Σημαντική και θετικότατη εκτιμιέται η προσφορά και η συμβολή της ΚΝΕ στο περιεχόμενο του Φεστιβάλ μαζί με πολλές άλλες κομμουνιστικές και αντιιμπεριαλιστικές οργανώσεις. Η Οργάνωση πραγματοποίησε δεκάδες παρεμβάσεις, που προκάλεσαν ξεχωριστό ενδιαφέρον και πήρε μέρος σε φόρουμ αλληλεγγύης, ενώ πραγματοποιήθηκαν διμερείς και πολυμερείς συναντήσεις αλληλεγγύης και ανταλλαγής εμπειριών. Από τη δραστηριότητα αυτή διαπιστώνεται ότι ωριμάζει ακόμα παραπέρα ο συντονισμός των Κομμουνιστικών Νεολαιών, πράγμα απαραίτητο για τη συνέχιση και ενίσχυση της αντιιμπεριαλιστικής γραμμής στο παγκόσμιο νεολαιίστικο κίνημα.

Στο Κέντρο συζήτησης για την Ειρήνη και την Ασφάλεια στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Φεστιβάλ, εκ μέρους της ΚΝΕ παρενέβη ο Κύριλλος Παπασταύρου, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της Οργάνωσης, ο οποίος μίλησε για το ρόλο του ΝΑΤΟ στην οικοδόμηση της Νέας Τάξης Πραγμάτων, τη συμμετοχή της ΕΕ και την κατάσταση στα Βαλκάνια. Εξήγησε ότι η ανατροπή του σοσιαλισμού με τη δημιουργία αρνητικών συσχετισμών για τους λαούς και η όξυνση των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων δημιούργησαν το πλαίσιο για την ένταση της στρατιωτικοποίησης, τη μετατροπή του ΝΑΤΟ σε παγκόσμιο τρομοκράτη και των τμημάτων του σε φονική μηχανή. Τόνισε ότι με το ίδιο σκεπτικό κινείται και η ΕΕ και ανέλυσε την κατάσταση στα Βαλκάνια που αποκαλύπτει αυτές τις εξελίξεις.

Μεταφέροντας την εμπειρία του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος στην Ελλάδα και τη συμμετοχή της νεολαίας σε αυτό, τόνισε ότι οι νεολαίες πρέπει να συντονίσουν τις πρωτοβουλίες τους και τον αγώνα ενάντια στο ΝΑΤΟ, με πιο πρακτικούς τρόπους.

«Συνθήκη Σέγκεν, καταστολή και αυταρχισμός στην ΕΕ», ήταν το θέμα της παρέμβασης του Ανδρέα Μασαούτη, που μίλησε εκ μέρους της ΚΝΕ στο Κέντρο συζήτησης για τη Δημοκρατία, τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και την Κοινωνική Δικαιοσύνη, στο πλαίσιο του 15ου ΠΦΝΦ. Κατά την παρέμβασή του ο Α. Μασαούτης αναφέρθηκε στην ένταση των κατασταλτικών μηχανισμών υπεράσπισης και κατοχύρωσης των συμφερόντων του κεφαλαίου στο εσωτερικό της ΕΕ και τόνισε ότι αυτή η κατάσταση εκφράζει ουσιαστικά την ανάγκη των ηγεσιών των χωρών της ΕΕ, να αντιμετωπίσουν από κοινού το λαϊκό κίνημα. Απέναντι σ' αυτά υπογράμμισε την ανάγκη η δράση ενάντια στον αυταρχισμό και την καταστολή, η αλληλεγγύη, να αποτελέσει σημείο συσπείρωσης και πάλης των νέων σε κάθε χώρα της ΕΕ, ξεκαθαρίζοντας όλο και πιο καλά το αντιιμπεριαλιστικό περιεχόμενο αυτού του αγώνα.

Στο κέντρο συζήτησης με θέμα τα «Δικαιώματα της νεολαίας και των φοιτητών», έκανε παρέμβαση εκ μέρους της ΚΝΕ ο Νίκος Σφάντος, μέλος του ΣΠ Αθήνας που είχε ειδικότερη αναφορά στις αλλαγές που συντελούνται στις εργασιακές σχέσεις και την εκπαίδευση. Ο ομιλητής αναφέρθηκε αναλυτικά στις κινητοποιήσεις που αναπτύχθηκαν το τελευταίο διάστημα για την υπεράσπιση της Κοινωνικής Ασφάλισης, στις οποίες ήταν σημαντική η συμβολή των νέων και της ΚΝΕ, καθώς επίσης και στους μεγαλειώδεις μαθητικούς και φοιτητικούς αγώνες ενάντια στην αντιεκπαιδευτική μεταρρύθμιση της κυβέρνησης που προεκτείνεται στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Καταλήγοντας υπογράμμισε τη θέση της οργάνωσης και του ΚΚΕ ότι σήμερα δεν αρκεί οι νεολαιίστικοι και εργατικοί αγώνες να αντιτίθενται στα προωθούμενα αντιλαϊκά μέτρα, αλλά χρειάζεται να δείχνουν τον πραγματικό ένοχο τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό και να ανοίγουν την προοπτική για την ανατροπή του, την πάλη για το σοσιαλισμό.

Οι μέρες του φεστιβάλ αξιοποιήθηκαν από την αντιπροσωπεία της Οργάνωσης για να πραγματοποιηθούν συναντήσεις ανταλλαγής εμπειριών αλλά και γνωριμίας των νέων.

Πολύ θερμή ήταν η συνάντηση με την Κομμουνιστική Νεολαία του Βιετνάμ, «Χο Τσι Μινχ», όπου από κοινού εκφράστηκε η αναγκαιότητα της κοινής και συντονισμένης δράσης κατά του ιμπεριαλισμού.

Εξίσου θερμό, αλλά πιο βαρύ, ήταν το κλίμα που επικράτησε κατά τη συνάντηση της ΚΝΕ με την Ενωση Παλαιστινίων Φοιτητών, καθώς, ενώ όλοι βρίσκονταν στο Αλγέρι, το Ισραήλ πραγματοποιούσε μία από τις σφοδρότερες επιθέσεις κατά των Παλαιστινιακών Εδαφών και η προοπτική ενός γενικευμένου πολέμου αιωρούνταν πάνω από τη συνάντηση.

Οπως τόνισαν οι επικεφαλής της παλαιστινιακής αντιπροσωπείας, όταν οι εκπρόσωποι της ΚΝΕ ενημέρωσαν για τη δράση της Οργάνωσης ήταν ήδη γνώστες του αγώνα και της δράσης υπέρ του Παλαιστινιακού Λαού που λαμβάνει χώρα στην Ελλάδα, που διοργανώνεται κυρίως με πρωτοβουλία των Ελλήνων Κομμουνιστών και των Κομμουνιστών Νέων. Ενώ δόθηκε υπόσχεση και από τις δύο πλευρές, για συνέχιση και διεύρυνση του αγώνα.

Συναντήσεις επίσης έγιναν με την ΚΝ Πορτογαλίας, τη Γερμανική Σοσιαλιστική Εργατική Νεολαία (SDAJ) με τη συμμετοχή σύσσωμων των δύο αντιπροσωπειών. Παρόμοιες συναντήσεις έγιναν με αντιπροσωπείες από τις Τσεχία, Ουγγαρία, Βρετανία, Σουδάν, Βραζιλία, Ινδία και άλλες. Ιδιαίτερη, όμως, σημασία είχε η συνάντηση 14 κομμουνιστικών νεολαιών της Ευρώπης. Στη συνάντηση εκτός από την ΚΝΕ πήραν μέρος η ΕΔΟΝ Κύπρου, η ΚΝ Ισπανίας, η ΚΝ Καταλωνίας, η Πορτογαλική ΚΝ, η ΚΝ Ρώσικης Ομοσπονδίας, η ΚΝ Φινλανδίας, η ΚΝ Δανίας, η ΚΝ Νορβηγίας, η ΚΝ Βρετανίας, η Νεολαία του Κόμματος Σοσιαλιστικής Εξουσίας Τουρκίας (SIP), η KN Τσεχίας, η Γερμανική Σοσιαλιστική Εργατική Νεολαία και η ΚΝ Αυστρίας, που συζήτησαν το προχώρημα του συντονισμού και κοινών πρωτοβουλιών, ενώ διατυπώθηκε η σκέψη για πραγματοποίηση συνάντησης των ΚΝ της Ευρώπης το επόμενο διάστημα με θέμα τη «λεγόμενη παγκοσμιοποίηση και τα δικαιώματα των νέων».

Ταυτόχρονα, στα πλαίσια της ΠΟΔΝ και του Συντονιστικού της Ευρώπης και Βόρειας Αμερικής κυκλοφόρησε η περιοδική έκδοση Bulletin που περιλαμβάνει αρθρογραφία σχετικά με το ΝΑΤΟ.

Για εννέα ολόκληρες μέρες, στο Αλγέρι χτυπούσε δυνατά η καρδιά της παγκόσμιας προοδευτικής νεολαίας. Δεν ήταν λίγες οι φορές που τα μέλη των ξένων αντιπροσωπειών είχαν να αντιμετωπίσουν, τις αντικειμενικές δυσκολίες, τις αντιξοότητες αλλά και τις πλείστες και ποικίλες προσπάθειες εξωραϊσμού και υπονόμευσης του Θεσμού, αυτού του ολοζώντανου και δυναμικού κυττάρου. Ομως, το αποτέλεσμα μετρά, και γι' αυτό ουδείς αρμοδιότερος να μιλήσει από τον Ηρακλή Τσαβδαρίδη, πρόεδρο της Παγκόσμιας Οργάνωσης Δημοκρατικής Νεολαίας (ΠΟΔΝ), που στην προεδρία της αυτό το διάστημα βρίσκεται η ΚΝΕ.

- Τώρα πια οι εργασίες έχουν λάβει τέλος. Ποια είναι τα αποτελέσματα αυτού του 15ου Φεστιβάλ;

-Με πάνω από 6.000 ξένους, φοιτητές και νεολαίους από όλο τον κόσμο και πάνω από 1.500 Αλγερινούς, έκλεισε μία ιστορικής σημασίας πολιτική και πολιτιστική εκδήλωση, ένας Θεσμός που ξεκίνησε το 1947 στην Πράγα, που πέρασε από πολλές φάσεις και στάδια, περνώντας για πρώτη φορά από τη Μαύρη Ηπειρο, την Αφρική και ειδικότερα από τον αραβικό κόσμο.

Αυτή η μεγάλη αντιιμπεριαλιστική συνάντηση, το μεγάλο ραντεβού των χιλιάδων νέων από όλες τις γωνιές της Γης, αποτελεί από μόνο του ενθαρρυντικό γεγονός, για τον αγώνα των κομμουνιστικών νεολαιών, των προοδευτικών αντιιμπεριαλιστικών οργανώσεων νέων και φοιτητών και από αύριο κιόλας, όλοι μαζί συνεχίζοντας τον αγώνα των οργανώσεων, πλάι στους λαούς και στους εργαζόμενους θα είμαστε πιο δυνατοί μέσα από την εμπειρία που αποκτήσαμε και από αυτό το Φεστιβάλ, μέσα από τη γνωριμία με χιλιάδες νέους και τις εμπειρίες τους από τις αγώνες τους, από τις αντιστάσεις τους απέναντι στον κοινό εχθρό, στους μηχανισμούς των πολυεθνικών του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ), που με διαφορετικούς τρόπους καταλήγουν σε έναν κοινό στόχο, στην ποδηγέτηση των λαών, στην υποδούλωσή τους, στην εκμετάλλευση των εργατών και των αγροτών, στο φραγμό του μέλλοντος των νέων.

Αυτό το Φεστιβάλ έστειλε ένα μήνυμα αντιιμπεριαλιστικής ανάτασης, ως συνέχεια της αναβίωσης του Θεσμού του Φεστιβάλ, στην Κούβα το 1997.

- Θα μπορούσε να συνάγει κανείς το συμπέρασμα από τα όσα ήδη είπατε, ότι μάλλον αυτό το Φεστιβάλ κατόρθωσε να επιτύχει τους στόχους του. Ομως, οι δεδομένες δυσχέρειες, ορισμένες φορές ανυπέρβλητες που παρουσιάστηκαν...

- Οι δυσκολίες σε αυτό το Φεστιβάλ ήταν πολλές και διαφορετικές. Από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησε η προετοιμασία για τη διοργάνωση του Φεστιβάλ, αισθανθήκαμε την ενόχληση που είχαν τα ιμπεριαλιστικά κέντρα, αλλά και κάποιες συγκεκριμένες κυβερνήσεις, παραδείγματος χάριν, η κυβέρνηση της Γαλλίας για τον τόπο διεξαγωγής αυτού του Φεστιβάλ, όμως ο κοινός παρονομαστής όλων αυτών των προσπαθειών που αποβλέπανε να υπονομεύσουν, να σαμποτάρουν ή ακόμη και να μποϊκοτάρουν, ήταν το περιεχόμενο και κυρίως ο αντιιμπεριαλιστικός χαρακτήρας αυτού του Φεστιβάλ που ενοχλεί, αφού καταφέρνει να δίνει μια ενοποιητική βάση για χιλιάδες νέους, για εκατοντάδες διαφορετικές οργανώσεις, μια πλατφόρμα, ένα Φόρουμ, όπου γνήσια και ριζοσπαστικά οι νέοι του κόσμου μπορούν να εκφραστούν και να σχεδιάσουν από κοινού τη δράση τους κατά του ιμπεριαλισμού.

- Κάνατε λόγο για τις δυσκολίες, αλλά και τις προσπάθειες υπονόμευσης, για όλη αυτή την ακανθώδη διαδρομή. Ωστόσο, υπάρχει ή μάλλον καλύτερα υφέρπει συνολική εικόνα που ενδέχεται να είναι σωστή ή λανθασμένη. Οτι από την πλευρά της αλγερινής Εθνικής Προπαρασκευαστικής Επιτροπής, υπήρξε μία προσπάθεια αποπολιτικοποίησης -ως ένα βαθμό- του Φεστιβάλ, είτε εξαιτίας της μη ακριβούς κατανόησης είτε εξαιτίας του φόβου, αυτό το φεστιβάλ να λειτουργήσει σαν πυροδοτικός μηχανισμός στην ίδια την αλγερινή κοινωνία, που μαστίζεται από μύρια προβλήματα.

- Σίγουρα η Αλγερινή Προπαρασκευαστική Επιτροπή δεν είχε παρόμοια εμπειρία στο παρελθόν.

Εντούτοις, είναι γνωστό ότι κάποιες πολιτικές δυνάμεις Νεολαίας, που συμμετέχουν μέσα στην Εθνική Προπαρασκευαστική Επιτροπή (σημ. αλγερινές πολιτικές δυνάμεις), έχουν ριζικά διαφορετική αντίληψη τόσο από την Παγκόσμια Ομοσπονδία Δημοκρατικής Νεολαίας, όσο και από τις φιλικά προσκείμενες προς εμάς οργανώσεις, για το χαρακτήρα και το περιεχόμενο του Παγκόσμιου Φεστιβάλ. Αυτό, έγινε ολοφάνερο σε όλες τις φάσεις της προετοιμασίας αλλά και κατά τη διάρκεια διεξαγωγής του Φεστιβάλ, όπου οι αντικειμενικές δυσκολίες, που υπήρχαν, αντιμετωπίστηκαν σε πολύ μεγάλο βαθμό από την κοινή προσπάθεια και τη διάθεση των αντιπροσώπων μαζί με την Οργανωτική Επιτροπή και τους οικοδεσπότες.

Επιπλέον, υπήρχαν και κάποια γεγονότα, που προβλημάτισαν για τη σκοπιμότητά τους αλλά και για το κατά πόσο η αλγερινή Προπαρασκευαστική Επιτροπή ήθελε πραγματικά να υπογραμμίσει το πολιτικό περιεχόμενο του Φεστιβάλ ή απλά να σημειώσει για την ιστορία ότι φιλοξένησε αυτό το Φεστιβάλ.

- Δεδομένων αυτών των στοιχειών, ότι όντως η διοργάνωση και η διεξαγωγή υπήρξε προβληματική, τίθενται από κάποιες πλευρές συγκεκριμένες ενστάσεις, κατά πόσο αυτό το Φεστιβάλ θα μπορούσε να φιλοξενηθεί στην Αλγερία, ώστε να μπορέσει να επιτύχει το σκοπό του, τους πολιτικούς τους στόχους. Ενστάσεις, όπως η επίθεση πολλών και κυρίως γαλλικών ΜΜΕ, ότι αυτό το Φεστιβάλ τελικά το μόνο που θα επιτύχει είναι να νομιμοποιήσει την κυβέρνηση Μπουτεφλίκα στη διεθνή κοινότητα.

- Ας μιλήσουμε αρχικά για τις οργανώσεις, οι οποίες ανακοίνωσαν την πρόθεσή τους και τελικά δε συμμετείχαν συνειδητά σε αυτό το Φεστιβάλ. Ουσιαστικά είναι μόνο 3 ή 4. Είναι καταρχήν η Κομμουνιστική Νεολαία Γαλλίας, η οποία επικαλείται, κατά τη γνώμη μας υποκριτικά, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την επικρατούσα πολιτική κατάσταση στην Αλγερία, χωρίς ωστόσο να λαμβάνει υπόψη τις ευθύνες, που έχει εδώ και δεκαετίες, τόσο η Γαλλία όσο και η γαλλική άρχουσα τάξη για κάποια από τα φαινόμενα σε αυτή τη χώρα και φυσικά χωρίς ποτέ να κάνει ουδεμία αναφορά στο αποικιακό καθεστώς του παρελθόντος.

Από εκεί και πέρα οι απόψεις της, που εδώ και χρόνια έχουν γίνει και εξακολουθούν να γίνονται γνωστές, και κυρίως η πρακτική που ακολουθεί, φάνηκαν να απομονώνονται. Γεγονός, που οδήγησε, για έναν ακόμη λόγο, την Κομμουνιστική Νεολαία Γαλλίας σε μία στάση μποϊκοτάζ του Φεστιβάλ.

Οι σύντροφοί μας από την Κομμουνιστική Νεολαία Ιαπωνίας, που δήλωσαν ότι δε θα συμμετάσχουν, έστειλαν όμως χαιρετιστήριο μήνυμα στο Φεστιβάλ και τους συμμετέχοντές του. Επίσης, η οργάνωση νεολαίας της «Κομμουνιστικής Επανίδρυσης», η οποία δήλωσε ότι θεωρεί πως το Φεστιβάλ αυτό θα λειτουργήσει ως πολιτικό άλλοθι για την κυβέρνηση της Αλγερίας και συνεπώς υπάρχει κίνδυνος για το χαρακτήρα και τον ίδιο το Θεσμό του Φεστιβάλ.

Η άποψή μας για όλα αυτά είναι ότι δεν πρόκειται επ' ουδενί για ίδιες περιπτώσεις, αυτές οι τρεις οργανώσεις και εμείς δείχνουμε απόλυτο σεβασμό και αναγνωρίζουμε την πολύ μεγάλη προσφορά τόσο των οργανώσεων της Ιταλίας όσο και της Ιαπωνίας, άσχετα από το γεγονός ότι δεν ήρθαν σε αυτό το Φεστιβάλ, αφού στηρίζουν και το θεσμό και την υπόθεση από τη σωστή σκοπιά και, τέλος, θεωρούμε υπερβολικές τις επιφυλάξεις τους αλλά παραμένουν πάντα ανοιχτοί να τα συζητήσουμε συντροφικά. Για την Κομμουνιστική Νεολαία Γαλλίας, πρόκειται για άλλο ζήτημα.

Ως προς το θέμα εάν η Αλγερία, η κυβέρνηση της χώρας, επωφελείται από αυτή τη διοργάνωση... είναι λογικό, αφού μια τέτοια μεγάλη διοργάνωση δεν μπορεί να γίνει χωρίς την υποστήριξη των επίσημων αρχών. Εντούτοις, πρέπει να τονίσουμε ότι τα περιθώρια εργασιών και ελεύθερης δράσης στο πλαίσιο της Διεθνούς Οργανωτικής Επιτροπής, σε αυτό το Φεστιβάλ ήταν σημαντικά μεγαλύτερα από ό,τι σε προηγούμενα Φεστιβάλ. Αυτό πρέπει να το αναγνωρίσουμε.

Δεύτερον, η Τελική Διακήρυξη του Φεστιβάλ, η οποία σε πολλά σημεία αποτελεί ένα εξαιρετικά προωθημένο κείμενο, συνιστά μια πάρα πολύ καλή βάση για το μέλλον του Θεσμού. Επίσης, το σύνολο των γραπτών συμπερασμάτων και εκθέσεων από τα διάφορα κέντρα συζήτησης, το Αντιιμπεριαλιστικό Δικαστήριο όπου παρουσιάστηκαν και καταγγέλθηκαν τα εγκλήματα του ιμπεριαλισμού κατά της ανθρωπότητας, οι σημαντικές εκθέσεις με πολιτικό και φωτογραφικό υλικό από τους αγώνες, τις θυσίες οργανώσεων, κομμάτων και λαών, οι διάφορες πολιτικές εκδηλώσεις με τραγούδια του αγώνα αλλά και μουσικές όλου του κόσμου, η Διεθνής που ακούστηκε εκατοντάδες φορές στις λέσχες των περιφερειών και, τέλος, ως αποκορύφωμα και επιστέγασμα η προαναφερόμενη τελική πολιτική διακήρυξη, αποτελούν πολιτικά εχέγγυα ότι αυτό το Φεστιβάλ δε λειτούργησε ως στήριξη της κυβέρνησης, εάν και αυτό ακριβώς με έμμεσο τρόπο, επιδιώχτηκε πολλές φορές.

- Εν κατακλείδι, το τέλος αυτού του Φεστιβάλ σημαίνει και την απαρχή του επόμενου;

- Είναι χαρακτηριστικό και αυτό μας κάνει πολύ αισιόδοξους και ικανοποιημένους, το γεγονός ότι ήδη αυτή τη στιγμή κατατίθενται οι προτάσεις για τη συνέχεια αυτού του Θεσμού. Μια εκ των οποίων, είναι να αλλάξει πάλι ήπειρο και να πάει στην Ασία. Πιο συγκεκριμένα στη χώρα του Χο τσι Μινχ, δηλαδή στο Βιετνάμ. Ανεξάρτητα όμως, από το πού θα διεξαχθεί το επόμενο, το 16ο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών, έχουμε αποδείξει ατράνταχτα ότι ο θεσμός αυτός μπορεί να περνά από χίλιες δυσκολίες και συμπληγάδες, αλλά κατορθώνει να παραμένει δυνατός, όρθιος να διατηρεί το χαρακτήρα και το κυριότερο να στοχεύει σε νέους ορίζοντες, όπως με την πρόταση που έχει κατατεθεί και προαναφέραμε.