Στο χαιρετισμό του, από το βήμα της μεγάλης πολιτικής συγκέντρωσης του Φεστιβάλ, ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, Νίκος Αμπατιέλος, σημείωσε:

«Σας καλωσορίζουμε στην 3η μέρα των εκδηλώσεων του 42ου Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του "Οδηγητή". Εκ μέρους του Κεντρικού Συμβουλίου χαιρετίζουμε τους εκατοντάδες χιλιάδες νέους και νέες που αυτό το τριήμερο και όλους τους προηγούμενους μήνες, σε πάνω από 200 εκδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα, έδωσαν με τη συμμετοχή τους ζωντάνια στις πολύμορφες εκδηλώσεις μας.

Το Φεστιβάλ μας είναι μία εικόνα από το όμορφο μέλλον για το οποίο παλεύουμε μαζί με το Κόμμα μας, το ΚΚΕ!

Το ταξίδι του 42ου Φεστιβάλ φτάνει και φέτος στο τέλος του. Και όπως κάθε ταξίδι, μετά από μία μακρά πορεία είχε πολλές όμορφες στιγμές, αλλά και δυσκολίες που ξεπεράστηκαν με την αυταπάρνηση των μελών και φίλων της ΚΝΕ, για να στηθούν πραγματικά μεγάλες γιορτές της νεολαίας που δε συμβιβάζεται, της νεολαίας που αγωνίζεται, που δεν τα παρατά.

Χαιρετίζουμε όλους τους συντρόφους, τα μέλη και τους φίλους του ΚΚΕ και της ΚΝΕ που δούλεψαν συνολικά και από κάθε πόστο για την επιτυχία των εκδηλώσεων του 42ου Φεστιβάλ, αποδεικνύοντας στην πράξη τη δύναμη των υλικών με τα οποία χτίζεται το Φεστιβάλ μας τόσες δεκαετίες. Τη δύναμη της συλλογικότητας, της συντροφικότητας, της συνειδητής προσφοράς, της καλής οργάνωσης, της πρωτοβουλίας, της αποφασιστικότητας, της αισιοδοξίας ότι θα τα καταφέρουμε.

Ευχαριστούμε όσους μας βοήθησαν και συνεργαστήκαμε. Και ιδιαίτερα τους ανθρώπους του μόχθου της Δυτικής Αθήνας, που μας καλοδέχτηκαν για ακόμα μια χρονιά. Εδώ, στο χώρο του Πάρκου, που σταθερά οι δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ παλεύουν για να αποδοθεί στους εργαζόμενους της περιοχής με ελεύθερη και δωρεάν χρήση ως χώρος αναψυχής, πολιτισμού, αθλητισμού με αναβαθμισμένες υποδομές, για να αναδειχθεί η χρησιμότητα και η περιβαλλοντική του αξία.

Νιώθουμε τιμή και χαρά όταν ακούμε από τους κατοίκους της περιοχής ότι "το Φεστιβάλ είναι διαμάντι. Εκείνες τις μέρες και τότε μόνο το Πάρκο αποκτά ομορφιά". Ετσι μας είχαν πει κάτοικοι της περιοχής σε ρεπορτάζ της εφημερίδας μας, του "Οδηγητή", πριν από λίγο καιρό. Τα ίδια ζεστά λόγια μάς είπαν εργαζόμενοι και νέοι της περιοχής τις μέρες που στηνόταν το Φεστιβάλ, βλέποντας το Πάρκο να ξαναπαίρνει ζωή.

Αναδεικνύοντας τη δυνατότητα της οργανωμένης διεκδίκησης, τη δυνατότητα να δυναμώσει ο αγώνας των εργαζομένων και της νεολαίας της περιοχής σε κοινή δράση με τους κομμουνιστές, γιατί μόνο το εργατικό - λαϊκό κίνημα μπορεί να προστατέψει και να κρατήσει το πάρκο ανοιχτό στο λαό και κλειστό στην εμπορευματοποίηση και τα επιχειρηματικά συμφέροντα.

Η διεξαγωγή του Φεστιβάλ μας στο Πάρκο είναι συμβολή στον αγώνα ενάντια στην απαξίωση και την υποβάθμισή του από την πολιτική των προηγούμενων και της σημερινής κυβέρνησης.

Χαιρετίζουμε και καλωσορίζουμε τις δεκάδες αντιπροσωπείες Κομμουνιστικών Νεολαιών και Αντιιμπεριαλιστικών Οργανώσεων απ' όλο τον κόσμο που μας τίμησαν με τη συμμετοχή τους. Ιδιαίτερα έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε αυτές τις μέρες, τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚ Ινδίας (Μαρξιστικό), σύντροφο Σιτάραμ Γιετσούρι. Σας ευχαριστούμε θερμά και πάλι για την παρουσία σας... Από το Φεστιβάλ στέλνουμε μήνυμα ότι δυναμώνουμε το διεθνισμό, την αλληλεγγύη και την κοινή δράση ενάντια στις ιμπεριαλιστικές συγκρούσεις, ενώσεις και σχεδιασμούς. Οτι δεν γινόμαστε μέρος τους, δεν θα μας βάλουν στο χέρι, δεν θα βάλουν τους λαούς στο χέρι.

Ο συνδυασμός του φετινού συνθήματος του Φεστιβάλ που είναι και σήμα κατατεθέν της ΚΝΕ "Αγώνας - Γνώση - Τόλμη - Αντοχή", με τους στίχους του μεγάλου κομμουνιστή ποιητή, Ναζίμ Χικμέτ, "να προχωράς και εσύ, καθώς προβαίνει μπρος η Ιστορία", εκφράζει με απόλυτη σχεδόν επικαιρότητα, τις απαιτήσεις που έχουμε από τους εαυτούς μας, το δρόμο που πρέπει να περπατήσει κάθε νέος, παιδί εργατικής - λαϊκής οικογένειας, για να σταθεί απέναντι στη λαίλαπα παλιών και νέων αντεργατικών μέτρων, για να διεκδικήσει τη ζωή που χάνει, να παλέψει να ζει με βάση τις σύγχρονες δυνατότητες.

Γιατί, για να τραβάς πάντα μπροστά, χρειάζεται:

Αγώνας, για να ενώσουμε τις αγωνίες και τις προσδοκίες από τη ζωή των νέων με τις επαναστατικές, τις πιο πρωτοπόρες ιδέες για την κοινωνία που θα ικανοποιήσει τις σύγχρονες ανάγκες, για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό. Με τα πιο μεγάλα ιδανικά και αξίες, της αλληλεγγύης, της διεκδίκησης, της ανιδιοτέλειας και της πίστης στις ανεξάντλητες δυνάμεις της εργατικής τάξης. Αγώνας σε κάθε σχολείο και σχολή, σε κάθε χώρο δουλειάς και γειτονιά. Οργάνωση κοινής συλλογικής δράσης και διεκδίκησης, για να σπάμε την απογοήτευση και τη μοιρολατρία.

Γνώση των πραγματικών, των τεράστιων δυνατοτήτων που υπάρχουν σήμερα στην κοινωνία, των επιτευγμάτων της επιστήμης και της τεχνολογίας που έχουν δημιουργηθεί από το μυαλό και τα χέρια εκατομμυρίων εργαζομένων σε όλο τον κόσμο. Αλλά και γνώση των εμποδίων - των αιτιών που δεν επιτρέπει να τα απολαύσουμε, αιτίες που βρίσκονται στην καρδιά του καπιταλιστικού συστήματος. Χρειάζεται πρωτοπόρα μαχητική στάση στην κατάκτηση της γνώσης, των νομοτελειών της κοινωνικής προόδου και της κίνησης της ταξικής πάλης. Ικανότητα να μελετάμε, να βγάζουμε συμπεράσματα, να κερδίζουμε εμπειρία από την πορεία μας από τον αγώνα για την επαναστατική αλλαγή. Γνώση και μελέτη της Ιστορίας και πείρας του επαναστατικού κινήματος στη χώρα μας και διεθνώς. Αυτή η μαχητική γνώση της αλήθειας είναι που μας δίνει δύναμη, που μας γεμίζει με βαθιά πίστη για το σκοπό που παλεύουμε, που φωτίζει το δρόμο που απαιτείται για την ανατροπή του κόσμου των εκμεταλλευτών.

Τόλμη ν' αγωνιζόμαστε γι' αυτό που "σε κάποιους μοιάζει αδύνατο". Να βάζουμε και να παλεύουμε απαιτητικούς και δύσκολους στόχους, σε όλες τις συνθήκες, ακόμα και αν ο αρνητικός συσχετισμός βαραίνει στη συνείδηση των νέων. Κόντρα στο ρεύμα, με σταθερότητα, με πίστη στο σκοπό μας. Να παλεύουμε μαχητικά για τα δικαιώματά μας, να μην αποδεχόμαστε την αδικία, όπου κι αν βρισκόμαστε, να δείχνουμε το δρόμο για το όμορφο μέλλον απαλλαγμένο από τα δεσμά της εκμετάλλευσης.

Αντοχή στις δυσκολίες, στα διλήμματα και στους μηχανισμούς του συστήματος. Για να μην παρασυρόμαστε από τη ρουτίνα, τη συνήθεια, το συμβιβασμό. Να ετοιμαζόμαστε ολόπλευρα ιδεολογικά, πολιτικά, οργανωτικά για να αντεπεξέλθουμε σε όλες τις συνθήκες της ταξικής πάλης.

Το ίδιο το σύνθημα και το περιεχόμενο του 42ου Φεστιβάλ έδωσαν και θα δώσουν δύναμη στους αγώνες από αύριο κιόλας, γιατί ακριβώς ακούμπησαν εκατοντάδες χιλιάδες "επισκέπτες", τους έφεραν σε επαφή με το ΚΚΕ, την ΚΝΕ, τις θέσεις μας. Γιατί εδώ χιλιάδες νέοι και νέες συζήτησαν για το καυτό θέμα: Τι πρέπει να γίνει για να ζήσουμε καλύτερα.

Εδώ στον αγώνα για τη ζωή που μας αξίζει έχει θέση κάθε νέος και νέα από τα εργατικά - λαϊκά στρώματα.

-- Για να παλέψουμε για όλα τα σύγχρονα δικαιώματα, για να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες μας στη μόρφωση, στη δουλειά, στη ζωή, στον αθλητισμό, στον πολιτισμό.

-- Για να παλέψουμε για τη νέα κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας, μια κοινωνία χωρίς κρίσεις, πολέμους, εκμετάλλευση.

Προχωράμε μπροστά, λοιπόν, καθώς όλες οι δυνατότητες της παραγωγής, της τεχνολογίας, της επιστήμης δίνουν όλες τις προϋποθέσεις για να ζούμε καλύτερα! Προχωράμε μπροστά, γιατί γνωρίζουμε ότι ο κόσμος των εκμεταλλευτών, ο καπιταλισμός, έφαγε τα ψωμιά του, έχει έρθει η ώρα να μπει στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας, να αντικατασταθεί από το σύστημα όπου κουμάντο θα κάνουν οι ίδιοι οι παραγωγοί του πλούτου, οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Η σοσιαλιστική κοινωνία είναι η κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας, της ζωής με δικαιώματα! Προχωράμε μπροστά, παλεύουμε και θα νικήσουμε! Και επειδή σε λίγες μέρες συμπληρώνονται τα 70 χρόνια από την ίδρυση του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, μία επέτειο που είχαμε την ευκαιρία όλη τη χρονιά να αναδείξουμε, αλλά και να βαδίσουμε στα χνάρια των μαχητών του ΔΣΕ στο φετινό 25ο Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο της ΚΝΕ στο Βίτσι βλέπουμε τα συμπεράσματα, χρήσιμα για την καθημερινή, σημερινή μας πάλη.

Είναι τόσο χαρακτηριστικά τόσο επίκαιρα τα λόγια, γραμμένα μέσα στις Φυλακές Αβέρωφ, από μάνα κρατούμενη που συμβουλεύει το παιδί της, την περίοδο μετά τη στρατιωτική ήττα του ΔΣΕ: "Το πιο δύσκολο το πιο βαρύ είναι να νικάς την απογοήτευση και να 'ναι πάντα η ψυχή σου ψυχή μαχητή". Λόγια που η ουσία τους παραμένει οδηγός για τα μέλη της ΚΝΕ τόσα χρόνια μετά...».