Στο σημερινό 4σέλιδο «Κομματική Ζωή και Δράση» μπορείτε να διαβάσετε τα εξής:

• «Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος και το εργατικό κίνημα»: Ρεπορτάζ από την εκδήλωση που διοργάνωσε με αυτό το θέμα η ΤΟ Εμπορίου - Υπηρεσιών της ΚΟ Αττικής, με ομιλητή τον Γ. Πέρρο, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.
• ΤΕ Υπαίθρου Μαγνησίας του ΚΚΕ: Τίμησαν τους αγωνιστές της ΕΑΜικής Αντίστασης στην Κερασιά
• Ικαρία: Ιστορικός περίπατος στα χνάρια των μαχητών του Δημοκρατικού Στρατού.
• Δυτική Ελλάδα: Ανταπόκριση από την εκδήλωση για τη δράση του ΔΣΕ στη Ζαχάρω Ηλείας και τη γύρω περιοχή.
• 72 χρόνια από το Μπλόκο του Βύρωνα: Εκδήλωση τιμής και μνήμης για τους πεσόντες πραγματοποιήθηκε την περασμένη Κυριακή.

Στην αίθουσα του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας φιλοξενήθηκε η εκδήλωση

Στην εκδήλωση που είχε τίτλο «Το εργατικό κίνημα και ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος» μίλησε ο Γιώργος Πέρρος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, ενώ οι συγκεντρωμένοι, μετά την εισηγητική ομιλία απεύθυναν ερωτήματα και προβληματισμούς γύρω από τις διεθνείς εξελίξεις και την αναγκαία προετοιμασία του εργατικού κινήματος.

Ο Γ. Πέρρος στην ομιλία του ξεκαθάρισε ότι οι πόλεμοι που αποφασίζονται και διευθύνονται σήμερα από την αστική τάξη είναι ιμπεριαλιστικοί, επομένως αντιδραστικοί, είτε είναι «αμυντικοί», είτε «επιθετικοί». Γιατί η «αμυνόμενη» αστική τάξη θέλει να διατηρήσει τις κατακτήσεις της, τις αγορές που ελέγχει, ενώ η «επιτιθέμενη» θέλει να κερδίσει νέες αγορές και νέες σφαίρες για δικό της λογαριασμό.

«Η διαφορά ανάμεσα στο επιτιθέμενο και στο αμυνόμενο αστικό κράτος μπορεί να είναι πολύ σχετική στην έναρξη του πολέμου, φαινομενική ως προς το ποιος έκανε το πρώτο βήμα», ανέφερε ο Γ. Πέρρος, προσθέτοντας ότι τα βασικά ζητήματα για κάθε πόλεμο είναι ποια τάξη τον διεξάγει, με ποιο σκοπό και σε ποια φάση της ιστορικής της ανάπτυξης.

Στο βήμα ο Γ. Πέρρος

Το στέλεχος του Κόμματος αναφέρθηκε επίσης στις επεξεργασίες του Λένιν γύρω από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, στην πείρα και τα συμπεράσματα από τη στρατηγική του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, από τους δύο παγκόσμιους ιμπεριαλιστικούς πολέμους του 20ού αιώνα.

Στο ερώτημα τι κάνουν οι κομμουνιστές και η εργατική τάξη σε περίπτωση ιμπεριαλιστικού πολέμου, ο ομιλητής ανέφερε ότι η εργατική τάξη, σε όποια χώρα κι αν βρίσκεται, δεν μπορεί να περιμένει τίποτα από τη νίκη της μιας ή της άλλης αστικής τάξης, δεν έχει κανένα όφελος να διαλέξει ιμπεριαλιστή. «Ενα είναι το συμπέρασμα: οι πόλεμοι δεν μπορούν να εξαντληθούν δίχως την εξάντληση των τάξεων», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Για τις δυσκολίες να γίνουν κατανοητά αυτά τα ζητήματα, ο Γ. Πέρρος υπογράμμισε ότι είναι σχετικά πιο εύκολα κατανοητός ο ιμπεριαλιστικός χαρακτήρας του πολέμου στην εργατική τάξη της χώρας που ξεκινάει πρώτη την επίθεση, όμως πιο δύσκολα γίνεται κατανοητός ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος από το λαό που δέχεται την επίθεση από άλλη χώρα. «Αν π.χ. η Ελλάδα εμπλακεί σε πόλεμο και δεχθεί στρατιωτική επίθεση, η αστική της τάξη θα ευθύνεται γι' αυτό, γιατί αυτός ο πόλεμος αποτελεί συνέχεια της πολιτικής συμμετοχής της στο μοίρασμα των αγορών και στη συμμετοχή στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες σε ειρηνική περίοδο. Αρα σε περίπτωση εισβολής και κατοχής το εργατικό κίνημα πρέπει να πρωτοστατήσει στην αυτοτελή οργάνωση της λαϊκής πάλης για την ολοκληρωτική ήττα τόσο της εγχώριας αστικής τάξης όσο και της ξένης ως εισβολέα».

Το στέλεχος του Κόμματος αναφέρθηκε επίσης στην ανάγκη προετοιμασίας του εργαζόμενου λαού, καθώς όπως έδειξε ο 20ός αιώνας ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος συνδέεται με το ξέσπασμα επαναστατικής κατάστασης. Απαντώντας στο τι σημαίνει προετοιμασία, υπογράμμισε το ότι αυτή γίνεται σε όλη την πορεία της ταξικής πάλης, ξεχωρίζοντας ως πιο σημαντικά στοιχεία την οικοδόμηση του ΚΚΕ μέσα στους χώρους δουλειάς και τη σταθερή και συνεπή πάλη ενάντια στην αστική ιδεολογία και τον οπορτουνισμό.

Από τις παρεμβάσεις των συγκεντρωμένων, ξεχώρισε αυτή εργαζόμενης από τα σουπερμάρκετ «Μαρινόπουλος», που το προσωπικό εδώ και καιρό ζει με την ανασφάλεια στο πλαίσιο της «εξυγίανσης» της εταιρείας. Αφού «ευχαρίστησε» για την πρωτοβουλία να γίνει αυτή η εκδήλωση και μετέφερε το κλίμα που επικρατεί στους συναδέλφους της, ρώτησε πώς «δένεται» το θέμα του πολέμου με αυτές τις εξελίξεις στους χώρους δουλειάς.

Απαντώντας ο Γ. Πέρρος, τόνισε ότι πρέπει οι εργαζόμενοι να καταλάβουν για τίνος τα συμφέροντα παίρνονται τα μέτρα σήμερα στον «Μαρινόπουλο», γιατί έμεινε ο κόσμος απλήρωτος, γιατί έγιναν απολύσεις και έκλεισαν καταστήματα.

Οπως είπε, «τα μέτρα αυτά δεν πάρθηκαν για λογαριασμό των εργαζομένων, όπως λέει η κυβέρνηση, αλλά για το συμφέρον του εργοδότη. Αντίστοιχα και οι πόλεμοι σήμερα γίνονται για τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων. Στόχος τους είναι να δυναμώσει η κερδοφορία τους. Αρα εχθρός για όλους τους εργαζόμενους, είτε στην "ειρηνική" περίοδο είτε στον πόλεμο, είναι οι επιχειρηματικοί όμιλοι κι αυτοί πρέπει να αντιμετωπιστούν από την οργανωμένη πάλη τους. Σήμερα, στην οικονομία κάνουν κουμάντο αυτοί οι μεγάλοι όμιλοι. Αυτοί κανονίζουν τις εργασιακές σχέσεις, τους μισθούς, τα δικαιώματα, την ασφάλιση, την ποιότητα των προϊόντων. Ολα αυτά τα κανονίζουν τα μονοπώλια και όταν θέλουν να βρουν νέες αγορές, να μεγαλώσει η κερδοφορία τους, εξαπολύουν τους πολέμους. Να γιατί η εργατική τάξη πρέπει να στοχεύσει σε αυτόν τον εχθρό και να απαλλάξει την κοινωνία από αυτόν, να εγκαθιδρύσει τη δική της εξουσία. Και γι' αυτό πρέπει να δυναμώσει η παρουσία των κομμουνιστών στους τομείς στρατηγικής σημασίας, η παρουσία των μελών και των φίλων του ΚΚΕ στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους...».

Παίρνοντας αφορμή από άλλη ερώτηση, ο Γ. Πέρρος ανέφερε ότι είναι μεγάλη υπόθεση η εξασφάλιση της ταξικής ενότητας της εργατικής τάξης των χωρών που εμπλέκονται σε πόλεμο. Να μην στρέψουν οι εργάτες της μιας χώρας τα όπλα τους στους εργάτες της άλλης και αυτό απαιτεί πολύ καλή προετοιμασία για να γίνει κατανοητό ποιος είναι ο κοινός αντίπαλος των εργαζομένων σε όλες τις χώρες, δηλαδή η αστική τάξη και οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί, επομένως και ποια είναι η αίτια των προβλημάτων τους.

Πρόσθεσε, επίσης, χαρακτηριστικά ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να καταλάβουν πως ακόμα και μετά τον πόλεμό, όταν έρχεται η «ειρήνη» της αστικής τάξης, που περιλαμβάνει την «ανοικοδόμηση», αυτός ουσιαστικά είναι ο δεύτερος «πόλεμος», ο «ειρηνικός» πόλεμος που εξαπολύουν τα μονοπώλια ενάντια στα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα. Τότε έρχεται νέο τσάκισμα των δικαιωμάτων στο όνομα της «ανάκαμψης», της «ανοικοδόμησης» κ.λπ.

Επομένως, ο λαός ένα καθήκον έχει, όπως λέει και το Πρόγραμμα του ΚΚΕ: Να «δώσει την ελευθερία και τη διέξοδο από το καπιταλιστικό σύστημα που όσο κυριαρχεί φέρνει τον πόλεμο και την "ειρήνη" με το πιστόλι στον κρόταφο».