Η γιορτή που στήθηκε στο κατάμεστο ΣΕΦ ήταν πραγματικά αντάξια της συγκλονιστικής Ιστορίας του Κόμματος. Οι συγκεντρωμένοι ήταν χιλιάδες: Εργάτες που δίνουν τη μάχη του μεροκάματου, φτωχοί αυτοαπασχολούμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, απόμαχοι της δουλειάς, που δεν το βάζουν κάτω, που παλεύουν μαζί με τους κομμουνιστές για τα δίκια τους, κόντρα στο ρεύμα. Μαζί τους και μάζες νεολαίας, που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της ΚΝΕ. Ολοι τους ήταν εκεί, μετατρέποντας αυτήν τη συγκέντρωση σε ένα σάλπισμα αντεπίθεσης, δίνοντας την υπόσχεση ότι ο αγώνας συνεχίζεται για μια καλύτερη κοινωνία, για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Στην εκδήλωση το «παρών» έδωσαν άνθρωποι των Γραμμάτων και των Τεχνών, του Πολιτισμού, του Αθλητισμού, της Τοπικής Διοίκησης, οι πρέσβεις της Κούβας Ζέλμις Μαρία Ντομίνγκες Κορτίνα, της Βενεζουέλας Φαρίντ Φερνάντες, της Παλαιστίνης Μαρουάν Τουμπάσι και του Βιετνάμ Νγουέν Μαν Κουόνγ. Επίσης, οι βουλευτές του ΚΚΕ και οι κομμουνιστές δήμαρχοι. Τη δική τους ξεχωριστή παρουσία είχαν οι αντιπροσωπείες από τα 91 Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα, από 73 χώρες, που βρίσκονταν στην Αθήνα συμμετέχοντας στην 20ή Διεθνή Συνάντηση.

Σε όλους τους χώρους του γηπέδου συναντιούνται παλιοί γνωστοί, αγωνιστές και φίλοι του Κόμματος. Το ΣΕΦ γίνεται σημείο αντάμωσης ανθρώπων που τα προηγούμενα χρόνια έκαναν άλλες πολιτικές επιλογές, που πίστεψαν ότι κάτι θα άλλαζε με την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ στη διακυβέρνηση. Στις εξέδρες βρίσκονται εργαζόμενοι που δοκίμασαν το κύμα απογοήτευσης που έσπειρε η σημερινή κυβέρνηση, όμως τώρα ανακάμπτουν στο πλάι του Κόμματός μας, ξαναμπαίνουν στη μάχη, αναγνωρίζουν τη στάση του ΚΚΕ, λένε «ευτυχώς που κράτησαν οι ΚΚΕδες κι έμεινε η φλόγα αναμμένη...». Το «παρών» δίνουν αρκετοί μετά από πολλά χρόνια. «Ηρθα από τη Γαλλία, μόνο για τις 10 δεκαετίες του ΚΚΕ. Δεν θα το έχανα αυτό το ραντεβού του Κόμματός μας, ήθελα να είμαι παρών», ακούγεται να λέει συγκινημένος ένας ακόμη από τους συγκεντρωμένους καλωσορίζοντας παλιούς συντρόφους του.

«Το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι ο νέος κόσμος ο σοσιαλισμός» ακούγονται να βροντοφωνάζουν νεολαίοι που «εισβάλλουν» ορμητικά στο τερέν για να πάρουν τη θέση τους. Είναι παιδιά από τη νέα βάρδια της εργατικής τάξης και του Κόμματος, που οργανώθηκαν στην ΚΝΕ τα τελευταία χρόνια, παράλληλα με τους εορτασμούς μας. Με τις κόκκινες σημαίες να ανεμίζουν στα χέρια, φωνάζουν απανωτά συνθήματα, δονώντας κι άλλο την ατμόσφαιρα: «Ενας αιώνας αγώνας και θυσία, το ΚΚΕ στην πρωτοπορία». «Αυτή είναι η ελπίδα μας, αυτά τα παιδιά είναι η επιβεβαίωση ότι η σπορά μας καρπίζει», λέει χαρακτηριστικά ένας ηλικιωμένος.

Ο Νικήτας, που είναι φοιτητής Μεταλλειολογίας στο 2ο έτος, θα μας πει: «Δεν είμαι οργανωμένος στην ΚΝΕ. Ομως είμαι εδώ μαζί με άλλους συμφοιτητές μου που είναι οργανωμένοι γιατί αναγνωρίζω τους αγώνες του ΚΚΕ και της Νεολαίας του, την Ιστορία του εδώ και 100 χρόνια. Τι να πρωτοπεί κανείς; Για τον Μάη του '36, για το ΕΑΜ - ΕΛΑΣ, για τον ΔΣΕ, για τον αντιδικτατορικό αγώνα, για τα ξερονήσια, τις φυλακές, τις εκτελέσεις... Για τις μάχες που δίνει με ανιδιοτέλεια και σήμερα για κάθε πρόβλημα... Ομως, πάντα με ένα στόχο, την ικανοποίηση των συμφερόντων του λαού».

Η Μαριλία, μαθήτρια της Α' Λυκείου από το 1ο Λύκειο Καλλίπολης, οργανώθηκε στην ΚΝΕ τον περασμένο Απρίλη. «Ηξερα για το ΚΚΕ από τους δικούς μου. Για τους αγώνες που έδινε από την ίδρυσή του ενάντια στην αδικία. Μέχρι που αυτήν την αδικία την είδα και εγώ. Γι' αυτό οργανώθηκα στην ΚΝΕ, γιατί θέλω να αγωνιστώ για έναν καλύτερο κόσμο...». Εκεί ήταν και η 13χρονη Παναγιώτα, μαθήτρια της Β' Γυμνασίου, από τους Αμπελόκηπους, που λέει ότι αποφάσισε να οργανωθεί γιατί θέλει να πάρει μέρος «σε αυτούς τους μεγάλους και ωραίους αγώνες για έναν καλύτερο κόσμο».

Μετά την ομιλία του Δ. Κουτσούμπα, που γέμισε με αισιοδοξία και πείσμα τους συγκεντρωμένους, ακολούθησε η μεγάλη συναυλία, με το στάδιο ολόκληρο σαν ένας άνθρωπος να τραγουδάει τα τραγούδια του αγώνα και του λαϊκού δίκιου.