ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 26 Μάρτη 2011 - Κυριακή 27 Μάρτη 2011 - 1η έκδοση
Σελ. /40
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΚΚΕ
Για την επέτειο του Κιλελέρ

Η φετινή 101η επέτειος του Κιλελέρ, της ηρωικής εξέγερσης των Θεσσαλών αγροτών ενάντια στο κράτος καταστολής και τους τσιφλικάδες, βρίσκει την αγροτιά και το λαό, συνολικά, να συνεχίζουν τον αγώνα στις σημερινές συνθήκες, ενάντια στην άγρια, αντιλαϊκή επίθεση κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ.

Τον οικονομικό πόλεμο βιώνουν οι μικρομεσαίοι αγρότες, με τη δραστική μείωση του εισοδήματος και το ξεκλήρισμα που επιταχύνεται. Παράλληλα, λεηλατούνται μισθοί και συντάξεις, ακυρώνονται οι κλαδικές συλλογικές συμβάσεις, κοινωνικά και ασφαλιστικά δικαιώματα, ενώ αυξάνουν συνεχώς η φορολογία και οι τιμές. Αυξάνει η ανεργία με νέες απολύσεις, με την καταστροφή αυτοαπασχολούμενων και διογκώνεται η αβεβαιότητα για το αύριο.

Κοινός ο αγώνας και η ανάγκη να δυναμώσει η συμμαχία και το κοινό μέτωπο πάλης εργατών - μικρομεσαίων αγροτών - αυτοαπασχολούμενων, να πάρουν δραστήρια μέρος οι νέοι και οι γυναίκες της λαϊκής οικογένειας, σε γραμμή σύγκρουσης και ρήξης με τα μονοπώλια, τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, τα κόμματα και τις κυβερνήσεις τους.

Τα ακριβά αγροτικά εφόδια (λιπάσματα, μηχανήματα, φυτοφάρμακα κ.ά.) που αγοράζουν οι αγρότες από μονοπώλια και επιχειρηματικούς ομίλους, η αγροτική παραγωγή που μένει απούλητη, σαπίζει ή αγοράζεται από τους εμπροβιομήχανους κάτω από το κόστος παραγωγής, για να φθάσει στη συνέχεια ως πανάκριβο εμπόρευμα στους εργαζόμενους της πόλης, οδηγούν στην καταστροφή και χρεοκοπία μικρομεσαίους κτηνοτρόφους και άλλους αγρότες.

Το μνημόνιο είναι ένα άλλο εργαλείο στα χέρια της κυβέρνησης, του κεφαλαίου, για να προχωρήσει πιο γρήγορα μέτρα ενίσχυσης της κερδοφορίας του και ενάντια στο λαϊκό συμφέρον, μέτρα όπως είναι η ιδιωτικοποίηση ή το κλείσιμο κρατικοσυνεταιριστικών επιχειρήσεων (Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, γαλακτοβιομηχανία Δωδώνη, ΣΕΚΑΠ ΑΕ, Ελληνική Βιομηχανία Ζωοτροφών κ.ά.). Δραματικές θα είναι οι επιπτώσεις στους μικρούς και μεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους και συνεταιριστικούς υπαλλήλους που θα πάρουν το δρόμο της ανεργίας. Τραγικές συνέπειες στους αγρότες θα έχει και η παραπέρα ιδιωτικοποίηση της ΑΤΕ, αφού πάνω από το 60% των αγροτικών νοικοκυριών είναι χρεωμένα και υποθηκευμένα. Οι εξελίξεις αυτές θα επηρεάσουν το μέλλον της αγροτοκτηνοτροφικής εγχώριας παραγωγής, θα αυξήσουν την ανεργία και ερήμωση ολόκληρων περιοχών. Τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα θα πολλαπλασιαστούν και θα ενταθούν με το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας της ΕΕ, με την ΚΑΠ 2014-2020, η οποία εξυπηρετεί νέα συγκέντρωση της γης και της αγροτικής παραγωγής σε μεγάλες καπιταλιστικές εκμεταλλεύσεις. Το στόχο αυτό εξυπηρετούν «τα καλάθια προϊόντων» ανά περιφέρεια, που αποτελούν ενισχύσεις στους μεγάλους επιχειρηματίες μεταποιητές, τυποποιητές και μεγαλοαγρότες. Αυτόν το σκοπό υλοποιούν οι νέοι νόμοι (μητρώο αγροτών, ΕΛΓΑ κ.ά.) και τα νομοσχέδια που ετοιμάζει (για τους συνεταιρισμούς κ.ά.) η κυβέρνηση. Τον ίδιο στόχο εξυπηρετούν και τα λεγόμενα «αναπτυξιακά κίνητρα», δηλαδή επιχορηγήσεις και φοροαπαλλαγές προς το κεφάλαιο. Αυτός είναι ο στρατηγικός στόχος της ΕΥΡΩΠΗΣ 2020, ο στόχος της αύξησης της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης σε όφελος του κεφαλαίου.

Αυτά είναι τα όρια του σύγχρονου καπιταλισμού, η σήψη του ως τρόπου παραγωγής, που καταστρέφει παραγωγικές δυνάμεις.

Η βαρβαρότητά του εκδηλώνεται και με την όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, με τους άδικους ιμπεριαλιστικούς πολέμους για το μοίρασμα των αγορών, στους οποίους συμμετέχει το ελληνικό αστικό κράτος, όπως σήμερα στη Λιβύη για την αγορά του πετρελαίου και του φυσικού αερίου.

Είναι «φύλλο συκής» το πρόσχημα υπεράσπισης του άμαχου πληθυσμού από τη βαρβαρότητα του υπάρχοντος καθεστώτος. Είναι υπόθεση του λαού της Λιβύης, όπως σε κάθε χώρα, να ορθώσει το ανάστημά του, να παλέψει για την ανατροπή κάθε αντιλαϊκού καθεστώτος και όχι την αντικατάστασή του από ένα άλλο, με ξένη ή όχι στήριξη.

Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν τη θέση του ΚΚΕ ότι λαϊκή έξοδος από την κρίση και τον πόλεμο μπορεί να υπάρξει με την αποδέσμευση από όλες τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, τις αμερικανικές βάσεις, με σύγκρουση και ανατροπή της αστικής εξουσίας, με λαϊκή εξουσία. Αυτή είναι η προϋπόθεση για να γίνει λαϊκή ιδιοκτησία ο παραγωγικός πλούτος της χώρας, για να μη μετατρέπεται σε καπιταλιστικό κέρδος ο εργατικός και αγροτικός μόχθος. Αυτή η δυνατότητα μπορεί να γίνει πραγματικότητα μόνο με τη λαϊκή πάλη, με το μαζικό απεγκλωβισμό από την ιδεολογική και πολιτική επιρροή των κομμάτων του κεφαλαίου, με τη στράτευση στο λαϊκό μέτωπο των ΠΑΜΕ - ΠΑΣΥ - ΠΑΣΕΒΕ - ΜΑΣ - ΟΓΕ.

Το ΚΚΕ έχει αναδείξει τις δυνατότητες ανάπτυξης της αγροτικής και μεταποιητικής παραγωγής και της παραγωγικότητάς τους, με σκοπό την ικανοποίηση των διατροφικών και άλλων αναγκών του λαού μας. Μπορεί να πραγματοποιηθεί με την ανατροπή των καπιταλιστικών σχέσεων, με τη θεμελίωση του κεντρικού σχεδιασμού παραγωγής με λαϊκό έλεγχο, την κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και της γης. Δηλαδή, με την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων στον τομέα της βιομηχανίας αγροτικών εφοδίων (που θα γίνουν φτηνότερα, γιατί δε θα υπάρχει το καπιταλιστικό κέρδος), με την κατάργηση των καπιταλιστών εμπόρων και τη διαμόρφωση κρατικού και συνεταιριστικού δικτύου συγκέντρωσης του αγροτικού προϊόντος. Με την κατάργηση της καπιταλιστικής αγροτικής εκμετάλλευσης και τη συνεταιριστικοποίηση της διάσπαρτης αγροτικής παραγωγής, που θα προωθεί κοινές καλλιεργητικές εργασίες, με κρατική επιστημονική στήριξη. Ετσι θα μειωθεί συνολικά το κόστος παραγωγής, θα αξιοποιούνται καλύτερα οι παραγωγικές δυνάμεις, στην προοπτική της πλήρους μηχανοποίησης. Ο σχεδιασμός θα αφορά κάθε προϊόν, κλάδο της γεωργίας και της κτηνοτροφίας, για παραγωγή εγχώριων τροφίμων φτηνών και ποιοτικών, για κάθετη διασύνδεση με την κοινωνικοποιημένη βιομηχανία. Σε αυτήν τη βάση θα διαμορφωθούν προϋποθέσεις για αύξηση του μη εργάσιμου χρόνου των αγροτοπαραγωγών, για εναλλακτική εργασιακή διέξοδο στους νέους, για πολιτιστική ανάπτυξη του χωριού.

Το ΚΚΕ ό,τι είπε για τον καπιταλισμό, την εκμετάλλευση του κεφαλαίου, την ΕΕ και τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, τα μονοπώλια, τη σοσιαλδημοκρατία και τα φιλελεύθερα κόμματα το επιβεβαίωσε η ίδια η ζωή. Υπάρχει πείρα, γνώση για να εκφραστεί σε πιο αποφασιστική συστράτευση με το ΚΚΕ.

Δυναμώνοντας και κλιμακώνοντας τους καθημερινούς αγώνες, με μαχητικότητα, αισιοδοξία και αυτοπεποίθηση, είναι ανάγκη να δώσουμε προοπτική στην πάλη μας για την εργατική - λαϊκή εξουσία. Είναι βέβαιο ότι θα υπάρχει και νέα όξυνση των λαϊκών προβλημάτων, θα πάρει νέες διαστάσεις η λαϊκή αγανάκτηση, θα ωριμάσουν οι συνθήκες για να κάνουμε το μεγάλο άλμα για να αλλάξει ταξικά χέρια η εξουσία, για να φέρει η λαϊκή εξουσία και οικονομία τη λαϊκή ευημερία.

Σε αυτό τον δρόμο πάλης, το ΚΚΕ απευθύνει κάλεσμα προς τους αγρότες και τις αγρότισσες. Σ' αυτήν την κατεύθυνση, αγωνιστικά, διεκδικητικά, τιμάμε τους αγώνες για τα 101 χρόνια από το Κιλελέρ.

24 ΜΑΡΤΗ 2011

Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΚΚΕ


Πατριδογνωμόνιο
Το ριάλιτι των βρικολάκων

Εξι βδομάδες μετά την έναρξη του θλιβερού υποκινούμενου από ενεργειακούς κολοσσούς «χορηγούς» εμφυλίου στη Λιβύη, η θηριωδία της μιντιακής προπαγάνδας έχει πάει τον γκαιμπελισμό εκατό χρόνια μπροστά. Πληροφορίες βγαλμένες κατευθείαν από τα χαλκεία κολοσσών της χειραγώγησης των μαζών (καθηγητάδες πανεπιστημίων, στρατιωτικοί με ντοκτορά στον ψυχολογικό πόλεμο, διαφημιστές, επικοινωνιολόγοι και κυρίως ιδιοκτήτες ΜΜΕ διεθνώς και τα φερέφωνά τους δημοσιογράφοι) σερβίρουν αμάσητη τροφή το δράμα του λιβυκού λαού καταπίνοντας όχι μόνο τα θύματά του, αλλά τη νοημοσύνη, την Παιδεία, την κουλτούρα και εν τέλει την κλίμακα αξιών των καταναλωτών θεατών σ' όλη τη Γη.

Αυτός ο κυνικός πετρελαϊκός πόλεμος στη Μεσόγειο των ποιητών, των φιλοσόφων, στο χωνευτήρι τόσων και τόσων πολιτισμών δείχνει να έχει ανυπολόγιστες «παράπλευρες απώλειες». Εξευτελίζει την ανθρώπινη ζωή, την έννοια της πολιτικής οργάνωσης των κοινωνιών και της ολοκληρωτικής διεκδίκησης δικαιωμάτων, με συνέπειες τραγικές για το μέλλον όλων μας. Μια πολύ προσεκτική ακρόαση ή και τηλεθέαση των όσων λέγονται για τη Λιβύη χτυπάει κόκκινο συναγερμό σ' όλους όσοι γνωρίζουμε και σκεφτόμαστε τη δύναμη των ΜΜΕ ως υπερόπλου στις κάθε μορφής συρράξεις. Οταν η σ. Αλέκα έθεσε στη Βουλή, στη συζήτηση για τη Λιβύη, το μείζον αφυπνιστικό ερώτημα «πότε τραβήχτηκε η γραμμή οριοθέτησης του Καντάφι ως κακού», απαντώντας στις υποκριτικές δικαιολογίες νηπιακής επιχειρηματολογίας των καπιταλιστών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, κάποιοι ξέραμε ότι δεν θα αναπαραχθεί από τα ΜΜΕ, γιατί κινδύνευε να ξυπνήσει και τους κοιμισμένους.

Μιλάνε τα χαλκεία για αμάχους, υιοθετώντας παρανοϊκά την άποψη ότι δεν υπάρχουν θύματα ανάμεσά τους όταν βομβαρδίζουν Αγγλοι - Γάλλοι - Αμερικάνοι. Η αποθέωση του τέλειου φονιά των λαών. Μιλούν για την Βεγγάζη σα να πρόκειται για το τηλεοπτικό πλατό ενός ριάλιτι που θ' αναδείξει την καλύτερη μαριονέτα των συνήθων βρικολάκων. Στήνουν μια κάμερα σε μια άσφαλτο που διασχίζει την έρημο κι επιδεικνύουν τα Datsun με τα πολυβόλα και τ' αποκαΐδια των αντιπάλων σαν τα τραπουλόχαρτα της εισβολής στο Ιράκ. Το αίμα συζητιέται αλλά δεν φαίνεται παρά μόνον επιλεκτικά, εκεί όπου χρειάζεται για να μην ακουστούν τα γουργουρητά των στομαχιών των εκατομμυρίων φτωχών Ευρωπαίων ή Αμερικανών κι ύστερα ταΐζουν το πόπολο - απόγονο του Κολοκοτρώνη και του Καραϊσκάκη - με το τουριστικό πλιάτσικο, που μπορεί να καταλήξει να τους ωφελήσει το φετινό θέρος.

Ο πόλεμος στη Λιβύη, οι εξεγέρσεις στον αραβικό κόσμο πλασάρονται ως προϊόν ταχείας ταφής κάθε πανανθρώπινης ιεράρχησης αξιών. Είναι μια επικοινωνιακή χωματερή με τον άνθρωπο υποβιβασμένο από πιόνι σε σκουπίδι. Ξέρω ότι γίνομαι φρικιαστικά πικρή, αλλά αυτές οι εξελίξεις χρησιμοποιούνται όχι πια για να τρομοκρατήσουν, αλλά για να παραλύσουν κάθε, ακόμα και νοητική, αντίσταση των μαζών στις δυτικές κοινωνίες. Το σάστισμα των Αράβων το έχει αναλάβει το Αλ Τζαζίρα καθόλου τυχαία αποκαλούμενο και αραβικό CNN.

Με την ανεργία να χτυπάει τα όρια αντοχής των πολιτισμένων, τάχα μου, δήθεν δυτικών κοινωνιών μην απορρήσετε σύντροφοι αν σε μερικά χρόνια η πρόσβαση στη βιασμένη εικόνα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων θα γίνεται με την καταβολή συνδρομής...


Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ