Εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους ετοιμάζεται να πετάξει στο δρόμο της ανεργίας και της πείνας η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ την ίδια στιγμή που ο πρωθυπουργός εμφανίζεται υποκριτικά και ξεδιάντροπα προστάτης των ανέργων και θεματοφύλακας του «ιερού δικαιώματος της εργασίας»! Το αμέσως επόμενο διάστημα, όπως αναφέρει σε χτεσινό δημοσίευμα ο «Αδέσμευτος Τύπος», προχωρά στην απόλυση ουσιαστικά περίπου 70-80.000 εργαζομένων που απασχολούνται στο Δημόσιο με διάφορες συμβάσεις χρόνου. Στο πλαίσιο του «μνημονιακού» στόχου για μείωση του αριθμού των εργαζομένων στο Δημόσιο κατά 150.000 μέχρι το 2015, η κυβέρνηση δεν πρόκειται να προχωρήσει στην ανανέωση των συμβάσεων σε εργαζόμενους που υπηρετούν στο Δημόσιο και καλύπτουν βέβαια πάγιες ανάγκες, με αποτέλεσμα δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι να προστεθούν, μόλις λήγουν οι συμβάσεις τους, στις ατέλειωτες ουρές της ανεργίας και της απόλυτης φτώχειας. «Εχουμε απόλυτο σεβασμό στα δικαιώματα των εργαζομένων. Κυρίως για το πιο ιερό: το δικαίωμα στην εργασία», διακήρυξε ανερυθρίαστα ο Α. Σαμαράς, για να δικαιολογήσει την άνανδρη επίθεση των ΜΑΤ κατά των ηρωικών απεργών της «Χαλυβουργίας», αλλά και για να θέσει ουσιαστικά εκτός νόμου το δικαίωμα της απεργίας. Ομως οι δεκάδες χιλιάδες συμβασιούχοι στο Δημόσιο δεν είναι εργαζόμενοι; Πώς προστατεύει το «ιερό δικαίωμά τους στην εργασία» ο πρωθυπουργός και η τρικομματική κυβέρνηση; Πως προστατεύει ακόμα το δικαίωμα στην εργασία για 15.000 εργαζόμενους που πρέπει να περάσουν φέτος σε καθεστώς εργασιακής εφεδρείας, δηλαδή στον προθάλαμο της απόλυσης; Δεκάρα τσακιστή δε δίνει για το δικαίωμα της εργασίας ο Α. Σαμαράς και η κυβέρνησή του. Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την ανάκαμψη και την επανεκκίνηση της κερδοφορίας των μονοπωλίων, δηλαδή να υπάρχουν φτηνοί και υπάκουοι εργάτες. Ολα τ' άλλα είναι ψέματα, υποκρισία και κοροϊδία.

Είναι γεγονός ότι στο πλαίσιο της «ανάπτυξης» και του «ανταγωνισμού» στην ελληνική αγορά σχεδιάζεται η πώληση μονάδων της ΔΕΗ σε ιδιώτες. Τέτοια σχέδια μιλούν είτε για δημοπρασίες πώλησης λιγνιτικής - υδροϋλεκτρικής ισχύος σε ενεργοβόρες βιομηχανίες και προμηθευτές ηλεκτρισμού, με την υποχρέωση των τελευταίων να τη διαθέτουν απευθείας στους πελάτες τους με χαμηλότερα τιμολόγια (γαλλικό μοντέλο), είτε για ιδιωτικοποίηση με πώληση μονάδων σε ιδιώτες (ιταλικό μοντέλο).

Ωστόσο, μέχρι την ολοκλήρωση αυτών των σχεδίων ήδη προωθείται καθιέρωση μόνιμου μηχανισμού αναπροσαρμογής των τιμολογίων ανά 6 μήνες, κατάργηση της κλίμακας 0-800 kWh, εξομάλυνση του τρόπου κατανομής των χρεώσεων ΥΚΩ, πλήρη απεμπλοκή από τα τιμολόγια των χρεώσεων υπέρ τρίτων (Δημοτικός φόρος, ΕΡΤ, ΔΕΤΕ, ΕΕΤΗΔΕ κλπ.). Σχέδια που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε περαιτέρω αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ αλλά και στο ξεπούλημα λιγνίτη, νερών, μονάδων της ΔΕΗ κλπ.

Το μόνο που έχει να περιμένει ο λαός από αυτά τα σχέδια είναι ακόμα μεγαλύτερα βάρη στις πλάτες της εργατικής λαϊκής οικογένειας που θα καλείται να πληρώνει υπέρογκα ποσά για να μπορέσει να ζήσει. Γι' αυτό το λόγο πρέπει να παλέψει ενάντια στην πλήρη ιδιωτικοποίηση - να μην πουληθεί καμιά μονάδα της ΔΕΗ, κανένα λιγνιτωρυχείο, να μη διαχωριστούν πλήρως τα δίκτυα στη Μεταφορά και τη Διανομή. Καμιά διακοπή ρεύματος για χρέος σε άνεργους, χαμηλοσυνταξιούχους. Κατάργηση του τέλους για τις ΑΠΕ. Κατάργηση των ελαστικών μορφών απασχόλησης. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Η μόνη φιλολαϊκή λύση είναι ενιαίος αποκλειστικά κρατικός φορέας Ενέργειας ο οποίος θα αποτελεί λαϊκή περιουσία και θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες.