Ενα από τα μέτρα της πρώτης στην ιστορία εργατικής εξουσίας, της Παρισινής Κομμούνας του 1871, πριν 130 χρόνια, ήταν η υπαγωγή των γραφείων εύρεσης εργασίας στους δήμους. Σήμερα, στη χώρα μας, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ «αναδιαρθρώνει» τον ΟΑΕΔ και νομιμοποιεί τα ιδιωτικά γραφεία εύρεσης εργασίας και τις επιχειρήσεις «ενοικίασης» εργαζομένων. Χαρακτηριστική ιστορικοκοινωνική αντίστιξη και μια υπόμνηση της λενινιστικής υπόδειξης ότι ο ιμπεριαλισμός, ως ανώτατο και τελευταίο στάδιο του καπιταλισμού, αποτελεί αντίδραση σε όλη τη γραμμή.

Οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής είναι η μήτρα των τερατογενέσεων που ονομάζονται καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και νέα ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων. Η δεκάχρονη εμπειρία, που συσσώρευσε η εργατική τάξη, τα καταπιεζόμενα λαϊκά στρώματα, μετά την επικράτηση της αντεπανάστασης στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, δίνει τη δυνατότητα να γίνεται όλο και πιο πειστική και αποτελεσματική η ιδεολογικοπολιτική δουλιά των κομμουνιστών για την αποκάλυψη αυτής της αλήθειας, για να χειραφετούνται λαϊκές δυνάμεις από την αστική ιδεολογία και πολιτική, να υιοθετούν την ιδέα του λαϊκού μετώπου πάλης ενάντια στα μονοπώλια, στον ιμπεριαλισμό, για το σοσιαλισμό.

Κάθε «στιγμή» στην ανάπτυξη του κινήματος αναπόφευκτα συνοδεύεται από την ιδεολογική αντιπαράθεση γύρω από το θεμελιακό ζήτημα: «Εξανθρωπισμός» του καπιταλισμού ή ρήξη και ανατροπή; Οι μεγάλες κινητοποιήσεις στη Γένοβα δεν ξέφυγαν από αυτόν τον κανόνα. Οι δυνάμεις της ενσωμάτωσης στο σύστημα, συνεπικουρούμενες από τα αστικά ΜΜΕ, πίσω από τα ηχηρά λόγια περί «παγκοσμιοποίησης» - ένας βολικός όρος για να αποκρύπτεται η μήτρα της σύγχρονης βαρβαρότητας και η πραγματική διέξοδος - έχουν αποδυθεί σε μια επιχείρηση ανακοπής των αντικαπιταλιστικών διαθέσεων που αναδύονται και ισχυροποιούνται. Ομως, οι εξελίξεις σε όλα τα πεδία, όπως αυτό των δημοκρατικών δικαιωμάτων που τσαλαπατήθηκαν άγρια από τη συντονισμένη δράση των ευρωενωσιακών κατασταλτικών μηχανισμών, αποκαλύπτοντας τα όρια της αστικής δημοκρατίας και νομιμότητας, αποδείχνουν ότι ο καπιταλισμός δεν εξανθρωπίζεται. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να μπουν «πάνω από τα κέρδη», ούτε μπορεί να υπάρξει «οικονομία της αγοράς αλλά όχι κοινωνία της αγοράς». Το ιστορικό ερώτημα σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα μπαίνει πιο επιτακτικά παρά ποτέ.

Η απάντηση θα δοθεί στο εθνικό πεδίο, γιατί εδώ συγκροτείται η αστική εξουσία, και με τον περιφερειακό και διεθνή συντονισμό της πάλης των λαών. Ηδη στο «Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος» οι θεμελιωτές της κοσμοθεωρίας μας υπογράμμιζαν ότι «η πάλη του προλεταριάτου ενάντια στην αστική τάξη, αν όχι στο περιεχόμενο, στη μορφή είναι κατ' αρχήν εθνική. Φυσικά, το προλεταριάτο κάθε χώρας πρέπει να ξεμπερδέψει πριν απ' όλα με τη δική του αστική τάξη».

Εθνικό και διεθνικό είναι πεδία του ταξικού αγώνα αναπόσπαστα δεμένα, το ένα διεισδύει στο άλλο, το ένα τροφοδοτεί το άλλο. Ομως, όπως υπογραμμίζεται στο Πρόγραμμα του Κόμματος, δεν μπορεί να έχει ουσιαστικές και σταθερές επιτυχίες η πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό και ο αγώνας για το σοσιαλισμό, εάν το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα είναι οργανωτικά και ιδεολογικά κατακερματισμένο. Στα πλαίσια της προσπάθειας για συντονισμό και κοινή δράση, για διάλογο πάνω σε ιδεολογικά και στρατηγικά ζητήματα, οργανώθηκε με επιτυχία από το Κόμμα μας, στις 22-24 του Ιούνη, διεθνής συνάντηση κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων με θέμα: «Οι κομμουνιστές και το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα».

Η ΚΟΜΕΠ, στα πλαίσια της συμβολής της στον ιδεολογικό αγώνα του κόμματός μας, συνεχίζει και σε αυτό το τεύχος με άρθρα που προσεγγίζουν κριτικά αστικά ρεύματα και ιδεολογήματα, πλευρές των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων αλλά και ιστορικά ζητήματα.

Στην ενότητα Ιδεολογία-Πολιτική, το άρθρο «Η ΚΝΕ μπροστά στο 8ο Συνέδριό της», που θα πραγματοποιηθεί το Δεκέμβρη, παρουσιάζει βασικά συμπεράσματα από τη δράση της ΚΝΕ και το κίνημα της νεολαίας στο τετράχρονο από το προηγούμενο Συνέδριό της. Ως βασικό ζήτημα αναδεικνύεται το πώς θα γίνει πιο αποτελεσματική η συμβολή της ΚΝΕ στην πάλη του Κόμματος για τη συγκρότηση του ΑΑΔΜ.

Το άρθρο «Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004: Ενας ακόμη μοχλός των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων» συμπυκνώνει βασικές πλευρές της αξιοποίησης των αγώνων από την κυβέρνηση για την προώθηση της αντιλαϊκής πολιτικής.

Το κείμενο «Η συμβολή του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης στην αντιδραστική μεταρρύθμιση της Υγείας-Πρόνοιας» συμβάλλει στην κατανόηση της αξιοποίησης των ευρωενωσιακών χρηματοδοτήσεων στις προωθούμενες αλλαγές.

Το άρθρο «Τα ναρκωτικά σαν κοινωνικό φαινόμενο» καταπιάνεται με επιστημολογικά-μεθοδολογικά ζητήματα στην προσέγγιση του φαινομένου, εντοπίζει τις αιτίες του στις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής και θέτει ερωτήματα από τη σκοπιά της επιστήμης της ψυχολογίας.

Στην ενότητα Φιλοσοφία, το άρθρο «Το μεταμοντέρνο: Αλλο ένα οριστικό αδιέξοδο» προσεγγίζει κριτικά αυτό το ρεύμα της αστικής φιλοσοφίας, που ο εκλαϊκευμένος απόηχός του συχνά συναντιέται στις σελίδες του αστικού Τύπου, και καταδεικνύει τις πολιτικές του προεκτάσεις.

Το άρθρο «Πλευρές της ιδεολογίας της Ορθοδοξίας στην Ελλάδα» διερευνά τις απώτερες και νεότερες καταβολές και πηγές της Ορθοδοξίας στη χώρα μας και προσεγγίζει πλευρές της σύγχρονης Ορθοδοξίας.

Στην ενότητα Ιστορία, το άρθρο «Ο αστικός πολιτικός κόσμος και η 4η Αυγούστου» καταδείχνει τις ευθύνες των αστικών κομμάτων και πολιτικών για την επιβολή της δικτατορίας ως παράγοντα της κρίσης και απώλειας της ηγεμονίας τους που κορυφώθηκε στην Κατοχή.

Το άρθρο «Πλευρές της ανάπτυξης του ελληνικού καπιταλισμού. Η περίπτωση της Σύρου» αναδεικνύει τη συμβολή του αιγαιοπελαγίτικου νησιού στην ανάπτυξη των καπιταλιστικών σχέσεων στην Ελλάδα.

Συνεχίζεται, επίσης, με το δεύτερο μέρος, το άρθρο «Για την πολιτική οργάνωση των κομμουνιστών στην Ιστορία».

Τέλος, στην ύλη συμπεριλαμβάνονται τα τρέχοντα κομματικά ντοκουμέντα, όπου υπάρχει και η ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ στις 30.6.2001 «Για τις εξελίξεις στα Βαλκάνια και στην Ελλάδα».