ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 27 Ιούνη 2013
Σελ. /28
Επιλεκτική ενημέρωση

Γρηγοριάδης Κώστας

Χτες το Εργατικό Κέντρο Πειραιά, μαζί με δεκατρία Σωματεία από τον κλάδο της Ναυπηγικής Βιομηχανίας και του Μετάλλου, διοργάνωναν συνέντευξη Τύπου για το τεράστιο και κρίσιμο ζήτημα της Ναυπηγικής Βιομηχανίας. Συνέντευξη ενταγμένη στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων για το συντονισμό των εργαζομένων του κλάδου και την ένταση του αγώνα ενάντια στην επιχειρούμενη διάλυση των ναυπηγείων.

Ολα τα ΜΜΕ ήταν ενημερωμένα. Οι κάμερες ήταν απο το πρωί στο λιμάνι. Οι αρμόδιοι συντάκτες είχαν λάβει τις προσκλήσεις. Κανένας, ωστόσο, δεν πήγε στη συνέντευξη, με τη μοναδική εξαίρεση του «Ριζοσπάστη». Τα ΜΜΕ που δεν «πάτησαν» στη συνέντευξη του Εργατικού Κέντρου είχαν στραμμένη την προσοχή τους στη φιέστα του Αντ. Σαμαρά, που θα παραβρισκόταν στο γκέτο της «Cosco» για να το παρουσιάσει ως... πρότυπο ανάπτυξης.

Είναι τα ίδια ΜΜΕ που αφιερώνουν «σεντόνια» για να παρουσιάσουν το εφοπλιστικό δαιμόνιο που και στον καιρό της κρίσης χτίζει βαπόρια στην Κίνα και την Κορέα, την ώρα που οι ναυπηγικές κλίνες στη χώρα μας ρημάζουν. Με συνέπεια, για τα συμφέροντα που εκφράζουν, τα αστικά ΜΜΕ δεν πάτησαν στη συνέντευξη των εργατών γιατί έχουν καθαρό ότι η ντόπια ναυπηγική βιομηχανία πρέπει να θαφτεί. Και για να γίνει αυτό, ανάμεσα σε άλλα πρέπει να θαφτούν και οι θέσεις των εργατών που μιλάνε για παραγωγική ανασυγκρότηση και το είδος της ανάπτυξης που έχει ανάγκη ο λαός μας.

Οι εργάτες των ναυπηγείων δεν περιμένουν από τα αστικά ΜΜΕ για να οργανώσουν τον αγώνα τους. Ηδη σχεδιάζουν τα επόμενα βήματά τους. Πρώτος σταθμός η ανοιχτή συγκέντρωση - συλλαλητήριο όλων των εργαζομένων του κλάδου τη Δευτέρα 1η Ιούλη στις 6 μ.μ. στο ΕΚΠ και στη συνέχεια στις 7 Ιούλη με εκδήλωση - συναυλία στις 8 μ.μ. στο λιμάνι του Πειραιά.

Επιζήμια γραμμή...

Μιλώντας την Τρίτη στη συνέντευξη Τύπου που έδωσαν εργαζόμενοι στην ΕΡΤ και συνδικαλιστές του Τύπου, ο εκπρόσωπος των δημοσιογράφων της ΕΡΤ είπε ότι η απόφαση για κλείσιμο της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης «δημιουργεί αυτή τη στιγμή στα κρατικά ταμεία, στα δημόσια λογιστικά της χώρας, ένα επιπλέον χρέος που με πολύ μέτριους υπολογισμούς ξεπερνά τα 300 εκατ. ευρώ, ίσως να πλησιάσει και το μισό δισ. ευρώ». Οπως εξήγησε, «οι αποζημιώσεις των 2.650 εργαζομένων, οι ρήτρες διεθνών συμβολαίων, η ακύρωση συμφωνιών παραγωγών προγράμματος, τεράστια κόστη για αποζημιώσεις πάσης φύσεως, με την "ΚΥΑ Κεδίκογλου" μεταφέρονται όλες στο δημόσιο λογιστικό και στον ελλειμματικό προϋπολογισμό». Είπε ακόμα ότι αυτά τα ποσά, «άμεσα, θα κληθούν οι Ελληνες πολίτες να καλύψουν με το γνωστό τρόπο των περικοπών μισθών, συντάξεων, επιπλέον χαρατσιών (...) Και στην περίπτωση που υπάρξει ο ενδιάμεσος φορέας, εμείς οι συμμέτοχοι σε αυτόν θα συνεχίσουμε να αμειβόμαστε από τα δημόσια ταμεία». Κατέληξε λέγοντας: «Ολα αυτά προφανώς και δεν θα υπήρχαν εάν η οποιαδήποτε επιχείρηση αναδιάρθρωσης της ΕΡΤ γινόταν εν λειτουργία. Ακόμη και οι αποζημιώσεις απόλυσης όλων μας θα πληρώνονταν από την ίδια την ΕΡΤ και στα δημοσιονομικά η επιβάρυνση θα ήταν μηδενική». Κατέληξε αναρωτώμενος «αν όλα αυτά τα γνωρίζει η τρόικα, ο Ολι Ρεν και η Κομισιόν».

... που υπονομεύει αντικειμενικά τον αγώνα

Η τοποθέτηση του εκπροσώπου των δημοσιογράφων δίνει αφορμή στους συναδέλφους του και γενικά στους εργαζόμενους της ΕΡΤ να προβληματιστούν για το αν τέτοιου είδους αναλύσεις και επιχειρήματα βοηθάνε αντικειμενικά τον αγώνα τους, ή τον υπονομεύουν. Λέει, για παράδειγμα, ο εκπρόσωπος ότι αν οι απολύσεις γίνονταν εν λειτουργία, θα ήταν φθηνότερες για το κράτος. Δηλαδή, έτσι όπως τοποθετείται, δείχνει ότι συμφωνεί με τις απολύσεις των χιλιάδων συναδέλφων του, αλλά διαφωνεί με τον τρόπο που αυτές γίνονται. Απευθύνεται ακόμα στην τρόικα και στην Κομισιόν, και τις καλεί να νουθετήσουν την κυβέρνηση που πάει να εκτρέψει τον προϋπολογισμό, προσθέτοντας ένα ακόμη έξοδο της τάξης των 300 εκατ., όσο κοστίζει το κλείσιμο της ΕΡΤ. Ζητάει, δηλαδή, από την ΕΕ, με τους νόμους και την πολιτική της οποίας η κυβέρνηση κλείνει την ΕΡΤ, να προστατέψει τους εργαζόμενους, στο όνομα του να μην απειληθεί η δημοσιονομική πειθαρχία! Εμφανίζεται έτσι να νομιμοποιεί ένα σύστημα και μια πολιτική διαχείριση που στοίχισε και στοιχίζει αμέτρητες θυσίες στο λαό για να σωθεί η πλουτοκρατία και η οποία τώρα στοχοποιεί τους εργαζόμενους της ΕΡΤ και τους άλλους εργαζόμενους στους δημόσιους οργανισμούς. Το σύνολο της γραμμής πάλης που εκφράζει αυτή η διαχειριστική λογική είναι σε βάρος των εργαζομένων, αφού θεωρεί δεδομένο το ξεπάστρεμα του λαού και παζαρεύει τους όρους που θα γίνει. Το κάνει μάλιστα με οικονομίστικους όρους, όταν σήμερα, ακόμα και για επιμέρους μικρές νίκες, είναι αναγκαία η συνολική αντιπαράθεση με την κυρίαρχη πολιτική και όχι με τη μια ή την άλλη διαχείριση, τη μια ή την άλλη κυβέρνηση. Να το πάρουν σοβαρά υπόψη τους οι εργαζόμενοι και στην ΕΡΤ, γιατί ο δρόμος για τους ίδιους και συνολικά για το κίνημα είναι μακρύς...


Το Οικοτροφείο δεν είναι μαγαζί

Η ανάγκη οι δομές ειδικής αγωγής και πρόνοιας να βρίσκονται στην αποκλειστική ευθύνη του κράτους και να χρηματοδοτείται πλήρως η λειτουργία τους φανερώνεται και από την κραυγή αγωνίας του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων Νοητικά Υστερούντων Ατόμων που διαχειρίζεται το Πρότυπο Ειδικό Οικοτροφείο «Οι Αγιοι Ανάργυροι» στην Παλλήνη. Οποιες κι αν είναι οι προθέσεις, οι «συνεταιριστικές κοινωνικές επιχειρήσεις», η λεγόμενη κοινωνική οικονομία, οι ΜΚΟ δεν μπορούν να ξεφύγουν από το καθεστώς της αγοραπωλησίας υπηρεσιών Υγείας και Πρόνοιας.

Το Ειδικό Οικοτροφείο, όπου στεγάζονται σε κλειστή περίθαλψη 52 παιδιά με βαριά νοητική υστέρηση, αυτισμό, σύνδρομο Down και πολλαπλές αναπηρίες, κινδυνεύει να κλείσει λόγω των μεγάλων οφειλών του ΕΟΠΥΥ, που αγγίζουν τις 300.000 ευρώ. Παράλληλα, οι 35 εργαζόμενοι του ιδρύματος είναι απλήρωτοι εδώ και 4 μήνες. Στην ουσία, το πρόβλημα έχει φορτωθεί στις πλάτες των οικογενειών των ΑμεΑ που προσπαθούν με κάποιο τρόπο να το διαχειριστούν στα πλαίσια της «επιχειρηματικότητας» και τελικά καταλήγουν να πληρώνουν οι ίδιοι οι συγγενείς είτε μέσω εισφορών, είτε με απευθείας πληρωμές. Κι ενώ σηκώνουν όλο το βάρος - με το κράτος να είναι απαλλαγμένο από κάθε ευθύνη - η δομή κινδυνεύει με κλείσιμο και εξαιτίας της υποχρηματοδότησης του ΕΟΠΥΥ από τον κρατικό προϋπολογισμό. Δηλαδή, λες και πρόκειται για ένα «μαγαζί», μια δομή Πρόνοιας, ένα Ειδικό Σχολείο, ένα Οικοτροφείο βάζει λουκέτο επειδή δε «βγαίνει» οικονομικά.

Η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων (ΣΕΑΑΝ), εκφράζει την αλληλεγγύη της στους οικότροφους, τους γονείς και τους εργαζόμενους του ιδρύματος και σημειώνει πως αν συνεχιστεί αυτή η πολιτική, ολοένα και περισσότερα Ιδρύματα, θα βρεθούν αντιμέτωπα με το λουκέτο. Εδώ και τώρα πρέπει να βρεθεί λύση για τα ΑμεΑ και τις οικογένειές τους, με χρηματοδότηση του ΕΟΠΥΥ και κάλυψη των αναγκών όλων των δομών από τον κρατικό προϋπολογισμό στην προοπτική ένταξής τους στο Δημόσιο. Χρειάζεται να λειτουργήσουν κι οι υπόλοιπες δομές που έχουν κλείσει ή υπολειτουργούν χωρίς πληρωμές, είτε άμεσα είτε έμμεσα (τροφεία, δωρεές, ασφαλιστικά ταμεία κλπ.).

Ο διαγωνισμός των πανελλαδικών

Η ανακοίνωση των στατιστικών στοιχείων για τις βαθμολογίες που πέτυχαν οι υποψήφιοι στις πανελλαδικές εξετάσεις συνοδεύτηκε από διάφορους δραματικούς τίτλους και σχολιασμούς στον αστικό Τύπο. Μίλησαν για... «σφαγή», για ιστορικό ρεκόρ αποτυχίας (ή, ακόμα χειρότερα, αποτυχόντων!), για συνέχεια στην υποβάθμιση της εκπαίδευσης, για στρέβλωση του συστήματος και άλλα τέτοια. Στην πραγματικότητα, η κλιμάκωση των βαθμολογιών δεν αποτελεί έκπληξη, αφού ο μεγάλος βαθμός δυσκολίας των θεμάτων στην πλειοψηφία των μαθημάτων ήταν αναμενόμενο να οδηγήσει σε χαμηλότερες βαθμολογίες. Οι χαμηλότερες βαθμολογίες, από την άλλη, και η ενδεχόμενη γενική τάση πτώσης των βάσεων σε τίποτα δε σημαίνουν «σφαγή», αποτυχία ή υποβάθμιση.

Είναι στρέβλωση να θεωρείται ότι αυτές οι εξετάσεις αποτυπώνουν το μορφωτικό επίπεδο των μαθητών, όπως επίσης είναι στρέβλωση να θεωρείται ότι οι βάσεις αποτυπώνουν το επίπεδο σπουδών των ανώτατων σχολών. Δεν είναι αυτός ο στόχος και ο χαρακτήρας τους. Οι πανελλαδικές εξετάσεις είναι ένας διαγωνισμός κατάταξης των υποψηφίων στις ανώτατες σχολές. Με αυτή την έννοια, η δυσκολία των θεμάτων είναι κοινή για όλους τους υποψηφίους. Οταν τα θέματα είναι δύσκολα οι βαθμολογίες είναι γενικώς πιο χαμηλές και το αντίστροφο. Γι' αυτό και υπήρχαν χρονιές που οι βάσεις σε σχολές, όπως, π.χ., το Πολυτεχνείο, κυμαίνονταν από 11 έως 13, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι είχε πέσει η ποιότητα των σπουδών ή ότι οι μηχανικοί εκείνης της γενιάς ήταν χειρότεροι από αυτούς που είχαν πετύχει στο Πολυτεχνείο κάποιες υψηλότερες βάσεις.

Η ανισοτιμία μεταξύ των υποψηφίων δεν προκύπτει από το εξεταστικό σύστημα αλλά από τον ταξικό χαρακτήρα της εκπαίδευσης. Μπορεί ακόμα το σχολείο να προετοιμάζει όλους τους υποψηφίους με τον ίδιο τρόπο, χωρίς διακρίσεις, όμως τα φροντιστήρια, τα ιδιαίτερα, όπως και οι δυνατότητες επαφής με τον πολιτισμό και καλλιέργειας μιας ευρύτερης κουλτούρας, είναι - σε όλο και μεγαλύτερο βαθμό - συνάρτηση της οικονομικής δυνατότητας των οικογενειών των μαθητών. Δεν πάνε, λοιπόν, όλοι οι υποψήφιοι να διαγωνιστούν με ίσους όρους. Αναμφισβήτητα, το παρόν εξεταστικό σύστημα έχει πάρα πολλά προβλήματα. Θα μπορούσε να γίνει πιο απλό και να δίνει περισσότερες ευκαιρίες στους υποψηφίους. Θα έπρεπε, ως διαγωνισμός κατάταξης στην Ανώτατη Εκπαίδευση, να αποσυνδεθεί πλήρως από το σχολείο και να πάψει το Λύκειο να είναι προθάλαμος για τις εξετάσεις.

Ομως, την ανισοτιμία και την ταξικότητα του εκπαιδευτικού συστήματος δεν μπορεί να τη θεραπεύσει κανένα εξεταστικό σύστημα μέσα σε μια ταξική κοινωνία. Γι' αυτό και τα βλέμματα των λαϊκών οικογενειών πρέπει να στραφούν στο ίδιο το σχολείο και το περιεχόμενό του. Η ολόπλευρη, ουσιαστική μόρφωση για όλα τα παιδιά είναι στόχος πάλης, πολύ περισσότερο σήμερα, που από το σχολείο όλο και αφαιρείται η στέρεη γνώση σε όφελος πρόσκαιρων χρηστικών πληροφοριών. Το αίτημα - σύνθημα που φώναζαν οι μαθητές πριν κάποια χρόνια στις μεγάλες κινητοποιήσεις τους, «σχολείο να μορφώνει κι όχι να εξοντώνει», είναι επίκαιρο και για την πάλη του σήμερα.


Γιάννα ΣΤΡΕΒΙΝΑ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ