Το ενδιαφέρον της γαλλικής πολυεθνικής «Suez RWE» για την εξαγορά της Εταιρείας Υδρευσης και Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης (ΕΥΑΘ), που βρίσκεται στην επικαιρότητα από αδιάψευστα δημοσιεύματα, ούτε ξαφνικό είναι, ούτε βέβαια ανεξήγητο. Το νερό - όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο - από ζωτικό φυσικό πόρο και κοινωνικό αγαθό (και μάλιστα σε ανεπάρκεια) μετατρέπεται σε ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα για το λαό και σε πηγή αστείρευτων κερδών για το μεγάλο κεφάλαιο.

Στην κυριολεξία, την τελευταία εικοσαετία τον πλανήτη σαρώνουν οι ιδιωτικοποιήσεις των φορέων διαχείρισης του πολύτιμου αυτού αγαθού. Σήμερα, πάνω από 460 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο εξαρτώνται από τις ιδιωτικές επιχειρήσεις ύδρευσης, ενώ το 1990 ήταν μόλις 51 εκατομμύρια. Μάλιστα, οι ειδικοί προβλέπουν ότι έως το 2015 περισσότερο από το 75% της ευρωπαϊκής αγοράς στον τομέα αυτό και το 65% της αντίστοιχης αμερικανικής θα ιδιωτικοποιηθεί. Αποτέλεσμα των ιδιωτικοποιήσεων αυτών θα είναι ο υπερδιπλασιασμός των ανθρώπων που οι ανάγκες τους για νερό θα εξαρτώνται από τις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Συγκεκριμένα, το 2015 προβλέπεται να φτάσουν στο 1,16 δισεκατομμύρια ανθρώπους.

Τη ραγδαία αυτή αύξηση αναμένεται να καρπωθούν γύρω στις δέκα πολυεθνικές που και σήμερα κυριαρχούν. Ανάμεσά τους οι δύο γαλλικοί κολοσσοί «Suez» (δραστηριοποιείται σε 130 χώρες) και «Vivendi Enviroment» (δραστηριοποιείται σε 90 χώρες) που και οι δύο μαζί υπολογίζεται πως ελέγχουν σήμερα το 70% της αγοράς υδάτινων πόρων παγκόσμια, ο συνολικός τζίρος της οποίας υπερβαίνει τα 400 δισ. δολάρια. Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, ότι και οι δύο αυτοί κολοσσοί έχουν από χρόνια εκδηλώσει ενδιαφέρον να βάλουν «στο χέρι» πότε την ΕΥΔΑΠ και πότε την ΕΥΑΘ, βασιζόμενοι στην πολιτική των κυβερνήσεων τόσο της ΝΔ, όσο και του ΠΑΣΟΚ, οι οποίες ακολουθούν πιστά τις οδηγίες της ΕΕ που προωθούν την ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης του νερού και τα «χαρατσώματα», με στόχο την αύξηση της κερδοφορίας των πολυεθνικών.

Η τραγική ειρωνεία είναι ότι όλα αυτά γίνονται τη στιγμή που περισσεύουν οι εκκλήσεις των ίδιων των κυβερνητικών παραγόντων για τον ενδεχόμενο κίνδυνο της λειψυδρίας. Αντί, όμως, να δημιουργήσουν έναν ενιαίο δημόσιο φορέα για την ορθολογική διαχείριση των υδάτινων πόρων της χώρας και αντί να μεταχειριστούν το νερό ως κοινωνικό αγαθό που πρέπει να παρέχεται στο λαό αποκλειστικά από το Δημόσιο σε χαμηλές τιμές και άριστη ποιότητα, ετοιμάζονται να παραδώσουν την εκμετάλλευσή του στο μεγάλο κεφάλαιο που το μόνο που το ενδιαφέρει είναι πώς θα βγάλει το μεγαλύτερο κέρδος από αυτό, χωρίς βέβαια να το ενδιαφέρει καμία άλλη παράμετρος (επάρκεια, ποιότητα κ.ά.)!

Οσο κι αν θέλουν οι εκπρόσωποι των δύο αυτών κομμάτων να καλύψουν με ωραία λόγια την αντιλαϊκή τους αυτή πολιτική, τους προδίδουν οι ίδιοι οι εκπρόσωποι των πολυεθνικών: «Η προηγούμενη κυβέρνηση μας είχε προτείνει να συμμετάσχουμε στη διαδικασία ιδιωτικοποίησης της ΕΥΔΑΠ, αλλά τότε αυτό το θέμα δεν προχώρησε. Σήμερα δημιουργούνται νέες προοπτικές και εμείς ως όμιλος έχουμε μεγάλη υπομονή», δήλωσε στις 28 Ιούνη 2006 ο Ερικ Γκιμπάλι, αντιπρόεδρος Ανάπτυξης της «Suez», η οποία σήμερα, μέσω θυγατρικών της, κατέχει το 4,87% των μετοχών της ΕΥΑΘ και ένα μικρότερο ποσοστό μετοχών της ΕΥΔΑΠ. «Εχουμε και ένα πολύ μικρότερο μερίδιο της ΕΥΔΑΠ και ενδιαφερόμαστε και για περιβαλλοντικά έργα, ευρέως φάσματος στην Αττική, όπως η διαχείριση της λυματολάσπης», πρόσθεσε ο ίδιος και αποκάλυψε: Ιδιαίτερα μας ελκύει η δυνατότητα των ΣΔΙΤ και έχουμε συζητήσει γι' αυτό το θέμα και με τα αρμόδια ελληνικά υπουργεία»!

Αντίστοιχες κινήσεις είχε κάνει στο παρελθόν και η «Vivendi», η οποία χρησιμοποίησε άλλη μέθοδο για να προσεταιριστεί τις ελληνικές εταιρείες ύδρευσης - αποχέτευσης: Είχε συνεταιριστεί με την ΕΥΔΑΠ για την εκμετάλλευση υδραγωγείων στη Ρουμανία.

Η «Suez», προκειμένου να κάνει αισθητή την παρουσία της γενικότερα στην Ελλάδα, ετοιμάζεται να διοργανώσει ακόμη και ...διεθνές συνέδριο στη χώρα μας το αμέσως επόμενο διάστημα, ενώ τα στελέχη της δε σταματούν να πηγαινοέρχονται στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη και, σύμφωνα με πληροφορίες, να έχουν επαφές με κυβερνητικούς παράγοντες. Με βάση τις ίδιες πληροφορίες, το ενδιαφέρον του ομίλου δεν εστιάζεται μόνο στην ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΑΘ, αλλά και σε άλλους δημόσιους και δημοτικούς οργανισμούς ύδρευσης - αποχέτευσης, αλλά και λειτουργίας βιολογικών καθαρισμών, μέσω ΣΔΙΤ, ενώ στη συνέχεια θέλει να χρησιμοποιήσει τις επιχειρήσεις αυτές ως εφαλτήριο για να εφορμήσει και στις γειτονικές βαλκανικές χώρες.

Προς το παρόν, περιμένει πώς και πώς να δρομολογήσει η κυβέρνηση τη διαδικασία ευρύτερης ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ, για να αυξήσει το ποσοστό των μετοχών της στην επιχείρηση στο 30%, ώστε να αποκτήσει αποφασιστικό ρόλο στη Διοίκησή της. Και βέβαια η Διοίκηση της ΕΥΑΘ, με εντολή προφανώς της κυβέρνησης, κάνει ό,τι μπορεί για να προετοιμάσει το έδαφος: Αντί να προσλάβει το απαραίτητο μόνιμο προσωπικό για τη σωστή λειτουργία της, παραχωρεί τομείς σε ιδιώτες εργολάβους (διυλιστήρια, βιολογικό καθαρισμό). Χρησιμοποιεί αυταρχικά μέσα εναντίον των εργαζομένων (σύλληψη συνδικαλιστή στο σπίτι του και κλήση του σε απολογία!). Προχωρά σε σημαντικές αυξήσεις μέχρι και 33% για το 2007 και μάλιστα προδιαγεγραμμένες για την περίοδο μέχρι και το 2011! Δηλαδή, πωλείται και με εξασφαλισμένες αυξήσεις (άρα και έσοδα) για μια πενταετία...

Ανάλογες κινήσεις γίνονται, όμως, και από την ΕΥΔΑΠ που προετοιμάζει την κοινή γνώμη για νέα γενική αύξηση των τιμολογίων με πρόσχημα τη λειψυδρία, ενώ ήδη έχει υποδείξει στους δήμους των οποίων το δίκτυο ενισχύει, να χαρατσώσουν τους δημότες τους. Ενώ το δίκτυό της αποδεικνύεται «σουρωτήρι» με απώλειες της τάξης του 20 - 30% και ενώ την τελευταία διετία συνταξιοδοτήθηκαν περισσότερα από 700 άτομα αρνείται να καλύψει τις ανάγκες σε μόνιμο προσωπικό και σχεδιάζει να αναθέσει την καταμέτρηση σε ιδιώτες, κατά τα πρότυπα της ΔΕΗ, που είχε ως αποτέλεσμα «φουσκωμένους» λογαριασμούς.

Το έναυσμα γι' αυτήν την «πολιορκία» των ελληνικών δημόσιων επιχειρήσεων ύδρευσης από τις πολυεθνικές, έδωσε από το 1999 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, όταν με τη συναίνεση και της ΝΔ, προχώρησε στη μετοχοποίηση της ΕΥΔΑΠ και λίγο διάστημα μετά και στη μετοχοποίηση της ΕΥΑΘ.

Μάλιστα, η μετοχοποίηση της ΕΥΔΑΠ αποτελεί μια διεθνή «πρωτοτυπία» ξεπουλήματος. Συγκεκριμένα, η μητρική ΕΥΔΑΠ «έσπασε» σε δύο εταιρείες, την «ΕΥΔΑΠ Παγίων» και την «ΕΥΔΑΠ ΑΕ», δηλαδή τη μετοχοποιημένη εταιρεία εκμετάλλευσης. Η «ΕΥΔΑΠ Παγίων» είναι 100% κρατική εταιρεία που διαχειρίζεται τους ταμιευτήρες (Μόρνος, Μαραθώνας, Υλίκη, Εύηνος) και τα εξωτερικά υδραγωγεία, δηλαδή τα έργα που έφτιαξαν οι φορολογούμενοι εργαζόμενοι, με την υποχρέωση να εξασφαλίζει για πάντα νερό στην ΕΥΔΑΠ ΑΕ, η οποία το μόνο που κάνει είναι να το εκμεταλλεύεται, προσφέροντας κέρδη στους ιδιώτες μετόχους της που με βάση τους ισολογισμούς της σχεδόν διπλασιάστηκαν, αφού σημείωσαν αύξηση κατά 67,5% το 2001 και κατά 28,2% το 2002! και στους κατοίκους του Λεκανοπεδίου αυξήσεις από 30% έως και 145% μέσα σε μια επταετία.

Το ΚΚΕ τονίζει πως η αντιμετώπιση του προβλήματος βρίσκεται σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση. Πρέπει να σταματήσουν να υπάρχουν ιδιωτικά δίκτυα ύδρευσης και να πληρώνει ο λαός πανάκριβα το νερό. Χρειάζεται επεξεργασία ολοκληρωμένης υδατικής πολιτικής, που θα αφορά στην έρευνα, στη χρήση, στην προστασία και στην ορθολογική αξιοποίηση των υδάτινων αποθεμάτων στο σύνολο της επικράτειας και κατά υδατικό διαμέρισμα, όλες τις διαστάσεις του νερού (φυσικές, οικονομικές, τεχνικές, περιβαλλοντικές και κοινωνικές) και τη μεταξύ τους δυναμική και εκσυγχρονισμός των δικτύων ύδρευσης και την ένταξή τους σε κρατική επιχείρηση ύδρευσης που θα έχει τη ευθύνη διαχείρισης όλων των υδατικών πόρων.