Εκατοντάδες αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ, νέοι κομμουνιστές, φοιτητές, σπουδαστές κι εργάτες, αντάμωσαν το πρωί της Κυριακής για να τιμήσουν τα 66 χρόνια από την ίδρυση του ΕΑΜ, τα 63 χρόνια από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής και τα 90 χρόνια από την Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση που άλλαξε τη ροή της ιστορίας. Το αμφιθέατρο του Πανεπιστημίου Μακεδονίας γέμισε ασφυκτικά από ανθρώπους όλων των ηλικιών που με τη συμμετοχή τους διαμήνυσαν ότι ο αγώνας συνεχίζεται. Στα χνάρια των προγόνων, αξιοποιώντας τα διδάγματα, τις ένδοξες παρακαταθήκες, οι νεότερες γενιές συνεχίζουν την πάλη για την κοινωνία του μέλλοντος, τη σοσιαλιστική.

Την εκδήλωση διοργάνωσαν η ΠΕΑΕΑ, η ΠΕΕΠΠ και ο Πανελλήνιος Σύλλογος Απογόνων και Φίλων της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ. Χαιρέτισαν ο Ανδρέας Παπαθεοδώρου, πρόεδρος της περιφερειακής επιτροπής Κεντρικής Μακεδονίας της ΠΕΑΕΑ και ο Κώστας Κατσιάβαλος, πρόεδρος του Συλλόγου Απογόνων Θεσσαλονίκης. Αναφέρθηκαν στην εποποιία της Εθνικής Αντίστασης. Στην πρωτοβουλία του ΚΚΕ να προχωρήσει στην ίδρυση του ΕΑΜ μαζί με άλλες δυνάμεις. Στο δύσκολο, ανηφορικό και οργανωμένο αγώνα του λαού μας ενάντια στους κατακτητές, που γονιμοποιήθηκε με το όραμα της λαϊκής εξουσίας και εκφράστηκε με την πάλη για τη λαϊκή δημοκρατία στο δρόμο για το σοσιαλισμό.

Κεντρικός ομιλητής στην εκδήλωση ήταν ο Γιάννης Ζιώγας, βουλευτής του ΚΚΕ, ο οποίος αναφέρθηκε στην αναγκαιότητα και την επικαιρότητα του σοσιαλισμού και το ρόλο της εργατικής τάξης. «Σε πείσμα των ιδεολογικών και πολιτικών εκπροσώπων της αστικής τάξης, που ισχυρίζονται ότι ήρθε το τέλος της ιστορίας, ο σοσιαλισμός παραμένει αναγκαίος και επίκαιρος. Η αναγκαιότητα και η επικαιρότητα του σοσιαλισμού αναδύονται από τις αντιφάσεις του καπιταλιστικού συστήματος. Απορρέουν από το γεγονός ότι ο καπιταλισμός έχει δημιουργήσει τις υλικές προϋποθέσεις για το πέρασμα της ανθρωπότητας σε ανώτερο κοινωνικοοικονομικό σύστημα, όσο κι αν αυτό επιβραδύνεται σήμερα από τον αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων, που κάνει την επιθετικότητα του καπιταλισμού να φαίνεται ανίκητη» σημείωσε.

Αναφερόμενος στη θεωρία της Σοσιαλιστικής Επανάστασης, πρόσθεσε ότι «φυρηλατήθηκε στην ανειρήνευτη πάλη κατά της αστικής ιδεολογίας των διαφόρων ρεφορμιστικών και οπορτουνιστικών θεωριών, θεμελίωσε επιστημονικά το γιατί η κατάσταση της εργατικής τάξης δεν είναι δυνατό να αλλάξει ριζικά με τον αγώνα για μεταρρυθμίσεις»

Και κατέληξε ο ομιλητής τονίζοντας ότι, σήμερα, «τιμή στην Οχτωβριανή Επανάσταση, σημαίνει να προετοιμάζονται οι δυνάμεις της εργατικής τάξης στην προοπτική της τελικής αναμέτρησης. Να οργανώνουμε την πάλη για την προοπτική του σοσιαλισμού».

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με καλλιτεχνικό πρόγραμμα από τη χορωδία της ΠΕΑΕΑ Θεσσαλονίκης, μουσικό συγκρότημα, απαγγελίες ποιημάτων κλπ.

Eδήλωση για τους εκτελεσμένους της Εθνικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, πραγματοποιήθηκε, προχτές Κυριακή, στο Μεζούρλο της Λάρισας, στο μαρτυρικό λόφο που έχει χαρακτηριστεί «κρανίου τόπος». Την εκδήλωση στον τόπο της μεγάλης θυσίας, όπως κάθε χρόνο, διοργάνωσαν οι αντιστασιακές οργανώσεις, ως απόδοση οφειλόμενης τιμής στους πάνω από 1.000 αγωνιστές που είχαν καταδικαστεί σε θάνατο με το Γ' Ψήφισμα και τον «Νόμο 509» και εκτελέστηκαν εκεί, στην περίοδο 1946 - 1949.

Οι συναγωνιστές των θυμάτων και οι συγγενείς τους, που πήραν μέρος στην εκδήλωση, διαμήνυσαν πως η θύμηση μπορεί να είναι κάπως μακρινή, αλλά η μνήμη είναι συνεχώς παρούσα. Η συγκίνησή τους για το άδικο χαμό των δικών τους ανθρώπων, ήταν έκδηλη, αλλά η περηφάνια τους είναι λυτρωτική.

Για το τι και πώς γινόταν εκεί εκείνο το διάστημα, χαρακτηριστική είναι η περιγραφή σ' ένα απόσπασμα της ομιλίας του Τηλέμαχου Καλόγηρου, προέδρου του Παραρτήματος Λάρισας της ΠΕΑΕΑ: «Ιδιαίτερα το 1947, το Εκτακτο Στρατοδικείο της Λάρισας δεν προφταίνει να συνεδριάζει. Περνάει δεκάδες υποθέσεις και σε κάθε δικάσιμο εκδίδει ομαδικές θανατικές ποινές. Τα εκτελεστικά αποσπάσματα, εδώ στο Μεζούρλο, πηγαινοέρχονται, σαν σε καθημερινές ασκήσεις και τουφεκίζουν στόχους ζωντανούς, τους μαχητές του ΔΣΕ. Τώρα πια δεν τηρούνται ούτε οι τύποι. Δεν παρίστανται στις εκτελέσεις ούτε εκπρόσωποι της Δημαρχίας, ούτε και της Εκκλησίας».

Οι περισσότεροι από τους εκτελεσμένους ήταν μέλη και στελέχη του ΚΚΕ, που είχαν πρωτοστατήσει στον αγώνα για την απελευθέρωση της πατρίδας από τους κατακτητές, για την εθνική ανεξαρτησία και τη λαϊκή κυριαρχία. Οι σφαίρες των εκτελεστικών αποσπασμάτων έπληξαν μέλη οικογενειών, όπως τον γερο - Θανάση Κωστίμπα και τον, μόλις ενηλικιωθέντα, γιο του Βλαδίμηρο, τις αδελφές Λέλα και Αρετή Καραδήμα κ.ά.

Η στάση των αγωνιστών, θαρραλέα και ηρωική ακόμα και μπροστά στο θάνατο. Οπως ο Νίκος Μπάλαλας - Μπαντέκος που, λίγο πριν τον βρουν τα βόλια - από ελληνικά και όχι από ξένα χέρια - έκανε χιούμορ με τους συναγωνιστές του κι απευθυνόμενος στο μελλοθάνατο Γιώργο Παπαδημητρίου - Βύρωνα, του είπε: «Ε, ρε Βύρων, μ' έφαγες. Ταγματάρχης εσύ, καταδικάστηκες 31 φορές σε θάνατο. Ταξίαρχος εγώ, μόνο 17 φορές». Βλέποντας, δε, κάποιο δισταγμό στους άντρες του εκτελεστικού αποσπάσματος, τους παρότρυνε: «Βαράτε βρε, μη φοβάστε». Αμέσως ακούστηκε το πυρ, αλλά οι σφαίρες δεν πρόλαβαν να πνίξουν τις φωνές των 15 παλικαριών που έπεσαν κραυγάζοντας: «Ζήτω ο Δημοκρατικός Στρατός - Ζήτω ο ελληνικός λαός».

Η φετινή εκδήλωση συμπίπτει με τη συμπλήρωση των 90 χρόνων από τη Μεγάλη Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση και ο Τηλ. Καλόγηρος το σημείωσε, για να υπογραμμίσει: «Ο καπιταλισμός μπορεί να είναι ισχυρός, δεν είναι ανίκητος. Η ιστορία θα τραβήξει το δρόμο της. Στη χώρα μας έγινε ένα ελπιδοφόρο βήμα με τη μείωση των δυνάμεων του δικομματισμού και την αύξηση των δυνάμεων του ΚΚΕ».

Στην εκδήλωση ακούστηκαν αντιστασιακά τραγούδια από τη χορωδία του Παραρτήματος Λάρισας της ΠΕΑΕΑ και απαγγελίες ποιημάτων, ενώ παραβρέθηκαν ο Τ. Τσιόγκας, βουλευτής του ΚΚΕ, ο Χρ. Κιτσίδης, δήμαρχος Τυρνάβου, ο Γ. Λαμπρούλης, μέλος του Γραφείου της ΝΕ Λάρισας του ΚΚΕ και δημοτικός σύμβουλος Λαρισαίων κ.ά.