ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ (του ανταποκριτή μας ΒΗΣ. ΓΚΙΝΙΑ).-

Το τεσσαρακοστό «Συμβούλιο Σύνδεσης» (ΣΣ) της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ) με την Τουρκία πραγματοποιήθηκε χτες στο Λουξεμβούργο, με την εντυπωσιακή απουσία δεκατριών από τους δεκαπέντε υπουργούς Εξωτερικών, αλλά παρόντος του στρατοκράτη Χ. Σολάνα, με πολλά δημόσια ευχολόγια αλλά και διαξιφισμούς κεκλεισμένων των θυρών.

Πρόκειται για το πρώτο ΣΣ μετά τη συμφωνία «εταιρικής σχέσης προσχώρησης», αλλά, παρ' όλα αυτά, με εξαίρεση τον ΥΠΕΞ Γ. Παπανδρέου, κανείς άλλος από τους Ευρωπαίους ομολόγους του δεν «τίμησε» με την παρουσία του τον Τούρκο ΥΠΕΞ, Ισμαήλ Τζεμ. Παρόντες ήταν, υποχρεωτικά, η ΥΠΕΞ της Σουηδίας, Αννα Λιντ, ως προεδρεύουσα του Συμβουλίου, ο αρμόδιος επίτροπος, Γερμανός Γκ. Φερχόιγκεν, και δύο κατώτεροι διπλωμάτες του Βελγίου και της Ισπανίας. Η παρουσία του Χ. Σολάνα συνδέεται, ενδεχομένως, με τις τουρκικές αντιρρήσεις στα όρια επιχειρησιακής δράσης των ευρωπαϊκών Δυνάμεων Ταχείας Επέμβασης, αφού η Αγκυρα έχει μπλοκάρει τη σχετική συμφωνία της ΕΕ με το ΝΑΤΟ απαιτώντας εξαίρεση του Αιγαίου και της Κύπρου.

Ο Ισμ. Τζεμ επανέλαβε και πάλι δημόσια στο Λουξεμβούργο τις τουρκικές αντιρρήσεις και ο Γ. Παπανδρέου απέφυγε να κάνει δηλώσεις γι' αυτό το θέμα. Συνάδει όμως με το ζήτημα η δήλωση του Ισμ. Τζεμ ότι «για τη σταθερότητα της περιοχής, η Κύπρος δεν πρέπει να ενταχθεί στην ΕΕ» και ότι το θέμα της ευρωπαϊκής άμυνας «είναι θέμα του ΝΑΤΟ» και όχι της ΕΕ. Ο Τούρκος ΥΠΕΞ ισχυρίστηκε μάλιστα δημόσια ότι «η Τουρκία έχει συμβάλει στο διάλογο για το μέλλον της Ευρώπης».

Το 40ό ΣΣ ΕΕ - Τουρκίας επανέλαβε εθιμοτυπικά όλες τις «πρωτοκολλικές» διαδικασίες που προβλέπονται σ' αυτές τις συναντήσεις. Την προηγούμενη Δευτέρα το Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών συμφώνησε ομόφωνα και χωρίς πολλές συζητήσεις τη λεγόμενη κοινή θέση, που αποτέλεσε και το πλαίσιο της χτεσινής συνεδρίασης. Οι σχέσεις ΕΕ - Τουρκίας έχουν εισέλθει πλέον σε φάση αναβάθμισης της «αμοιβαίας εμπιστοσύνης» και των αμοιβαίων συμφερόντων, όπως έχει καθοριστεί από τις σχετικές αποφάσεις του Ελσίνκι. Οι κοινοτικοί επανέλαβαν τα ευχολόγια περί «εκδημοκρατισμού» κλπ., απέφυγαν όμως να θέσουν εντός του ΣΣ το θέμα της κατάργησης του ισλαμικού «Κόμματος της Αρετής» στην Τουρκία, και αρκέστηκαν σε δηλώσεις της προεδρίας της ΕΕ.

Είναι ενδεικτικός και ο τρόπος που έκανε σχετικές δηλώσεις ο «ήπιος» Ισμ. Τζεμ, ο οποίος, ούτε λίγο-ούτε πολύ, συνέκρινε τους ισλαμιστές της Τουρκίας με τους (...) «νεο-ναζί» της ΕΕ και τόνισε σαφώς ότι η κυβέρνησή του θεωρεί «απειλή» αυτούς που «εκμεταλλεύονται το θρησκευτικό αίσθημα για αλλαγή του δημοκρατικού καθεστώτος». Κατά τ' άλλα ο Ισμ. Τζεμ έβγαλε ένα λογύδριο υπέρ του «δημοκρατικού πλουραλισμού» και υποσχέθηκε άλα τούρκα ότι «προσπαθούμε να δυσχεράνουμε την απαγόρευση» κομμάτων της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης!!!

Για το Κυπριακό ο Ισμ. Τζεμ αφού προειδοποίησε απειλητικά ότι «η Κύπρος είναι ένα πολύ σοβαρό και δύσκολο πρόβλημα για την Ελλάδα, την Τουρκία, αλλά και για οποιονδήποτε εμπλεκόμενο», επανέλαβε την ελάχιστη δυνατή φραστική υποχώρηση στην ευχή του Ελσίνκι ότι (...) θα ήταν προτιμότερο να λυθεί το Κυπριακό «πριν» την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ. Σύμφωνα με τον Τούρκο ΥΠΕΞ, οι Τουρκοκύπριοι συζητάνε με τον ΟΗΕ πώς θα επιστρέψουν στις εκ του σύνεγγυς συνομιλίες, και η Αγκυρα «συμβάλλει, παρέχοντας νέα στοιχεία, ώστε να είναι πιο παραγωγική» αυτή η νέα επαφή των καλοθελητάδων Τουρκοκυπρίων. Ολα είναι απλά, αρκεί να υπάρχει (...) «αγάπη».

Ερωτηθείς ο Γ. Παπανδρέου για το ζεϊμπέκικο στο Κουσάντασι απάντησε πως «και ο Τζεμ χορεύει, αλλά δεν είναι σαν το δικό μας». Σύμφωνα με τον Ελληνα ΥΠΕΞ, «μετά το Ελσίνκι ανοίχτηκε ένα παιχνίδι στο οποίο η Τουρκία δυσκολεύεται να πάει μπροστά». Και γι' αυτό χρειάζεται «υποστήριξη» (...).

Πολύ κακό για το τίποτα θα μπορούσε να πει κανείς σήμερα για την «πολιτικοποιημένη» αυτή εμπορική αφίσα. Και πραγματικά αν είχε εμφανιστεί η αφίσα αυτή στις ημέρες μας, όχι μόνο δε θα προξενούσε το παραμικρό σχόλιο, αλλά θα περνούσε εντελώς απαρατήρητη, σαν αδιάφορη και... συντηρητική. Οι σημερινοί διαφημιστές των μεγάλων καπιταλιστικών επιχειρήσεων, οι οποίες ξοδεύουν δεκάδες και εκατοντάδες δισεκατομμύρια δραχμές για τη διαφήμιση των εμπορευμάτων τους, έχουν υιοθετήσει την «επιθετική» λογική, όσο πιο προκλητική είναι μια διαφήμιση, τόσο πιο αποτελεσματική - για τα κέρδη των πολυεθνικών βέβαια - είναι. Και φυσικά το γυμνό γυναικείο σώμα - το νεανικό και σφριγηλό και όχι το πλαδαρό και γεμάτο κυτταρίτιδα - αποτελεί το απαραίτητο αξεσουάρ της διαφημιστικής πολιτικής. Ετσι οι ανά της Γης «μοντέλες», εκτός από τις άλλες απολαύσεις που μας προσφέρουν, γίνονται οι αναγκαίοι πρεσβευτές για την προώθηση των εμπορευμάτων των μεγάλων καπιταλιστικών επιχειρήσεων, συμβάλλοντας έτσι στην απρόσκοπτη και εύρυθμη αναπαραγωγή του κεφαλαίου.

Το τελευταίο διάστημα ο διαφημιστικός πόλεμος έχει αγριέψει, καθώς οι... δαιμόνιοι διαφημιστές, έχοντας μπουχτίσει οι καταναλωτές τον ανηλεή βομβαρδισμό του γυμνού γυναικείου σώματος, στρέφονται σε ακόμα πιο προκλητικές παραστάσεις. Στα πλαίσια αυτά είδαμε τους προηγούμενους μήνες σε γιγαντοαφίσα ζευγάρι να κάνει σεξ. Ο άνδρας χρώματος μελαμψού φορούσε τζιν παντελόνι κατεβασμένο όμως αρκετά κάτω, ώστε να αποκαλύπτει τα οπίσθια του... Ποιο, αλήθεια, μήνυμα ήθελαν να περάσουν με αυτή τη διαφήμιση; Οτι όποιος φοράει το συγκεκριμένου τύπου τζιν παντελόνι, είναι περισσότερο βαρβάτος από τους άλλους; Αλλά και αυτή τη διαφήμιση την ξεπερνάει σε προκλητικότητα αυτή που κυκλοφορεί, πάλι σε γιγαντοαφίσες, αυτές τις ημέρες, όπου εμφανίζονται ζευγάρια νέων γυναικών ενδεδυμένων με μαγιό - το οποίο και φυσικά διαφημίζουν - σε εμφανή ερωτική στάση. Αυτή τη φορά τι μήνυμα θέλουν να περάσουν στα νέα παιδιά;

Ολα αυτά καθίστανται περιττά, αλλά και ακατανόητα, σε μια κοινωνία, η οργάνωση της οποίας θα στηρίζεται στην άρνηση της ατομικής καπιταλιστικής ιδιοκτησίας. Σε μια κοινωνία που δε δομείται με βάση το κέρδος, αλλά με βάση τις κοινωνικές ανάγκες των μελών της, όπου τα προϊόντα της δεν έχουν ανάγκη την αυτοδιαφήμιση για την επιβεβαίωσή τους...