Δεν είναι χρέος μόνο των κομμουνιστών, είναι χρέος κάθε τίμιου ανθρώπου να υπερασπιστεί την ιστορική αλήθεια. Και για λόγους δικαιοσύνης και - κυρίως - γιατί η ανθρωπότητα ζει δραματικές ώρες, εξαιτίας της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας, η οποία δεν αφορά μόνο στο Αφγανιστάν. Αφορά όλους τους λαούς. Η επίθεση στο Αφγανιστάν και όπου αλλού έχει αποφασιστεί να γίνει, είναι επίθεση και στους λαούς των ΗΠΑ, της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ελλάδας. Είναι επίθεση του καπιταλισμού στα δικαιώματα της παγκόσμιας εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών δυνάμεων. Γι' αυτό μας αφορά όλους.

Το Αφγανιστάν μπορούσε να ήταν σήμερα μια διαφορετική χώρα. Μπορούσε ο λαός της να είχε ξεφύγει από τα δεσμά που του πέρασαν χειροπόδαρα αιώνες φεουδαρχικής βαρβαρότητας και σε συνέχεια καπιταλιστικής επιθετικής στάσης, που στήριξε και δυνάμωσε τους σημερινούς καταπιεστές του. Κι έκανε μια τέτοια προσπάθεια ο αφγανικός λαός, όταν το 1978 πραγματοποίησε την επανάστασή του και εγκαθίδρυσε την εξουσία του. Μπορούσε, λοιπόν, να είχε βγει οριστικά στο φως. Βγήκε, όμως, για λίγα χρόνια. Σε συνέχεια ο καπιταλισμός και η εσωτερική αντεπανάσταση τον κύλησαν ξανά στον Καιάδα. Αυτή είναι η πραγματικότητα, που συγκαλύπτεται από τους περισσότερους αναλυτές - αν και τη γνωρίζουν - αλλά και από δημοσιογράφους, άλλοι παρότι τη γνωρίζουν και επειδή «αναλύουν», δίχως να γνωρίζουν.

Από τα πρώτα μέτρα, που πήρε η λαϊκή κυβέρνηση ήταν να μοιράσει τη γη στους ακτήμονες, στους μικροκαλλιεργητές, στους εργάτες γης και στους νομάδες. Πρωτάκουστο γεγονός για ένα λαό, που επί 10 αιώνες βρισκόταν κάτω από το φεουδαρχικό ζυγό. Από αυτή τη στιγμή άρχιζε και ένοπλη αναμέτρηση ανάμεσα σ' εκείνους που αποκτούσαν γη και σ' εκείνους που την έχασαν... 6.795.670 στρέμματα γης μοιράστηκαν σε 2.000.000 άτομα. 4.000.000 στρέμματα αφαιρέθηκαν από τους 39.000 γαιοκτήμονες χωρίς αποζημίωση. 11.000.000 μέλη αγροτικών οικογενειών απαλλάχτηκαν από τα χρέη τους στους τοκογλύφους, ύψους 70 δισεκατομμυρίων δραχμών. Ενώ λίγα χρόνια αργότερα χαρίστηκαν και οι χρεωστούμενοι στο κράτος φόροι 4.300.000 αγροτών. Ταυτόχρονα στην αγροτική οικονομία άρχισαν να εισρέουν από τη Σοβιετική Ενωση τρακτέρ και άλλα εργαλεία, καθώς και εργαλεία για την οικοδομική βιομηχανία. Οι λαϊκές πολυκατοικίες άρχισαν ν' αντικαθιστούν τα τσαντίρια και τα καλύβια από ξερολιθιές. Αυξήθηκαν ουσιαστικά οι μισθοί και τα μεροκάματα.

Αλλά η πιο πρωτάκουστη για το Αφγανιστάν ανατροπή έγινε στη θέση της γυναίκας στην κοινωνία. Πρώτα απ' όλα η γυναίκα του Αφγανιστάν μπήκε στην παραγωγή. Μεγάλα τμήματά τους πέταξαν από πάνω τους το τσαντόρ και τις μαντίλες και ντύθηκαν ανθρώπινα. Αρχισαν να μαθαίνουν γράμματα, στα πλαίσια της καταπολέμησης του αναλφαβητισμού γενικά, να σπουδάζουν. Κι επιπλέον δημιούργησαν τις μαζικές γυναικείες οργανώσεις, μπήκαν στον πολιτικό στίβο, πολλές στελέχωσαν το Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα, πήραν τα όπλα, εντάχθηκαν στις λαϊκές επιτροπές κατά της αντεπανάστασης. Με απόφαση του Επαναστατικού Συμβουλίου απαγορεύτηκε να αρραβωνιάζει ο άντρας τις γυναίκες - παιδιά του ή να τις παντρεύει, για να πάρει χρήματα ή εμπορεύματα. Με ανάλογα διατάγματα πάρθηκαν μέτρα για τη μητρότητα, καταργήθηκαν όλοι οι νόμοι που καθιέρωναν την ανισότητα των δύο φύλων. Μέσα σε λίγα χρόνια από την επανάσταση μόνο στην Καμπούλ υπήρχαν 7.454 δασκάλες και στην ύπαιθρο 9.000!

Η νέα οικονομία, στην οποία ο κρατικός τομέας αναπτυσσόταν διαρκώς σε βάρος του ιδιωτικού, έδωσε ώθηση στην ανάπτυξη της παραγωγής. Το 1984 η παραγωγή φυσικού αερίου αυξήθηκε κατά 76,5% σε σχέση με το 1983, φτάνοντας τα 3 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα. Ο τομέας της κτηνοτροφίας έγινε και εξαγωγικός. Το 1983 η παραγωγή ζώων έφτασε τα 27.750.000 ζώα. Ταυτόχρονα άρχισαν να δημιουργούνται δρόμοι, να επισκευάζονται άλλοι. 1.500 φορτηγά αυτοκίνητα δόθηκαν από τη Σοβιετική Ενωση, για να αναπτυχθούν οι μεταφορές.

Είναι οι ίδιοι που υποστηρίζουν την ιμπεριαλιστική επίθεση για τα πετρέλαια, τις βάσεις, τον έλεγχο στρατηγικών διόδων, στο όνομα της προστασίας και καταπολέμησης της τρομοκρατίας!

Οι φιλικές σχέσεις του Αφγανιστάν με τη Σοβιετική Ενωση χρονολογούνταν από το 1919. Ηταν μια μικρή χώρα, καθυστερημένη το Αφγανιστάν. Κι ήταν φυσικό να προστρέξει στη νεοσύστατη ΕΣΣΔ, με την οποία συνορεύει, αφού η κυβέρνησή του (όχι κομμουνιστική βεβαίως) έβλεπε στην πρώτη χώρα της σοσιαλιστικής επανάστασης έναν φίλο και γείτονα. Μόλις η Οχτωβριανή Επανάσταση εδραιώθηκε, από τις πρώτες πράξεις της ήταν να συνάψει με την κυβέρνηση του Αφγανιστάν Σύμφωνο Φιλίας και Αμοιβαίας Συνεργασίας, διάρκειας 50 χρόνων! Αυτή η συνεργασία διακόπηκε στην πορεία, εξαιτίας αντιδραστικότατων αλλαγών που συντελέστηκαν στο Αφγανιστάν, για να επαναληφθεί αργότερα. Και πήρε την πιο στενή μορφή της μετά την επανάσταση του Απρίλη 1978, όταν η ΕΣΣΔ βοήθησε τον αφγανικό λαό και με το αίμα των παιδιών της.

Η λαϊκή επανάσταση στο Αφγανιστάν νικήθηκε, αλλά δε θα χαθεί ως ορόσημο στην πορεία του αφγανικού λαού. Το ίδιο και η διεθνιστική βοήθεια της Σοβιετικής Ενωσης. Θα το πούμε αποφασιστικά: Αυτή η βοήθεια είναι ο αντίποδας της αντεπανάστασης! Ετσι είναι η ταξική πάλη! Στο Αφγανιστάν συγκρούστηκε ο σοσιαλισμός με τον καπιταλισμό! Η επιλογή είναι μία: `Η είσαι απ' την πλευρά της προόδου ή είσαι με τον ιμπεριαλισμό και με τους «ήρωες» των ΗΠΑ, τους Μπιν Λάντεν, που στο όνομά τους και με πρόσχημα την τρομοκρατία διαπράττονται νέα εγκλήματα κατά των λαών.

* Τα στοιχεία είναι παρμένα από το βιβλίο του Γ. Δελαστίκ, που κυκλοφόρησε το 1985, με τίτλο «Αφγανιστάν», από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».