Ο Κ. Σουάρες ΓΓ της ΚΕ του ΚΚ των Λαών της Ισπανίας

Αυτήν την πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση παρουσιάζουμε:

-- Τι χαρακτηρίζει τη σημερινή πραγματικότητα στη χώρα σας;

-- Αυτό που χαρακτηρίζει σήμερα την κατάσταση στη χώρα μου είναι η καπιταλιστική κρίση που εξελίσσεται με πολύ βάρβαρο τρόπο. Συγκεκριμένα στην Ισπανία, η κρίση μπορούμε να πούμε ότι είναι πιο βαθιά, καθώς η φούσκα των στεγαστικών δανείων πήρε μεγάλη έκταση. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα μισά από το σύνολο των σπιτιών που χτίζονται στην ΕΕ, είναι στην Ισπανία. Ετσι υπάρχει μεγάλη σπέκουλα, από τη μια δημιουργία χιλιάδων θέσεων εργασίας, από την άλλη δραματική αύξηση του δανεισμού των οικογενειών με τεράστιο αριθμό δανείων με υποθήκη. Το 2002 - 2003, όταν υπήρχαν χαμηλά επιτόκια, χιλιάδες νοικοκυριά δανείστηκαν τεράστια ποσά που σήμερα με τους τόκους έχουν φτάσει σε ανυπόφορα επίπεδα. Σήμερα, υπάρχουν ήδη πάνω από 3 εκατομμύρια εργαζόμενοι στην ανεργία που επιπλέον είναι χρεωμένοι ως το λαιμό όχι μόνο για σπίτια, αλλά και για αυτοκίνητα και άλλα καταναλωτικά αγαθά. Μιλάμε ήδη για μια εκρηκτική κατάσταση. Οι πολιτικές δυνάμεις, τόσο το Λαϊκό Κόμμα όσο και το φιλελεύθερο σοσιαλδημοκρατικό, προσπαθούν να προτείνουν λύσεις διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος και ειδικά του χρηματοπιστωτικού συστήματος που αντιμετωπίζει τις συνέπειες της κατάρρευσης των στεγαστικών δανείων. Η κυβέρνηση δίνει δισεκατομμύρια ευρώ στις τράπεζες και μάλιστα με μυστικό τρόπο. Δε λένε σε ποια τράπεζα δίνουν τι, για να μην υπάρξει λέει «κρίση αξιοπιστίας» από τους πελάτες και προκληθεί πανικός που θα οδηγήσει στην πτώχευση αυτών των τραπεζών. Και μέσα στη Βουλή στηρίζουν την πολιτική γραμμή να αντιμετωπιστεί από όλους η κρίση. Εμείς οι κομμουνιστές προσπαθούμε, στον αντίποδα, να οργανώσουμε την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα για να ανοίξει ο δρόμος διαφορετικής πολιτικής. Λέμε ότι η κρίση θα δυναμώσει συνολικά το κεφάλαιο με ένταση της εκμετάλλευσης, απελευθέρωση της αγοράς εργασίας, την κατάργηση συλλογικών κατακτήσεων και δικαιωμάτων, ώστε να οδηγηθεί η εργατική τάξη σε δεινή θέση με τεράστια αβεβαιότητα και ανασφάλεια. Το κεφάλαιο εκμεταλλεύεται την κρίση για να απαλλαγεί από εργαζόμενους που έχουν κατακτήσει δικαιώματα και ταυτόχρονα να έχει εργαζόμενους με ευέλικτες μορφές απασχόλησης, δηλαδή σύγχρονους σκλάβους. Υπάρχει επίσης ένα σημαντικό πρόβλημα και αυτό είναι η στάση των συμβιβασμένων συνδικάτων, των εργοδοτικών συνδικάτων και αυτών ακόμα των Εργατικών Επιτροπών (Κομισιόνες Ομπρέρας - τα συνδικάτα των αριστερών δυνάμεων). Φυσικά, υπάρχουν κάποιοι συνδικαλιστές μέσα στις επιτροπές που εξακολουθούν να δρουν με ταξικά κριτήρια. Αλλά η δέσμευση αυτών των σωματείων με την εργοδοσία και το κράτος δυσκολεύει την κατάσταση για τους εργαζόμενους.

Από κινητοποίηση του ΚΚ των Λαών της Ισπανίας με το σύνθημα «Ενάντια στον ιμπεριαλισμό παλεύουμε για το σοσιαλισμό»

Ολα αυτά κυριαρχούν στη σκέψη μας για τη δημιουργία μαζί με άλλους αγωνιστές μιας πλατφόρμας ενωτικής ενάντια στην καπιταλιστική κρίση. Δεν υπάρχουν προϋποθέσεις για μια γενική απεργία, αλλά μπορούν να προετοιμαστούν παρεμβάσεις και εμείς στις 22 Μάη ετοιμάζουμε πανισπανική διαδήλωση, ενάντια στην κρίση, στην ακρίβεια, στην αύξηση της τιμής της ηλεκτρικής ενέργειας (μόνο το τελευταίο διάστημα υπήρξαν από την κυβέρνηση τρεις απανωτές αυξήσεις στο ηλεκτικό ρεύμα της τάξης του 14%, ενώ είχαν τεράστια κέρδη). Επίσης, συνεχίζει η ίδια ληστρική δράση των τραπεζών, παρά το γεγονός ότι συνεχώς παίρνουν βοήθεια από το κράτος, αλλά δεν ανοίγει η πίστωση για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, που θα μπορούσαν να στηρίξουν την παραγωγική ανάπτυξη.

-- Με αυτήν την καθόλου εύκολη κατάσταση, πώς αναπτύσσει τη δράση του το κόμμα σας;

-- Το ΚΚ των Λαών της Ισπανίας από την πρώτη στιγμή είπαμε ότι χρειάζεται λαϊκή κινητοποίηση, να βγει ο κόσμος στο δρόμο και να παλέψει και επίσης προβάλλουμε τη διαφορετική πολιτική διέξοδο που προτείνουμε. Σήμερα πιο εύκολα όλο και περισσότεροι εργάτες μας ακούνε, η διακίνηση των εντύπων μας και των υλικών βρίσκει μεγαλύτερη απήχηση. Για παράδειγμα, το τραπεζικό σύστημα να περάσει αποκλειστικά στα χέρια του κράτους γίνεται σήμερα πιο εύκολα κατανοητό. Φυσικά, αυτό δεν μπορεί παρά να συνδεθεί με μακροχρόνιο αγώνα για την κατάκτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη και τους συμμάχους της. Σήμερα, περισσότεροι εργαζόμενοι λένε ότι οι τράπεζες είναι κλέφτες και μπαίνει στη διαπάλη το ζήτημα της ιδιοκτησίας βασικών τομέων της οικονομίας. Ετσι, στρατηγικής σημασίας ζητήματα μπορούν να γίνουν ζήτημα της πάλης των εργαζομένων. Επίσης, όλες οι προτάσεις ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις αποκτούν σήμερα μια μεγάλη αποδοχή, γιατί περισσότεροι καταλαβαίνουν από την εμπειρία τους και έχουν ζήσει τις αρνητικές συνέπειες της απελευθέρωσης, για παράδειγμα του νερού, των τηλεποικοινωνιών.

-- Πού επικεντρώνετε τη δράση σας;

-- Απευθυνόμαστε κυρίως στην εργατική τάξη, με μια πολιτική ενάντια στην καπιταλιστική κρίση, για να αναπτυχτεί η πάλη των εργαζομένων για οικονομικές διεκδικήσεις, να δυναμώσουν τα πρωτοβάθμια σωματεία στους τόπους δουλειάς, να οργανωθεί η πάλη της στους χώρους δουλειάς και κατοικίας. Και γνωρίζουμε ότι η ανάπτυξη τέτοιων αγώνων σε ρήξη με τις συμβιβασμένες ηγεσίες είναι ένα σχολείο για τους ίδιους τους εργάτες να διεκδικήσουν πιο μαχητικά τα δικαιώματά τους.

-- Στην Ισπανία, για πολλά χρόνια υπάρχει μια μεγάλη επιρροή του ρεύματος του λεγόμενου ευρωκομμουνισμού, τι συμβαίνει σήμερα;

-- Πρέπει να πούμε ότι το Κόμμα μας, το ΚΚ των Λαών της Ισπανίας, οφείλει την ίδρυσή του στην πάλη ενάντια στον ευρωκομμουνισμό για την επαναλειτουργία ενός επαναστατικού προγράμματος στη βάση της επιστημονικής θεωρίας του Μαρξισμού - Λενινισμού σε ισπανικό έδαφος. Ολη η δράση μας αυτά τα χρόνια είναι δράση ενάντια στον οπορτουνισμό και τον ευρωκομμουνισμό που επηρέασε την Ισπανία, όπως και την Ιταλία και τη Γαλλία. Σήμερα, η πολιτική του ευρωκομμουνισμού οδηγεί σε διαλυτικές τάσεις την ιστορική οργάνωση των Ισπανών Κομμουνιστών, το ΚΚ Ισπανίας. Η λειτουργία του κόμματος ως μια εκλογική πλατφόρμα που είναι η Ενωμένη Αριστερά, που βασικά δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια μεταμφίεση του ΚΚ Ισπανίας, που όμως τώρα δεν είναι άμεσος διαμεσολαβητής με την τάξη (αυτό ορίζεται με σαφήνεια στο 14ο Συνέδριο και σημειώνεται ότι αυτός ο ρόλος μεταφέρεται στην ΕΑ). Ετσι μένει απόλυτα στο «ψυγείο» κάθε προσπάθεια ανάδειξης της κομμουνιστικής πρότασης και της προβολής της στο μαζικό κίνημα.

Ετσι, ο εκπρόσωπος της κομμουνιστικής ταυτότητας σήμερα στην Ισπανία είναι το ΚΚ των Λαών της Ισπανίας και υπάρχει μια σημαντική διαφοροποίηση σε ό,τι αφορά τη στάση απέναντι στην ΕΕ, όπου ο ευρωκομμουνισμός και η ΕΑ ψάχνουν να βρουν τη λεγόμενη κοινωνική διάσταση σε αυτό το σχέδιο, ενώ το κόμμα μας αποκαλύπτει τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα αυτού του οργανισμού και προβάλλει το αίτημα για έξοδο από αυτόν και από το ΝΑΤΟ που πάει από κοντά. Και συγκρουόμαστε με αυτούς του μηχανισμούς. Ετσι σε αυτό το πλαίσιο ενώνουμε τη δράση μας με τα Κομμουνιστικά και Εργατικά κόμματα που έχουν μια συνεπή θέση. Αυτός ο οργανισμός δεν αλλάζει και με την κρίση θα γίνει πιο επιθετικός, ενάντια στις κατακτήσεις και τα δημοκρατικά δικαιώματα των εργαζομένων, με τους αντιμεταναστευτικούς νόμους, την ένταση της κρατικής τρομοκρατίας και καταστολής, που επιβεβαιώνει καθημερινά τον αντικοινωνικό του χαρακτήρα. Ετσι και με την ευκαιρία των Ευρωεκλογών του Ιούνη θα δώσουμε συνολικά τη μάχη ενάντια σε αυτό το μηχανισμό του κεφαλαίου, σε αντίθεση με τις άλλες δυνάμεις που επιδιώκουν τη βελτίωσή του, που βολεύονται να ζουν από τους θεσμούς του. Στην Ισπανία και λόγω της πολύχρονης δικτατορίας του Φράνκο, η ένταξή της στην ευρωπαϊκή καπιταλιστική ολοκλήρωση εμφανιζόταν ως πράξη αντίστασης. Εμείς αρνηθήκαμε αυτήν τη λογική εδώ και χρόνια και σήμερα και πάλι εξηγούμε αυτή τη θέση μας. Και σήμερα γίνεται καλύτερα κατανοητή, δηλαδή ακριβώς ο ιμπεριαλιστικός χαρακτήρας της ΕΕ. Ο κόσμος πια έχει τη δική του εμπειρία ώστε να το καταλάβει. Γιατί το ζει στο πετσί του.

Το ζήτημα της καπιταλιστικής κρίσης και η οργάνωση της εργατικής και λαϊκής πάλης για το σοσιαλισμό, αλλά και οι ευρωεκλογές ήταν τα θέματα της 13ης Ολομέλειας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος των Λαών της Ισπανίας, που πραγματοποιήθηκε στις αρχές του Απρίλη.

Στην Ολομέλεια εγκρίθηκε ένα φιλόδοξο σχέδιο δράσης που θέτει το κόμμα μπροστά στην πρόκληση της ανάπτυξης μιας ευρείας πολιτικής επίθεσης εν μέσω της καπιταλιστικής κρίσης. Ανάμεσα στα άλλα, «το συγκεκριμένο σχέδιο καταγγέλλει ξεκάθαρα πως το καπιταλιστικό σύστημα είναι το μόνο που ευθύνεται για την κρίση και πως μέσα σ' αυτό το σύστημα δεν υπάρχει διέξοδος για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και του λαού. Χρειάζεται να ξεσκεπαστούν οι κοινωνικοί, πολιτικοί και συνδικαλιστικοί πράκτορες που επιδιώκουν να ξεπεραστεί η κρίση μέσα στο ίδιο το σύστημα». Επιπλέον, η ανάδειξη του σοσιαλισμού ως του μόνου δρόμου για την αντιμετώπιση της καπιταλιστικής κρίσης βρίσκεται επίσης στις προτεραιότητες του σχεδιασμού.

Σε ό,τι αφορά στις ευρωεκλογές, το ΚΚ των Λαών της Ισπανίας θα συμμετάσχει σ' αυτές, προτείνοντας «μια εκλογική εναλλακτική δράση σε όσους πιστεύουν ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση - ως οικονομικό και πολιτικό πρόγραμμα της ολιγαρχίας - είναι μια δημιουργία ενάντια στα συμφέροντα της πλειοψηφίας των Ευρωπαίων πολιτών».

«Η ΕΕ δε μεταρρυθμίζεται, όλα τα ινστιτούτα της και τα Σώματά της υπάρχουν για να παγιωθεί ως δομή της κυριαρχίας της ολιγαρχίας», τονίζεται. Και γι' αυτό το λόγο, όπως επισημαίνει, το ΚΚ των Λαών της Ισπανίας «ξεκάθαρα προτείνει την αποδέσμευση της Ισπανίας από την ΕΕ. Αντιτασσόμαστε στην αποστολή στρατευμάτων στο εξωτερικό, απαιτούμε την αποκατάσταση της νομισματικής και εδαφικής ακεραιότητας και γι' αυτό το λόγο ζητάμε και την αποδέσμευσή μας από το Ευρώ, το ΝΑΤΟ, καθώς και το κλείσιμο όλων των ξένων στρατιωτικών βάσεων στο έδαφός μας, καταγγέλλουμε την Συνθήκη Σένγκεν και το κλείσιμο των συνόρων και απαιτούμε την ελεύθερη μετακίνηση των εργατών, την εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος, καθώς και όλων των στρατηγικών τομέων της οικονομίας, και απαιτούμε θέσεις εργασίας ή κοινωνική βοήθεια για όλους».

Καταλήγοντας, η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚ των Λαών της Ισπανίας σημειώνει πως «με το πρόγραμμά μας τασσόμαστε αντιμέτωποι στο κυρίαρχο σύστημα» και τονίζει πως «οι στόχοι και η αγωνιστική μας δύναμη θα αναπτύξουν μια εναλλακτική πρόταση, η οποία καθημερινά θα διευρύνεται σε διάφορα κοινωνικά στρώματα και πως η εργατική τάξη θα ενωθεί με αυτούς, που, σε συνθήκες της κρίσης, θα στρέψουν τις προσδοκίες τους προς βαθιές πολιτικές αλλαγές. Μόνο στο σοσιαλισμό ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός».