«Τα πάμε καλύτερα από άλλες χώρες στην πανδημία», αλλά το κύριο παραμένει η «ατομική ευθύνη». «Το κράτος κάνει αυτό που πρέπει», αλλά «τώρα πρέπει να συμμορφωθεί η νεολαία». «Ο ιός δεν μεταδίδεται τελικά στα σχολεία και στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, και στους χώρους δουλειάς αλλά στις πλατείες...». Τα παραπάνω είναι μερικά από τα πιο πολυφορεμένα επιχειρήματα της κυβέρνησης σχετικά με την εξέλιξη της πανδημίας, σε μια προσπάθεια να «ξεπλυθεί» από τις βαριές ευθύνες που φέρει για το δεύτερο κύμα, το οποίο όλο και φουσκώνει. Ευθύνες που προκύπτουν από το «πρωτόκολλο των πρωτοκόλλων» που ακολουθεί και δεν είναι άλλο από τη διαχείριση της πανδημίας με γνώμονα τον περιορισμό του κόστους για το κράτος και την αύξηση του οφέλους για το κεφάλαιο.

Κοροϊδεύοντας κατάμουτρα το λαό, η κυβέρνηση από τη μια αποποιείται κάθε ευθύνη για τον τρόπο που άνοιξε τον Τουρισμό, για τα αεροπλάνα και τα καράβια που τα γέμιζε ασφυκτικά, για τους χώρους δουλειάς που έχουν μετατραπεί σε εστίες υπερμετάδοσης, και από την άλλη κουνάει ξανά το δάχτυλο στη νεολαία. Από τη μια, συκοφαντεί τους μαθητές και καταστέλλει τους αγώνες τους για τα αυτονόητα, αρνούμενη να ικανοποιήσει και τα πιο στοιχειώδη αιτήματα. Από την άλλη, ισχυρίζεται προκλητικά ότι «στα σχολεία δεν κολλάει», απορίας άξιο από πού το ξέρει, αφού σύμφωνα με τα δικά της πρωτόκολλα δεν γίνεται τεστ ούτε στον συμμαθητή του διπλανού θρανίου μαθητή που διαπιστώθηκε θετικός στον ιό. Και παρόλο που τα σχολεία, σύμφωνα με την κυβέρνηση, είναι πιο ασφαλή από ποτέ, επιβάλλει τη χρήση μάσκας ακόμα και στα διαλείμματα! Αντιφάσεις; Ναι, όμως στο κριτήριο των «αντοχών της οικονομίας» η κυβέρνηση δεν έχει καμιά αντίφαση ή ταλάντευση και μόνο ως αστείο ακούγεται το μότο «πρώτα η υγεία»!

Τις τελευταίες μέρες όμως όλο και πιο πολύ ακούγεται το προβοκατόρικο επιχείρημα που ρίχνει τις ευθύνες για την έξαρση της πανδημίας στο εργατικό - λαϊκό κίνημα και στις αγωνιστικές παρεμβάσεις του. Πιο χαρακτηριστική τέτοια προσπάθεια είναι η απευθείας σύνδεση της μεγάλης κινητοποίησης στο Εφετείο της Αθήνας, την Τετάρτη 7 Οκτώβρη, για την καταδίκη της φασιστικής Χρυσής Αυγής με τα εκατοντάδες κρούσματα που ανακοινώνονται καθημερινά.

Από τους γνωστούς γελωτοποιούς του «ΣΚΑΪ», που κάθε μεσημέρι πιάνουν μικρόφωνο για να χλευάσουν κάθε λαϊκή διαμαρτυρία, ζητώντας την άμεση καταστολή της, μέχρι «πένες» που συγκρίνουν «μήλα με πορτοκάλια». Οπως γράφει ο Μ. Κοττάκης, για παράδειγμα, η κυβέρνηση «απαγορεύει γιορτές της χριστιανοσύνης» αλλά επιτρέπει την παρουσία «20.000 διαδηλωτών έξω από το Εφετείο» ή «την Εργατική Πρωτομαγιά με την σοβιετικού τύπου συγκέντρωση του ΠΑΜΕ». Προειδοποιεί, μάλιστα, προφανώς ζητώντας «μέτρα», ότι «θα παρακολουθήσουμε μεθαύριο την παρέλαση - συγγνώμη πορεία, των κομμάτων της Αριστεράς στην αμερικάνικη πρεσβεία για το Πολυτεχνείο! (...) Τι ντροπή!».

Για να τεκμηριώσει τα παραπάνω, ο αρθρογράφος επικαλείται μια «ιχνηλάτηση» που υποτίθεται ότι έχει στα χέρια του ο Χαρδαλιάς, η οποία (πάλι υποτίθεται) αποδίδει στο Εφετείο μεγάλο μέρος της έκρηξης κρουσμάτων στο Λεκανοπέδιο, «αλλά ουδείς τολμά να το καταγγείλει μην τυχόν και τον πουν "φασίστα"». Συνεχίζει το κρεσέντο ανορθολογισμού λέγοντας ότι «η ιχνηλάτηση προ μηνών δεν έδειξε τίποτε για την Θεία Κοινωνία (σε αντίθεση με το Εφετείο) παρά την προπαγάνδα των εχθρών της Εκκλησίας, αλλά πάλι δεν το λέει κανείς». Και κάπου στα πολλά, πετάει κι ένα ...λεβέντικο γι' αυτούς «που αιματοκύλισαν το έθνος για να πάρουν με τα όπλα την εξουσία».

Βεβαίως, ακόμα και με βάση τους αριθμούς της πανδημίας καταρρέουν τα παραπάνω γελοία επιχειρήματα, αφού αρκεί κανείς να ρίξει μια ματιά στα εκατοντάδες κρούσματα σε όλη τη χώρα, είτε υπάρχει ...Εφετείο είτε όχι, που δείχνουν ότι έχει ξεφύγει η κατάσταση με ευθύνη της κυβέρνησης. Η Κοζάνη, οι Σέρρες, η Λάρισα, τα Γιάννενα όπου γίνεται χαμός δεν είχαν καμιά κινητοποίηση στιλ Εφετείου ...έχουν όμως χώρους δουλειάς όπου δεν τηρούνται τα μέτρα προστασίας, έχουν γηροκομεία, έχουν σχολεία και βέβαια έχουν Μέσα Μαζικής Μεταφοράς...

Κακά τα ψέματα... Τέτοιες τοποθετήσεις κάνουν φανερό ότι η ίδια η κυβέρνηση αλλά και διάφοροι κύκλοι προσπαθούν να αξιοποιήσουν την πανδημία και τις ειδικές συνθήκες που φέρνει σαν ένα ακόμα εργαλείο έντασης της καταστολής και περιορισμού της λαϊκής δράσης. Σαν ένα ακόμα εργαλείο για να «ξηλωθεί» κάθε εμπόδιο στην ασυδοσία της εργοδοσίας, κάθε εμπόδιο στην ένταση της επίθεσης από το κράτος και την κυβέρνηση. Γι' αυτό έχουμε δει και γελοίες παρεμβάσεις της αστυνομίας, όπως σε μεγάλο εμπορικό κέντρο, που ενώ κατάπιε «αμάσητες» τις καταγγελίες εργαζομένων ότι αναγκάζονταν να πάνε για δουλειά ακόμα και με πυρετό υπό την απειλή της απόλυσης, εμφανίστηκε μόνο για να εμποδίσει ενημέρωση του σωματείου, στο όνομα της «κοινωνικής αποστασιοποίησης».

Ο μόνος λόγος που αναπαράγονται τέτοια επιχειρήματα είναι για να πέσει «σιωπητήριο» στους αγώνες των εργαζομένων, για να ανασταλούν οι κινητοποιήσεις και οι διεκδικήσεις, που ως βασικό τους περιεχόμενο έχουν τα στοιχειώδη μέτρα προστασίας της υγείας του λαού. Αυτό είναι λοιπόν που ενοχλεί: Το ότι οι εργαζόμενοι και η νεολαία, παρά την προπαγανδιστική ομοβροντία κυβέρνησης και αστικών επιτελείων, δεν «κλείνουν το στόμα», αντίθετα εκφράζουν τη δυσπιστία τους απέναντι στην κυβέρνηση και το κράτος, διεκδικούν την προστασία της ζωής, της υγείας, των δικαιωμάτων τους.

Οσοι ορέγονται λοιπόν μια τέτοια «αναστολή διεκδικήσεων» θα μείνουν με την όρεξη. Το εργατικό κίνημα έχει δείξει τι σημαίνει πάλη με τήρηση όλων των απαραίτητων μέτρων προστασίας, τι σημαίνει δηλαδή «οργανωμένη - πειθαρχημένη απειθαρχία».