Γιατί το 2023 (στις μεθεπόμενες βουλευτικές εκλογές) θα ξαναψηφίσω ΚΚΕ.

Ούτε οι χαρτορίχτρες και οι καφετζούδες των πρωινάδικων, ούτε ο Ανάδρομος Ερμής χρειάζονται, για να γνωρίζουμε προκαταβολικά και με απόλυτη σιγουριά τι θα συμβεί μέσα στην τετραετή κοινοβουλευτική περίοδο που ανοίγεται μπροστά μας:

Το ΠΑΜΕ θα βρίσκεται σε κάθε εργοστάσιο, βιοτεχνία, οικοδομή και πλοίο, θα υπερασπίζει τα δικαιώματα των εργαζομένων και θα γεμίζει την πλατεία Συντάγματος με ένα ποτάμι αποφασισμένων αγωνιστών (την ίδια ώρα, εάν θα ψάχνετε την ΓΣΕΕ, θα τη βρείτε σύσσωμη να πίνει καφέ στο πρώτο τραπεζάκι αριστερά όπως μπαίνεις στη στοά, δίπλα στου «Zara», στην πλατεία Κλαυθμώνος).

Το ΚΚΕ, ως κόμμα «παλαιολιθικό», θα παλεύει, μάλλον μόνο του, να διατηρήσουμε τα κεκτημένα του ...περασμένου αιώνα, 8ωρη δουλειά, 5 μέρες τη βδομάδα. Ως κόμμα «μονολιθικό» θα παλεύει για μισθούς ανθρώπινους και όχι «κατώτατους», «υποκατώτατους», «βοήθημα», «ανταποδοτικούς» (όλα παρατσούκλια των αστών για τη λέξη «ψίχουλα», που δεν τολμούν να προφέρουν).

Το ΚΚΕ θα είναι το μόνο κόμμα στην τετραετία όπου δεν θα γίνεται το «έλα να δεις»: Μπες - βγες απογοητευμένων βουλευτών, ρουσφέτια σε «ημέτερους», πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά και σεξουαλικά σκάνδαλα. Οι περισσότεροι από τους υπόλοιπους θα απολαμβάνουν τα αγαθά της εξουσίας και θα υπόσχονται παράλληλα ότι «το μαχαίρι θα φτάσει μέχρι το κόκαλο» (εννοούν στο κότσι, για να ρουφήξουν και το μεδούλι).

Το ΚΚΕ θα παραμείνει το καταφύγιο των παιδιών μας, εκείνων των πιο ευάλωτων που μπλέκουν με τις ουσίες και ζητούν πραγματική απεξάρτηση, ενώ όλοι οι άλλοι θα επιμένουν υποκριτικά στην «ελευθερία των προσωπικών επιλογών» και στην κατασκευή εποπτευόμενων χώρων για να πεθαίνουν με την ένεση στη φλέβα αξιοπρεπώς, έξω από το οπτικό μας πεδίο.

Να είστε σίγουροι ότι το ΚΚΕ θα εξακολουθήσει να παλεύει ενάντια στις συνθήκες «Δουβλίνο» Ι, ΙΙ και ΙΙΙ, που κρατούν εγκλωβισμένους τους πρόσφυγες στη χώρα μας και δεν τους διαμοιράζουν (όπως είναι υποχρεωμένοι) σε ολόκληρη την Ευρώπη, τροφοδοτώντας με καύσιμα τον ρατσισμό. Ολοι οι άλλοι, μα όλοι, όταν μιλούν για «Δουβλίνο», εννοούν μόνο την περίφημη μαύρη μπίρα του.

Το ΚΚΕ θα παραμείνει το μόνο κόμμα που θα λέει τα μνημόνια «μνημόνια» και όχι «επιτήρηση», την ΕΕ «λυκοφωλιά» και όχι «ήπειρο της ελευθερίας», τις αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις «βάσεις του θανάτου ΜΑΣ» και όχι «φρουρούς του δυτικού πολιτισμού», τους ναζί «πράκτορες του κεφαλαίου» και «εγκληματίες» και θα καταψηφίζει νόμους που θα χαϊδεύουν και θα αθωώνουν τη Χρυσή Αυγή.

Το ΚΚΕ ήταν, είναι και θα είναι το μόνο κόμμα που όταν λέει «ανάπτυξη» εννοεί «ανύψωση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων» και όχι «χαρούμενοι τραπεζικοί λογαριασμοί των αστών, στην πλάτη των εργαζομένων».

Το ΚΚΕ θα εξακολουθήσει να έχει ξεσκέπαστο το πρόσωπο, χωρίς μάλλινη, ούτε πολιτική κουκούλα. Τα μέλη του δηλώνουν τότε, τώρα και στο μέλλον, κομμουνιστές. Δεν είναι χαμαιλέοντες όπως οι υπόλοιποι (πατριώτες στο καφενείο, ακομμάτιστοι στο δήμο, σοσιαλδημοκράτες στις διακηρύξεις, καπιταλιστές στην οικονομία, φιλελεύθεροι στην TV, ακροδεξιοί στο Προσφυγικό και ψεύτες στον ίδιο τους τον εαυτό).

Σας διαβεβαιώ (αυτό δείχνει η εμπειρία ενός αιώνα!) ότι στις κάλπες του 2023, η όποια αρτιμέλεια έχετε στα χέρια σας θα παραμείνει αλώβητη. Κανείς, μα κανείς δεν μετάνιωσε ποτέ που ψήφισε ΚΚΕ, κανείς δεν έγινε, ούτε θα γίνει «κοψοχέρης» και στις εκλογές του 2019.

Θυμηθείτε ότι «μετά την απομάκρυνση από την κάλπη, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται»...

Πριν πάμε στις κάλπες την Κυριακή 7 Ιουλίου, θα πρέπει να ανακαλέσουμε στη μνήμη μας όλα όσα μας βασανίζουν κυρίως τα τελευταία 10 χρόνια.

Να αναλογιστεί, δηλαδή, ο καθένας μας: Γιατί δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων που αποκτήθηκαν με αγώνες και αιματηρές θυσίες εξανεμίστηκαν μέσα σε λίγα βράδια με την ψήφιση των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων;

Να αναρωτηθούμε τι μας υποσχέθηκαν όλα τα κόμματα που «διαχειρίστηκαν τις ζωές» μας πριν αναλάβουν την κυβέρνηση και τι τελικά έπραξαν.

Να εκτιμήσουμε πως μέσα από τη λογική της «χρήσιμης αριστεράς» και τη διαχείριση του εφικτού, ριζοσπαστικές δυνάμεις αφομοιώθηκαν και έγιναν τελικά «μία απ' τα ίδια», τόσο στη χώρα μας όσο και στον υπόλοιπο κόσμο.

Και στο ερώτημα «Τι πρέπει να ψηφίσουμε τελικά για να οργανώσουμε την αντίστασή μας μέσα κι έξω από τη Βουλή και να ζωντανέψει η ελπίδα;» να απαντήσουμε δυναμικά.

Ψήφος στο ΚΚΕ, ακόμα κι αν διατηρούμε επιφυλάξεις σε επιμέρους ζητήματα, τακτικής και όχι στρατηγικής σημασίας.

Για να προστατεύσουμε τα εργασιακά δικαιώματα και το βιοτικό μας επίπεδο, που συνεχίζουν να απειλούνται από την καπιταλιστική κυριαρχία.

«Η λαλιά που δεν ξέρει από ψέμα

Θα αναπαύσει το πρόσωπο του μαρτυρίου»

ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ - Οδ. Ελύτης

Η κρίση που έπληξε την Ελλάδα την τελευταία δεκαετία λεηλάτησε τις ζωές μας, αφήνοντας πίσω της χιλιάδες ανέργους, χιλιάδες οικογένειες χωρίς σπίτι, χιλιάδες οικογένειες χωρίς τα αναγκαία να ζήσουν (ρεύμα, νερό, φαγητό). Νέοι επιστήμονες μαζικά και μεθοδικά διοχετεύθηκαν στο εξωτερικό για να εξαργυρώσουν με θέσεις εργασίας τις «επενδύσεις» των γονιών τους για την παιδεία τους, όπλο μοναδικό για την επαγγελματική τους αποκατάσταση. Και άλλοι νέοι και μεσήλικες που δεν άντεξαν την κοινωνική πίεση και απόρριψη οδηγήθηκαν στη σκληρή απόφαση της αυτοκτονίας.

Στη δεύτερη δεκαετία, λοιπόν, του 21ου αι. αντί να είμαστε δυνατοί αγωνιστές με εμπιστοσύνη στις κοινωνικές κατακτήσεις και με διεκδικήσεις που να αφορούν τη διεύρυνση των δικαιωμάτων μας, έτσι ώστε οι κοινωνίες να οργανώνονται με κριτήριο την ικανοποίηση των αναγκών των λαϊκών στρωμάτων, βρεθήκαμε μετέωροι στη δίνη των πιο ακραίων, απάνθρωπων και σκληρών μέτρων. Οι φορείς που τα σχεδίασαν και τα υπέβαλαν - ΔΝΤ και ΕΕ - δεν ντρέπονται να δηλώνουν ότι ήταν λάθος τους. Πόση υποκρισία! Οι πολιτικές δυνάμεις που τα εφάρμοσαν δουλικά και στυγνά - ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ - δεν διστάζουν να ζητήσουν την ψήφο μας παρουσιάζοντας το καταστροφικό τους έργο ως αναγκαιότητα σωτήρια για τη χώρα μας. Στην πραγματικότητα όμως γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η μόνη έγνοια τους ήταν να καλύψουν τις ανάγκες των τραπεζιτών και των μεγαλοκεφαλαιούχων.

Δεν πιστεύω ότι δεν έχουμε καταλάβει τι φόρτωσαν στις πλάτες μας και το γιατί έγινε αυτό. Στις εθνικές εκλογές του Ιουλίου θα ψηφίσουμε πάλι αυτούς που εγκαινίασαν και υπερασπίζονται αυτές τις πολιτικές; Θα ψηφίσουμε αυτούς που με φιλοδωρήματα της τελευταίας στιγμής θέλησαν να μας κοροϊδέψουν και να μας παραπλανήσουν, ενώ εφάρμοσαν πολιτικές αντιδιαμετρικά αντίθετες από όσα πρόβαλλαν πριν πάρουν την εξουσία; Θα ψηφίσουμε αυτούς που συγκυβέρνησαν με την ακροδεξιά και τώρα έχουν απορροφήσει πολιτικά προβεβλημένα στελέχη της;

Εχοντας κατά νου αυτήν την πραγματικότητα και διαπιστώνοντας ότι το ΚΚΕ είναι η μόνη πολιτική δύναμη που σταθερά, συνεχώς, ειλικρινά παρουσίασε την κατάσταση, που διεκδίκησε το δίκιο μας με πολιτικούς αγώνες μέσα και έξω από τη Βουλή, που συνεπέστατα ακολουθεί τα ιδεολογικά της μονοπάτια αποφάσισα και στις εκλογές του Ιουλίου να στηρίξω το ΚΚΕ. Για μένα η καθαρότητα, η υπευθυνότητα, η τόλμη να υπερασπίζεσαι τις θέσεις και μάλιστα στο πιο αντιδραστικό περιβάλλον είναι πολιτικές αρετές και αυτές χαρακτηρίζουν διαχρονικά και σταθερά το ΚΚΕ.

Η πραγματικότητα των μεγάλων προβλημάτων που όλοι ζούμε διαψεύδει κατηγορηματικά τα αφηγήματα του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ και δείχνει το τι ετοιμάζεται για μετά τις εκλογές, με οποιαδήποτε κυβέρνηση.

Ο αντιλαϊκός οδοστρωτήρας δεν αντιμετωπίζεται από δυνάμεις που ήταν στο τιμόνι του ή συνοδηγοί του.

Τώρα πρέπει να είναι δυνατό το κόμμα εκείνο που βρίσκεται μπροστά στον καθημερινό αγώνα για να ανασάνει ο λαός, που απορρίπτει την αντιλαϊκή πεπατημένη, που παραμένει σταθερός αντίπαλος του ιμπεριαλισμού, που κρατάει ανοιχτή την πόρτα για τον σοσιαλισμό. Και αυτό το κόμμα είναι το ΚΚΕ.

Τώρα δεν κρίνονται οι επιμέρους διαφορές μεταξύ μας και οι όποιες επιφυλάξεις του καθενός μας.

Τώρα δεν έχει θέση η απογοήτευση από τη διάψευση προσδοκιών και ελπίδων.

Δεν μας αγγίζουν τα εκβιαστικά διλήμματα που επιχειρούν να ορθώσουν ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ, γιατί η δήθεν άβυσσος που τους χωρίζει έχει γίνει σκόνη από την κοινή τους πολιτική στα μεγάλα θέματα. Αυτό είναι που φούσκωσε τα πανιά της ΝΔ και που στρώνει το δρόμο ακόμα και για να συγκυβερνήσουν αργότερα.

Δεν τιμωρείται ο ΣΥΡΙΖΑ με ψήφο στη ΝΔ και στο ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ, δοκιμασμένες δυνάμεις του συστήματος. Πάνω στο δικό τους αντιλαϊκό χαλί βάδισε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Καμία εμπιστοσύνη στο κόμμα του Βαρουφάκη, φτάνει πια με τους διάττοντες αστέρες και τα αναχώματα, μπουχτίσαμε οι αριστεροί από δήθεν ρεαλιστικές ανατροπές και από σχήματα που παίρνουν την ψήφο μας σήμερα, για να την καταθέσουν αύριο στο δικομματισμό.

Το βήμα που έγινε και η Χρυσή Αυγή είδε την πλάτη του ΚΚΕ, να ολοκληρωθεί τώρα, να μην μπουν στη Βουλή οι φασίστες.

Δεν απέχουμε από τις εκλογές, όχι τέτοιο δώρο σε όσους μας εξαπάτησαν, ο θυμός μας και οι πικρίες μας να γίνουν πείσμα, στις 7 Ιουλίου πάμε στις κάλπες για να ψηφίσουμε ΚΚΕ.

Σ' αυτήν την πολιτική συγκυρία η στράτευση με το ΚΚΕ αποτελεί τη μοναδική σωστή πολιτική επιλογή.

Ακυρο, λευκό ή αποχή ενισχύουν τα κόμματα του αντιλαϊκού τόξου.