Από πρόσφατη κινητοποίηση στη Λάρισα

Οι εργαζόμενοι διεκδικούν την υπογραφή Επιχειρησιακής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας που να κατοχυρώνει ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και κατοχύρωση όλων των εργασιακών δικαιωμάτων ενιαία και για όλους τους συναδέλφους στην επιχείρηση, και παράλληλα απαιτούν την ανάκληση της απόλυσης του συναδέλφου τους συνδικαλιστή, γραμματέα του Παραρτήματος Λάρισας του Σωματείου Εργαζομένων «Praktiker Hellas», ο οποίος απολύθηκε γιατί δεν αποδέχτηκε μονομερή βλαπτική μεταβολή των όρων της σύμβασής του.

Ταυτόχρονα, το Σωματείο απευθύνει κάλεσμα σε Συνδικάτα, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα να στηρίξουν την απεργιακή κινητοποίηση και να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στον αγώνα που δίνουν οι εργαζόμενοι στα «Praktiker».

Επιπλέον, αύριο Παρασκευή στις 7 μ.μ. το Εργατικό Κέντρο Λάρισας και μια σειρά από σωματεία πραγματοποιούν παράσταση διαμαρτυρίας στην «Praktiker Hellas» στη Λάρισα.

Η εταιρεία διαθέτει 16 καταστήματα πανελλαδικά και περίπου 1.800 εργαζόμενους με διάφορες σχέσεις εργασίας: Με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, εργολαβικούς, νέους 20 - 25 ετών που δουλεύουν μέσα από τα προγράμματα του ΕΣΠΑ.

Αξιοποιώντας το αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο, η εργοδοσία τα προηγούμενα χρόνια εξαπέλυσε ένα κύμα απολύσεων εκατοντάδων εργαζομένων, στην προσπάθειά της να απαλλαγεί από «παλιότερους» εργαζόμενους και τα δικαιώματά τους, διαμορφώνοντας έτσι μια εργασιακή ζούγκλα για αυτούς που έμειναν και κυρίως για τους νεότερους.

Δουλειά τις Κυριακές, σπαστά ωράρια, αλλαγές βάρδιας ή ρεπό την τελευταία στιγμή, εντατικοποίηση σε συνδυασμό με συχνές επιπλήξεις για να κυριαρχεί ο φόβος, ελλιπή μέτρα προστασίας και ασφάλειας και μισθοί που για τους νεότερους (με πλήρες ωράριο) φτάνουν τα 600 ευρώ τον μήνα. Πολύ μικρότεροι είναι οι μισθοί αυτών που δουλεύουν με ελαστικές σχέσεις εργασίας, ενώ και πολλοί «παλιότεροι» έχουν υποστεί σημαντικές μειώσεις μέσα από την υπογραφή ατομικών συμβάσεων.

Η απόλυση του γραμματέα του Παραρτήματος Λάρισας του επιχειρησιακού Σωματείου εντάσσεται στο «κάδρο» των εκδικητικών απολύσεων που γίνονται το τελευταίο διάστημα σε όλη τη χώρα, με την εργοδοσία να αξιοποιεί το πρόσφατο αντεργατικό νομοθετικό έκτρωμα Χατζηδάκη και την «ασυλία» που της παρέχει να «ξεφορτώνεται» συνδικαλιστές. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο εργαζόμενος δικαιώθηκε από την Επιθεώρηση Εργασίας, ωστόσο «τιμωρήθηκε» από την εργοδοσία, που θέλει να απαλλαγεί από τη συνδικαλιστική οργάνωση και τη δράση για τα δικαιώματα των εργαζομένων.

Εξηγώντας τους λόγους για τους οποίους απολύθηκε, ο Γιώργος Δημολάκος είχε πει στον «Ριζοσπάστη» (16-17/10/2021) τα εξής: «Τους τελευταίους μήνες η εργοδοσία προσπάθησε να αλλάξει τις ατομικές συμβάσεις εργαζομένων της επιχείρησης. Στην περίπτωσή μου, προχώρησε καταχρηστικά και μονομερώς σε τροποποίηση της σύμβασης εργασίας και στην αλλαγή της ειδικότητάς μου από "πωλητή - χειριστή κλαρκ" σε "πωλητή". Αυτό πρακτικά σήμαινε ότι δεν θα εντασσόμουν στα Βαρέα και Ανθυγιεινά, με άμεση συνέπεια στα μισθολογικά και ασφαλιστικά μου δικαιώματα. Παρόλο που προσέφυγα στην Επιθεώρηση Εργασίας και δικαιώθηκα, η εταιρεία επέμενε. Στην αρχή με απειλές του τύπου "δεν θα φτάσεις ψηλά με αυτά που κάνεις", ενώ στη συνέχεια μου είπαν "ή υπογράφεις ή απολύεσαι"».

Στη συνέχεια σημείωνε πως αυτό ήταν πρόφαση: «Η εργοδοσία αξιοποιώντας τον νόμο Χατζηδάκη έβαλε στο στόχαστρο αρχικά τους συνδικαλιστές. Κι αυτό γιατί όλα τα προηγούμενα χρόνια αναδεικνύαμε τα προβλήματα των εργαζομένων, για παράδειγμα τις απαράδεκτες συνθήκες εργασίας, όπου εργαζόμενοι δουλεύανε το καλοκαίρι με 45 βαθμούς Κελσίου. Χτυπώντας τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου επιδιώκουν να ξεμπερδεύουν με την οργανωμένη συνδικαλιστική δράση, για να δεχτούν και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι τα εξαντλητικά ωράρια, τα σπαστά ωράρια, τη δουλειά τις Κυριακές, τους μισθούς πείνας χωρίς να σηκώνουν κεφάλι».

Αξίζει να σημειώσουμε ότι η εργοδοσία της «Praktiker Hellas» διαχρονικά κάνει προσπάθεια να χτυπηθεί η συλλογική οργάνωση και πάλη των εργαζομένων. Πέρα από τις συχνές απολύσεις εργαζομένων, ακόμα και μετά από 10 και 15 χρόνια δουλειάς, ενδεικτικό είναι το παράδειγμα από τον Απρίλη του 2020: Οταν η Επιτροπή Υγιεινής και Ασφάλειας του Σωματείου στα «Praktiker» ζήτησε συνάντηση, στο πλαίσιο της 3μηνης τακτικής επαφής με την εργοδοσία, για τα μέτρα προστασίας των εργαζομένων από την πανδημία, η απάντηση της εργοδοσίας, υπογεγραμμένη από τον διευθυντή Εργατικού Δυναμικού της επιχείρησης, ήταν πως «έχουν ανασταλεί οι συνδικαλιστικές λειτουργίες» (!) αλλά και η λειτουργία των Επιτροπών Υγείας και Ασφάλειας της Εργασίας, ερμηνεύοντας την τότε Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου ως λουκέτο και κλείσιμο των σωματείων.

«Αέρα στα πανιά» των εργοδοτών δίνει το αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο που έχουν διαμορφώσει οι κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια, με τον νόμο - έκτρωμα του Χατζηδάκη να αποτελεί άλλη μια «τομή» που εξοπλίζει ακόμα περισσότερο το κεφάλαιο για να τσακίζει τα εργατικά δικαιώματα. Γι' αυτό και ο συγκεκριμένος νόμος από τη μία περιλαμβάνει αναδιαρθρώσεις (π.χ. για τον εργάσιμο χρόνο) που επιβάλλουν εργασιακό μεσαίωνα, ενώ από την άλλη ποινικοποιεί τη συνδικαλιστική δράση, ώστε να «καθαρίσει» το πεδίο εφαρμογής των αντεργατικών μέτρων.

Κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα της πολύμορφης ασυλίας από κυβέρνηση και κρατικούς μηχανισμούς την οποία απολαμβάνει η εργοδοσία:

Μετά τις απεργιακές κινητοποιήσεις για να παρθεί πίσω η απόλυση, το πανελλαδικό Σωματείο έκανε παρέμβαση στο υπουργείο Εργασίας για το ζήτημα αυτό και για μια σειρά άλλων θεμάτων. Ο εκπρόσωπος του υπουργείου δήλωσε ...αναρμόδιος και συμβούλεψε το Σωματείο να απευθυνθεί στον ΟΜΕΔ (Οργανισμός Μεσολάβησης και Διαιτησίας), επικαλούμενος τον νόμο Χατζηδάκη!

Στη συνέχεια η μεσολαβήτρια του ΟΜΕΔ, που ανέλαβε, ενημέρωσε το Σωματείο ότι η εργοδοσία ...δεν προτίθεται «να συμμετάσχει σε καμία διαβούλευση, λόγω μη υποχρέωσής της βάσει νόμου»! Ετσι, χωρίς πολλά πολλά, ο ΟΜΕΔ αρνήθηκε να πάρει θέση γι' αυτήν την εξέλιξη, παραπέμποντας τους εργαζόμενους να λύσουν τις διαφορές τους με την εργοδοσία στα αστικά δικαστήρια. Οπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο ΟΜΕΔ, «περαιώνοντας» με συνοπτικές διαδικασίες την υπόθεση, «λόγω μη προσέλευσης της εργοδοτικής πλευράς, καθίσταται αδύνατη η επίτευξη προσέγγισης των δύο μερών (...) σύμφωνα με το άρθρο 13 του Ν. 1876/1990, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 98 του Ν. 4808/2021», δηλαδή του νόμου Χατζηδάκη.

Αλλά και ο υφυπουργός Εργασίας Παναγιώτης Τσακλόγλου, απαντώντας σε Επίκαιρη Ερώτηση του βουλευτή του ΚΚΕ Γιώργου Λαμπρούλη για το θέμα, παραδέχτηκε μεν ότι η επιχείρηση προχώρησε σε «μονομερή βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας», διαπιστωμένη από το ΣΕΠΕ, ωστόσο στο διά ταύτα άφησε το θέμα στην «καλή διάθεση» της εταιρείας, λέγοντας ότι «σε περίπτωση που δεν ευδοκιμήσει η παρέμβαση του Τμήματος Επιθεώρησης Εργασιακών Σχέσεων Λάρισας» η υπόθεση θα πάει στα δικαστήρια, κάνοντας δηλαδή ανοιχτά πλάτες στην εργοδοσία.

Οι εργαζόμενοι, αξιοποιώντας την πείρα τους, μπορούν να δουν πιο καθαρά ότι η επίθεση στις ζωές και στα δικαιώματά τους δεν πρόκειται να σταματήσει, ότι πάει χέρι χέρι με τις συνδικαλιστικές διώξεις.

Στη δύσκολη αναμέτρηση με την εργοδοσία, το κράτος, τις κυβερνήσεις που υπηρετούν μια πολιτική που τσακίζει την εργατική τάξη, οι εργαζόμενοι μπορούν να έχουν αποτέλεσμα δυναμώνοντας τη συσπείρωση γύρω από το Σωματείο, παλεύοντας για τα δικαιώματα και τις σύγχρονες ανάγκες τους, για ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, για 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο, για κατοχύρωση της Κυριακής αργίας κ.λπ. Η επιτυχία της απεργίας στις 6 Νοέμβρη μπορεί να συμβάλει στην παραπάνω κατεύθυνση.