Η βασική προπαγανδιστική γραμμή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, όπως αυτή εκφράζεται και από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, είναι η εξής: Μπορεί να ψηφίσαμε μνημόνιο, μπορεί να πήραμε σκληρά μέτρα, αλλά ήμασταν αναγκασμένοι να το κάνουμε.

Στόχος μας - λένε - είναι να υπάρξει μια ήπια προσαρμογή, να υπάρξουν αντισταθμιστικά μέτρα σε αυτά που έχουμε συμφωνήσει με τους «εταίρους» μας στην Ευρώπη, ώστε να ανατρέψουμε τις επιπτώσεις από το μνημόνιο που ψηφίσαμε. Για να πληγούν λιγότερο όσοι θίγονται από τα μέτρα. Για να υπάρξει ανάκαμψη...

Θα μπορούσαμε να παραθέσουμε αντίστοιχες δηλώσεις πρώην πρωθυπουργών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ πριν από εκλογικές αναμετρήσεις, που αφού είχαν ψηφίσει μνημόνια, ζητούσαν ξανά την ψήφο του ελληνικού λαού, για να αμβλύνουν τις επιπτώσεις από αυτό που είχαν ψηφίσει. Ηταν και είναι το μεγαλύτερο ψέμα...

Το πόσο ψεύτικα αποδείχτηκαν όσα έλεγαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, φάνηκε με τραγικό τρόπο, αφού μετά το 1ο μνημόνιο του ΠΑΣΟΚ, ήρθε το 2ο μνημόνιο της ΝΔ και μετά ήρθε το 3ο μνημόνιο των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Τώρα, μετά το 3ο μνημόνιο, ο Τσίπρας ζητά την ψήφο του λαού για να αμβλύνει - δήθεν - τις επιπτώσεις του μνημονίου. Κι αν ο λαός πιστέψει αυτό το μεγάλο πολιτικό ψέμα, τότε με βάση την πρόσφατη ιστορία, το τι θα ακολουθήσει είναι γνωστό. Κι αυτό γιατί βασικά αστικά κόμματα, προσηλωμένα στο στόχο της ανάκαμψης της καπιταλιστικής κερδοφορίας, θεωρούν ότι αυτή εξυπηρετείται από τη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αυτό σημαίνει ότι η αντιλαϊκή πολιτική είναι δεδομένη, είτε με τη μορφή μνημονίων είτε χωρίς.

Είναι, λοιπόν, ψέμα αυτό που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Γιατί η ελληνική καπιταλιστική οικονομία δυσκολεύεται να περάσει στη φάση της ανάκαμψης.

Γιατί για να γίνει αυτό ο μόνος τρόπος είναι να εφαρμόζονται αντιλαϊκά μέτρα, να υπάρχουν διαρκή μνημόνια, με τη μορφή που τα ξέρουμε ή αλλιώς, να πληρώσει ο λαός τη νύφη. Για να θωρακιστεί η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου, των επιχειρηματικών ομίλων, να στηριχθούν οι επενδύσεις τους, να ανοίξουν νέα πεδία κερδοφόρας δράσης. Ολα αυτά δεν συμβαδίζουν με εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, κάλυψη διευρυμένων εργατικών - λαϊκών αναγκών από κρατικές υπηρεσίες και υποδομές. Απαιτείται, δηλαδή, να συνεχιστούν όλα αυτά που έχουν γίνει με ραγδαίους ρυθμούς τα τελευταία χρόνια, με κερασάκι στην τούρτα το μνημόνιο ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με τη στήριξη ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - Ποταμιού.

Ομως, και όσοι αποχώρησαν απ' τον ΣΥΡΙΖΑ σηκώνοντας «αντιμνημονιακή σημαία» είναι προσηλωμένοι στον ίδιο στόχο της ανάκαμψης του κεφαλαίου, των επιχειρηματικών ομίλων, διαφωνούν με τον τρόπο που αυτή θα πραγματοποιηθεί, προκρίνοντας ως διέξοδο για το κεφάλαιο την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα. Και αυτοί, άλλωστε, «προετοιμάζουν» το λαό ότι θα υπάρξει μια δύσκολη περίοδος θυσιών, που δήθεν θα οδηγήσει σε διέξοδο από την κρίση.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το βασικό πακέτο που αφορά τα Εργασιακά και το Ασφαλιστικό είναι μπροστά μας. Αυτό συμφώνησαν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και οι εταίροι της. Αυτό έρχεται μετά τις εκλογές εάν ο λαός δεν πάρει απόφαση ότι πρέπει να οργανώσει την πάλη του, την αντίστασή του και μετά τις εκλογές του Σεπτέμβρη. Σε αυτό τον αγώνα, σε αυτή την πάλη, κρίσιμη προϋπόθεση είναι το δυνατό ΚΚΕ. Κι αυτό οι εργαζόμενοι το ξέρουν. Στις κάλπες του Σεπτέμβρη πρέπει και να το δείξουν...