Η ακολουθούμενη πολιτική που υπαγορεύουν ΕΕ και ΚΑΠ, μονοπώλια και ΠΟΕ, δεν έχει σε τίποτα και πουθενά να ωφελήσει τη μικρομεσαία αγροτιά, την εργατιά και τους αυτοαπασχολούμενους. Το διατροφικό ζήτημα, δηλαδή η παραγωγή καλών και φτηνών προϊόντων για το λαό, δεν μπορεί να επιτευχθεί υπό αυτές τις συνθήκες, γιατί τον τομέα τροφίμων τον λυμαίνονται τα μονοπώλια. Και η πολιτική που στηρίζει τα μονοπώλια είναι αυτή που οδηγεί στο ξεκλήρισμα τους φτωχούς και μικρούς αγρότες και επιβάλλει τους καπιταλιστές αγρότες - επιχειρηματίες.

Στον αντίποδα, το συνεπές αγροτικό κίνημα αγωνίζεται μέσα από τις γραμμές της ΠΑΣΥ για εγγυημένες τιμές, προστασία της ντόπιας παραγωγής, μείωση του κόστους παραγωγής, μη διαχωρισμό των αγροτών σε κατά κύριο επάγγελμα και μη κ.ά. Ο αγώνας μ' αυτό το πλαίσιο πάλης έχει ως στόχο τη βελτίωση της θέσης των μικρομεσαίων αγροτών σήμερα και έρχεται σε αντίθεση με την πολιτική ξεκληρίσματος των κυβερνήσεων και της ΕΕ. Αγώνας που θα γίνεται πιο αποτελεσματικός όσο συνδέεται με την πάλη για την ανατροπή αυτής της αντιαγροτικής - αντιλαϊκής πολιτικής και τη δημιουργία των προϋποθέσεων σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο για την εφαρμογή μιας άλλης πολιτικής υπέρ των συμφερόντων των μικρομεσαίων αγροτών και προς όφελος του ελληνικού λαού. Για μια άλλη αγροτική ανάπτυξη, που θα στηρίζεται στον κεντρικό σχεδιασμό του κράτους, στις καθετοποιημένες κρατικές αγροτικές επιχειρήσεις και στους παραγωγικούς συνεταιρισμούς για τους μικρομεσαίους αγρότες, για να τους εξασφαλίζει ικανοποιητικό εισόδημα και φτηνά και υγιεινά προϊόντα για τον ελληνικό λαό. Η αυτάρκεια της χώρας σε υγιεινά και φτηνά τρόφιμα είναι ζωτικό ζήτημα για την αγροτιά, την εργατιά, τους αυτοαπασχολούμενους και όλα τα λαϊκά στρώματα. Και έχει όλες αυτές τις δυνατότητες η χώρα μας. Αλλωστε, πριν την είσοδο στην ΕΟΚ, που έγινε στη συνέχεια ΕΕ, όχι μόνο είχαμε αυτάρκεια, αλλά κάναμε και εξαγωγές αγροτικών προϊόντων. Αλλά κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει στις σύγχρονες συνθήκες κυριαρχίας των μονοπωλίων. Είναι, επίσης, φανερό ότι μια φιλοαγροτική - φιλολαϊκή αναπτυξιακή πολιτική δεν μπορεί να υπάρξει στα πλαίσια της ΕΕ, του ΠΟΕ και του ΔΝΤ, αλλά μόνο με απαλλαγή από αυτούς τους ιμπεριαλιστικούς Οργανισμούς και Ενώσεις. Που απαιτεί την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, την κατάκτηση της λαϊκής εξουσίας.

«Η αναβάθμιση της Δημόσιας Εκπαίδευσης συνδυάζεται παράλληλα με τη στήριξη της Ιδιωτικής», δήλωσε η υφυπουργός Παιδείας Εύη Χριστοφιλοπούλου, μιλώντας σε εκδήλωση του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) για την ιδιωτική εκπαίδευση. «Οι αλλαγές της Παιδείας που οραματιζόμαστε προωθούν την ευγενή άμιλλα και το συναγωνισμό μεταξύ όλων των σχολείων, δημοσίων και ιδιωτικών», είπε χαρακτηριστικά, επαναλαμβάνοντας διαρκώς στην ομιλία της την πρόθεση της κυβέρνησης για στήριξη της ιδιωτικής εκπαίδευσης.

Δεν πρόκειται, όμως, απλά για πριμοδότηση των εμπόρων της γνώσης, η οποία χρόνια τώρα γίνεται από τις κυβερνήσεις του δικομματισμού σε όλες τις βαθμίδες, στην επαγγελματική κατάρτιση, στην ανώτατη εκπαίδευση, στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια. Πρόκειται για ομολογία τού πώς θέλει το δημόσιο σχολείο η κυβέρνηση: Να λειτουργεί ανταγωνιστικά, με τους νόμους της αγοράς, όπως το ιδιωτικό, να είναι ανοιχτό στην «αξιολόγηση», να αναζητεί χορηγούς, μαθητές και γονείς - πελάτες, με το πρόγραμμά του διαφοροποιημένο.