Copyright 2020 The Associated |
Σύμφωνα με σχετική εγκύκλιο που υπογράφει η υφυπουργός Παιδείας Ζέττα Μακρή:
Παρά τους ελιγμούς του, το υπουργείο δηλαδή επιμένει με τον τρόπο του ότι η τηλεκπαίδευση αποτελεί μια «κανονικότητα» και ότι αν ένα μάθημα διδάχθηκε π.χ. 11 ή 12 ώρες μέσα σε δύο μήνες είναι «όλα καλά» και μπορεί να βαθμολογηθεί...
Θυμίζουμε πως στους εκπαιδευτικούς είχε δοθεί η δυνατότητα να αποφασίσουν οι ίδιοι πώς θα αξιολογήσουν την απόδοση των μαθητών τους και άλλοι επέλεξαν να βάλουν διαγωνίσματα στις πλατφόρμες της τηλεκπαίδευσης, άλλοι μένουν στην προφορική αξιολόγηση ή βάζουν εργασίες. Ωστόσο, η επιμονή της κυβέρνησης να κατατεθούν οι βαθμολογίες κανονικά και να μη δοθεί παράταση έτσι ώστε να μπορέσουν μετά την επανέναρξη της δια ζώσης εκπαιδευτικής διαδικασίας να βαθμολογήσουν τους μαθητές τους, δημιουργεί πολλά προβλήματα.
«Πώς να βάλω διαγώνισμα, όταν ξέρω ότι στην τάξη μου υπάρχει μαθητής που παρακολουθεί από σταθερό τηλέφωνο, έχοντας μόνο ένα ακουστικό στο αυτί του για να με ακούει, γιατί δεν διαθέτει άλλα μέσα στο σπίτι του για τηλεκπαίδευση;», λέει χαρακτηριστικά μια εκπαιδευτικός μιλώντας για το θέμα και αναδεικνύοντας πλευρές της προβληματικής κατάστασης που βιώνουν τόσον καιρό μαθητές κι εκπαιδευτικοί. Επίσης, η πλειοψηφία των μαθητών στα περισσότερα σχολεία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης παρακολουθούν τα μαθήματα μέσω κινητών τηλεφώνων, στα οποία μπορεί να είναι εξοικειωμένοι να γράφουν σύντομα μηνύματα, όχι όμως και μεγάλα κείμενα που απαιτούνται π.χ. στις απαντήσεις ενός διαγωνίσματος, ενώ δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις όπου π.χ. το πάτημα ενός λάθος πλήκτρου «έσβησε» ολόκληρες απαντήσεις σε διαγωνίσματα, αυξάνοντας το άγχος των μαθητών στις τόσο δύσκολες συνθήκες στις οποίες παλεύουν να αντεπεξέλθουν.
Προβλήματα σαν τα παραπάνω έχουν τεθεί επανειλημμένα στους Συλλόγους Διδασκόντων και οι εκπαιδευτικοί πασχίζουν αβοήθητοι από την κυβέρνηση, με παιδαγωγικό τρόπο, να ξεπεράσουν δυσκολίες και αντικειμενικά να βοηθήσουν και να κρίνουν τους μαθητές τους. Ομως, για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι η τηλεκπαίδευση δεν είναι συγκρίσιμη με τη διά ζώσης εκπαιδευτική διαδικασία και προφανώς δεν μπορεί να υπάρχουν οι ίδιες απαιτήσεις σε αυτήν, αλλά προϋποτίθενται απαραίτητες προσαρμογές. Οι προσαρμογές που κάνει το υπουργείο όμως με τις εγκυκλίους του δεν είναι αρκετές και δεν απαντούν στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν εκπαιδευτικοί και μαθητές.
«Η αξιολόγηση των μαθητών προϋποθέτει εκπαιδευτική διαδικασία άξια να δώσει σε όλους τους μαθητές τα εφόδια και τη γνώση του γνωστικού αντικειμένου», τονίζει σε σχετική ανακοίνωσή της η «Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών» (ΑΣΕ). Ζητά την απόσυρση της εγκυκλίου για την αξιολόγηση των μαθητών, μείωση και αναπροσαρμογή της ύλης σε όλες τις τάξεις, κατάργηση της «Τράπεζας Θεμάτων», άμεση εφαρμογή των προγραμμάτων ενισχυτικής και πρόσθετης διδασκαλίας κ.ά.
Αναλυτικά σημειώνει:
«Οι εκπαιδευτικοί, όλον αυτόν τον καιρό, δίνουμε τον καλύτερό μας εαυτό για να υπερασπιστούμε το αγαθό της μόρφωσης. Στις πρωτόγνωρες συνθήκες της πανδημίας, με το καθεστώς της τηλεκπαίδευσης, οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές, συχνά και οι γονείς, βρίσκονται ατελείωτες ώρες μπροστά από μία οθόνη υπολογιστή, τάμπλετ, ή ακόμα και κινητού τηλεφώνου. Κάνουμε αυτό που περνάει από το χέρι μας για να διατηρήσουμε την επαφή με την εκπαιδευτική διαδικασία, να κρατήσουμε ζωντανή τη σχέση των μαθητών με το σχολείο, να διαχειριστούμε με διακριτικότητα και παιδαγωγική ευαισθησία μια καθ' όλα στεγνή και απόλυτα ατομική διαδικασία. Η εξ αποστάσεως διδασκαλία από τη φύση της δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη διά ζώσης, εκ των πραγμάτων ο μαθητής δυσκολεύεται να προσεγγίσει νέες έννοιες και νόμους.
Σε αυτόν τον αγώνα, το υπουργείο Παιδείας είναι απόν. Δεν πήρε κανένα μέτρο για να εξοπλίσει εκπαιδευτικούς και μαθητές με τον απαραίτητο τεχνολογικό εξοπλισμό, με αποτέλεσμα χιλιάδες παιδιά να μειονεκτούν ή και να αποκλείονται εντελώς από την εκπαιδευτική διαδικασία, από φτωχά λαϊκά στρώματα και ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες.
Βρισκόμαστε σε αυτήν την κατάσταση εξαιτίας της τραγικής αδράνειας της κυβέρνησης. Εχουν περάσει πάνω από δύο μήνες με κλειστά τα σχολεία και το υπουργείο Παιδείας δεν έχει ικανοποιήσει κανένα από τα δίκαια αιτήματα των εκπαιδευτικών, των μαθητών και των γονιών, ώστε να ανοίξουν τα σχολεία και να λειτουργήσουν με ασφάλεια (αίθουσες, προσωπικό, μέτρα υγιεινής).
Για τις καταστροφικές συνέπειες των κλειστών σχολείων στην εκπαιδευτική διαδικασία, στην ψυχολογία και στην κοινωνική ζωή των νέων το υπουργείο Παιδείας καμώνεται πως δεν τρέχει τίποτα. Οι δυσκολίες στην αφομοίωση της ύλης, τα κενά που προέκυψαν και δεν καλύφθηκαν από την περυσινή σχολική χρονιά, η έλλειψη αλληλεπίδρασης, η κόπωση των παιδιών, η αδυναμία συγκέντρωσης, η έλλειψη εργαστηρίων και ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό... δεν συγκινούν την πολιτική ηγεσία. Αντιθέτως, με περισσή αναλγησία, στέλνει εγκυκλίους στα σχολεία για τον τρόπο διεξαγωγής των τηλεδιαγωνισμάτων και για την αξιολόγηση των μαθητών. Επιβεβαιώνεται για μία ακόμη φορά η απόσταση που έχει η πολιτική ηγεσία από την εκπαιδευτική πραγματικότητα.
Το υπουργείο Παιδείας αντί να πάρει άμεσα μέτρα για το ασφαλές άνοιγμα των σχολείων, μέτρα στήριξης των μαθητών, και ιδιαίτερα των μαθητών της Γ' Λυκείου που ετοιμάζονται για τις Πανελλαδικές Εξετάσεις, έφερε το νόμο για την Τεχνική Εκπαίδευση που βάζει τα παιδιά στην παραγωγή από τα δεκαπέντε μέσω της πρόωρης κατάρτισης. Αλλάζει τον τρόπο εισαγωγής στα ΑΕΙ στερώντας από χιλιάδες νέους την πρόσβαση στα δημόσια Πανεπιστήμια. Νομοθετεί την ένταση της καταστολής στα Πανεπιστήμια για να τσακίσει τους αγώνες της νεολαίας. Μέριμνα του υπουργείου δεν είναι να μορφώσει τα παιδιά του λαού, να τους δώσει την ευκαιρία να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους, αλλά να εξασφαλίσει για τις επιχειρήσεις υπάκουο, φτηνό και ευέλικτο εργατικό δυναμικό, περικόπτοντας όσο δεν πάει τις δαπάνες για την Παιδεία που αρμόζει στη νέα γενιά.
Οι εκπαιδευτικοί ζούμε κάθε μέρα τις αγωνίες των μαθητών μας και γι' αυτό δεν μείναμε καθόλου αδιάφοροι στις αστείες εγκυκλίους περί διαγωνισμάτων και τηλεαξιολόγησης του υπουργείου. Δεν γίναμε συνένοχοι στην απαξίωση της ζωντανής διδασκαλίας και στη φαρσοκωμωδία της κυβέρνησης στα ΜΜΕ ότι "η τηλεκπαίδευση κυλάει ομαλά...".
Στο θέμα της κατάθεσης βαθμολογίας του 1ου 4μήνου οφείλουμε να λειτουργήσουμε ως παιδαγωγοί, με το βλέμμα μας στραμμένο στις ανάγκες των μαθητών μας. Ξέρουμε τις προσπάθειες που και οι μαθητές μας κάνουν και καθημερινά τους επιβραβεύουμε, τους βοηθάμε να σταθούν όρθιοι. Ο βαθμός του 4μήνου είναι ένας από τους δείκτες της εκπαιδευτικής διαδικασίας, είναι αποτύπωση της συλλογικής προσπάθειας που καταβάλλεται μέσα στη σχολική αίθουσα, σε συνδυασμό με την ατομική προσπάθεια του κάθε μαθητή σε συγκεκριμένο οικογενειακό, κοινωνικό και οικονομικό πλαίσιο. Η αξιολόγηση των μαθητικών επιδόσεων είναι εργαλείο της εκπαιδευτικής διαδικασίας, και για να επιτελεί το ρόλο της πρέπει να υπάρχει εκπαιδευτική διαδικασία άξια να δώσει στο μαθητή τα εφόδια για να ανταποκριθεί στους διδακτικούς στόχους, κάτι που δεν συνέβη κατά το 1ο 4μηνο του σχολικού έτους. Αλλωστε, ακόμα και η ίδια η εκπαιδευτική νομοθεσία προβλέπει τη μεταφορά του βαθμού στο β' τετράμηνο, όταν δεν συντελούνται οι επαρκείς εκπαιδευτικές συνθήκες.
Εχουμε τη δύναμη να εμποδίσουμε την αντιλαϊκή, αντιεκπαιδευτική, αντιεπιστημονική πολιτική της κυβέρνησης. Οπως έδειξε η πείρα, συλλογικά και οργανωμένα εμποδίσαμε να μπουν οι κάμερες στις σχολικές αίθουσες, ακυρώσαμε στην πράξη την ηλεκτρονική ψηφοφορία για τα Υπηρεσιακά Συμβούλια.
Καλούμε τους συναδέλφους:
Απαιτούμε: