Ενα όργιο κατακρεούργησης κρατικών κονδυλίων που αφορούν στην κάλυψη ακόμη και στοιχειωδών αναγκών της λαϊκής οικογένειας, ταυτόχρονα και σε συνδυασμό με την απογείωση της φοροληστείας απέναντι στο λαϊκό εισόδημα, αποκαλύπτουν τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), τα οποία επικυρώθηκαν τις προάλλες, χωρίς «αστερίσκους», από τη στατιστική υπηρεσία της ΕΕ (Γιούροστατ).

Πρόκειται για την κλιμάκωση των αντιλαϊκών μέτρων που ξεδίπλωσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο 2015 - 2018, που έφτασαν στο αστρονομικό ύψος των 12 δισ. ευρώ, παίρνοντας «επάξια» τη σκυτάλη από τις κυβερνήσεις ΝΔ - ΠΑΣΟΚ.

Τα ποσά αυτά, που από το 2019 και για τα επόμενα χρόνια ισοδυναμούν με αντίστοιχες αποδόσεις στους κρατικούς προϋπολογισμούς σε ετήσια βάση, όπως προβλέπεται και στις κυβερνητικές δεσμεύσεις προς τους ιμπεριαλιστικούς «θεσμούς», επιβεβαιώνουν ότι τα αντιλαϊκά μέτρα «μόνιμου χαρακτήρα και επαναλαμβανόμενης απόδοσης» πολλαπλασιάζονται και στη φάση της ανάκαμψης, προκειμένου να βρεθούν επιπλέον «δημοσιονομικός χώρος» και «μαξιλάρια ασφαλείας» για τη στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων.

Γεγονός βέβαια που κονιορτοποιεί τις κάλπικες προσδοκίες που επιχειρούν να καλλιεργήσουν κυβέρνηση και ΝΔ, ότι τα «δεδομένα» και για τους δύο «πλεονάσματα» από τη λεηλασία του λαού αποτελούν τάχα τη βάση για «φοροελαφρύνσεις» και «αντίμετρα» προς όφελός του, παρουσιάζοντας ως τέτοια ορισμένα μέτρα αναδιανομής της φτώχειας ή απλά την ανάκληση προνομοθετημένων μέτρων, ανάλογα πάντα και με τα «δημοσιονομικά περιθώρια» της καπιταλιστικής οικονομίας.

Σε αυτό το έδαφος, τα φαραωνικά πλεονάσματα στον κρατικό προϋπολογισμό του 2018 απογειώθηκαν πάνω και από τον αντιλαϊκό στόχο (του 3,5% του ΑΕΠ) και έφτασαν στο 4,29% του ΑΕΠ με τη μεθοδολογία μέτρησης που εφαρμόζεται στο πλαίσιο της «ενισχυμένης εποπτείας» και στο 4,4% του ΑΕΠ με βάση το Ευρωπαϊκό Σύστημα Λογαριασμών (ESA).

Μεταξύ άλλων τα στοιχεία ΕΛΣΤΑΤ και Γιούροστατ αποκαλύπτουν τα παρακάτω:

Το σύνολο των δαπανών της γενικής κυβέρνησης (συμπεριλαμβάνονται ασφαλιστικά ταμεία, ΟΤΑ κ.ά.) για το 2018 συρρικνώθηκε στα 86,34 δισ. ευρώ από 94,8 δισ. το 2015. Σε αυτό το φόντο, η «δημοσιονομική προσαρμογή» από την πλευρά της διάλυσης των κρατικών κονδυλίων έφτασε στο αστρονομικό ύψος των 8,46 δισ. και σε ποσοστό στο 9%.

Επιπλέον, οι κρατικές δαπάνες σε ποσοστό του ΑΕΠ βρίσκονται σε διαρκή πορεία κατρακύλας. Συγκεκριμένα, από 53,47% του ΑΕΠ το 2015, διολίσθησαν στο 48,91% το 2016, στο 47,34% το 2017 και στο 46,74% το 2018, παρά και την ανάκαμψη.

Το σύνολο των κρατικών εσόδων (γενική κυβέρνηση) καταγράφηκε το 2018 στα 88,33 δισ. ευρώ από περίπου 84,8 δισ. το 2015, με διόγκωση στα 3,5 δισ. ευρώ, ως αποτέλεσμα της διογκούμενης φοροληστείας απέναντι στο λαϊκό εισόδημα.

Η μάζα των «πρωτογενών πλεονασμάτων», την περίοδο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, πολλαπλασιάστηκε τόσο σε απόλυτα όσο και σε σχετικά μεγέθη.

Ειδικότερα, το ισοζύγιο του κρατικού προϋπολογισμού από «έλλειμμα» 3,76 δισ. (-2,1% του ΑΕΠ) το 2015, μετατράπηκε σε πρωτογενές πλεόνασμα στη συνέχεια και συγκεκριμένα: 2016 6,43 δισ. (3,6% του ΑΕΠ), 2017 6,95 δισ. (3,9%) και 2018 8,15 δισ. ευρώ (4,4% του ΑΕΠ).

Η μάζα του κρατικού χρέους, που φορτώνεται στις λαϊκές πλάτες, έχει σταθερά ανοδική πορεία, ως αποτέλεσμα των διαδοχικών εκταμιεύσεων από τους ευρωπαϊκούς «θεσμούς». Από 311,73 δισ. ευρώ (175,9% του ΑΕΠ) το 2015, εκτοξεύτηκε το 2018 στα 334,57 δισ. (181,8% του ΑΕΠ).

Τέλος, το ΑΕΠ (σε τρέχουσες τιμές) διαμορφώθηκε πέρυσι σε 184,7 δισ. ευρώ, από 180,22 δισ. το 2017, 176,49 δισ. το 2016 και 177,23 δισ. ευρώ το 2015.

Πίσω από την απόλυτα αρνητική για το λαό εξέλιξη των δημοσιονομικών μεγεθών, προβάλλουν μια σειρά από «εμβληματικές» παρεμβάσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, όπως είναι η ήδη ισχύουσα κατακρεούργηση του αφορολόγητου ορίου (μισθωτοί, συνταξιούχοι κ.ά.), η εκτίναξη των έμμεσων φόρων (ΦΠΑ και άλλα χαράτσια που φορτώνονται στη λαϊκή κατανάλωση), η διάλυση «δαπανών», όπως για το ΕΚΑΣ των χαμηλοσυνταξιούχων, το επίδομα θέρμανσης για τα πλέον οικονομικά αδύναμα λαϊκά νοικοκυριά, η πρέσα διαρκείας στα ποσά της κρατικής επιχορήγησης προς ασφαλιστικά ταμεία, νοσοκομεία κ.ά.

Μεταξύ αυτών:

• Ηδη από το 2016, η σημερινή κυβέρνηση προχώρησε σε δραστικές περικοπές στο αφορολόγητο όριο, ενώ βέβαια φρόντισε να προνομοθετήσει και την επερχόμενη για το 2020.

Ειδικότερα, από το 2016 το γενικό αφορολόγητο όριο συμπιέστηκε στα 8.636 ευρώ, από 9.545 ευρώ που ήταν το 2015.

Σε αυτό το πλαίσιο και σε συνδυασμό με τη φοροληστεία που συντελείται μέσω της φορολογικής κλίμακας, σε εισοδήματα 10.000 ευρώ το χρόνο ο φόρος φτάνει στα 300 ευρώ, έναντι 100 ευρώ το 2015, επιβάλλεται δηλαδή τριπλάσιος φόρος.

Στα «έργα και τις ημέρες» της σημερινής κυβέρνησης, που εφαρμόστηκαν πρώτη φορά το 2016, συγκαταλέγονται ακόμη αντιλαϊκές παρεμβάσεις, όπως η αύξηση του συντελεστή του ΦΠΑ (24% από 23%) και μάλιστα σε συνδυασμό με τις μετατάξεις εμπορευμάτων μαζικής κατανάλωσης στον υψηλό συντελεστή, οι ανατιμήσεις σε μια σειρά από ειδικούς φόρους κατανάλωσης και διάφορες άλλες αντιλαϊκές παρεμβάσεις στο μέτωπο της φοροληστείας.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ελληνικού υπουργείου Οικονομικών:

Ο φόρος εισοδήματος φυσικών προσώπων (μισθωτοί, συνταξιούχοι κ.ά.) από 7,81 δισ. το 2015 εκτινάχτηκε το 2018 στα 8,64 δισ., με διόγκωση ύψους 830 εκατ.

Οι έμμεσοι φόροι (ΦΠΑ και άλλα χαράτσια στη λαϊκή κατανάλωση) αυξήθηκαν από 23,77 δισ. το 2015 σε 27,97 δισ. το 2018, δηλαδή κατά 4,2 δισ. Βασικό άξονα της φοροληστείας από το συγκεκριμένο πεδίο αποτέλεσε ο ΦΠΑ, που εκτινάχτηκε από τα 13,62 δισ. στα 16,22 δισ. (αύξηση 2,6 δισ.).

• Την ίδια ώρα, η σημερινή κυβέρνηση έδωσε «ρεσιτάλ» στο πεδίο της διάλυσης των κονδυλίων που αφορούν την κάλυψη βασικών λαϊκών αναγκών, μεταφέροντας και νέα βάρη στις λαϊκές οικογένειες, που ξηλώνονται ακόμα περισσότερο προκειμένου να καλύψουν στοιχειώδεις ανάγκες τους.

Μεταξύ των δεκάδων τέτοιων παρεμβάσεων ξεχωρίζουν οι εξής:

-- Το ΕΚΑΣ των χαμηλοσυνταξιούχων από 920 εκατ. το 2015 συρρικνώθηκε στα 98 εκατ. το 2018, ενόψει βέβαια και της οριστικής κατάργησής του, με αντίστοιχες «εξοικονομήσεις» σε ετήσια βάση για τους κρατικούς προϋπολογισμούς.

-- Το επίδομα θέρμανσης για το πετρέλαιο λαϊκών νοικοκυριών από 186 εκατ. (2015) καρατομήθηκε στα 57 εκατ. (2018), δηλαδή οι «εξοικονομήσεις» φτάνουν να αποδίδουν στο κρατικό ταμείο ποσά ύψους 129 εκατ. το χρόνο.

-- Οι κρατικές επιχορηγήσεις στα νοσοκομεία επίσης αποτελούν βασικό πυλώνα της υπερπαραγωγής φαραωνικών πλεονασμάτων. Συγκεκριμένα, από 1,6 δισ. το 2015 συμπιέστηκαν το 2018 στο 1 δισ., δηλαδή κατά 600 εκατ. και σε ποσοστό 37,5%...

Ολα αυτά αποτελούν τη βάση και την αφετηρία για τον επόμενο γύρο αντιλαϊκής επίθεσης. Σύμφωνα με το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής της κυβέρνησης οι αρχικοί αντιλαϊκοί στόχοι για τα πλεονάσματα απογειώνονται ως εξής: 7,5 δισ. για το 2019, 8,18 δισ. για το 2020, 9,26 δισ. για το 2021 και 11 δισ. ευρώ για το 2022. Στη διάρκεια της επόμενης 4ετίας διογκώνονται κατά 4,5 δισ. ή πάνω από 1 δισ. κατά μέσο όρο σε ετήσια βάση.

Βέβαια, οι αρχικοί στόχοι, με τη σφραγίδα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και των ευρωπαϊκών «θεσμών», αποδείχνονται πολύ κατώτεροι από την πραγματικότητα, που διαμορφώθηκε από την εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή πολιτική.

Οι δεσμεύσεις αυτές αποτυπώνουν και την κοροϊδία των λεγόμενων «αντιμέτρων», τα οποία διαφημίζει η κυβέρνηση, καλώντας το λαό να θεωρήσει «περασμένα - ξεχασμένα» όσα έχασε όλα τα προηγούμενα χρόνια και να αποδεχτεί τις θυσίες χωρίς τέλος, με την κάλπικη προσδοκία ότι αν «υπεραποδώσουν» τα 100 που του αρπάζουν, μπορεί να του επιστρέψουν ένα.

Αλλωστε και τα όσα η κυβέρνηση παρουσιάζει ως τάχα «σταδιακή αποκατάσταση των αδικιών της μνημονιακής περιόδου», είναι αποκαλυπτικά για το τι έχει να περιμένει ο λαός:

-- Τα περί «ρύθμισης των οφειλών» από επαγγελματίες προς τα ασφαλιστικά ταμεία αλλά και των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς τον φοροεισπρακτικό μηχανισμό, αφορούν «διευκολύνσεις» προκειμένου τα λαϊκά στρώματα να σφίξουν κι άλλο το ζωνάρι και να «προσέλθουν στο γκισέ», αφού, όπως καταγράφεται και στα σχετικά στοιχεία, τα λαϊκά στρώματα αδυνατούν να ανταποκριθούν στα βάρη του αντιασφαλιστικού εκτρώματος του νόμου Κατρούγκαλου και της φοροληστείας, που βέβαια παραμένουν σε πλήρη ισχύ.

-- Η λεγόμενη μείωση του αρχικού φορολογικού συντελεστή για μισθωτούς και συνταξιούχος από το 22% στο 20% που, όπως λένε οι κυβερνητικές πηγές, εξετάζει, αν τελικά εφαρμοστεί, θα έρθει να κουμπώσει με την προνομοθετημένη κατακρεούργηση του αφορολόγητου ορίου (από το 2020), στα 5.681 ευρώ, δηλαδή στον ιδιωτικό τομέα (για 14 μισθούς) φοροληστεύοντας λαϊκά εισοδήματα που ξεκινούν από 405 ευρώ το μήνα, «ξελαφρώνοντας» δηλαδή ακόμη και αυτόν τον κατώτατο μισθό μαζί με τις όποιες «αυξήσεις».

Ετσι, στην περίπτωση μισθωτού ή συνταξιούχου (χωρίς προστατευόμενα παιδιά) με εισόδημα 8.500 ευρώ - αφορολόγητο μέχρι φέτος - από το 2020, με συντελεστή 22%, θα επιβάλλεται φόρος ύψους 620 ευρώ το χρόνο. «Εναλλακτικά», στην περίπτωση που εφαρμοστεί το «αντίμετρο» που διαφημίζει η κυβέρνηση με μείωση του συντελεστή από 22% στο 20%, η επιβάρυνση στο συγκεκριμένο παράδειγμα θα φτάνει στα 450 ευρώ.

-- Λόγος γίνεται ακόμα για κάποιες μειώσεις στο ΦΠΑ, ενδεχομένως με μετατάξεις εμπορευμάτων από τον υψηλό συντελεστή (24%) στο 13%. Θυμίζουμε ότι το 2016 η κυβέρνηση προχώρησε στην αύξηση του συντελεστή ΦΠΑ (24% από 23%) και μάλιστα σε συνδυασμό με τις μετατάξεις εμπορευμάτων μαζικής κατανάλωσης στον υψηλό συντελεστή, καθώς και σε μια σειρά από ανατιμήσεις σε ειδικούς φόρους κατανάλωσης.

-- Στο κάλπικο παιχνίδι «παίζουν» και οι «διορθωτικές κινήσεις» στα χαράτσια του ΕΝΦΙΑ. Την ίδια ώρα, στο πλαίσιο των προσεχών «αξιολογήσεων» θα εξεταστεί το ζήτημα της αναθεώρησης των αντικειμενικών τιμών, που με τη σειρά τους αποτελούν τη βάση υπολογισμού για τα χαράτσια του ΕΝΦΙΑ.