Oνειρα ...θερινής νυκτός ή προάγγελος... τσουνάμι αλλαγών που δεν αφήσουν τίποτε ίδιο; Οπως και να έχει, τα όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας τους τελευταίους μήνες, οι αιτίες για τις οποίες γίνονται και οι λογικές στις οποίες βασίζονται τα σχέδια πιθανότατα να παραπέμπουν στην έκφραση για... την ύπαρξη καπνού χωρίς φωτιά! Ο λόγος για το νέο... φάντασμα που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι δύο μεγαλύτερες αρχές του παγκόσμιου ποδοσφαίρου FIFA και UEFA και αφορά στα σχέδια αρκετών χωρών για ενοποίηση των ποδοσφαιρικών πρωταθλημάτων. Ιδέα όχι και τόσο πρόσφατη, αλλά ωστόσο πλέον αναγκαία για τους περισσότερους επιχειρηματίες του ποδοσφαίρου κυρίως στην Ευρώπη.

Επί της ουσίας, μιλάμε για σχέδια αλλαγών που επιβάλλουν οι νόμοι της αγοράς, όπως για παράδειγμα έχει συμβεί παλιότερα με άλλα αθλήματα. Η ιδέα για τη μετατροπή της Ευρωλίγκας σε κλειστή λίγκα για λίγους και ισχυρούς στο μπάσκετ, η συνεργασία των ευρωπαϊκών ομάδων με τις αντίστοιχες του αμερικανικού πρωταθλήματος ΝΒΑ (διεξαγωγή τουρνουά) στο ίδιο άθλημα η ίδρυση περιφερειακών Ενώσεων σε διάφορα αθλήματα (π.χ. αδριατική λίγκα, βαλκανική λίγκα, κεντροευρωπαϊκή ένωση κ.τ.λ.) υπάγονται στην προσπάθεια για λίφτινγκ του προϊόντος, προκειμένου να πουλάει περισσότερο.

Την ίδια ώρα, η όξυνση της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης δεν θα μπορούσε να αφήσει έξω και το οικοδόμημα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου και του τρόπου που αυτό λειτουργεί, έχοντας ως γνώμονα τις λογικές της εμπορευματοποίησης και της απόκτησης κέρδους. Τα μειωμένα έσοδα από τις διαφημίσεις και τους χορηγούς, η συνεχώς πτωτική τάση στην προσέλευση των φιλάθλων (βλ. εισιτήρια) και το άνοιγμα της ψαλίδας όσον αφορά τη δημοτικότητα των εγχώριων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων - με δυο τρεις χώρες να βρίσκονται στην κορυφή (Αγγλία, Ισπανία, Γερμανία και λιγότερο Ιταλία) και οι υπόλοιπες να έχουν θέση ...πίσω απ' τον ήλιο (όσον αφορά φυσικά την αποκόμιση κερδών) είναι πλέον βασικές αιτίες κάποιοι να σκέφτονται το...μέλλον. Επί της ουσίας, μιλάμε για μια συνεργασία που θα αποτελέσει το άρμα για την ισχυροποίηση του ...υπόλοιπου της Ευρώπης με σκοπό πάντα οι διοργανωτές να έχουν μεγαλύτερο λόγο στην πίτα των κερδών. Για παράδειγμα, αν και τα σχέδια δεν έχουν προχωρήσει, αρκετοί είναι αυτοί που ήδη έχουν αρχίσει να σκέφτονται τον αριθμό συμμετοχής των ομάδων που θα μετέχουν στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Ενα από τα βασικά κριτήρια του εγχειρήματος είναι η γειτνίαση των χωρών που θα μετέχουν, ωστόσο με δεδομένο την ανάγκη για μεγαλύτερο κέρδος κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πώς θα καταλήξει το όλο θέμα.

Αν και έχουν προηγηθεί ιδέες για το συγκεκριμένο εγχείρημα από διάφορες χώρες της Ευρώπης, εντούτοις εκεί που τα νερά ταράχτηκαν για τα καλά ήταν η πρόθεση της Ρωσίας να αναστήσει επί της ουσίας μια ποδοσφαιρική ΚΑΚ (Κοινοπολιτεία Ανεξαρτήτων Κρατών) έχοντας σαν κάποια βάση και το παλιό πρωτάθλημα της ΕΣΣΔ με συμμετοχή ομάδων από Ουκρανία, Λευκορωσία, Αζερμπαϊτζάν, Αρμενία, Ουζμπεκιστάν κ.τ.λ. Οι λόγοι προφανείς, αφού το ρωσικό πρωτάθλημα δε διανύει και την καλύτερη περίοδό του, εξαιτίας της όξυνσης της αντίθεσης μεταξύ των ομάδων που πλέουν σε πακτωλό δολαρίων, εξαιτίας του πλούσιου ιδιοκτήτη ή του χορηγού (λειτουργώντας σε αρκετές περιπτώσεις και ως πλυντήρια για ξέπλυμα μαύρου χρήματος) και αυτών που περιμένουν ως μάννα εξ ουρανού την κρατική βοήθεια (π.χ. χορηγίες της GAZPROM) που το έχει οδηγήσει σε ανυποληψία. Αν και σε επίπεδο ομάδων ή επιχειρηματιών η ιδέα βρίσκει μεγάλη ανταπόκριση στη γνώμη της κοινωνίας των εν λόγω κρατών υπάρχει σκεπτικισμός. Ομως, ο πρόεδρος της ΤΣΣΚΑ Μόσχας (μιας ομάδας που εξαιτίας των ανταγωνισμών έχει μείνει πίσω τα τελευταία χρόνια) Εβγκένι Γκίνερ υπέρμαχος της ιδέας για τη δημιουργία ενός κοινού πρωταθλήματος με πρόσφατες δηλώσεις το είπε ξεκάθαρα. «Πρέπει να μετατρέψουμε το ποδόσφαιρο σε μπίζνες. Θα είναι το πρωτάθλημα με τη μεγαλύτερη αν._ταγωνιστικότητα στην Ευρώπη. Ενα ασανσέρ που θα μας ανεβάσει στα ρετιρέ. Στην Αγγλία διεκδικούν το πρωτάθλημα τέσσερις ομάδες, στην Ιταλία τρεις, στην Ισπανία και στη Γαλλία από δύο. Στη Γερμανία υπάρχει η Μπάγερν και οι υπόλοιποι. Στη Ρωσία έχουμε πέντε ισοδύναμες ομάδες, στην Ουκρανία άλλες τέσσερις. Ο συναγωνισμός θα είναι τεράστιος».

Ανάλογες κινήσεις για την ενοποίηση των εθνικών πρωταθλημάτων τους έχουν ξεκινήσει προ πολλού οι χώρες της Βαλτικής. Από το 2007 έως το 2011 ομάδες της Λιθουανίας, της Εσθονίας και της Λετονίας είχαν ιδρύσει τη Βαλτική Λίγκα η οποία λειτουργούσε παράλληλα με τα εθνικά τους πρωταθλήματα. Η λίγκα αυτή καταργήθηκε το 2011 προφανώς επειδή δεν είχε τα αναμενόμενα οικονομικά αποτελέσματα. Ωστόσο, η Λιθουανία και η Λετονία έκαναν ένα βήμα πιο μπροστά, καταθέτοντας αίτηση στην UEFA για τη διοργάνωση ενιαίου πρωταθλήματος.

Σκέψεις για τη δημιουργία ενιαίου πρωταθλήματος Βελγίου και Ολλανδίας αποκάλυψε πρόσφατα ο πρόεδρος της Σταντάρ Λιέγης Ρολάν Ντιουσατέλ, βαφτίζοντάς το μάλιστα «BeNeliga». Οπως μάλιστα δήλωσε, την ιδέα συμμερίζονται τα μεγάλα ποδοσφαιρικά ονόματα των δύο χωρών, όπως η Αντερλεχτ, η Μπριζ, ο Αγιαξ και η Αϊντχόφεν έστω και εάν οι δύο ολλανδικές ομάδες έσπευσαν να διαψεύσουν τη συμμετοχή τους. Υπενθυμίζεται ότι οι δύο χώρες είχαν διοργανώσει από κοινού το Euro 2000. Την ίδια ώρα, κανείς δεν πρέπει να ξεχνάει ότι οι πρωτοκλασάτες ομάδες και των δύο χωρών έχουν χάσει τον πρωταγωνιστικό ρόλο τους στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, με αποτέλεσμα να έχουν μείνει αρκετά πίσω με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ενα πλεονέκτημα του εγχειρήματος είναι οι κοντινές χιλιομετρικές αποστάσεις μεταξύ των πόλεών τους καθώς και η πλήρης κατάργηση (εδώ και χρόνια) κάτι που συνεπάγεται και μικρό κόστος σε πολλά θέματα. Πάντως, ο πρόεδρος της Σταντάρ προειδοποιεί μάλιστα ότι, αν δεν προχωρήσει το εγχείρημα, θα καταβάλει προσπάθειες, ώστε η Σταντάρ να ενταχθεί στο πρωτάθλημα Γαλλίας, το οποίο έχει μεγαλύτερα έσοδα.

Η κορύφωση της ιδέας για την ενοποίηση πρωταθλημάτων διαφόρων χωρών την τελευταία περίοδο ανέδειξε και ένα παλιότερο στο ίδιο πνεύμα. Αυτό της μετακόμισης των ομάδων σε άλλες χώρες με προφανή λόγο ότι εκεί θα έχουν περισσότερα έσοδα. Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό των ουαλικών ομάδων Σουόνσι και Κάρντιφ που συμμετέχουν στις κατηγορίες της Αγγλίας παρά το γεγονός ότι υπάρχει πρωτάθλημα Ουαλίας. Η ιδέα της μετακόμισης των σκοτσέζικων Σέλτικ και Ρέιντζερς στο αγγλικό πρωτάθλημα δεν έχει φύγει ποτέ από το μυαλό των υπευθύνων των δύο ομάδων και μάλιστα ιδιαίτερα μετά τον υποβιβασμό της Ρέιντζερς στην Γ` Κατηγορία Σκοτίας λόγω χρεών.