ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 27 Φλεβάρη 2011
Σελ. /32
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΠΑΛΗ ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΗ ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΩΝ ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ
Κομβικό ζήτημα για την αποτελεσματικότητα των αγώνων

Για τη δράση που αναπτύσσεται στον κλάδο των Κατασκευών μιλά στο «Ριζοσπάστη» ο Γιάννης Πάσουλας, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικοδόμων Ελλάδας

«Το θέμα είναι να είσαι κοντά στον εργαζόμενο, όπου λιώνει και τον
«Το θέμα είναι να είσαι κοντά στον εργαζόμενο, όπου λιώνει και τον "ματώνει" η εργοδοσία...»
Επιτακτικά μπαίνει το ζήτημα της αλλαγής των συσχετισμών στα συνδικάτα, του απεγκλωβισμού των εργαζομένων από τις δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Η ένταση της επιθετικότητας από κυβέρνηση, εργοδοσία και τρόικα, μαζί με τους συμμάχους τους, καθιστούν αναγκαία τη μετατροπή των συνδικάτων σε εργαλεία για την οργάνωση της μάχης, έτσι ώστε να απαντήσουν με αποτελεσματικότητα όχι μόνο στην επίθεση, αλλά και να ανταποκριθούν στα σύνθετα σημερινά καθήκοντα. Σε αυτό το πλαίσιο, ο «Ρ» συζητά σήμερα με τον Γιάννη Πάσουλα, πρόεδρο της Ομοσπονδίας Οικοδόμων Ελλάδας, αναδεικνύοντας τη δράση της Ομοσπονδίας και των Συνδικάτων σε αυτήν την κατεύθυνση.

«Μπορεί να υπάρχουν δυσκολίες σήμερα, γενικά, στο κίνημα, όμως, δεν είναι ανυπέρβλητες», σημειώνει ο Γ. Πάσουλας και συνεχίζει: «Εκεί που οι δυνάμεις μας έχουν προσανατολισμό, μπορούν και σχεδιάζουν τη δουλειά τους και την ελέγχουν, έχουν αποτελέσματα. Σήμερα, τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα απ' ό,τι πριν από 15 - 20 χρόνια και, κατά συνέπεια, θέλει και άλλου είδους δουλειά από μας. Δουλειά σε βάθος. Πρώτα απ' όλα κατανόησης των προβλημάτων, δεύτερον, πού βρίσκεται η διέξοδος, τρίτον, πού οδηγούν την κατάσταση οι άλλες δυνάμεις. Εάν γίνει μια τέτοια δουλειά και βρισκόμαστε κοντά στους εργαζόμενους, τότε θα έχουμε και αποτελέσματα».

Οπως σημειώνει είναι πολύ σημαντικό «να είσαι κοντά στους εργαζόμενους μέσα στους χώρους δουλειάς, εκεί που δέχονται και την πίεση του εργοδότη, την καταστρατήγηση των δικαιωμάτων, το χαμηλό μεροκάματο, την ανασφάλιστη εργασία, την παραβίαση του ωραρίου, την απλήρωτη εργασία. Αν, λοιπόν, ο εργαζόμενος καταλάβει την αναγκαιότητα της οργανωμένης δουλειάς, της οργανωμένης πάλης, καταλάβει το ρόλο του Συνδικάτου, τότε είναι σίγουρο ότι τον έχεις κερδίσει. Αλλά αυτό είναι μια βασανιστική διαδικασία, που είμαστε υποχρεωμένοι όμως να περάσουμε μέσα από αυτήν και να παλέψουμε με αυτούς τους όρους».

Και τονίζει: «Το ζήτημα της αλλαγής των συσχετισμών δεν είναι υπόθεση μιας πράξης. Το ζήτημα της αλλαγής των συσχετισμών, είναι μια διαρκής διαπάλη με τον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό, μια διαρκής διαπάλη με τις δυνάμεις του κεφαλαίου. Δεν είναι υπόθεση μιας στιγμής, δυο μήνες πριν τις εκλογές κ.λπ. Είναι μια δουλειά ενταγμένη στον καθημερινό, ταξικό αγώνα».

Να σφυρηλατηθούν ισχυροί δεσμοί μες στους τόπους δουλειάς

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της δουλειάς που έγινε στο Ηράκλειο της Κρήτης. Εκεί το Συνδικάτο ελέγχεται από τις δυνάμεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΠΑΣΚΕ). Στις τελευταίες εκλογές, οι ταξικές δυνάμεις ενισχύθηκαν σημαντικά και αναδείχθηκαν σε δεύτερη δύναμη.

«Εκεί οι δυνάμεις μας», σημειώνει ο Γ. Πάσουλας, «ήταν πολύ κοντά στους εργαζόμενους. Απειρες φορές έκαναν παρεμβάσεις για να πάρουν δεδουλευμένα, για να μη γίνεται παραβίαση του ωραρίου, για να ασφαλιστούν, για άλλα δικαιώματα που η εργοδοσία διαρκώς καταπατά. Αυτό είχε σα συνέπεια να συσπειρωθεί ένας πλατύς κόσμος γύρω από την ομάδα μας, ακόμη και άνθρωποι που δε συμφωνούν σε όλα μαζί μας. Παρά ταύτα, συσπειρώθηκαν γιατί κατάλαβαν πως είναι μια δύναμη που αυτά που λέει τα πιστεύει και τα παλεύει, δεν ξεπουλάει τους εργαζόμενους, μπαίνει μπροστά και παράλληλα μέσα από αυτήν τη διαδικασία και αυτοί οι άνθρωποι θεώρησαν ότι και αυτοί κάτι πρέπει να κάνουν σε αυτήν την κατεύθυνση».

Είναι ενδεικτικό, μας εξηγεί, ότι οι εργαζόμενοι που συστρατεύθηκαν με τις ταξικές δυνάμεις κινητοποιήθηκαν για τη συμμετοχή όσο περισσότερων συναδέλφων τους στις αρχαιρεσίες, βοηθώντας στη μετακίνησή τους κ.τ.λ. «Θετικό στοιχείο, επίσης, είναι πως παρά το ότι οριακά χάσαμε απ' το να πάρουμε το σωματείο, οι δυνάμεις μας και όλος αυτός ο κόσμος που βοήθησε δεν το έβαλε κάτω. Είναι χαρακτηριστικό ότι δέκα μέρες μετά τις εκλογές έκαναν γλέντι σε μια οικοδομή και μαζεύτηκε το ψηφοδέλτιο, 100 οικοδόμοι. Το έκαναν αυτό διότι η μάχη δεν τέλειωσε με τις εκλογές».

Σε αυτήν την περίπτωση, σημειώνει ο Γ. Πάσουλας, «είναι χειροπιαστό το ζήτημα της συσπείρωσης γύρω απ' τη γραμμή μας, γύρω απ' τον ταξικό πόλο. Συσπειρώθηκαν και νέοι και οικονομικοί μετανάστες. Πλέον, επιβάλλουν και ζητήματα στο συνδικάτο όχι μόνο γιατί είναι μια σημαντική δύναμη μέσα στο Διοικητικό Συμβούλιο, αλλά και γιατί αποτελούν μια δύναμη απ' έξω. Δηλαδή, όταν συνεδριάζει το ΔΣ, πηγαίνουν οικοδόμοι και στηρίζουν τις προτάσεις των ταξικών δυνάμεων».

Υπόθεση κάθε πρωτοπόρου εργάτη η ενίσχυση του Συνδικάτου

Σημαντική ήταν και η δουλειά που έγινε στα Γιάννενα. Εκεί υπήρξε όχι μόνο αύξηση των ψηφισάντων (100 ψήφοι παραπάνω), αλλά επιπλέον 600 οικοδόμοι εγγράφηκαν στο Συνδικάτο τους. Οι ταξικές δυνάμεις βρίσκονται στην πλειοψηφία του Συνδικάτου.

«Εκεί απλώσαμε τη δουλειά σε όλη την περιοχή», εξηγεί ο Γ. Πάσουλας. «Στα χωριά και στα κεφαλοχώρια, ορίστηκαν επιτροπές. Σε κάθε χωριό ένας, δύο και τρεις υπήρχαν άνθρωποι με συγκεκριμένες χρεώσεις: Να μαζέψουν τον κόσμο να πάει να ψηφίσει, να κάνουν εγγραφές, να μοιράσουν μια ανακοίνωση, να βάλουν μια αφίσα στο καφενείο. Εδώ, ποιο είναι το χαρακτηριστικό; Οτι τα μέλη του ΔΣ του Συνδικάτου, έδωσαν συγκεκριμένη δουλειά σε ανθρώπους. Εδωσαν συγκεκριμένη ευθύνη. Αυτό, λοιπόν, είχε σαν αποτέλεσμα να έχουμε μια άνοδο στους ψηφίσαντες, όλη στις ταξικές δυνάμεις».

Οσον αφορά στο ζήτημα των εκατοντάδων εγγραφών, ο Γ. Πάσουλας, επισήμανε: «Δε θα μπορούσε το ΔΣ από μόνο του να κάνει αυτές τις εγγραφές, εάν δεν έβαζε όλο αυτόν τον κόσμο στη δραστηριότητα. Ομως, δε σταμάτησαν εκεί. Συνέχισαν στην ίδια κατεύθυνση. Για παράδειγμα, αυτές οι επιτροπές ανέλαβαν δουλειά και μπροστά στην απεργία. Δεν είναι τυχαίο ότι αμέσως μετά τις εκλογές, το ΔΣ κάλεσε αυτούς τους οικοδόμους και συζήτησε μαζί τους για τα αποτελέσματα και πώς πρέπει να προχωρήσει η δουλειά από εδώ και πέρα. Αυτές οι επιτροπές, πλέον, αναλαμβάνουν συγκεκριμένες δουλειές: Να γράψουν μια ανακοίνωση και να τη μοιράσουν στο χωριό, να καταγράψουν ποια είναι τα γιαπιά, πώς θα περιφρουρηθεί η απεργία εκεί, να βάλουν μια αφίσα σε ένα καφενείο, να γίνει μια ενημέρωση κ.λπ. Δηλαδή, είναι ο κρίκος, που ενώνει τη δουλειά από το χωριό στο Συνδικάτο. Αυτό είναι μια πολύ σοβαρή εμπειρία, παρακαταθήκη, που εμείς προσπαθούμε να απλωθεί και αλλού».

Στην ίδια κατεύθυνση, λειτούργησαν και οι δυνάμεις στη Ναύπακτο. Εκεί, το Συνδικάτο βρίσκεται στα «χέρια» της ΠΑΣΚΕ, όμως, στις πρόσφατες εκλογές υπήρξαν 100 ψηφίσαντες παραπάνω, εκ των οποίων οι 93 «πήγαν» στις ταξικές δυνάμεις. «Εκεί έγινε μια προσπάθεια να μπουν σε δράση αρκετοί οικονομικοί μετανάστες. Γιατί οι μετανάστες εμπιστεύτηκαν τις δικές μας δυνάμεις; Γιατί, οι δυνάμεις μας ήταν κοντά στους μετανάστες, τους ενημέρωναν, για να μην τους ξεζουμίζουν οι εργοδότες, να μην τους κλέβουν την ασφάλιση, το μεροκάματο κ.λπ. Δηλαδή, όταν εκεί ένας μετανάστης έχει κάποιο πρόβλημα, πάει σε αυτούς τους οικοδόμους που ξέρει ότι είναι με το ΠΑΜΕ. Ετσι, δημιουργήθηκαν πολύ καλύτερες προϋποθέσεις για να παρεμβαίνουμε πιο αποφασιστικά στον κλάδο. Συσπειρώνουμε περισσότερους ανθρώπους γύρω μας και βεβαίως τους μετανάστες».

Δουλειά άνθρωπο τον άνθρωπο

Στην Πάτρα, οι ταξικές δυνάμεις «έχουν προχωρήσει σε μια αποφασιστική παρέμβαση, σχετικά με τα καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι είτε στο χώρο δουλειάς, είτε στη συνοικία, στο σπίτι», λέει ο Γ. Πάσουλας. Οπως τονίζει, οι δυνάμεις εκεί, προχωρούν σε αποφασιστικές παρεμβάσεις στα μεγάλα και μικρότερα έργα του νομού: «Αυτό βοηθάει να συσπειρώνεται κόσμος γύρω απ' το συνδικάτο. Ακόμα και άνθρωποι που δεν είναι με μια έννοια μέλη του Συνδικάτου (π.χ. χειριστές που έχουν δικό τους σωματείο κ.λπ.), ζήτησαν και γράφτηκαν στο Συνδικάτο των Οικοδόμων: "Δεν έχουμε καμιά δουλειά μ' αυτούς. Αυτοί είναι πουλημένοι", έλεγαν. Αυτή είναι η δράση που μπορεί να φέρει αποτελέσματα: Να είσαι κοντά στον εργαζόμενο. Οχι μόνο στο καφενείο, αλλά κοντά με τον εργαζόμενο εκεί που παλεύει, εκεί που αγωνιά και αγωνίζεται, εκεί που λιώνει και τον ματώνει ο εργοδότης». Ενα άλλο θετικό στοιχείο είναι ότι το Συνδικάτο προχωρά σε «αποφασιστικές παρεμβάσεις εκεί που κόβουν το ρεύμα, το νερό, στους συναδέλφους και οι εργαζόμενοι το εκτιμούν αυτό, το αναγνωρίζουν».

Τέλος, στη Θεσσαλονίκη, το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, μαζί συνδικαλιστές του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, έφτιαξαν στο ΜΕΤΡΟ ένα επιχειρησιακό σωματείο, παραμερίζοντας το κλαδικό Συνδικάτο Οικοδόμων. «Σήμερα, όμως, οι εργαζόμενοι στηρίζονται στο Συνδικάτο. Γιατί; Διότι όταν γίνονται απολύσεις και οι εργαζόμενοι απευθύνονται σε αυτό το εργοδοτικό σωματείο τους απαντάνε: "υπογράψτε την απόλυση". Παίζουν στο ίδιο παιχνίδι με τους εργολάβους για να αλλάξουν τις εργασιακές σχέσεις. Πού βρίσκουν αποκούμπι αυτοί οι εργάτες; Στο Συνδικάτο των Οικοδόμων. Ετσι, στις τελευταίες απεργίες και στάσεις εργασίας οι εργαζόμενοι περιφρούρησαν μόνοι τους τον αγώνα, στα εργοτάξια. Μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία, οι εργαζόμενοι κατανόησαν ότι δεν μπορούν να εκπροσωπηθούν από ανθρώπους που είναι με την εργοδοσία».


Κώστας ΤΡΑΚΟΣΑΣ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ