ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 28 Δεκέμβρη 2010
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΕΕ - ΕΥΡΩΖΩΝΗ
Αναζητούν νέα όπλα για να πολεμήσουν το λαό

Τη συγκρότηση κι άλλων μηχανισμών δανειοδότησης, μαζί με το βάθεμα της αντιλαϊκής «οικονομικής διακυβέρνησης», απεργάζονται οι «27»

Η κρίση δείχνει τα αδιέξοδα του καπιταλισμού. Η προσπάθεια του πολιτικού προσωπικού του κεφαλαίου να τη διαχειριστεί προς όφελός του, αναδεικνύει την αναγκαιότητα της λαϊκής αντεπίθεσης με λαϊκή συμμαχία
Η κρίση δείχνει τα αδιέξοδα του καπιταλισμού. Η προσπάθεια του πολιτικού προσωπικού του κεφαλαίου να τη διαχειριστεί προς όφελός του, αναδεικνύει την αναγκαιότητα της λαϊκής αντεπίθεσης με λαϊκή συμμαχία
Τα αδιέξοδα του καπιταλισμού επιβεβαιώνουν οι αλλεπάλληλες προτάσεις για τη συγκρότηση μηχανισμών διαχείρισης της κρίσης που πέφτουν στο τραπέζι από χώρες - μέλη της ΕΕ. Μετά το μόνιμο μηχανισμό δανειοδότησης των κρατών με υψηλά δημοσιονομικά ελλείμματα και χρέη, που αποφασίστηκε να συγκροτηθεί μετά το 2013, διέρρευσε μια νέα πρόταση από την πλευρά της Γερμανίας, για τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου ταμείου «σταθερότητας, ανάπτυξης και επενδύσεων».

Η συγκεκριμένη πρόταση περιέχεται σε έγγραφο εργασίας, το οποίο αποκαλύπτει η γερμανική εφημερίδα «Sueddeutsche Zeitung». Σύμφωνα με όσα διαρρέονται, το εν λόγω ταμείο θα λειτουργεί παράλληλα με την ΕΚΤ και θα έχει σαν στόχο την παροχή οικονομικής βοήθειας σε χώρες της Ευρωζώνης. Τα κράτη που θα ζητούν πιστώσεις από το ταμείο θα πρέπει να δίνουν εγγυήσεις υπό τη μορφή αποθεμάτων σε χρυσό ή ιδιωτικών ομολόγων, ενώ το νέο ταμείο θα πρέπει να έχει «απεριόριστη ικανότητα αναχρηματοδότησης» για την υπεράσπιση του ευρώ.

Πρόκειται για έναν ακόμα μηχανισμό δανειοδότησης της ΕΕ, προσαρμοσμένο στις ανάγκες της πλουτοκρατίας σε συνθήκες κρίσης, που στόχο έχει να εξασφαλίσει τα κεφάλαια ισχυρών μερίδων του κεφαλαίου από την ενδεχόμενη αδυναμία ενός κράτους - μέλους να αποπληρώσει τα δάνεια και τα ληστρικά επιτόκια.

Σύμφωνα, πάντως, με το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών, το εν λόγω έγγραφο εργασίας «ποτέ δεν υποβλήθηκε σε ανώτατους αξιωματούχους του υπουργείου, ούτε οι ιδέες που περιλαμβάνονται στο έγγραφο αντικατοπτρίζουν, με κανένα τρόπο, τη θέση του υπουργείου Οικονομικών ή της ομοσπονδιακής κυβέρνησης». Σύμφωνα με το δημοσίευμα, προτάσεις για το θέμα έχουν καταθέσει και η Ολλανδία, η Φινλανδία και η Ιρλανδία, μπροστά και στην προσεχή Σύνοδο Υπουργών Οικονομικών της ΕΕ στα μέσα του Γενάρη.

Ισχυροποιούν την εξουσία των μονοπωλίων

Την ίδια στιγμή, η υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, Κριστίν Λαγκάρντ, μιλώντας στη γερμανική εφημερίδα «Sueddeutsche Zeitung», προτείνει μια φόρμουλα οικονομικής διακυβέρνησης της Ευρωζώνης, την οποία ονομάζει «Φόρμουλα 16 συν», στην οποία θα συμμετέχουν οι χώρες της Ευρωζώνης, αλλά θα μπορούν να προστεθούν στη συνέχεια και άλλες χώρες.

Οπως σημειώνει, η «οικονομική κυβέρνηση» θα πρέπει να παρέχει έγκριση σε αποφάσεις οικονομικού και πολιτικού περιεχομένου μιας χώρας, οι οποίες έχουν αντίκτυπο και σε άλλες χώρες. Για την ΕΕ των «27» προτείνει τη δημιουργία μιας υπηρεσίας διαιτησίας, οι αποφάσεις της οποίας θα είναι δεσμευτικές για τα κράτη.

Η συγκεκριμένη πρόταση, εκτός του ότι αντανακλά το διαφορετικό επίπεδο της καπιταλιστικής ανάπτυξης μεταξύ των χωρών της ΕΕ, δείχνει και την πρεμούρα του κεφαλαίου να βαθύνει την πολιτική ενοποίηση της ΕΕ, ώστε να ισχυροποιήσει την εξουσία του απέναντι στον εχθρό λαό. Αυτό που επί της ουσίας προτείνεται είναι η ισχυροποίηση των μηχανισμών επιβολής και ελέγχου των αντιλαϊκών ανατροπών από τις κυβερνήσεις των κρατών - μελών, εντός της καπιταλιστικής ΕΕ.

Σύμφωνα με τον υπεύθυνο διαχείρισης δημόσιου χρέους της Γαλλίας, η χώρα θα εφαρμόσει το 2011 πρόγραμμα αναχρηματοδότησης του δημοσίου χρέους με ομόλογα μεγαλύτερης διάρκειας, εκμεταλλευόμενη τα χαμηλά επιτόκια. Το μέσο επιτόκιο που πλήρωσε η Γαλλία κατά το 2010 για τις νέες εκδόσεις ομολόγων ήταν 2,53% (2,93% το 2009), ενώ η χώρα πλήρωνε επιτόκιο κατά μέσο όρο 4,15% στις εκδόσεις ομολόγων από το 1999 έως το 2007.

Αναιμική η όποια ανάκαμψη

Τη χρονιά που έρχεται, η οικονομική ανάπτυξη της Ευρωζώνης θα σημειώσει επιβράδυνση, ενώ πολλές από τις αναπτυγμένες οικονομίες θα ακολουθήσουν πολιτικές λιτότητας και οι ταχέως αναδυόμενες οικονομίες θα διατρέξουν κίνδυνο υπερθέρμανσης. Τα παραπάνω προβλέπουν, μεταξύ άλλων, οικονομολόγοι που συμμετείχαν σε έρευνα του ειδησεογραφικού πρακτορείου «Reuters».

Συγκεκριμένα, για την Ευρωζώνη προβλέπεται επιβράδυνση της οικονομικής ανάπτυξης στο 1,5% από το 1,7% που εκτιμάται ότι θα είναι φέτος και αποδίδεται στην πίεση που ασκείται από την ταυτόχρονη δημοσιονομική προσαρμογή σε πολλές χώρες, από την ύφεση δηλαδή που ανακυκλώνουν τα αλλεπάλληλα μέτρα λιτότητας.

Παράλληλα, 12 από τους 17 οικονομολόγους, που συμμετείχαν σε έρευνα του ειδησεογραφικού πρακτορείου «Bloomberg», προβλέπουν ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα διατηρήσει και για το 2011 αμετάβλητο το βασικό της επιτόκιο στο 1%, το οποίο εξασφαλίζει άφθονο και φτηνό χρήμα στις τράπεζες, το κόστος του οποίου φορτώνεται στις πλάτες του λαού.

Την πρόβλεψη, τέλος, ότι η Πορτογαλία θα καταφύγει στο ευρωπαϊκό ταμείο «στήριξης» κάνει ο επικεφαλής οικονομολόγος της «Deutsche Bank», Τόμας Μάγερ, μιλώντας στην «Frankfurter Allgemeine», προσθέτοντας ότι είναι προς το συμφέρον της κυβέρνησης να «κινηθεί γρήγορα» προς το ταμείο «στήριξης».


Ποια βία τους τρομάζει;

«Η βία στο κοινωνικό επίπεδο αποθεώθηκε με τη Γαλλική Επανάσταση στην τρομοκρατική της διάσταση (τότε, νομίζω, γεννήθηκε ο όρος τρομοκρατία) και θεσμοθετήθηκε ως μέσο για δήθεν προαγωγή της κοινωνικής δικαιοσύνης από τον έμπρακτο μαρξισμό. Ως μαμή της Ιστορίας εξιδανικεύθηκε από τον Μαρξ, για να καταλήξει σε απάνθρωπο σύστημα διακυβέρνησης εντελώς ανελεύθερο, με εκατομμύρια νεκρούς και θύματα βασανισμού, με μαζικές εκτελέσεις και αφόρητη καταπίεση και δυστυχία (...) Αυτή την απάτη επαγγέλλεται ως λύση της σημερινής κρίσης του συστήματος της ελεύθερης οικονομίας αλλά και της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας το ΚΚΕ της κυρίας Παπαρήγα και του ΠΑΜΕ, ενθαρρύνοντας την αναρχία, με κατάληξη την αχρήστευση της έννομης τάξης και διά της μαζικής βίας την κατάκτηση της εξουσίας (...) Ωμή βία είναι οι καταλήψεις στα σχολεία, τη βία προστατεύει το πανεπιστημιακό άσυλο (...) Τη βία νομιμοποιεί η επί χρόνια παρέλαση πανό με το σλόγκαν "μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι" και ανεχόμαστε αδιαμαρτύρητα τη δολοφονία δεκάδων αστυνομικών και πολιτών».

Αυτά γράφει, μεταξύ άλλων, στο «Βήμα της Κυριακής» ο Γ. Μαρίνος. Είναι αναμενόμενο σε μέρες δύσκολες για το αστικό πολιτικό σύστημα να ανθούν οι πιο αντιδραστικές φωνές στην προσπάθειά τους να το θωρακίσουν. Ο αρθρογράφος του «Βήματος», όπως και άλλοι όμοιοί του, ασχολείται με το προσφιλές θέμα της βίας για να ενεργοποιήσει αντανακλαστικά επιθετικά στο κίνημα και τις διεκδικήσεις του. Γιατί αυτός είναι ο στόχος τους, όταν σκόπιμα μπερδεύουν, εξισώνουν και ενοχοποιούν κάθε μορφή βίας, και την ίδια ώρα, με τη μεγαλύτερη ευκολία, αθωώνουν τη βία εκείνη που ασκεί η τάξη τους σαν εξουσία, κύρια στη σφαίρα της παραγωγής. Γιατί βία είναι πρώτα απ' όλα η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, ο ακρογωνιαίος λίθος του καπιταλισμού, τον οποίο υπερασπίζονται ο Μαρίνος και το «Βήμα».

Είτε όμως από άγνοια (;), είτε στην πρεμούρα τους να χτυπήσουν με κάθε μέσο το κίνημα, κάνουν «πέτσινες» αναλύσεις που τους εκθέτουν. Γιατί, κάποιος πρέπει να πει στον Μαρίνο ότι η βία της Γαλλικής Επανάστασης ήταν η βία που έφερε την προοδευτική, την εποχή εκείνη, αστική τάξη στο προσκήνιο της Ιστορίας, βγάζοντας από τη μέση την ξεπερασμένη τάξη των φεουδαρχών. Από αυτήν την άποψη, πράγματι, η βία παραμένει η Μαμή της Ιστορίας, όπως εξυπνακίστικα λέει ο Μαρίνος, αφού η πρωτοπόρα σήμερα τάξη, η εργατική, δεν έχει άλλο δρόμο παρά να πάρει με τη μαζική πολιτική πάλη της την εξουσία από τους εκμεταλλευτές της. Το έκανε στην πρώην Σοβιετική Ενωση, με ασύλληπτες κατακτήσεις για το λαό και όλη την ανθρωπότητα, γι' αυτό ο Μαρίνος προσπαθεί με φαιδρά και ξοφλημένα αναμασήματα να συκοφαντήσει την πρώτη απόπειρα οικοδόμησης του Σοσιαλισμού.

Τα άλλα όλα, με τα οποία ο Μαρίνος προσπαθεί να νοθεύσει και να διαστρεβλώσει το κάλεσμα του ΚΚΕ για ανυπακοή και σύγκρουση με την αστική εξουσία και την πολιτική που υπηρετούν τα κόμματά της, μάλλον άγχος και ανησυχία για την απήχηση των θέσεων του Κόμματος προδίδουν, παρά οτιδήποτε άλλο. Γι' αυτό προσπαθεί πρόστυχα να μπερδέψει το ΚΚΕ με συνθήματα όπως «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι». Στη συνείδηση του λαού έχει αποτυπωθεί καθαρά πως ο εργάτης που παλεύει στο χώρο της δουλειάς του, για να στηθεί ένα ταξικό σωματείο, να πετύχει μια απεργία και να μαζικοποιηθεί μια συγκέντρωση, καμιά σχέση δεν έχει με τους κάθε λογής προβοκάτορες, που αποδεδειγμένα δρουν για λογαριασμό του κράτους και των μηχανισμών του, ή η δράση τους αξιοποιείται για να χτυπηθεί και να συκοφαντηθεί το εργατικό λαϊκό κίνημα. Για όλους αυτούς, κάτι παραπάνω θα ξέρει ο Μαρίνος και η τάξη που υπηρετεί με τη γραφίδα του...


Περ. Κ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ