«Συνέδριο εργατών ή εργοδοτών;», ήταν το ερώτημα που βρέθηκε στο επίκεντρο της συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε χτες το ΠΑΜΕ, από αίθουσα του Εργατικού Κέντρου Καλαμάτας, με αφορμή το 37ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ, που πρόκειται να διεξαχθεί στην πόλη από τις 14 έως τις 17 Μάρτη.

Η αντιπροσωπεία της Εκτελεστικής Γραμματείας του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου υπενθύμισε τα «έργα και τις ημέρες» της ηγεσίας της ΓΣΕΕ, ενώ απηύθυνε κάλεσμα στους εργαζόμενους να πάρουν μέρος στην κινητοποίηση που οργανώνει το ΠΑΜΕ τη μέρα έναρξης του Συνεδρίου.

«Ολοι οι δρόμοι οδηγούν στην Καλαμάτα», είναι το κάλεσμα του ΠΑΜΕ στους εργαζόμενους, για να δώσουν το «παρών» στην κινητοποίηση.

«Αυτό το συνέδριο δεν έχει καμιά σχέση με συνέδριο εργατικής οργάνωσης. Από αυτό οι εργαζόμενοι δεν έχουν να περιμένουν τίποτε θετικό για τη ζωή τους και τα δικαιώματά τους. Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ ήταν και είναι μακριά από τις ανάγκες, τους προβληματισμούς, τους αγώνες της εργατικής τάξης», υπογράμμισε στη συνέντευξη Τύπου ο Γιώργος Πέρρος, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ.

Οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ κατήγγειλαν την πρακτική και κατεύθυνση που ακολουθούν «οι δυνάμεις που βρίσκονται στην ηγεσία της ΓΣΕΕ (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, Ομάδα Βασιλόπουλου - ΣΥΡΙΖΑ)», υπονομεύοντας «το σημαντικό ζήτημα της λειτουργίας των συνδικάτων» και απομακρύνοντας τους εργαζόμενους «από την οργάνωση και τη συμμετοχή στους αγώνες για τη ζωή τους».

Ως πιο πρόσφατο παράδειγμα ανέφεραν το Συνέδριο της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων (ΟΙΥΕ), όπου οι εν λόγω δυνάμεις προσπάθησαν να οργανώσουν συνέδριο με τη συμμετοχή στελεχών της εργοδοσίας ως «αντιπροσώπων», επιστράτευσαν ακόμα και ποινικά στοιχεία για να επιδοθούν σε μπραβιλίκια, ενώ όταν δεν τους πέρασε, διέλυσαν το Συνέδριο.

Μπροστά στο 37ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ, τόνισαν, εκδηλώνονται με τον πιο εξόφθαλμο τρόπο φαινόμενα απευθείας «εισόδου» της εργοδοσίας στις συνδικαλιστικές οργανώσεις σε πρωτοβάθμιο, δευτεροβάθμιο και τριτοβάθμιο επίπεδο. «Στελέχη της εργοδοσίας, ακόμα και οι ίδιοι οι εργοδότες, ψηφίζουν και εκλέγονται ως αντιπρόσωποι, στα όργανα διοίκησης πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων, φτάνοντας μέχρι και στη ΓΣΕΕ. Η λίστα των εργοδοτών μέσα στα εργατικά σωματεία περιλαμβάνει προέδρους και διευθύνοντες συμβούλους εταιρειών, αντιπροέδρους ΔΣ Τραπεζών, ιδιοκτήτες πούλμαν και ασφαλιστικών εταιρειών, δεκάδες στελέχη ναυτιλιακών εταιρειών, προέδρους Επιμελητηρίων», αναφέρθηκε συγκεκριμένα στη συνέντευξη Τύπου.

Επίσης, μια σειρά συνδικαλιστικές οργανώσεις παρουσιάζουν μια πλασματική εικόνα, εμφανίζοντας τεράστια αύξηση του βαθμού συμμετοχής των εργαζομένων, κάτω από την άμεση παρέμβαση της εργοδοσίας. «Πρόκειται, δηλαδή, για εικόνα κατασκευασμένη στα γραφεία μεγάλων επιχειρήσεων (ναυτιλιακών, εμπορίου κ.ά.) με τη συνδρομή μεγαλοδικηγορικών γραφείων, υπουργείων και κρατικών υπηρεσιών και τη στήριξη από τα δικαστήρια», όπως συμβαίνει για παράδειγμα σε επιχειρησιακά και «κλαδικά» σωματεία σούπερ μάρκετ.

«Πρόκειται για μηχανισμούς που αναπαράγονται με τη στήριξη της εργοδοσίας, χωρίς πλέον να τηρούνται ούτε τα προσχήματα», τόνισαν οι συνδικαλιστές, ενώ πρόσθεσαν πως την εργοδοτική παρέμβαση συμπληρώνουν οι εξόφθαλμες και απροκάλυπτες πρακτικές νοθείας. Αποτέλεσμα των πρακτικών αυτών είναι να εμφανίζονται Εργατικά Κέντρα να καταγράφουν μέχρι και διπλασιασμό των εργαζομένων που παίρνουν μέρος στις αρχαιρεσίες, την ίδια στιγμή που δεν έχουν καταφέρει τα τελευταία χρόνια να κινητοποιήσουν ούτε λίγες δεκάδες εργαζόμενους.

«Για να προστατέψουν τις νοθείες τους και όλα όσα κάνουν σε συνεννόηση με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, βάζουν μπροστά τις δυνάμεις καταστολής, ασφαλίτες και ΜΑΤ, έξω και μέσα στα συνέδρια των Εργατικών Κέντρων. Αυτό επιδιώκουν να κάνουν και τώρα μπροστά στο Συνέδριο της ΓΣΕΕ», τονίστηκε στη συνέντευξη.

Παράλληλα, για τις «υπηρεσίες» της, εργοδοσία και κυβέρνηση «ταΐζουν» τη ΓΣΕΕ με εκατομμύρια ευρώ: «Δεκάδες χιλιάδες ευρώ δαπανήθηκαν στις επετειακές εκδηλώσεις για τα 100 χρόνια της ΓΣΕΕ. Οικονομικά σκάνδαλα που βγήκαν στη δημοσιότητα σε Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες (Λαμία, Κοζάνη, Χανιά κ.λπ.), αποκάλυψαν ολόκληρο μηχανισμό με τα τοπικά ΙΝΕ της ΓΣΕΕ και τη διαχείριση προγραμμάτων. Αποκαλύφθηκε η συστηματική προσπάθεια, τα Εργατικά Κέντρα να μετατραπούν σε επιχειρήσεις διαχείρισης προγραμμάτων κατάρτισης και ανεργίας», αναφέρθηκε μεταξύ άλλων.

Οι εκπρόσωποι του ΠΑΜΕ ξεκαθάρισαν πως όλα τα παραπάνω συνιστούν «συντονισμένη επιχείρηση από την εργοδοσία και το κράτος για να διατηρήσουν και να ενισχύσουν τους συμμάχους τους, αυτήν τη γραφειοκρατική ελίτ που παριστάνει την ηγεσία της εργατικής τάξης στη ΓΣΕΕ».

Κάλεσαν τους εργαζόμενους να προβληματιστούν κατά πόσο έχουν συμφέρον να στηρίζουν τέτοιες ηγεσίες, επισημαίνοντας πως η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ «στηρίζει την ανάπτυξη με τους άθλιους μισθούς - μεροκάματα και τις άθλιες εργασιακές σχέσεις», μπήκε εμπόδιο στην προσπάθεια 530 Εργατικών Κέντρων, Ομοσπονδιών και Συνδικάτων που κατέθεσαν σχέδιο νόμου στη Βουλή για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, «στήριζε και στηρίζει το χτύπημα της απεργίας», αναπαράγοντας τη λογική ότι οι απεργίες «έφαγαν τα ψωμιά τους» και τώρα οι εργαζόμενοι χρειάζονται «διάλογο και συνεννόηση με την εργοδοσία», «στηρίζει το χτύπημα της Κοινωνικής Ασφάλισης και την παράδοσή της ολοκληρωτικά στο μεγάλο ασφαλιστικό κεφάλαιο μέσω του Εθνικού Επαγγελματικού Ταμείου Ασφάλισης που συμφώνησε με τον ΣΕΒ και την κυβέρνηση».

Οι εκπρόσωποι του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος κάλεσαν κάθε εργαζόμενο και συνδικαλιστή να πάρει θέση για την κατάσταση που έχει διαμορφώσει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ.

«Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ δεσμευόμαστε απέναντι στους εργαζόμενους ότι θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να αποκαλύψουμε σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε κλάδο, την αλλοτρίωση και τη σήψη του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού και για να παλέψουμε για τον απεγκλωβισμό του εργατικού κινήματος από τον θανάσιμο εναγκαλισμό του», τόνισαν και κατέληξαν: «Εμείς λέμε καθαρά και παλεύουμε γι' αυτό στην πράξη: Οι άνθρωποι της εργοδοσίας και του κράτους της, που υπονομεύουν τα εργατικά συμφέροντα, πρέπει να πεταχτούν από το σβέρκο της εργατικής τάξης, σε όλες τις συνδικαλιστικές βαθμίδες. Είναι ζήτημα "ζωής και θανάτου" για το εργατικό κίνημα. Σε αυτό το μετερίζι καλούμε τους εργαζόμενους και τα σωματεία τους να συσπειρωθούν».