Ούτε για ...καραμέλες δε φτάνουν τα «ψίχουλα» που ανακοίνωσε χτες το υπουργείο Απασχόλησης και αφορούν στην καταβολή των οικογενειακών επιδομάτων από τον ΟΑΕΔ, την ίδια στιγμή που πακτωλοί χρημάτων των εργαζομένων χαρίζονται στους εργοδότες με τη μορφή των επιδοτήσεων για να απασχολήσουν ανέργους! Σύμφωνα, λοιπόν, με την ανακοίνωση η υποβολή αιτήσεων και η κατάθεση των δικαιολογητικών για την είσπραξη του οικογενειακού επιδόματος θα ξεκινήσει τη Δευτέρα 2 Απρίλη για τους δικαιούχους με δύο ή περισσότερα παιδιά. Για όσους έχουν ένα παιδί η διαδικασία κατάθεσης δικαιολογητικών θα ξεκινήσει στις 2 Ιούλη. Το ποσό του οικογενειακού επιδόματος για το 2007 ξεκινά από τα 98,64 ευρώ ετησίως για δικαιούχους με ένα παιδί και κλιμακώνεται ανάλογα με τον αριθμό των προστατευόμενων μελών. Ως εκεί φτάνουν τα ...χουβαρνταλίκια της κυβέρνησης, όταν πρόκειται για τους εργαζόμενους. Ενώ όταν είναι να δώσει στο κεφάλαιο, δε φείδεται ούτε χρημάτων, ούτε βέβαια προνομίων.

Ενοχλήθηκε ο Α. Καλύβης, στέλεχος του ΣΥΝ και επικεφαλής της «Αυτόνομης Παρέμβασης», για την κριτική της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στην πολιτική του κόμματός του σε συνέντευξή της στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία». Μάλιστα, φτάνει στο σημείο να καταλογίσει στην Αλέκα Παπαρήγα ότι δήθεν «προέβη σε ψευδείς αναφορές». Ομως, η ίδια η δήλωση του στελέχους του ΣΥΝ όχι μόνο δικαιώνει την κριτική που ασκείται στον ΣΥΝ για τη στάση του στο συνδικαλιστικό κίνημα, αλλά είναι ανοιχτή ομολογία γι' αυτά που του χρεώνουν και το ΚΚΕ και, πολύ περισσότερο, οι εργαζόμενοι.

Ισχυρίζεται, λοιπόν, ο Α. Καλύβης ότι οι συνδικαλιστές του ΣΥΝ «ουδέποτε νομιμοποίησαν κανέναν κοινωνικό διάλογο, ουδέποτε συμφώνησαν, ούτε παζάρεψαν...». Και στην αμέσως επόμενη γραμμή της δήλωσής του συμπληρώνει: «Οποτε υπήρξε συμμετοχή μας σε κοινωνικό διάλογο είχε το νόημα της αποκάλυψης του προσχηματικού χαρακτήρα του και της καταγγελίας του...».

Στην πρώτη γραμμή, ο Α.Κ. αρνείται ότι πήρε μέρος στον «κοινωνικό» διάλογο και άρα ότι τον νομιμοποίησε. Αμέσως, όμως, μετά παραδέχεται ότι «υπήρξε συμμετοχή σε κοινωνικό διάλογο». Και πολύ χειρότερα υποστηρίζει ότι πήρε μέρος σε «προσχηματικό» διάλογο, δηλαδή σε έναν διάλογο που γινόταν για να κοροϊδέψουν τους εργαζόμενους και να τους παγιδεύσουν, όπως για παράδειγμα έγινε στην περίπτωση του Ασφαλιστικού. Μετά απ' αυτό, ισχυρίζεται ότι η συμμετοχή σε τέτοιου είδους διάλογο, «είχε το νόημα της αποκάλυψης του προσχηματικού του χαρακτήρα...». Εδώ η «λογική» σηκώνει τα χέρια. Πώς γίνεται να συμμετέχει κάποιος σε ένα διάλογο, που εν γνώσει του έχει προσχηματικό χαρακτήρα, γίνεται, δηλαδή, για τα μάτια του κόσμου, και την ίδια στιγμή με τη συμμετοχή του, να θεωρεί ότι αποκαλύπτει την κοροϊδία που γίνεται σε βάρος των εργατών;

Αυτά, πράγματι, μόνο η «λογική» των συνδικαλιστών του ΣΥΝ μπορεί να τα αντέξει. Η λογική που λέει ότι μπορείς και σε «κοινωνικούς» διαλόγους, με τους οποίους υπονομεύονται τα εργατικά δικαιώματα να συμμετέχεις, και να το παίζεις «φίλος» των εργατών, και να «σκούζεις» μετά ότι δέχεσαι άδικη κριτική. Μόνο που αυτό δε λέγεται «λογική», αλλά απλά οπορτουνισμός!