Fernando Garcia - Oscar Sola

Ο Φιντέλ με τον Τσε το 1960

Σύμφωνα με την επιθυμία του ίδιου του Φιντέλ, η σορός του θα αποτεφρωθεί. Από το Κρατικό Συμβούλιο της χώρας ανακοινώθηκε εθνικό πένθος 9 ημερών που ξεκίνησε χτες το πρωί στις 6.00 (τοπική ώρα) και θα διαρκέσει έως τις 4 Δεκέμβρη στις 12 το μεσημέρι, ενώ θα ανασταλούν όλες οι δημόσιες δραστηριότητες και θεάματα, οι σημαίες στα δημόσια κτίρια θα κυματίζουν μεσίστιες και τα ΜΜΕ θα έχουν ενημερωτικό πρόγραμμα και εκπομπές ιστορικού χαρακτήρα. Επίσης, ανακοινώθηκε ότι από τις 28 έως 29 Νοέμβρη θα γίνει απόδοση τιμών στον Φιντέλ Κάστρο στην πρωτεύουσα Αβάνα, όπου στις 29/11 θα γίνει συλλαλητήριο στην Πλατεία της Επανάστασης. Αντίστοιχες εκδηλώσεις θα γίνουν σε όλες τις πόλεις της χώρας. Στην 30/11 θα ξεκινήσει μηχανοκίνητη πορεία απ' την Αβάνα προς το Σαντιάγκο ντε Κούβα (σε ανάμνηση του «Καραβανιού της Ελευθερίας» του Γενάρη του 1959), στις 3 Δεκέμβρη θα γίνει συγκέντρωση στην πλατεία του Σαντιάγκο και στις 4/12 θα γίνει η επίσημη κηδεία.

Ηδη στην Κούβα καταφτάνουν από χτες συλλυπητήρια μηνύματα από τις κυβερνήσεις της Λατινικής Αμερικής και απ' όλο τον κόσμο.

Ο Φιντέλ Αλεχάντρο Κάστρο Ρους (το πλήρες όνομα) γεννήθηκε στις 13 Αυγούστου του 1926, από γονείς με ισπανική καταγωγή, στο Μπιράν. Για πολλές δεκαετίες ηγήθηκε της επαναστατικής διαδικασίας στην Κούβα για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού. (Αναλυτικά τα βασικότερα στοιχεία του πλούσιου βιογραφικού του παρατίθενται στην Ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ).

Στις 19/2/2008 ο Κουβανός ηγέτης, που αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας, ανακοίνωσε ότι δεν θα αποδεχτεί τη θέση του Προέδρου του Κρατικού Συμβουλίου και του Ανώτατου Διοικητή στη συνεδρίαση της Εθνοσυνέλευσης της Λαϊκής Εξουσίας.

Σημείωνε τότε: «Λόγω της κατάστασης της υγείας μου, αρκετοί στο εξωτερικό θεώρησαν ότι η προσωρινή παραίτησή μου στις 31 του Ιούλη του 2006 από τα καθήκοντα του Προέδρου του Κρατικού Συμβουλίου, τα οποία ανέλαβε ο Α΄ Αντιπρόεδρος, Ραούλ Κάστρο, ήταν τελική. Ομως, ο Ραούλ, που είναι επίσης υπουργός Αμυνας εξαιτίας των προσωπικών του ικανοτήτων, αλλά και άλλοι σύντροφοι της ηγεσίας του Κόμματος και του κράτους, ήταν απρόθυμοι να με θεωρήσουν εκτός της δημόσιας ζωής, λόγω της ασταθούς κατάστασης της υγείας μου.

Ηταν μια άβολη κατάσταση για μένα απέναντι σε έναν εχθρό που είχε πράξει οτιδήποτε μπορούσε για να απαλλαγεί από μένα, και με διστακτικότητα υπάκουσα».

Καταλήγοντας ανέφερε: «Δε σας αποστέλλω αποχαιρετιστήριο μήνυμα. Η μόνη μου επιθυμία είναι να παλέψω ως στρατιώτης στη μάχη των ιδεών. Θα συνεχίσω να γράφω, στη στήλη "Στοχασμοί του συντρόφου Φιντέλ". Θα αποτελέσει ένα ακόμα όπλο, στο οπλοστάσιο που διαθέτουμε, στο οποίο μπορείτε να βασίζεστε. Πιθανά να ακουστεί η φωνή μου. Θα προσέχω». Από τότε, οι δημόσιες εμφανίσεις του Φιντέλ ήταν λίγες, με τελευταία την παρουσία του στο τελευταίο 7ο συνέδριο του ΚΚ Κούβας, στις 16 Απρίλη 2016.

Ανακοίνωση για το θάνατο του ηγέτη της Κουβανικής Επανάστασης, Φιντέλ Κάστρο, εξέδωσε η ΚΕ του ΚΚΕ. Σ' αυτήν, σημειώνει:

«Η ΚΕ του ΚΚΕ, με βαθιά θλίψη, αποχαιρετά μια θρυλική μορφή του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος, τον ηγέτη της Κουβανικής Επανάστασης, Φιντέλ Κάστρο.

Εκφράζουμε τα πιο θερμά μας συλλυπητήρια στον Πρόεδρο της Κούβας, Ραούλ Κάστρο, στην ΚΕ του ΚΚ Κούβας και σε όλο τον κουβανικό λαό.

Ο Φιντέλ Κάστρο είχε γεννηθεί στο Μπιράν της Κούβας στις 13 Αυγούστου 1926 και είχε σπουδάσει Νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αβάνας. Από φοιτητής, συμμετείχε στο επαναστατικό κίνημα ενάντια στη δικτατορία του Μπατίστα στην Κούβα, που είχε την ανοιχτή στήριξη και των ΗΠΑ.

Στις 26 Ιούλη του 1953, επικεφαλής ομάδας επαναστατών επιτέθηκε στους στρατώνες της Μονκάδα, με σκοπό να ξεσηκώσει το λαό του Νησιού ενάντια στη δικτατορία. Η απόπειρα αποτυγχάνει και ο ίδιος μαζί με συντρόφους του συλλαμβάνεται. Ομως, η 26η του Ιούλη σηματοδοτεί την απαρχή της μεγάλης λαϊκής εξέγερσης κατά του δικτατορικού καθεστώτος του Φουλχένσιο Μπατίστα.

Μπροστά στους κατηγόρους του, στις 6 Οκτώβρη του 1953, στο δικαστήριο του Σαντιάγκο της Κούβας, ο Φιντέλ Κάστρο λέει: "Οσο για μένα, ξέρω πως η φυλακή θα 'ναι σκληρή όσο δεν ήτανε ποτέ για κανένα, πως θα βρω μπροστά μου απειλές, παγίδες και άτιμες βιαιότητες. Μα δεν τις φοβούμαι, όπως δεν τρέμω τη μανία του άθλιου τυράννου που πήρε τη ζωή εβδομήντα αδελφών μου. Καταδικάστε με, δεν πειράζει, η Ιστορία θα με δικαιώσει".

Το δικαστήριο τον καταδίκασε σε 15 χρόνια φυλάκιση.

Το 1955, στις 15 του Μάη, ο Κάστρο αποφυλακίστηκε και στις αρχές Ιούλη αναχώρησε για το Μεξικό, όπου οργάνωσε και εκπαίδευσε στρατιωτικά μια ομάδα επαναστατών, από τις τάξεις της οποίας βγήκαν όλοι οι μεγάλοι ηγέτες της Κουβανέζικης Επανάστασης, όπως ο Καμίλο Σιενφουέγος, ο Χουάν Αλμέιδα και o Ερνέστο Τσε Γκεβάρα.

Οι επαναστάτες ξεκίνησαν το αντάρτικο στα βουνά της Σιέρα Μαέστρα και ο επαναστατικός στρατός που συγκροτήθηκε "ακούμπησε" στη συστηματική πολιτικοστρατιωτική προετοιμασία, που είχε ξεκινήσει το κίνημα της 26ης Ιούλη, με επικεφαλής τον Φ. Πάις, το Λαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα Κούβας, όπως είχε ονομαστεί το ΚΚ Κούβας, και το Επαναστατικό Διευθυντήριο που απαρτιζόταν από επαναστάτες φοιτητές. Βασίστηκε στη δράση των οργανωμένων δυνάμεων στις πόλεις, στην παράνομη δουλειά που ανέπτυσσαν οι κομμουνιστές στους χώρους δουλειάς, στην αγροτιά και τη νεολαία. Αυτή η προετοιμασία της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων συνέβαλε καθοριστικά στην επιτυχή έκβαση της επαναστατικής πάλης. Αυτές ήταν και οι κύριες δυνάμεις που προχώρησαν στην ενοποίησή τους στις Ενωμένες Επαναστατικές Δυνάμεις, που οδήγησαν στην επανασύσταση του ΚΚ Κούβας το 1965.

Την 1η Γενάρη του 1959 ο λαϊκός αντάρτικος στρατός της Κούβας μπαίνει θριαμβευτικά στην Αβάνα, μετά από ένα μακρόχρονο αγώνα του λαού της Κούβας ενάντια στη δικτατορία του Μπατίστα, τον οποίο στήριζαν οι ΗΠΑ. Η Κουβανική Επανάσταση απέδειξε ότι ο ιμπεριαλισμός δεν είναι ανίκητος και βρήκε αμέσως την αμέριστη στήριξη της Σοβιετικής Ενωσης και των τότε σοσιαλιστικών χωρών.

Δύο χρόνια και 4 μήνες μετά την Επανάσταση, ο κουβανικός λαός, με την καθοδήγηση της ηγεσίας του και του ίδιου του Κάστρο, αναχαιτίζει στον Κόλπο των Χοίρων στην παραλία Χιρόν, την εισβολή και απόβαση 1.400 μισθοφόρων που έστειλε η αμερικανική κυβέρνηση.

Στη μεγάλη διαδήλωση της 16ης του Απρίλη του 1961, στις κηδείες των σκοτωμένων από τις αεροπορικές επιδρομές (λίγο πριν την απόβαση των μισθοφόρων της CIA), ο Φιντέλ Κάστρο, ανακηρύσσει για πρώτη φορά το σοσιαλιστικό χαρακτήρα της Επανάστασης. Για δεκαετίες ο Φιντέλ Κάστρο, από τη θέση του Προέδρου της Κούβας και ως επικεφαλής του ΚΚ Κούβας, καθοδήγησε την πάλη του λαού της χώρας για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού, στις δύσκολες συνθήκες της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας και περικύκλωσης και ιδιαίτερα μετά τις αντεπαναστατικές ανατροπές στη Σοβιετική Ενωση και τις άλλες σοσιαλιστικές χώρες το 1989 - 1991.

Ο Φιντέλ Κάστρο αφήνει πολύτιμη παρακαταθήκη στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα και ιδιαίτερα στον κουβανικό λαό, στον αγώνα που δίνει και σήμερα ενάντια στο αμερικανικό εμπάργκο, που συνεχίζεται, και όλες τις προσπάθειες υπονόμευσης του σοσιαλιστικού δρόμου ανάπτυξης, στις οποίες πρωτοστατούν οι ΗΠΑ και η ΕΕ.

Ο Φιντέλ Κάστρο θα ζει για πάντα στην ιστορική μνήμη και τη συλλογική συνείδηση των λαών όλου του κόσμου, των καταπιεσμένων στον αγώνα για την απαλλαγή της ανθρωπότητας από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, για την τελική νίκη, για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Hasta la victoria siempre».

ΑΘΗΝΑ 26/11/2016