Με μεθοδικότητα και κυνισμό, κυβέρνηση, ΕΕ, ΔΝΤ και ΕΚΤ ετοιμάζουν την επόμενη μεγάλη επίθεση στους μισθούς των εργαζομένων, με στόχο να ρίξουν ακόμα πιο κάτω την τιμή της εργατικής δύναμης, όπως επιβάλλουν οι ανάγκες της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων σε Ελλάδα και ΕΕ.

Μετά τον γγ του υπουργείου Οικονομικών Γ. Μέργο, ο οποίος δήλωσε από το βήμα της γενικής συνέλευσης της Ενωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών ότι «ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα παραμένει σε υψηλά επίπεδα» και ότι «πρέπει να το προσέξουμε στην ανάπτυξη», ήρθε η εκπρόσωπος της κυβέρνησης στην Κομισιόν, Μ. Δαμανάκη να διαβεβαιώσει ότι το ζήτημα της παραπέρα μείωσης του κατώτερου μισθού, άρα και όλων των άλλων αποδοχών που καθορίζονται από αυτόν, παραμένει ανοιχτό για την ΕΕ.

Οπως είπε σε συνέντευξη σε κυριακάτικη εφημερίδα («Ελευθεροτυπία») «η θέση της Κομισιόν τελικά αφήνει το θέμα ανοιχτό (σ.σ. της παραπέρα μείωσης του κατώτερου μισθού) και επικεντρώνεται κυρίως στην ανάγκη κοινωνικού διαλόγου πριν από τις όποιες αλλαγές». Ομολογεί, δηλαδή, αυτό που με σαφήνεια γράφει και το τρίτο μνημόνιο αναφορικά με τη διαμόρφωση των μισθών και συγκεκριμένα ότι: «Από το α' τρίμηνο του 2014, η κυβέρνηση θα αναθεωρεί το σύστημα του κατώτατου μισθού, με σκοπό πιθανές βελτιώσεις και την αποτελεσματικότητα στην προώθηση της απασχόλησης και τη μάχη της ανεργίας και τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας».

Στα παραπάνω, που συνιστούν ευθεία προαναγγελία νέας μείωσης του κατώτερου μισθού, η Μ. Δαμανάκη προσθέτει και τη διάσταση της «κοινωνικής συναίνεσης», για την οποία «καίγεται» η ΕΕ και το κεφάλαιο, προκειμένου να περάσουν πιο εύκολα τα αντιδραστικά τους σχέδια.

Κατά τα άλλα, η Ελληνίδα επίτροπός δήλωσε τάχα αντίθετη στο ενδεχόμενο μείωσης του κατώτατου μισθού στις ευρωπαϊκές χώρες και δημαγωγικά πρόσθεσε ότι ο κατώτατος μισθός δεν είναι ο κύριος παράγοντας για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της Ελλάδας, με το αιτιολογικό ότι η περικοπή του «έχει δυσανάλογες επιπτώσεις στην κοινωνική συνοχή και την ηρεμία σε περιόδους κρίσης». Το πρόβλημά τους, δηλαδή, δεν είναι ότι οδηγούν τον κόσμο στην απόλυτη εξαθλίωση για να σώσουν το κεφάλαιο, αλλά ότι οι λαϊκές αντιδράσεις τους χαλάνε τη σούπα και προκαλούν ρωγμές στο αστικό σύστημα, τις οποίες θέλουν να αποφύγουν.

Εκβιάζοντας ανοιχτά το λαό να δεχτεί τη σφαγή του, η Μ. Δαμανάκη προσθέτει στη συνέντευξη ότι «ο σίγουρος δρόμος για να αποφύγουμε στο μέλλον τις οποιεσδήποτε πιέσεις (σ.σ. αναφορικά και με τους μισθούς) είναι να συγκεντρωθούμε χωρίς άλλες καθυστερήσεις στην εκπλήρωση των υποχρεώσεών μας», δηλαδή στην απρόσκοπτη εφαρμογή όλων των αντιλαϊκών μέτρων που προβλέπουν οι συμφωνίες με την τρόικα. Με άλλα λόγια, καλεί τους εργαζόμενους να κάτσουν στ' αυγά τους και να αποδεχτούν τη φτώχεια τους, με την απειλή ότι αν τα μέτρα καθυστερήσουν, θα κοπούν κι άλλο οι μισθοί.

Μετά απ' όλα αυτά, μόνο σαν κοροϊδία στους εργαζόμενους μπορεί να ακούγονται οι διαβεβαιώσεις του υπουργού Εργασίας Γ. Βρούτση σε εκπομπή στο «Μέγκα», ότι δε θίγεται ο κατώτατος μισθός μέχρι το τέλος του 2016, υπερασπιζόμενος επί της ουσίας τον κατάπτυστο μισθό των 586 μεικτά και 511 ευρώ για εργαζόμενους κάτω των 25 ετών.

Ο ίδιος ο Επίτροπος Οικονομικών της ΕΕ, Ο. Ρεν, είχε δηλώσει με αφορμή τις δηλώσεις Μέργου ότι η κυβέρνηση δεσμεύεται να προχωρήσει στην «αναθεώρηση» του κατώτατου μισθού μέσα στο 2014, με στόχο να «βελτιωθεί και να γίνει περισσότερο αποτελεσματικό όσον αφορά την αύξηση της απασχόλησης και τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας».

Ομοίως, ο υπουργός Οικονομικών, Γ. Στουρνάρας, είχε δηλώσει τότε ότι η κυβέρνηση σκοπεύει να προχωρήσει στη «βελτίωση» του συστήματος προσδιορισμού του κατώτατου μισθού, με «στόχο να γίνει αυτό πιο αποτελεσματικό όσον αφορά την αύξηση της απασχόλησης και τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας». Πρόσθεσε, μάλιστα, με νόημα ότι «ο Ρεν δεν είπε τίποτα καινούργιο»...

Σε μια προσπάθεια να αξιοποιήσει τις δηλώσεις Δαμανάκη για να ανοίξει καβγά με την κυβέρνηση πάνω στο ποιος μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα τη φτώχεια του λαού, για να κάνουν ανάπτυξη τα μονοπώλια, ο ΣΥΡΙΖΑ ανακοίνωσε ότι η συνέντευξη της Ελληνίδας επιτρόπου «αφήνει έκθετο τον Ελληνα πρωθυπουργό, ο οποίος δηλώνει με κάθε ευκαιρία την απόλυτη προσήλωσή του στο μνημονιακό πρόγραμμα».

«Η περαιτέρω μείωση των μισθών και η εξομοίωσή τους στα επίπεδα των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης, όπως και η επί της ουσίας κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, δεν ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας, αλλά συνιστούν ρητούς μνημονιακούς στόχους με τους οποίους η κυβέρνηση έχει συμφωνήσει και έχει δεσμευτεί ότι θα υλοποιήσει», αναφέρει στην ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος προσπαθεί να παρουσιάσει εαυτόν σαν το θεματοφύλακα του λαϊκού εισοδήματος, ενώ δηλώνει πίστη στην ΕΕ και διαβεβαιώνει ότι όποια συμφωνία κάνει αν κυβερνήσει, θα είναι σε συνεννόηση με εταίρους και δανειστές.

Αποκαλυπτικός για την κοροϊδία που επιχειρεί ο ΣΥΡΙΖΑ σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων αναφορικά με το ζήτημα των μισθών, είναι ο βουλευτής του Γ. Σταθάκης. Σε συνέντευξή του στο «Βήμα» δήλωσε ευθαρσώς πως «χωρίς τη λέξη "σταδιακά" δεν έχει νόημα» η φράση περί αποκατάστασής τους στα προ μνημονίου επίπεδα και προσθέτει: «Το "σταδιακά" έχει σημασία. Η επιστροφή μισθών και συντάξεων σε επίπεδα συμβατά με εκείνα προ του 2009 μπορεί να γίνει μόνο υπό την προϋπόθεση ότι η οικονομία ανακάμπτει και βρίσκεται στα επίπεδα του 2009. Αυτό είναι μια σταδιακή διαδικασία».

Δηλαδή, ο ΣΥΡΙΖΑ που εμφανίζεται να καταγγέλλει την παραπέρα μείωση των μισθών, αναγνωρίζει το βασικό άλλοθι της κυβέρνησης για την κατακρήμνισή τους που είναι η πορεία της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας. Στο ίδιο πνεύμα και ο Γ. Δραγασάκης, σε συνέντευξή του στη ΝΕΤ και στην ερώτηση πώς νομοθετικά μπορεί να επιβληθεί αλλαγή σε ό,τι αφορά τους μισθούς, κόντρα σε μια πραγματικότητα που έχει ήδη διαμορφωθεί, ξεκαθαρίζει πως «εάν δεν γίνει αλλαγή και προχωρήσει η κατάρρευση της οικονομίας, μπορεί κάποια στιγμή αυτό που λέτε να είναι σωστό, να μην μπορούμε να το κάνουμε, γι' αυτό και η διάσταση χρόνος είναι σημαντική (...) αν συνεχίσει η καταστροφή της οικονομίας ίσως δεν θα έχει και νόημα η συζήτηση αυτή».

Με άλλα λόγια, ο ΣΥΡΙΖΑ προεξοφλεί την καθήλωση μισθών και συντάξεων στα σημερινά επίπεδα εξαθλίωσης, καλλιεργώντας ταυτόχρονα το άλλοθι της «καμένης γης» που θα του επιτρέψει υπαναχώρηση ακόμα κι απ' την τωρινή δημαγωγία του. Συνδέοντας την αποκατάσταση μισθών και συντάξεων με την καπιταλιστική ανάπτυξη, επιδιώκει να σύρει το λαό να βάλει πλάτες για την επίτευξή της, κρύβοντας πως η αποκατάσταση της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων προϋποθέτει μισθούς πείνας και ανύπαρκτα εργασιακά δικαιώματα.

Σιγοντάροντας τη λογική της «καμένης γης» και ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Π. Σκουρλέτης δήλωσε χτες στον ρ/σ «Real»: «Εμείς ούτε διαθέτουμε το μαγικό ραβδί για να βελτιώσουμε και να αλλάξουμε την κατάσταση από τη μία μέρα στην άλλη, αλλά κυρίως πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι, κάθε μέρα που εφαρμόζεται αυτή η πολιτική τα πράγματα γίνονται ολοένα και χειρότερα. Είναι ανυπολόγιστη αυτή η καταστροφή. Αρα και πιο δύσκολη η αποκατάσταση των αποτελεσμάτων αυτής της πολιτικής».