ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 26 Μάρτη 2016 - Κυριακή 27 Μάρτη 2016
Σελ. /32
ΠΑΙΔΕΙΑ
Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ & ΤΟ ΑΣΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
ΝΙΚΟΣ ΣΟΦΙΑΝΟΣ
Η πρόταση του ΚΚΕ δείχνει το δρόμο για μια κοινωνία που αξίζει να περπατήσουμε

Παρουσίαση της πρότασης του ΚΚΕ για το Ενιαίο Δωδεκάχρονο Σχολείο έκανε το μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στη Θεσσαλονίκη

MotionTeam

Εκδήλωση παρουσίασης της πρότασης του ΚΚΕ για το Ενιαίο Δωδεκάχρονο Σχολείο Σύγχρονης Γενικής Παιδείας οργάνωσε την περασμένη Τετάρτη, στη Θεσσαλονίκη, η Κομματική Οργάνωση Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ. Η εκδήλωση φιλοξενήθηκε στη Σχολή Θετικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Την παρουσίαση έκανε ο Νίκος Σοφιανός, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, που στην ομιλία του μεταξύ άλλων τόνισε:

«Είναι αφετηριακό πρόβλημα να αναδείξουμε τις πραγματικές ανάγκες της λαϊκής οικογένειας στο ζήτημα της μόρφωσης των παιδιών της. Στην εποχή που ζούμε, κάθε οικογένεια αισθάνεται και είναι ανάγκη τα παιδιά της να περάσουν από προσχολική εκπαίδευση. Οχι μόνο ως χώρο φύλαξης λόγω εργασίας των γονιών. Αλλά και ως ζωτική ανάγκη για την ομαλή ψυχοσωματική και πνευματική ανάπτυξη του παιδιού. Δυνατότητες και με όλες τις σύγχρονες επιστημονικές προϋποθέσεις να λυθεί αυτό το πρόβλημα υπάρχουν. Αλλωστε, υπάρχουν χιλιάδες αδιόριστοι νηπιαγωγοί και μπορούν ακόμα πιο πολλοί να αποφοιτήσουν.

Στην εποχή μας κάθε λαϊκή οικογένεια αισθάνεται και είναι ανάγκη τα παιδιά της να αποκτήσουν ουσιαστική μόρφωση. Να έχουν γνώσεις, να έχουν κριτήρια για τη ζωή, να είναι καλλιεργημένα, να έχουν εφόδια, να είναι προσανατολισμένα και ικανά να σταδιοδρομήσουν, να δημιουργήσουν, να ζήσουν σε καλύτερες συνθήκες απ' ό,τι οι γονείς τους.

Και, τέλος, κάθε οικογένεια θέλει, και είναι ζωτικό πρόβλημα, τα παιδιά της να έχουν, μόλις τελειώσουν τις σπουδές τους, μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα και δυνατότητες ολόπλευρης ανάπτυξης.

Οι ανάγκες αυτές είναι βασικές, είναι πραγματικές, απορρέουν από τις σύγχρονες εξελίξεις και μπορούν να ικανοποιηθούν πλήρως.

Κι όμως, σήμερα οι ανάγκες αυτές δεν ικανοποιούνται. Αντίθετα, τα πράγματα γίνονται όλο και πιο χειρότερα.

Κάθε οικογένεια ξοδεύει τεράστια ποσά και το άγχος και η ανασφάλεια για το μέλλον έχουν φωλιάσει σε κάθε οικογένεια.

Χιλιάδες απόφοιτοι και με μεταπτυχιακές, ακόμα, σπουδές είναι άνεργοι ή δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί, πολλές φορές σε δουλειές άσχετες με τις σπουδές τους.

Απέναντι σε αυτό το καταθλιπτικό τοπίο της Εκπαίδευσης σήμερα, το Κόμμα μας δεν στέκεται με αμηχανία.

Μπορούμε σήμερα να αναλύουμε, να μελετάμε την πραγματικότητα, να προβάλλουμε αιτήματα και στόχους πάλης, να διαμορφώνουμε κριτήριο αντιπαράθεσης με τις αστικές αλλαγές. Είμαστε ικανοί να το κάνουμε αυτό γιατί έχουμε επεξεργασμένη θέση για το σχολείο που ανταποκρίνεται στην εποχή μας.

Συνολική πρόταση που βρίσκεται στον αντίποδα των στόχων του κεφαλαίου για προσαρμογή της Εκπαίδευσης στις ανάγκες της κερδοφορίας του. Στο στόχο που βάζει η αστική τάξη για να παίξει το σχολείο πιο ενεργό ρόλο στην προώθηση της ιδεολογικής της κυριαρχίας, των σάπιων και αντιδραστικών ιδεολογημάτων της (...)

Δεν υπάρχουν παιδιά που «δεν παίρνουν τα γράμματα»

Αντιμαχόμαστε ανοιχτές ή συγκαλυμμένες αντιδραστικές αντιλήψεις, που όλες συγκλίνουν στο ότι "κάποιοι δεν παίρνουν τα γράμματα"... και γι' αυτό να πάνε να μάθουν καμιά τέχνη.

Πρώτα απ' όλα πρέπει όλοι εμείς που ανήκουμε σε λαϊκά στρώματα να προβληματιστούμε γιατί όταν το λένε αυτό, μιλάνε για τα παιδιά μας. Δεν λένε τίποτα τέτοιο για τα παιδιά του Ψυχικού και της Κηφισιάς. Γιατί άραγε; Ολα αυτά γεννήθηκαν με μαγικές ιδιότητες ή όλα αυτά είναι καλοί μαθητές; Ούτε το ένα ούτε το άλλο. Τα δικά μας παιδιά τα θέλουν φθηνούς εργάτες, χωρίς δικαιώματα, να περιπλανώνται από εδώ και από εκεί. Τα δικά τους παιδιά έχουν βρει τις άκρες τους ακόμα κι αν είναι "κακοί μαθητές".

Να είμαστε ξεκάθαροι: Εχει επιστημονικά αποδειχτεί πως δεν υπάρχουν τέτοια παιδιά, πέρα από κάποιες εξαιρέσεις, αλλά αντίθετα οι μαθησιακές δυσκολίες δείχνουν τους ταξικούς φραγμούς και μάλιστα από την πρώτη στιγμή της σχολικής εκπαίδευσης. Σε μια κοινωνία με πλούσιους και φτωχούς το παιδί κουβαλά στο σχολείο από το σπίτι του την αρνητική επίδραση των ταξικών, κοινωνικών και μορφωτικών ανισοτήτων. Οι μαθητές δεν ξεκινούν από την ίδια αφετηρία (...)

Ποιος είναι ο σκοπός της Εκπαίδευσης

Δεν μπορεί η μάθηση και η διαχείριση των πληροφοριών να είναι ο σκοπός της Εκπαίδευσης. Σκοπός της Εκπαίδευσης είναι η συνολική διαπαιδαγώγηση του ανθρώπου. Η όσο το δυνατόν πιο ισόρροπη και ολόπλευρη ανάπτυξη της νόησης, του συναισθήματος, της βούλησης.

Γιατί ο προορισμός του εκπαιδευτικού συστήματος, της διαπαιδαγώγησης, είναι η διαμόρφωση του ανθρώπου ως προσωπικότητας όχι με την παροχή πληροφοριών, όχι με το να γεμίσουμε με δεδομένα το μυαλό του μαθητή, δηλαδή να τον γεμίσουμε με όλα αυτά που μπορεί να χρειαστεί στην καθημερινότητά του και τα οποία θα μπορεί να ανασύρει, όταν γίνουν απαραίτητα, από τα ντουλαπάκια της μνήμης του.

Αγαπητοί φίλοι και σύντροφοι,

Το σχολείο αυτό, τα έχει φάει τα ψωμιά του, γιατί και η κοινωνία που το στηρίζει δεν έχει πια να δώσει τίποτα το θετικό στην ανθρωπότητα. Ακόμα και οι χιλιάδες καινοτομίες στην επιστήμη και στη γνώση, όταν εφαρμόζονται τελικά, γίνονται με αποκλειστικό κριτήριο το κέρδος των μονοπωλίων.

Απέναντι σε αυτό το τοπίο προβάλλουμε την πρόταση του ΚΚΕ. Η πρότασή του είναι ρεαλιστική και αναγκαία (...)

Το σχολείο του σοσιαλισμού έχει κάθε συμφέρον να αναπτύξει την πιο σημαντική παραγωγική δύναμη, τον άνθρωπο, σε όλες τις κατευθύνσεις. Γι' αυτό το λόγο, η πρότασή μας αναδεικνύει την ανωτερότητά της και σήμερα, αν κάποιος τη συγκρίνει με το καταθλιπτικό αστικό σχολείο.

Και η ανωτερότητα αυτής της πρότασης πρώτα απ' όλα αναδεικνύεται γιατί δίνει θετική απάντηση ότι όλα τα παιδιά μπορούν να μορφωθούν ολόπλευρα (...)

Το σχολείο για το οποίο μιλάμε είναι ενιαίο

Μιλώντας για το ενιαίο σχολείο στο σοσιαλισμό, γίνεται εύκολα κατανοητό ότι δεν θα χρειάζεται άλλος τύπος σχολείου για κάποιους που πιο γρήγορα θα αναγκάζονται να δουλέψουν και άλλος τύπος σχολείου γι' αυτούς που έχουν περιθώρια να σπουδάσουν περισσότερα χρόνια, όπως συμβαίνει σήμερα στον καπιταλισμό. Με άλλα λόγια, το ενιαίο σχολείο στο σοσιαλισμό δεσμεύεται και διασφαλίζει ότι όλοι οι νέοι θα ολοκληρώνουν τις δωδεκάχρονες σπουδές τους και θα αναπτύσσουν την προσωπικότητά τους ισόρροπα, καθώς ο ρόλος του σχολείου δεν είναι απλά η μετάδοση γνώσεων, αλλά συνολικότερα η διαπαιδαγώγηση.

Ομως, αυτός ο στόχος δεν μπορεί να γίνει πραγματικότητα, αν το σχολικό πρόγραμμα είναι διαφορετικό από σχολείο σε σχολείο, ή από κατεύθυνση σε κατεύθυνση, διαχωρίζοντας έτσι τους μαθητές και οδηγώντας σε μονομέρειες.

Γι' αυτό και μιλάμε για ενιαίο πρόγραμμα και περιεχόμενο στο σχολείο. Αυτή ακριβώς είναι η βάση για να αναπτυχθούν οι κλίσεις, τα ενδιαφέροντα.

Γιατί οι κλίσεις και τα ενδιαφέροντα αναπτύσσονται στο βαθμό που ενισχύεται η γενική επαφή με τον ανθρώπινο πνευματικό πλούτο και όχι παίρνοντας κομμάτια από δω κι από εκεί (...)

Ενα σχολείο θεωρίας και πράξης

Το σχολείο αυτό, της ολόπλευρης γενικής μόρφωσης, δεν βρίσκεται στον αέρα, δεν είναι αποκομμένο από τις ανάγκες της παραγωγικής διαδικασίας, τις κατευθύνσεις του Κεντρικού Σχεδιασμού.

Είναι σχολείο της θεωρίας και της πράξης. Που η θεωρία δεν θα συναντιέται απλά με την πράξη, αλλά θα είναι η μία στοιχείο της άλλης. Η εργασία θα έχει κεντρικό ρόλο στην αγωγή του νέου ανθρώπου. Θα καταξιώνεται στη συνείδηση του μαθητή ως κινητήρια δύναμη της κοινωνίας.

Αλλωστε, είναι στο DNA της κομμουνιστικής ιδεολογίας ο σκοπός της κατάργησης του κοινωνικού καταμερισμού της εργασίας, της αντίθεσης διανοητικής - χειρωνακτικής εργασίας. Και αυτό όχι από μια απέχθεια προς τη δουλειά με το χέρι αλλά με βάση την αρχή ότι η εργατική τάξη πρέπει να είναι μορφωμένη για να μπορεί να ασκήσει αποτελεσματικά τη δική της εξουσία.

Ακόμα παραπέρα. Η σύνδεση θεωρίας και πράξης, η κατεύθυνση για μια όσο το δυνατόν ισόρροπη ανάπτυξη της αυριανής εργατικής βάρδιας, είναι πρακτική απάντηση στο καθήκον της σοσιαλιστικής οικοδόμησης.

Μόνο σε συνθήκες κατάργησης της ταξικής εκμετάλλευσης μπορεί να αναπτυχθεί και μόνο μια τέτοια κοινωνία την έχει ανάγκη. Ως συνέπεια αυτού, αντιπαλεύει τη μονόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας που αναπαράγεται στο αστικό σχολείο και την αστική κοινωνία.

Αυτό το σχολείο δεν εξορίζει από το πρόγραμμά του την τεχνική, ως "κατώτερη" ενασχόληση των φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων, ούτε θεωρεί την τεχνολογία, την επιστήμη των μέσων παραγωγής, προνόμιο κάποιων υψηλά καταρτισμένων ειδικών, που οι πολλοί δεν μπορούν να κατανοήσουν.

Το ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο δεν αναιρεί την ανάγκη και τη δυνατότητα τεχνικής γνώσης, όχι όμως ειδίκευσης. Ετσι, δε δίνει εξειδικευμένες γνώσεις για την άσκηση κάθε συγκεκριμένου επαγγέλματος αλλά τις απαραίτητες βάσεις για τη διαμόρφωση δημιουργικής προσωπικότητας, εργασιακής ετοιμότητας, ώστε ο νέος να μπορεί να αποδώσει σε οποιονδήποτε τομέα της παραγωγικής δραστηριότητας βρεθεί (...)

Κάθε νέος αξίζει να παλέψει για το σχολείο του σοσιαλισμού

Καλούμε το λαό να κάνει υπόθεση δική του το μέλλον και τη μόρφωση που θα έχει το παιδί του.

Σε αυτήν την υπόθεση είναι αναντικατάστατο όπλο η πρόταση του ΚΚΕ για το σχολείο των σύγχρονων δυνατοτήτων και αναγκών.

Δείχνει το δρόμο για μια κοινωνία που αξίζει να περπατήσουμε.

Μια κοινωνία όπου ο άνθρωπος, η πιο σημαντική παραγωγική δύναμη, δεν απαξιώνεται, η μόρφωσή του δεν είναι ούτε πολυτέλεια ούτε κόστος αλλά αναγκαιότητα.

Στο πλαίσιο αυτής της οικονομίας και κοινωνίας, κανείς δεν περισσεύει και κανείς δεν πετιέται στα αζήτητα της ανεργίας.

Σε αυτήν την κοινωνία κανένα παιδί δεν αντιμετωπίζεται σαν ανήμπορο στη γνώση. Η κοινωνία και οι θεσμοί της είναι υπεύθυνοι για τη μόρφωση του παιδιού και την επαγγελματική αποκατάστασή του και όχι η οικογένεια, όπως στον καπιταλισμό, που φορτώνεται τα βάρη.

Γι' αυτό το σχολείο και αυτήν την κοινωνία αξίζει να παλέψει κάθε νέος».



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ