Motion Team

Τραγική η κατάσταση στον Εβρο

Η πρόσφατη δήλωση του ίδιου του υπουργού Περιβάλλοντος Γ. Παπακωνσταντίνου, ότι θα ανοίξει τη συζήτηση «όχι για το τι είναι δάσος, αλλά τι θέλουμε να είναι δάσος», δεν αφήνει κανένα περιθώριο για να αντιληφθεί κανείς ότι η αντιδασική πολιτική θα συνεχιστεί με ακόμα μεγαλύτερη ένταση. Θα κορυφωθεί μια πολιτική που εδώ και χρόνια μετατρέπει τις δασικές εκτάσεις σε οικόπεδα - φιλέτα προς «πώληση». Με καταπατητές και οικοπεδοφάγους να βρίσκουν ανοιχτούς δρόμους από τους δασοκτόνους νόμους ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που φρόντισαν τα προηγούμενα χρόνια να ψηφίσουν. Και, βέβαια, είναι μια πολιτική, που, αν μη τι άλλο, οπλίζει τα χέρια των εμπρηστών.

Είναι πάρα πολλά τα παραδείγματα της δικομματικής εμπρηστικής πολιτικής που έχει εξαφανίσει τα τελευταία 30 χρόνια εκατομμύρια στρέμματα δάσους και δασικών εκτάσεων.

Ας δούμε συγκεκριμένα:

• Τη 15ετία 1991 - 2005 με εναλλασσόμενες κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, από τα 11 στρέμματα δασικών εκτάσεων που καίγονταν αναδασωνόταν μόνο το 1!
• ΠΑΣΟΚ και ΝΔ δεν έδωσαν ούτε 1 ευρώ όλα αυτά τα χρόνια για τη σύνταξη του Εθνικού Δασολογίου, ώστε να προστατευτούν μεγάλες εκτάσεις στη χώρα.
• Με το νόμο 998/1979, η τότε κυβέρνηση της ΝΔ επιχείρησε να αποχαρακτηρίσει 25 εκατομμύρια στρέμματα δάσους, βαφτίζοντάς τα «χορτολίβαδα». Ακολούθησε ο νόμος 1734/1987 «περί βοσκοτόπων» - επί ΠΑΣΟΚ - με τον οποίο επιχειρήθηκε να αποχαρακτηριστούν 45 εκατομμύρια στρέμματα δάσους.
• Η δασοκτόνα συνταγματική αναθεώρηση του 2001 και ο εκτελεστικός της νόμος 3208/2003 παραδίδει στην τσιμεντοποίηση εκατομμύρια στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων. Είχαμε, επίσης, την απόπειρα από την κυβέρνηση της ΝΔ για μια νέα, ακόμη πιο δασοκτόνα, αναθεώρηση των άρθρων 24 και 117 του Συντάγματος, η οποία τελικά απέτυχε.
• Εγκαταλείφθηκε κάθε έννοια πρόληψης των δασικών πυρκαγιών με την κατάργηση των Σωμάτων Δασοπυρόσβεσης, από το ΠΑΣΟΚ, το 1998. Αντί να ενισχυθεί ο ενιαίος χαρακτήρας της πρόληψης, επαγρύπνησης, προστασίας και δασοπυρόσβεσης και ο συντονισμός των δασικών υπηρεσιών με τις δυνάμεις κατάσβεσης, έγινε ακριβώς το αντίθετο. Επιβλήθηκε το δόγμα της καταστολής αντί της πρόληψης και ακολουθήθηκε πιστά από τις κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.
• Το Πυροσβεστικό Σώμα εξακολουθεί να λειτουργεί με ελλείψεις 4.000 δασοπυροσβεστών και υλικοτεχνικής υποδομής.
• Η δασοκτόνα και εμπρηστική πολιτική τους υποβοηθιέται ακόμα και σήμερα με την αντιεπιστημονική οριοθέτηση των δασών, έργο που ανέθεσε η «Κτηματολόγιο ΑΕ» και που οδηγεί στον αποχαρακτηρισμό έως και του 30% των δασών και δασικών εκτάσεων, ενώ με το νόμο 3127/2003, η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ χάρισε χιλιάδες δασικές εκτάσεις που είχαν τσιμεντωθεί στους ίδιους τους καταπατητές!
• Οι κυβερνήσεις του δικομματισμού εφάρμοσαν το «κόλπο» της εξαίρεσης από την αναδάσωση δασικών εκτάσεων και τις μετέτρεψαν σε «φιλέτα» οικοπεδοποίησης. Το ίδιο έγινε το 1995, 1998 και 2005 στα καμένα της Πεντέλης, το ίδιο έγινε και με έκταση 62,5 στρεμμάτων στην Πάρνηθα, που είχε παραχωρήσει ο 3139/2003 (του ΠΑΣΟΚ) στο καζίνο για τις επεκτάσεις του!

Οπως φαίνεται, λοιπόν, η πολιτική που εφαρμόζεται μέχρι σήμερα έχει έναν και μόνο σκοπό: Να παραδώσει γη και δάσος στο μεγάλο κεφάλαιο προς κερδοσκοπική εκμετάλλευση. Αυτήν την πολιτική, η σημερινή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ φρόντισε πρόσφατα να τη διευρύνει και με νέους αντιπεριβαλλοντικούς νόμους, ώστε να δώσει και νέα όπλα στους κερδοσκόπους γης και δασών. Ειδικότερα:

-- Ο νόμος 3818/2010, που ψηφίστηκε δήθεν για την προστασία των δασών της Αττικής, «θολώνει» ακόμη περισσότερο τον ορισμό του δάσους, επιτρέποντας την αλλαγή χρήσης σε δάση και δασικές εκτάσεις.

-- Ο νόμος για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) παραχωρεί στο κεφάλαιο δάση και δασικές εκτάσεις, προστατευόμενες περιοχές, εθνικά πάρκα και δρυμούς, παράκτιες περιοχές, ακόμη και τη χρήση αιγιαλών, προκειμένου να εγκαταστήσει, κατά παρέκκλιση ακόμη και της υπάρχουσας ψευδεπίγραφης διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης, ιδιωτικές μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ, ανάμεσά τους και μονάδες καύσης σύμμεικτων απορριμμάτων.

-- Ο νόμος για τη συγκρότηση του «Πράσινου Ταμείου» κάνει ένα ακόμη βήμα για την πλήρη εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση των δασών και του φυσικού μας πλούτου. Η διαχείριση του δασικού πλούτου φεύγει από τη Δασική Υπηρεσία και θα γίνεται από ιδιώτες. Η χρηματοδότηση, μάλιστα, των δράσεων για το περιβάλλον και τη δασοπροστασία, που θα γίνεται μέσω του «Πράσινου Ταμείου», θα αποφασίζεται και θα υποδεικνύεται από ιδιωτικούς φορείς και τις τράπεζες! Η κυβέρνηση, δηλαδή, βάζει «το λύκο να φυλάει τα πρόβατα» και αφαιρεί, ουσιαστικά, την αρμοδιότητα κατάρτισης των δασικών χαρτών από τη Δασική Υπηρεσία και την παραδίδει σε εργολάβους με ενδιάμεσο την «ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΑΕ».

Και σαν να μη φτάνουν τα παραπάνω, με τον εφαρμοστικό νόμο του «μεσοπρόθεσμου», παρέχεται η δυνατότητα στο κεφάλαιο να εγκαταστήσει τις κερδοφόρες τουριστικές, βιομηχανικές και άλλες εγκαταστάσεις του όπου θέλει - ακόμη και σε δημόσιες δασικές εκτάσεις - και μάλιστα με διαδικασίες - εξπρές, που ακυρώνουν ακόμη και αυτόν τον ανεπαρκή έλεγχο που προβλέπει η σημερινή νομοθεσία.

Συνεχίζει η αστική προπαγάνδα την προβολή της αναγκαιότητας και προοπτικής της συναίνεσης των αστικών κομμάτων στην πολιτική ζωή της χώρας εκφράζοντας ευχές να αποκτήσει μόνιμο χαρακτήρα. Δεν είναι τυχαίο ότι ξανατροφοδοτείται και εντείνεται η προπαγάνδα αναγκαιότητας συναίνεσης των αστικών κομμάτων στα πλαίσια αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος και κυβερνήσεων συνεργασίας των αστικών κομμάτων. Στόχος η ολοκληρωτική υποταγή και χειραγώγηση του λαού στην αστική πολιτική, η ενίσχυση της εξουσίας των μονοπωλίων, η αντιμετώπιση των ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσεων και των δυσκολιών διαχείρισης της κρίσης για το κεφάλαιο. Αλλωστε τα αστικά επιτελεία και τα ΜΜΕ των καπιταλιστών για μεγάλο χρονικό διάστημα ιδιαίτερα πριν την εξασφάλιση της πέμπτης δόσης του κρατικού δανείου, δηλαδή πριν την τελευταία Σύνοδο Κορυφής της Ευρωζώνης, πρόβαλαν ως μονόδρομο αυτή την προοπτική για τη λεγόμενη διάσωση της χώρας από τη χρεοκοπία, ακριβώς επειδή απαιτεί ολοένα και πιο βάρβαρα αντεργατικά, αντιλαϊκά μέτρα. Δεν είναι τυχαίο επίσης ότι ο πρόεδρος του ΣΕΒ έκανε παρέμβαση ώστε η συναίνεση των αστικών κομμάτων να εκφραστεί στο σύνολο της πολιτικής που υπηρετεί τα συμφέροντα των μονοπωλίων.

Αυτή η προπαγάνδα με αφορμή την ψήφιση του νόμου - πλαισίου από ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ.- ΔΗΣΥ (Ντ. Μπακογιάννη), ξεπερνά κατά πολύ την ταύτιση του συνόλου των αστικών κομμάτων σε έναν κυβερνητικό νόμο. Αλλωστε, δεν είναι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος νόμος που ψηφίζεται και από άλλα αστικά κόμματα εκτός από το κυβερνητικό. Η συγκεκριμένη εξέλιξη έδειξε και τυπικά ότι τα αστικά κόμματα ταυτίζονται στρατηγικά, γεγονός που το ΚΚΕ αποκαλύπτει από τότε που ψήφισαν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, που ψήφισε και ο ΣΥΝ. Υπάρχει επίσης ανάλογη αντιστοιχία και συναίνεση των αστικών δυνάμεων ενάντια στο ταξικό εργατικό στο λαϊκό κίνημα. Σύσσωμος ο αστικός πολιτικός κόσμος και τα επιτελεία του, τα δικά του ΜΜΕ, επιτίθενται στα ταξικά συνδικάτα, στο ΠΑΜΕ και στο ΚΚΕ όταν κινητοποιούνται, επιτίθεται στις συλλογικά αποφασισμένες μορφές πάλης, με πιο πρόσφατο παράδειγμα αυτό του συνδικάτου επισιτισμού τουρισμού προχτές, ή των ναυτεργατών πέρσι, ή τις συμβολικές δράσεις με τα πανό στην Ακρόπολη, και πάντα στο όνομα υπονόμευσης της οικονομίας όταν η εφαρμοζόμενη πολιτική χρεοκοπεί την εργατική τάξη, το λαό.

Ορισμένα από τα πιο χαρακτηριστικά και πρόσφατα παραδείγματα συναίνεσης είναι: ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ψήφισαν μαζί τα 22 από τα 49 άρθρα του εφαρμοστικού για το «μεσοπρόθεσμο». Ο ίδιος ο Αντ. Σαμαράς και τα στελέχη του καυχιούνται με κάθε αφορμή ότι έχουν ψηφίσει περισσότερα από τα μισά νομοσχέδια που έφερε η κυβέρνηση στην έως τώρα θητεία της. Τα δυο κόμματα έφτασαν στα πρόθυρα του σχηματισμού οικουμενικής κυβέρνησης στις 15 Ιούνη, η οποία ναυάγησε στις λεπτομέρειες. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έχουν ψηφίσει μαζί τη Συνθήκη του Μάαστριχ, όλες τις μετέπειτα συνθήκες και στρατηγικές της ΕΕ, όλες τις στρατηγικές συμφωνίες ενσωμάτωσης της χώρας στο ΝΑΤΟ. Ακόμα, έχουν ψηφίσει από κοινού στο Ευρωκοινοβούλιο τη συντριπτική πλειοψηφία των οδηγιών, οι οποίες καθορίζουν την ελληνική νομοθεσία σε ποσοστό πάνω από 70%. Οσο για την ελληνική Βουλή, μόνο σε μια ενδεικτική περίπτωση, ο «Ρ» είχε αποκαλύψει το 2007 ότι στα θερινά τμήματα, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ είχαν ψηφίσει μαζί 11 από τα 13 νομοσχέδια που κατατέθηκαν από την τότε κυβέρνηση Καραμανλή.

Η συγκεκριμένη εξέλιξη δείχνει αυτό που επίσης το ΚΚΕ προβάλλει ως αντικειμενικό γεγονός στην πολιτική ζωή της χώρας. Οτι αναμετρούνται δυο στρατηγικές που αντανακλούν την πραγματική ταξική αντίθεση συμφερόντων. Από τη μια, η ενιαία στρατηγική των αστικών κομμάτων που υπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου, την εξουσία του, ανεξαρτήτως θώκου. Από την άλλη, η στρατηγική του ΚΚΕ που υπηρετεί τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, με τη λαϊκή συμμαχία για την οργάνωση της πάλης ενάντια στα μονοπώλια και την ανατροπή τους, την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου ως μονόδρομο για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Η εργατική τάξη, ο λαός, να μη συναινέσουν σε ένα ακόμη όπλο αντιλαϊκού πολέμου. Να εγκαταλείψουν τα αστικά κόμματα, να οργανωθούν στη λαϊκή συμμαχία, να συμπορευτούν με το ΚΚΕ για τη λαϊκή εξουσία και οικονομία.