ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 27 Ιούλη 2014
Σελ. /40
ΔΙΕΘΝΗ
Κριτήριο η στάση όλων απέναντι στον αγώνα του Παλαιστινιακού λαού

Ο πρωθυκουργός της Ελλάδας Αντώνης Σαμαρας σε θερμή χειραψία με τον πρωθυπουργό του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου κατά την επίσκεψη του τελευταίου στην Ελλάδα όπου ενισχύθηκε η πολιτικοστρατιωτική συνεργασία των δύο χωρών

Eurokinissi

Ο πρωθυκουργός της Ελλάδας Αντώνης Σαμαρας σε θερμή χειραψία με τον πρωθυπουργό του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου κατά την επίσκεψη του τελευταίου στην Ελλάδα όπου ενισχύθηκε η πολιτικοστρατιωτική συνεργασία των δύο χωρών
Οι δολοφονικές επιθέσεις του Ισραήλ σε βάρος του Παλαιστινιακού λαού συνεχίζονται. Μπροστά στο ματοκύλισμα του λαού της Παλαιστίνης που έχει πάρει διαστάσεις γενοκτονίας κρίνονται όλοι: Κυβερνήσεις, ιμπεριαλιστικές ενώσεις, πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις για το πώς τοποθετούνται, ποιανού το μέρος παίρνουν.

Είναι γεγονός ότι από την προηγούμενη μεγάλης κλίμακας εκκαθαριστική επιχείρηση του Ισραήλ σε βάρος του Παλαιστινιακού λαού, το 2012 έχουν μεσολαβήσει πολλά ανάμεσα στην Ελλάδα και το Ισραήλ. Οι σχέσεις των δύο χωρών κυριολεκτικά απογειώθηκαν. Ιδιαίτερα την τελευταία τετραετία πάνω από 40 επισκέψεις υψηλότατου επιπέδου αποτυπώνουν μια πολυεπίπεδη συνεργασία της κυβέρνησης ΝΔ/ΠΑΣΟΚ με αυτήν του Ισραήλ. Το δε κοινό υπουργικό συμβούλιο που πραγματοποιήθηκε στο Ισραήλ τον Οκτώβρη του 2013 επισφράγισε την αναβάθμιση των διμερών σχέσεων Ελλάδας - Ισραήλ. Η διακρατική συνεργασία αυτή έχει επεκταθεί σε οικονομικό - εμπορικό και στρατιωτικό επίπεδο. Αιχμή της συνεργασίας είναι η Ενέργεια, το εμπόριο όπλων, οι κατασκευές, ο τουρισμός κ.ά. Η δε πιθανολογούμενη δημιουργία του ενεργειακού άξονα Ισραήλ - Κύπρου - Ελλάδας συνοδεύτηκε από πανηγυρισμούς των αστών αναλυτών περί «κίνησης ματ απέναντι στην Τουρκία», ή «κίνησης που αναβαθμίζει την Ελλάδα ως σύγχρονο διαμετακομιστικό κέντρο - πύλη μεταφοράς Ενέργειας στην υπόλοιπη Ευρώπη».

Τα μικρά παιδιά που έχουν δολοφονηθεί στη Γάζα ξεπερνούν τα 200
Τα μικρά παιδιά που έχουν δολοφονηθεί στη Γάζα ξεπερνούν τα 200
Είναι καθαρό ότι τα μονοπώλια των δύο χωρών συμπράττουν, με στόχο να ενισχύσουν τη θέση τους στο διεθνή ανταγωνισμό και την κερδοφορία τους, βλέποντας ως προνομιακό πεδίο τη στρατηγική κοινής δράσης στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Δεν περνά επίσης απαρατήρητο το γεγονός ότι ισραηλινά μονοπώλια διεκδικούν το τελευταίο διάστημα τις «μεγάλες δουλειές» ιδιωτικοποιήσεων - αναθέσεων στην Ελλάδα που προωθεί η κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ όπως η ΕΥΑΘ, εξορύξεις πετρελαίου και φυσικού αερίου, ΟΠΑΠ, Ελληνικό. Οι αναπτυσσόμενες αυτές σχέσεις έχουν βεβαίως υπόβαθρο και σημαδεύουν το ρόλο και τις ευθύνες της ΕΕ, με την οποία το Ισραήλ έχει συνάψει «Συμφωνία Σύνδεσης ΕΕ - Ισραήλ» και το λεγόμενο «Σχέδιο Δράσης» με το Ισραήλ, στο πλαίσιο της «Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας».

Πρόκειται, επίσης, για ευρείας έκτασης συμφωνίες συνεργασίας ανάμεσα στους μονοπωλιακούς ομίλους του Ισραήλ και ευρωενωσιακών επιχειρηματικών ομίλων. Στη βάση αυτή, η ΕΕ από την πρώτη στιγμή στις ανακοινώσεις της, όπως και στην πλέον πρόσφατη του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων, με προκλητικό τρόπο μιλά για:

«Συνεχιζόμενη κλιμάκωση της βίας στη Γάζα και ζητεί την άμεση παύση των εχθροπραξιών (...) Η ΕΕ καταδικάζει έντονα την αδιάκριτη εκτόξευση ρουκετών προς το Ισραήλ από τη "Χαμάς" και τις ένοπλες ομάδες στη Λωρίδα της Γάζας που βλάπτουν άμεσα τους πολίτες. Αυτά είναι ποινικές και αδικαιολόγητες πράξεις. Η ΕΕ καλεί τη "Χαμάς" να θέσει αμέσως τέλος στις πράξεις αυτές και να αποκηρύξει τη βία. Ολες οι τρομοκρατικές ομάδες στη Γάζα πρέπει να αφοπλιστούν. Η ΕΕ καταδικάζει την απώλεια εκατοντάδων αμάχων, μεταξύ των οποίων πολλές γυναίκες και παιδιά». Κι αφού περιγράφεται με στρογγυλεμένες εκφράσεις η σφαγή του Παλαιστινιακού λαού χωρίς να αποδίδεται ευθύνη στο Ισραήλ, το Συμβούλιο καταλήγει: «Μολονότι αναγνωρίζει το νόμιμο δικαίωμα του Ισραήλ να υπερασπίζεται τον εαυτό του από τυχόν επιθέσεις, η ΕΕ υπογραμμίζει ότι η ισραηλινή στρατιωτική επιχείρηση πρέπει να είναι ανάλογη».

Εχει πάρει ήδη το μέρος του Ισραήλ

Ισοπεδωμένα οικοδομικά τετράγωνα στην Τζαμπαλίγα στη βόρεια Γάζα
Ισοπεδωμένα οικοδομικά τετράγωνα στην Τζαμπαλίγα στη βόρεια Γάζα
Σε ανάλογη κατεύθυνση με τα παραπάνω κινείται και η στάση της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία τουλάχιστον δύο βδομάδες δείχνει να σφυρίζει αδιάφορα μπροστά στη σφαγή του παλαιστινιακού λαού αλλά ενισχύει τις διμερείς σχέσεις και δίνει άλλοθι στην ισραηλινή επιθετικότητα, αναπαράγοντας την εξίσωση του θύματος με το θύτη. Επί της ουσίας, η ελληνική κυβέρνηση έχει πάρει έμπρακτα το μέρος του Ισραήλ εδώ και πολύ καιρό, πριν καν πέσει ο πρώτος βομβαρδισμός, η πρώτη τουφεκιά. Εχει, άλλωστε, πάρει ενεργά μέρος στις πολεμικές προετοιμασίες της βάρβαρης επίθεσης. Οι αμέτρητες κοινές στρατιωτικές ασκήσεις - προσομοίωσης των αεροπορικών και χερσαίων επιχειρήσεων που διεξάγει το Ισραήλ αυτές τις μέρες ενάντια στον Παλαιστινιακό λαό αποτελεί πειστήριο ότι έχει ρόλο συνεργού στο έγκλημα και φέρει βαρύτατες πολιτικές ευθύνες.

Την ίδια στιγμή, στοχεύοντας να συγκαλύψουν αυτές τις ευθύνες αστοί αναλυτές, «ακαδημαϊκοί», κυβερνητικά παπαγαλάκια χύνουν μπόλικο βρώμικο μελάνι αυτές τις μέρες προτείνοντας «ψύχραιμη νηφάλια στάση» από την ελληνική κυβέρνηση, καλώντας τον ελληνικό λαό «να μην παρασέρνεται από συναισθήματα, αλλά να μετρήσει το συμφέρον του». Τι του λένε δηλαδή; Να καταπιεί το έγκλημα των Ισραηλινών στη Γάζα στο όνομα «της οικονομικής σωτηρίας της χώρας, του ξεπεράσματος της κρίσης, της μετατροπής της Ελλάδας σε ενεργειακό κόμβο μέσα από τη στήριξη του Ισραήλ που θα φέρει ευημερία...».

Ομως, η για δεκαετίες κατοχή παλαιστινιακών εδαφών δεν είναι... συναισθηματισμός είναι η ωμή βάρβαρη πραγματικότητα που ζει ο Παλαιστινιακός λαός. Οι μαζικές δολοφονίες, οι εποικισμοί, οι χιλιάδες φυλακίσεις πολιτικών κρατουμένων, το απαράδεκτο τείχος που κάνουν το βίο αβίωτο για εκατομμύρια Παλαιστίνιους είναι μια δολοφονική πολιτική που πρέπει να καταδικαστεί, να μπουν άμεσα εμπόδια στην εφαρμογή της. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνει αποδεκτή, πολύ περισσότερο να γίνει συνήθεια για τους λαούς συμβιβαζόμενοι στην ουσία ότι είναι μια κατάσταση που δεν μπορούν οι ίδιοι να την ανατρέψουν. Η δίκαιη επίλυση του παλαιστινιακού προβλήματος δεν μπορεί να εναπόκειται στις ΗΠΑ, στην ΕΕ, στις αστικές κυβερνήσεις. Ηταν, είναι και θα είναι υπόθεση της λαϊκής πάλης και συνδέεται άρρηκτα με την ίδια τη χειραφέτησή της. O Παλαιστινιακός λαός με την πάλη του μπορεί να πάρει την εξουσία στον τόπο του, ανατρέποντας τόσο τους ξένους εισβολείς όσο και την ντόπια αστική τάξη.

Περί ...ψυχρής λογικής

Οσοι καλούν σε «ψυχρή λογική συμφερόντων» αποκρύπτουν και μάλιστα με προκλητικό κυνισμό ότι αυτά τα συμφέροντα που υπαγορεύουν τη στήριξη του μακελέματος του Ισραήλ στα Παλαιστινιακά εδάφη, δεν έχουν καμιά σχέση με τα λαϊκά συμφέροντα. Πρόκειται για «λογική» αυτούσια βγαλμένη από το σάπιο εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα, δηλαδή... "επί πτωμάτων για να εξυπηρετηθούν τα κέρδη της πλουτοκρατίας», προκειμένου να ενοχοποιήσει την αλληλεγγύη απέναντι στον Παλαιστινιακό λαό.

Εδώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι νερό σε τέτοιες λογικές έχει ρίξει και ο ΣΥΡΙΖΑ που οι διακηρύξεις του περί «ανάγκης χάραξης πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής» είχαν «αναγκάσει» τον επικεφαλής του Αλ. Τσίπρα να διακόψει τις διακοπές του τέτοιο καιρό το 2012 για να συναντήσει τον Ισραηλινό Πρόεδρο Σιμόν Πέρες, αποφεύγοντας μάλιστα ο ΣΥΡΙΖΑ να βγάλει ανακοίνωση καταδίκης της επίσκεψης Πέρες αλλά και της ελληνοϊσραηλινής συνεργασίας. Αυτό βεβαίως το έκανε μόνο το ΚΚΕ. Λίγους μήνες αργότερα, σε πορεία διαμαρτυρίας του ΣΥΡΙΖΑ δεν βρήκε ποτέ... το δρόμο για την ισραηλινή πρεσβεία.

Σε κάθε περίπτωση αυτό που τελικά συγκαλύπτει τόσο η κυβέρνηση όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι οι επιχειρηματικές συμφωνίες που διακυβεύονται αυτήν την περίοδο με το Ισραήλ είναι πίτα που είναι απλησίαστη για το λαό, τόσο τον ελληνικό όσο τον ισραηλινό. Είναι πίτα για τα δόντια των επιχειρηματικών ομίλων των δύο χωρών που η ισχυροποίησή τους προϋποθέτει πάνω από όλα να συντριβούν τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, να γίνει πάμφθηνη η εργατική δύναμη. Ο τεράστιος ορυκτός κι όχι μόνο πλούτος που νέμονται τα μονοπώλια με αυτές τις συμφωνίες φανερώνει με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο την προκλητική αντίφαση σε ευθεία αντιπαράθεση συγκρινόμενη με τη φτώχεια και τα αδιέξοδα μέσα στην οποία ζουν οι λαοί των δύο χωρών. Οι συμφωνίες αυτές κι αν ακόμα υλοποιηθούν στο ακέραιο είναι ενταγμένες στον ενδοαστικό κι ενδοϊμπεριαλιστικό ανταγωνισμό για το ποια μονοπώλια θα επικρατήσουν τελικά στην καπιταλιστική αγορά. Αυτός ο ανταγωνισμός δε λύνεται πάντα με συμφωνίες ανάμεσα στους καπιταλιστές, αλλά και με τα όπλα που θα κληθούν να τα κρατήσουν οι εργάτες και τα φτωχά λαϊκά στρώματα ...«να σκοτώνονται οι λαοί για τ' αφέντη το φαΐ». Είναι λοιπόν απαγορευτικός κι αδιάβατος ο δρόμος εξυπηρέτησης της καπιταλιστικής κερδοφορίας για το λαό. Γι' αυτό πρέπει να τον απορρίψει.

Οι ίσες... αποστάσεις

Η στήριξη όμως των ιμπεριαλιστικών σχεδίων στην περιοχή με την αθώωση του Ισραήλ αυτές τις μέρες έχει και μια άλλη, μια ακόμα πιο επικίνδυνη για το λαό εκδοχή από αυτή που μόλις περιγράψαμε. Πρόκειται για αυτούς που ισχυρίζονται ότι «χρειάζεται να μην πάρουμε θέση υπέρ του ενός ή του άλλου», υποστηρίζοντας ανοικτά τη στάση των ίσων αποστάσεων που αποτελεί βούτυρο στο ψωμί της ισραηλινής ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας. Με το μανδύα της δήθεν αντικειμενικότητας, στο όνομα της καταπολέμησης της «Χαμάς», ενοχοποιείται και το απλό δικαίωμα ενός λαού υπό κατοχή στην αντίσταση και βγαίνει λάδι το Ισραήλ κι όσοι το στηρίζουν.

Σε αυτήν την κατηγορία όσων τηρούν ίσες αποστάσεις ανάμεσα στον θύτη και στο θύμα δεν ανήκουν μόνο οι ΗΠΑ, η ΕΕ, το ΝΑΤΟ και οι αστικές κυβερνήσεις ανάμεσά τους και η κυβέρνηση ΝΔ/ΠΑΣΟΚ. Στασίδι πιάνει και ο διεθνής οπορτουνισμός.

Σε κοινό ψήφισμα ακαδημαϊκών, νομπελιστών και παλιών και νέων ευρωβουλευτών για την επίθεση στη Γάζα αναφέρεται συγκεκριμένα: «Το Ισραήλ πρέπει να σταματήσει τον αποκλεισμό της Γάζας, όλες τις δολοφονίες. Οι Παλαιστίνιοι πρέπει να σταματήσουν όλες τις επιθέσεις ρουκετών ενάντια στο Ισραήλ και τους Ισραηλινούς». Το απαράδεκτο αυτό ψήφισμα των ίσων αποστάσεων συνυπογράφει, εκτός των άλλων, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Δ. Παπαδημούλης, οι ευρωβουλευτές της «Λίνκε», ανάμεσα τους η πρόεδρος της GUE/NGL Τσίμερ, ο γνωστός αντικομμουνιστής βουλευτής της «Λίνκε» Σολτς, καθώς και ευρωβουλευτές του Γαλλικού ΚΚ (ανάμεσά τους και η Μ. Κ. Βερτζιάτ που είχε ψηφίσει υπέρ και των βομβαρδισμών στη Λιβύη).

Λίγες δε μέρες μετά το ξεκίνημα των βομβαρδισμών από το Ισραήλ, οι επικεφαλής της «Λίνκε» Κάτια Κίπινγκ και Γκρέγκορ Γκίζι σε δηλώσεις τους στις 11/7 ανέφεραν, μεταξύ άλλων:

«Η Μέση Ανατολή βρίσκεται στο χείλος ενός νέου πολέμου ανάμεσα στο Ισραήλ και τους Παλαιστίνιους. Οι σκληροπυρηνικοί και στις δύο πλευρές κινούνται απαρέγκλιτα στο φαύλο κύκλο της κλιμάκωσης. Οι επιθέσεις με ρουκέτες από τη Λωρίδα της Γάζας στρέφονται ενάντια στον πληθυσμό του Ισραήλ, σε πολιτικούς στόχους.

Το Ισραήλ αντιδρά τελείως δυσανάλογα με μαζικές βομβιστικές επιθέσεις, οι οποίες κάθε ώρα σκοτώνουν αμάχους (...) Οι ρουκέτες από το Λίβανο στο Ισραήλ είναι ένα ακόμα βήμα κλιμάκωσης. Και οι δυο πλευρές υπονομεύουν εσκεμμένα όλες τις προσπάθειες να ανοίξει ο δρόμος για ένα ειρηνικό και σταθερό μέλλον για τον παλαιστινιακό και ισραηλινό λαό.(...) Είναι συνετό η διεθνής κοινότητα να μην παροτρύνει με λάθος τρόπο τις δύο πλευρές μέσα από τη μονομερή απόδοση της ευθύνης. Οταν η διεθνής κοινότητα ή κάποια σημαντικά κράτη παραιτούνται από την κριτική στη μια πλευρά αυτό δεν είναι τίποτε άλλο από παρότρυνση για απόρριψη της ειρήνης. Κανένας σε αυτήν τη σύγκρουση δεν διεξάγει δίκαιο πόλεμο. Δεν πρέπει να συμβιβαστούμε ούτε με τις παράνομες επιχειρήσεις του ισραηλινού στρατού ενάντια στον πληθυσμό στη Λωρίδα της Γάζας ούτε με τη βία ενάντια στον πληθυσμό το Ισραήλ».

Με λίγα λόγια τι λέει η «Λίνκε»; Οτι είναι άδικος ο αγώνας του Παλαιστινιακού λαού και προκλητικά αθωώνει το Ισραήλ.

Aνάλογες προκλητικές δηλώσεις, προσβλητικές για τον Παλαιστινιακό λαό και το δίκαιο αγώνα του έκανε η «Λίνκε» και παλιότερα. Πόσο μάλλον τώρα που προβάρει το νυφικό της μελλοντικής κυβερνητικής σύμπραξης με τους σοσιαλδημοκράτες του SPD.

Δεν κρύβεται ο επιζήμιος ρόλος τους

Η στάση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, της επικεφαλής της GUE/NGL, της «Λίνκε», των κομμάτων του ΚΕΑ ανταποκρίνεται στο ρόλο και την αποστολή των οπορτουνιστικών κομμάτων που στο δρόμο για να συναντήσουν ή να αντικαταστήσουν «επάξια» τη σοσιαλδημοκρατία παίρνουν ανοικτά το μέρος των ιμπεριαλιστικών σχεδίων. Ωραιοποιούν και αθωώνουν τον καπιταλισμό και το αποκρουστικό του πρόσωπο, καλλιεργούν το ρεαλισμό της υποταγής του «ανήκομεν εις το ΝΑΤΟ και την ΕΕ».

Η παλαιστινιακή μαντίλα, που επιστρατεύουν κατά καιρούς αυτές οι δυνάμεις, για να κουκουλώσουν τη στράτευσή τους με τα μονοπώλια και τα συμφέροντά τους δεν μπορεί να κρύψει τον επικίνδυνο για τους λαούς ρόλο τους. Το ΚΚΕ έγκαιρα μάλιστα προειδοποίησε για τον επιζήμιο ρόλο, τις θέσεις των κομμάτων της GUE/ NGL, και από τα πράγματα, για μια ακόμα φορά, η επιλογή του να αποχωρήσει από αυτήν επιβεβαιώνεται.

Αντικειμενικά, το κριτήριο των λαών απέναντι στις εξελίξεις που οδηγούν σε πόλεμο πρέπει να είναι πιο αυστηρό.

Να γιατί χρειάζεται ο λαός στη συνείδησή του να «καθίσει στο σκαμνί» όχι μόνο αυτόν που διεξάγει τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο αλλά και όσους τροφοδοτούν την επιθετικότητα του Ισραήλ σε αυτόν τον πόλεμο όπως οι ΗΠΑ και η ΕΕ, το ΝΑΤΟ. Να γιατί χρειάζεται να αποκαλυφθούν κι όσοι έχουν συμβάλει ενεργά στην προετοιμασία του εγκλήματος, σαν την κυβέρνηση ΝΔ/ΠΑΣΟΚ. Χρειάζονται όμως αποκάλυψη και όσοι προκλητικά δικαιολογούν την κατοχή και την ιμπεριαλιστική επέμβαση του Ισραήλ στη Γάζα, όσοι καταδικάζουν τον ηρωικό Παλαιστινιακό λαό, αθωώνοντας το Ισραήλ, όσοι εξωραΐζουν τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, σαν τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ομοίους του.

Με αυτά τα συμπεράσματα ως εφόδιο, ο λαός σε κάθε χώρα συνειδητοποιώντας τις αστείρευτες δυνάμεις που η εργατική - λαϊκή πάλη είναι σε θέση να απελευθερώσει, μπορεί να βάλει άμεσα εμπόδια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, στο ματοκύλισμα των λαών όχι μόνο στην Παλαιστίνη αλλά στην ευρύτερη περιοχή. Σε τελική ανάλυση, να τα βάλει με τον πραγματικό αντίπαλο, τα μονοπώλια και την εξουσία τους, για να γίνει ο λαός ιδιοκτήτης του πλούτου που παράγει.


Κ. Π.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ