουν", ενώ κατηγορούσε το κόμμα του Περισσού ότι πραγματοποιεί εδώ και δεκαετίες "αντισημιτική εγκεφαλική πλύση"». Αν όλα αυτά θυμίζουν κάτι από την πρεσβεία και τους «κύκλους» της, που μαζί με την ΕΕ αξιοποιούν τον «ριζοσπαστισμό» για να στρώσουν το έδαφος στην ποινικοποίηση και καταστολή του λαϊκού κινήματος, οι ομοιότητες κάθε άλλο παρά συμπτωματικές είναι.

... και στοχεύσεις

Οι ΗΠΑ ενοχλούνται από τη συνεπή αντιιμπεριαλιστική δράση του ΚΚΕ, του ελληνικού λαού και της νεολαίας, από τον αγώνα τους στο πλευρό των Παλαιστινίων, από την καταγγελία του Ισραήλ ως κράτους - δολοφόνου. Γι' αυτό, προσπαθούν με κάθε μέσο να διαβάλουν και να συκοφαντήσουν το ΚΚΕ και το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, ταυτίζοντάς τους με τα κηρύγματα μίσους και τη δράση «τρομοκρατικών» ομάδων, που οι ίδιοι έστησαν, χρηματοδοτούν και αξιοποιούν για να προωθούν τα βρώμικα ιμπεριαλιστικά τους σχέδια σε βάρος των λαών. Είναι μάλιστα βέβαιο ότι όλες αυτές οι χυδαίες συκοφαντίες και οι προβοκατόρικοι παραλληλισμοί, με την ανοχή και στήριξη της ελληνικής κυβέρνησης, θα γνωρίσουν «νέες δόξες» το επόμενο διάστημα, μετά και την έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, που βάζει ρητά ως στόχο τη δημιουργία μιας φουρνιάς «ηγετών» με φιλοαμερικανικές θέσεις, ώστε ο λαός να «γνωρίσει» και «να συμμεριστεί» τους βρώμικους στόχους των ΗΠΑ στην περιοχή, αλλά και τη βαθύτερη εμπλοκή της χώρας σε αυτούς.

Ταμπού

«Πολλά ταμπού που είχαμε στην Ελλάδα, ότι είμαστε απλώς μια φιλοαραβική χώρα χωρίς καμία βαθύτερη σχέση με το Ισραήλ, έχουν φύγει. Για μένα, το εκπληκτικό είναι ότι είχαμε μια αριστερή κυβέρνηση που υποστήριξε αυτή την πολιτική παρά τις προηγούμενες θέσεις της. Κατά τη γνώμη μου, στην Ελλάδα υπάρχει μια ώριμη συναίνεση γι' αυτό. Ανεξάρτητα από το ποιος θα είναι στην κυβέρνηση, αυτή η σχέση θα είναι τόσο βαθιά και ευρεία όπως τώρα, με συντηρητική ή οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση. Το ίδιο συμβαίνει και με τη σχέση ΗΠΑ - Ελλάδας». Ποιος τα λέει αυτά; Ο διευθυντής της «Καθημερινής», Αλέξης Παπαχελάς, παρεμβαίνοντας σε εκδήλωση της οργάνωσης AIPΑC (αμερικανο-εβραϊκό λόμπι). Ο οποίος, βέβαια, δεν εκφράζει μόνο την προσωπική του άποψη, αλλά την ικανοποίηση ευρύτερων τμημάτων της αστικής τάξης (και) για την εξωτερική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, όπως και τη βεβαιότητά τους ότι καμιά διαφορά δεν έχει με την πολιτική της ΝΔ, ή οποιασδήποτε άλλης κυβέρνησης! Και μόνο η διαπίστωση ότι «στην Ελλάδα υπάρχει μια ώριμη συναίνεση» ανάμεσα σε όλα τα αστικά κόμματα πάνω στα «σπουδαία» για το κεφάλαιο, αποδεικνύει ότι είναι ψεύτικες οι διαχωριστικές γραμμές που στήνουν για ψύλλου πήδημα και τα κάλπικα δίπολα, όπως το «πρόοδος - συντήρηση». Και πως το πραγματικό δίλημμα για το λαό και μπροστά στις εκλογές είναι ένα: Θα ανεχτεί τη συνέχιση της ίδιας βάρβαρης πολιτικής με τον έναν ή τον άλλον εκφραστή της, ή θα δώσει δύναμη στο ΚΚΕ, ώστε από καλύτερες θέσεις να οργανώσει τη λαϊκή αντιπολίτευση και τον αγώνα για τα σύγχρονα δικαιώματα και τις λαϊκές ανάγκες;

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

1868 Γεννιέται ο Μαξίμ Γκόρκι (πραγματικό όνομα Αλεξέι Μαξίμοβιτς Πεσκόφ).

1871 Η Κομμούνα του Παρισιού, που έζησε μόνο 72 μέρες, αλλά η σημασία της για τον παραπέρα απελευθερωτικό αγώνα της εργατικής τάξης ήταν τεράστια. «Το Παρίσι των εργατών με την Κομμούνα του θα γιορτάζεται πάντα σαν δοξασμένος προάγγελος μιας νέας κοινωνίας. Τους μάρτυρές της τους έχει κλείσει μέσα στη μεγάλη της καρδιά η εργατική τάξη. Τους εξολοθρευτές της τους κάρφωσε κιόλας η Ιστορία στον πάσσαλο της ατίμωσης, απ' όπου δεν μπορούν να τους λυτρώσουν μήτε όλες οι προσευχές των παπάδων τους» (Καρλ Μαρξ, «Ο εμφύλιος πόλεμος στη Γαλλία»).

1939 Τα φασιστικά στρατεύματα του Φράνκο μπαίνουν στη Μαδρίτη.

1948 Στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, που ήταν ζωσμένο μέσα - έξω από αστυνομικούς και χαφιέδες, ξεκινά τις εργασίες του το 9ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ. Ομως, μέσα από αυτήν τη βρωμιά, ξεπήδησε μια φωνή που εξέφραζε την εργατική τάξη. Ηταν του ναυτεργάτη Μανώλη Κλεάνθη, μέλους της ΚΟΒ Ναυτών, τον οποίο η Κομματική Οργάνωση Ναυτεργατών είχε κατορθώσει να εκλέξει αντιπρόσωπο μέσα από τη συνέλευση του σωματείου. Από το βήμα του Συνεδρίου ο Μ. Κλεάνθης τόνισε μεταξύ άλλων: «Το συνέδριό σας δεν μπορεί να έχει κανένα κύρος, γιατί οργανώθηκε από την κυβέρνηση και από ανθρώπους που δεν έχουν καμμιά σχέση με την εργατική τάξη (...) οι πραγματικοί ηγέτες της εργατικής τάξης σαπίζουν στις φυλακές και στα ξερονήσια».

1950 Πεθαίνει ο Μητροπολίτης Χίου Ιωακείμ, που την περίοδο της Κατοχής συντάχθηκε με το ΕΑΜ. Για τη στάση του αυτή, η Ιερά Σύνοδος τον καθαίρεσε.

1957 Αναγγέλλεται από τους Βρετανούς η απελευθέρωση του Μακαρίου από τις Σεϋχέλλες, όπου κρατούνταν εξόριστος

1964 Πεθαίνει ο κομμουνιστής ποιητής Φώτης Αγγουλές. Γεννημένος στη Χίο, ο Φ. Αγγουλές έρχεται σε επαφή με το κομμουνιστικό κίνημα από τις αρχές της δεκαετίας του 1930. Με την Κατοχή καταφεύγει στη Μέση Ανατολή, όπου τον Απρίλη του 1944 συλλαμβάνεται για την ΕΑΜική του δράση από τους Αγγλους και μαζί με άλλους κομμουνιστές κλείνεται σε φυλακή της Παλαιστίνης. Από κει, σε διάφορα στρατόπεδα και τέλος στο κολαστήριο του Ντεκαμερέ. Τέλη Νοέμβρη του 1945 απελευθερώνεται και επιστρέφει στη Χίο (χωρίς την γυναίκα του, δεν το επέτρεψαν οι Αγγλοι), όπου συνεχίζει να αγωνίζεται και να διώκεται.

Με την ανάπτυξη της πάλης του Δημοκρατικού Στρατού, ο Αγγουλές τυπώνει έντυπα του ΔΣΕ κρυμμένος σε μια στέρνα στο Βατάδο. Εκεί, μια μέρα του Μάρτη του 1948 συλλαμβάνεται, δικάζεται από στρατοδικείο και καταδικάζεται σε θάνατο. Ο Αγγουλές γλίτωσε την εκτέλεση χάρη στον ξεσηκωμό όλου του νησιού και διεθνείς διαμαρτυρίες. Δεσμώτης επί οκτώ χρόνια στα κολαστήρια Βούρλων, Μακρονήσου, Κεφαλονιάς, Αλικαρνασσού, Ιτζεδίν, του νοσοκομείου «Αγιος Παύλος» και Κέρκυρας, αποφυλακίστηκε βαριά άρρωστος το 1956. Επιστρέφει στη Χίο και «ζει» παρακολουθούμενος...

Συνέρχεται λίγο και γίνεται - επιτέλους - μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. Κανείς δεν επιτρέπεται να του δώσει δουλειά. Ανέχεια και μοναξιά τον βασανίζουν. Το 1963 καταρρέει - σωματικά και ψυχολογικά - από μολυβδίαση. Δεν τρώει, δεν πίνει, δεν μιλά. Αρχές του 1964, με παρέμβαση του Σωματείου Τυπογράφων, του δίνεται μια ψωροσύνταξη. Στις 27 Μάρτη παίρνει το καράβι «Κολοκοτρώνης», για Πειραιά. Ταξιδεύοντας στην τρίτη θέση ξεψυχά από πνευμονικό οίδημα. Στην τσέπη του βρέθηκαν μόνο 20 δραχμές. Αμέσως μετά το θάνατό του, ο Γιάννης Ρίτσος τον τιμά με ένα ποίημά του και ο Ανδρέας Καραντώνης ραδιοφωνικά. Ποιήματά του μεταφράστηκαν και εκδόθηκαν σε Γαλλία, Γερμανία, Αγγλία, Σοβιετική Ενωση, Βουλγαρία κ.α.

1965 Ξεκινά το 1ο - ιδρυτικό - Συνέδριο της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη (28/3-1/4/1965).



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ