ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 26 Ιούνη 2002
Σελ. /40
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΛΑΡΙΣΑ
Ενας εργάτης κι ένας αγρότης νεκροί

Κινδύνεψαν άλλοι τρεις

Ενας εργάτης έχασε τη ζωή του, ένας άλλος χαροπαλεύει και άλλοι δύο μεταφέρθηκαν στο Νομαρχιακό Νοσοκομείο Λάρισας, από εργατικό «δυστύχημα» που έγινε χτες το πρωί στο εργοστάσιο της πολυεθνικής εταιρίας επεξεργασίας αγροτικών προϊόντων «ΝΤΕΛΜΟΝΤΕ», ιταλικών συμφερόντων, που εδρεύει στη Χάλκη Λάρισας.

Ηταν 8.10 το πρωί όταν οι εργάτες Κωνσταντίνος Σταύρου, 45 ετών, Θωμάς Νάκος, 62 ετών, και Ηλίας Καλέσης, 53 ετών, κατόπιν εντολής της εργοδοσίας κατέβηκαν να καθαρίσουν τον πυθμένα της υπόγειας δεξαμενής αποβλήτων, ύψους 3,5 μέτρων, χωρίς μάσκες οξυγόνου και χωρίς κανένα άλλο μέτρο ασφαλείας. Δεν πρόλαβαν να ξεκινήσουν τον καθαρισμό και οι τρεις εργάτες έπεσαν αναίσθητοι από τις ανυθυμιάσεις. Η βρώμα και η δυσωδία από τα σάπια φρούτα, σε συνδυασμό με τις υψηλές θερμοκρασίες, ήταν ανυπόφορες και ο εργάτης Κωνσταντίνος Σταύρου, πατέρας τριών παιδιών, άφησε την τελευταία του πνοή, ενώ ο Ηλίας Καλέσης νοσηλεύεται στην εντατική μονάδα του Νομαρχιακού Νοσοκομείου Λάρισας σε κρίσιμη κατάσταση. Στο Νομαρχιακό Νοσοκομείο μεταφέρθηκαν ο Θωμάς Νάκος και η εργάτρια Λαμπρινή Βογιατζή, που είχε σπεύσει να βοηθήσει τους συναδέλφους της.

Ο θάνατος του 45χρονου εργάτη και ο τραυματισμός δύο συναδέλφων του αποτελούν ένα ακόμη έγκλημα της εργοδοσίας, η οποία δεν παίρνει μέτρα ασφάλειας και προστασίας της ζωής των εργαζομένων. Επιπλέον, στην προκειμένη περίπτωση, μην υπολογίζοντας τις ανθρώπινες ζωές, διέταξε αδίστακτα τους εργαζόμενους να κατέβουν στη δεξαμενή για να γλιτώσει το κόστος που θα στοίχιζε ο καθαρισμός αν γινόταν από φορτηγό εκκενώσεως βόθρων.

Στο εργοστάσιο της «ΝΤΕΛΜΟΝΤΕ», που χτίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του '70 και ιδιοκτήτης της είναι ο πρόεδρος της ΛΑΤΣΙΟ, κάθε καλοκαίρι εργάζονται περίπου 2.000 άτομα. Τα εργατικά ατυχήματα που σημειώνονται στην επιχείρηση, λόγω της έλλειψης μέτρων ασφάλειας και προστασίας της ζωής των εργαζομένων και της εντατικοποίησης της εργασίας, είναι πολλά. Καθημερινά, επίσης, πολλοί εργαζόμενοι λιποθυμούν εξαιτίας των απαράδεκτων συνθηκών εργασίας.

Το Εργατικό Κέντρο Λάρισας επανειλημμένα έχει καταγγείλει αυτές τις συνθήκες εργασίας και έχει ζητήσει τη λήψη μέτρων για την ασφάλεια των εργαζομένων. Χτες αντιπροσωπεία του με επικεφαλής τον πρόεδρο, Τ. Τσιόγκα, επισκέφτηκε το χώρο. Σημειώνει δε σε σχετική ανακοίνωση: «Οι ευθύνες της εργοδοσίας είναι πολύ συγκεκριμένες, καθώς ο Ιταλός ιδιοκτήτης της "ΝΤΕΛΜΟΝΤΕ", της ΛΑΤΣΙΟ και άλλων επιχειρήσεων μετρά τις ζωές των εργαζομένων με τα κέρδη που βάζει στην τσέπη του». Το ΕΚ Λάρισας καταγγέλλει ως μεσαιωνικές τις συνθήκες εργασίας και απαιτεί άμεσα μέτρα για την προστασία της ζωής των εργαζομένων.

Καταπλακώθηκε αγρότης σε σιταποθήκη - ερείπιο

Το θάνατο βρήκε ο Βασίλης Σούρλας, αγρότης από το χωριό Σοφό της Λάρισας, την ώρα που πήγε να παραδώσει το σιτάρι του σε αποθήκη της Ενωσης Συνεταιρισμών Λάρισας. Ο 52χρονος αγρότης, πατέρας δύο παιδιών, καταπλακώθηκε από τον τοίχο της αποθήκης, ο οποίος έπεσε μην αντέχοντας το βάρος του σωλήνα -- «σιλό» -- μέσω του οποίου γινόταν η μεταφορά του σιταριού από το τρακτέρ στην αποθήκη.

Σύμφωνα με καταγγελίες στο «Ρ» του αδελφού του θύματος, η αποθήκη της Ενωσης Συνεταιρισμών ήταν ετοιμόρροπη, καθώς είχε χτιστεί το 1962, δε στηριζόταν σε υποστυλώματα, ενώ δεν είχαν γίνει οι αναγκαίες και απαραίτητες επιδιορθώσεις ακόμα και μετά τις μεγάλες χιονοπτώσεις και τον παγετό του περασμένου χειμώνα, που προκάλεσαν πρόσθετες ζημιές.

Ο καταγγέλλων υποστηρίζει ότι για τον άδικο χαμό του αδελφού του ευθύνονται εκείνοι οι οποίοι χρησιμοποιούν ακόμα αυτές τις αποθήκες-ερείπια για τη συγκέντρωση σιτηρών, παρά το γεγονός ότι γνωρίζουν πως έτσι διακυβεύεται η ζωή και των εργαζομένων της Ενωσης Συνεταιρισμών που δουλεύουν εκεί, αλλά και των αγροτών που πάνε για να παραδώσουν την παραγωγή τους.

Ο πρόεδρος της Ενωσης Συνεταιρισμών Λάρισας, Θ. Κοκκινούλης, δηλώνει ότι αν υπάρχουν ευθύνες που αναλογούν στη διοίκηση της Ενωσης, θα τις αναλάβει, υποστηρίζει, όμως, ότι η αποθήκη είχε υποστυλώματα, αφήνοντας έτσι να εννοηθεί, εμμέσως πλην σαφώς, ότι πρόκειται περί «ατυχήματος»...

Αν, όμως, επικρατήσει, τελικά, «ελαφρά τη καρδία» αυτή η «άποψη», τότε δε θα σκεφτούν τα μέτρα που χρειάζονται -- προφανώς θα υπάρχουν κι άλλες αποθήκες της Ενωσης ετοιμόρροπες κι, άρα, επικίνδυνες -- και μπορεί στο μέλλον να θρηνήσουμε κι άλλα θύματα.

Εν πάση περιπτώσει ο μόνος που δε φταίει για οτιδήποτε είναι ο αγρότης Β. Σούρλας -- ένας φτωχός άνθρωπος που δούλευε σκληρά για να ζήσει με αξιοπρέπεια την οικογένειά του -- ο οποίος έχασε τη ζωή του, πληρώνοντας την εγκληματική αδιαφορία των αρμοδίων και των κάθε λογής ανευθυνοϋπεύθυνων. Και δεν το σημειώνουμε αυτό τυχαία, καθότι «ψιθυρίζεται» από «καλοθελητές» ότι για το θάνατό του μπορεί να ευθύνεται ο ίδιος, γιατί δεν πρόσεξε όσο έπρεπε... Αν όσοι τολμούν και ξεστομίζουν αυτό το «δηλητήριο» το κάνουν από άγνοια, «λίγο το κακό». Αν, όμως, το κάνουν για να κρύψουν το δικό τους φταίξιμο για να μην αναλάβουν τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις τους, να ξέρουν πως τελικά «ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον»...

«Καλό ταξίδι» σύντροφε

Μια μεγάλη καρδιά, αυτή του κομμουνιστή ναυτεργάτη Γιάννη Μεθενίτη, έπαψε να χτυπά

Δεν το χωρούσε ο νους κανενός τέτοιον αποχωρισμό. Σ' έναν εργάτη που ως την ύστατη ώρα ήταν στην πρώτη γραμμή
Δεν το χωρούσε ο νους κανενός τέτοιον αποχωρισμό. Σ' έναν εργάτη που ως την ύστατη ώρα ήταν στην πρώτη γραμμή
Η μεγάλη καρδιά του Γιάννη Μεθενίτη, του κομμουνιστή ναυτεργάτη, του ανθρώπου που επί δεκαετίες έδινε τις μάχες στην πρώτη γραμμή ενάντια στην εφοπλιστική ασυδοσία και την αντιναυτεργατική πολιτική, έπαψε να χτυπά ξαφνικά από προχτές το απόγευμα. Η είδηση του απροσδόκητου θανάτου έπεσε σαν βόμβα ανάμεσα στους συντρόφους του. Κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει ότι αυτός ο άνθρωπος που λίγη ώρα πριν βρισκόταν μαζί τους στους καταπέλτες, δίνοντας με πείσμα και αποφασιστικότητα και αυτή τη μεγάλη αναμέτρηση με τον ταξικό εχθρό, ο σύντροφος που τους γέμιζε με τα αστεία του και την αγωνιστικότητά του, κουράγιο και αισιοδοξία, δεν υπάρχει πια.

Ο Γιάννης Μεθενίτης, πατέρας δύο παιδιών και σύζυγος της Βάσως, ήταν στέλεχος της Κομματικής Οργάνωσης Ναυτεργατών του ΚΚΕ και της Πανελλήνιας Ενωσης Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού. Ομως ο ξαφνικός θάνατος του Γ. Μεθενίτη δε γέμισε θλίψη μόνο στους συναγωνιστές και στους συντρόφους του, αλλά βούτηξε στο πένθος ολόκληρη την τοπική κοινωνία της Μάνδρας όπου διέμενε. Πλήθος κόσμου έδωσε το «παρών» του στην κηδεία του Γ. Μεθενίτη που έγινε στο νεκροταφείο της Μάνδρας για να αποδώσει φόρο τιμής στον κομμουνιστή ναυτεργάτη.

Ο πρόεδρος της ΠΕΜΕΝ Γ. Τούσσας, αποχαιρετώντας τον σύντροφό του είπε ότι «χάσαμε έναν λεβέντη, παλικάρι, που στάθηκε στην πρώτη γραμμή των αγώνων. Ηταν μάστορας στις μηχανές αλλά και στις καρδιές των συναδέλφων, που τους μιλούσε και αγωνιζόταν για καλύτερες συνθήκες δουλιάς μέσα στα καράβια, για καλύτερη ζωή, για την Υγεία, την Παιδεία για κοινωνική προκοπή. Είναι απίστευτο ότι χάθηκε πρόωρα ο Γ. Μεθενίτης, ο σύντροφος που στις 29 Μάη στο λιμάνι του Πειραιά ήταν στην πρώτη γραμμή απέναντι στις δυνάμεις καταστολής που ματοκύλισαν τους ναυτεργάτες. Ο σύντροφος που στην τελευταία 4ήμερη απεργία μας έδωσε πάλι τη σκληρή του μάχη, αυτή τη φορά από το λιμάνι της Πάτρας. Μέσα από τις γραμμές της ΚΟΝ αγωνίστηκε σκληρά και με συνέπεια και απόκτησε το σεβασμό και την εμπιστοσύνη των συντρόφων του. Ομως αυτών που κατέκτησε τις καρδιές ήταν των παιδιών και της νεολαίας που ήταν η μεγάλη του αγάπη. Εμείς οι ναυτεργάτες, μηχανικοί, το ΚΚΕ, επιβεβαιώνουμε ότι θα συνεχίσουμε το δύσκολο δρόμο του αγώνα. Καλό ταξίδι σύντροφε».

Η ΚΟΝ σε ανακοίνωσή της επισημαίνει το δυσαναπλήρωτο κενό που άφησε ο απροσδόκητος θάνατος του συντρόφου Γ. Μεθενίτη και τονίζει ότι με θυσία και αυταπάρνηση έδωσε μέχρι και την τελευταία του στιγμή τον αγώνα του ενάντια στο εφοπλιστικό κεφάλαιο και τους πολιτικούς του υπηρέτες. «Σ' όλους τους τομείς - συνεχίζει - που αναλάμβανε τα κατάφερνε με επιτυχία. Η συνέπεια, η αγάπη του για τη νεολαία, η αποφασιστικότητά του στον αγώνα για τα ιδανικά μας, για την ελευθερία, την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, το σοσιαλισμό, θα αποτελούν λαμπρό παράδειγμα προς μίμηση για όλους τους κομμουνιστές και τους προοδευτικούς ανθρώπους. Οι σύντροφοι της ΚΟΝ και όλοι οι ναυτεργάτες θα τον θυμούνται πάντα και υπόσχονται να συνεχίσουν αταλάντευτα τον αγώνα». Η ΚΟΝ εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στην οικογένεια του Γ. Μεθενίτη.

ΠΡΟΝΟΙΑ
Συρρίκνωση και εκχώρηση τομέων

Την επιχείρηση διάλυσης του εναπομείναντος συστήματος πρόνοιας, τόσο με την εκχώρηση τομέων μέσω των προγραμματικών συμβάσεων, όσο και με την εγκατάλειψη δομών, επιβεβαίωσε χτες ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης με την επίσκεψή του στο Εθνικό Κέντρο Αμεσης Κοινωνικής Βοήθειας (ΕΚΑΚΒ).

Παρά την προσπάθεια της κυβέρνησης να γίνει επίδειξη κοινωνικής πολιτικής για κατηγορίες ατόμων με ιδιαίτερα προβλήματα (μοναχικοί και εγκαταλειμμένοι, κακοποιημένες γυναίκες και παιδιά, ανήλικοι που έφυγαν απ' το σπίτι τους) ο πρωθυπουργός ήταν αποκαλυπτικός στην ομιλία του. «Στο χώρο της Πρόνοιας, είπε ο Κ. Σημίτης, προωθούμε την ανάπτυξη ενός αποτελεσματικού και προσβάσιμου δικτύου κοινωνικών υπηρεσιών που προσφέρει βοήθεια σε όλους τους πολίτες. Και αυτό χωρίς να ακολουθείται η παραδοσιακή μορφή επιδοματικής ή ιδρυματικής φροντίδας. Γιατί αυτή η παραδοσιακή μορφή κρατάει μακριά αυτούς στους οποίους παρέχεται η βοήθεια, σε ένα περιβάλλον το οποίο δε δίνει την αίσθηση ή το κλίμα της συμπαράστασης. Στόχος μας δεν είναι η διαιώνιση των παροχών, δηλαδή να έχουμε ανθρώπους που να στηρίζονται στα ιδρύματα και τίποτε άλλο».

Ηδη το σχέδιο νόμου για τον εκσυγχρονισμός του Εθνικού Συστήματος Κοινωνικής Φροντίδας είναι έτοιμο και θα προωθηθεί στη Βουλή. Το κεντρικό στοιχείο αυτού του σχεδίου είναι η μεταφορά των δομών της Πρόνοιας στα Περιφερειακά Συστήματα Υγείας (ΠεΣΥ). Μάλιστα, αυτή η επιλογή έρχεται μετά τη συγχώνευση μεγάλων οργανισμών πρόνοιας που έγινε με το νόμο 2646/98.

Μέσα από αυτές τις εναλλαγές για την τύχη των οργανισμών, εκείνο που κυριαρχεί είναι η συρρίκνωση και η εγκατάλειψη -όπως π.χ. τα Κέντρα Φροντίδας Οικογένειας (ΚΕΦΟ). Το ΕΚΑΚΒ παρουσιάστηκε ως νέο πρωτοποριακό δίκτυο υπηρεσιών πρόνοιας, είχε θεσμοθετηθεί με το νόμο 2646/98, αλλά δε λειτούργησε ποτέ ολοκληρωμένα. Ο αρχικός σχεδιασμός ήταν να προσληφθούν 520 άτομα αλλά τώρα ξεκινά μόνο στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη. Στην Αθήνα έχουν προσληφθεί 40 άτομα.

Με νέο σχέδιο νόμου προβλέπεται η λειτουργία του ΕΚΑΚΒ ως ΝΠΔΔ που θα λειτουργήσει με το προσωπικό του Εθνικού Οργανισμού Κοινωνικής Φροντίδας (ΕΟΚΦ) που καταργείται, ενώ προβλέπεται η προκήρυξη 100 ακόμα θέσεων.

Η αρχή της λειτουργίας γίνεται με την τριψήφια γραμμή «197» -που ήταν μια παλιά γραμμή ψυχολογικής υποστήριξης. Επίσης, παλιά ήταν και ορισμένα κτίρια που παρουσιάστηκαν ως νέα και τα οποία ανακαινίστηκαν.

Οπως είπε ο Πρόεδρος του ΕΚΑΚΒ Τ. Βίγλας, προωθούνται οι προγραμματικές συμφωνίες με τις υφιστάμενες κρατικές υπηρεσίες πρόνοιας, με τις κοινωνικές υπηρεσίες των δήμων, τις μη κυβερνητικές οργανώσεις και τα εθελοντικά κινήματα. Μ' άλλα λόγια, η Πρόνοια ως άσκηση κοινωνικής πολιτικής εκχωρείται στις μη κυβερνητικές και εθελοντικές οργανώσεις. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, ότι στην «Πρόνοια μέσω του ΕΚΑΚΒ επιχειρείται η συνένωση του κρατικού με τον εθελοντικό τομέα» όπως έλεγε στέλεχος της κυβέρνησης.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ