ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 26 Νοέμβρη 2020
Σελ. /24
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΙΤΑΛΙΑ
Δυναμικές κινητοποιήσεις ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική

Συγκεντρώσεις από την USB στη Ρώμη, στο Μιλάνο και άλλες μεγάλες πόλεις από εργαζόμενους σε Υγεία, Παιδεία και δημόσιες μεταφορές

Από την χτεσινή κινητοποίηση στην Ρώμη
Από την χτεσινή κινητοποίηση στην Ρώμη
Με μαχητικότητα η Ενωση Συνδικάτων Βάσης (USB), στην Ιταλία, που στηρίζει την αγωνιστική ταξική Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία, προχώρησε χτες σε απεργία στους κλάδους της Υγείας, της Παιδείας και των δημόσιων μεταφορών, σε μια προσπάθεια να αναδείξει τον στρατηγικό χαρακτήρα που έχουν αυτοί οι τομείς και ταυτόχρονα το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι βρίσκονται εκτεθειμένοι στην πανδημία του κορονοϊού και το δεύτερο κύμα της, χωρίς ουσιαστικά μέτρα προστασίας και στήριξης, με ευθύνη του αστικού κράτους. Η απεργία και η κινητοποίηση από αγωνιστές συνδικαλιστές και εργαζόμενους πραγματοποιήθηκαν ενάντια και στη στάση συμβιβασμού από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες των μεγάλων συνομοσπονδιών.

Με συγκεντρώσεις με όλα τα μέτρα προστασίας, σε πλατείες στις μεγαλύτερες πόλεις της χώρας, όπως Ρώμη, Μιλάνο, Νάπολη, Γένοβα, Μπολόνια, Βενετία, Πίζα, η USB μετέφερε το μήνυμα του αγώνα, κάλεσε τους Ιταλούς εργαζόμενους να μη συμβιβαστούν και να υψώσουν κάτω από τις μάσκες τη φωνή τους ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης, των υπηρετών του καπιταλιστικού συστήματος και των βιομηχάνων.

Οι ομιλητές στις απεργιακές συγκεντρώσεις (όπου η USB είχε ανταποκρίσεις με δίωρη ζωντανή διαδικτυακή εκπομπή) σημείωσαν ότι η πανδημία απέδειξε στην πράξη την αδυναμία του απάνθρωπου καπιταλιστικού συστήματος να προστατέψει τη ζωή των λαϊκών στρωμάτων, την εργασία και τα δικαιώματα. Υπογράμμισαν ακόμα ότι η πολιτική της υποχρηματοδότησης και των ιδιωτικοποιήσεων των πάντων που εφαρμόστηκε από όλες τις κυβερνήσεις και προϋπήρχε της πανδημίας, το γεγονός ότι κοινωνικά αγαθά όπως η Υγεία, η Παιδεία, οι δημόσιες μεταφορές θεωρούνται κόστος, οδήγησαν στη σημερινή τραγική κατάσταση της εξάπλωσης του κορονοϊού με σχεδόν 1,5 εκατ. επιβεβαιωμένα κρούσματα και πάνω από 51.300 νεκρούς. Κατήγγειλαν επίσης - κάτι που βλέπουμε να συμβαίνει στη χώρα και όλο τον καπιταλιστικό κόσμο - ότι οι κυβερνώντες μετά το πρώτο κύμα της πανδημίας δεν πήραν κανένα ουσιαστικό μέτρο για την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας, την ασφαλή λειτουργία των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, την ενίσχυση των δημόσιων μέσων μαζικής μεταφοράς και τη διατήρηση των απαραίτητων αποστάσεων, ενώ οι μεγάλοι χώροι δουλειάς, για να μη θιγούν τα κέρδη του κεφαλαίου, είναι ακόμα εστίες μετάδοσης του ιού.

Μιλώντας υγειονομικοί κατήγγειλαν ότι σε πολλά νοσοκομεία τα μέσα προστασίας είναι ανεπαρκή, τα ωράρια εξαντλητικά και οι διοικήσεις προσπαθούν να καταστείλουν τις διαμαρτυρίες των αγωνιστών υγειονομικών. Ταυτόχρονα, αναφέρθηκαν στις άθλιες συνθήκες εργασίας σε κρίσιμους τομείς, όπως υπηρεσίες πρώτων βοηθειών (κάτι σαν το δικό μας ΕΚΑΒ) όπου η πλειοψηφία των εργαζομένων είναι συμβασιούχοι, ωρομίσθιοι, με πολύ χαμηλές αποδοχές.

Στη Ρώμη πραγματοποιήθηκε συμβολική κατάληψη του πρώην Νοσοκομείου Forlanini, ενός από τα δεκάδες νοσοκομεία που κλείσανε τα προηγούμενα χρόνια. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Ιταλία τα τελευταία δέκα χρόνια μειώθηκαν κατά 70.000 τα κρεβάτια στα νοσοκομεία και έκλεισαν 359 δομές του δημόσιου συστήματος Υγείας. Αυτή η πολιτική εφαρμόστηκε όχι μόνο από το κεντρικό κράτος αλλά και από τις τοπικές διοικήσεις σε περιφερειακό επίπεδο με βάση τις αρμοδιότητες που τους έχουν δοθεί. Για παράδειγμα, η Περιφέρεια του Λάτσιο έκλεισε 16 νοσοκομεία από το 2011 έως το 2017. Επίσης, σε ακόμα μία συμβολική κίνηση οι γιατροί και νοσηλευτές του Νοσοκομείου της Μπρέσια στη Λομβαρδία «γύρισαν την πλάτη» σε αυτό το μοντέλο Υγείας, όπως αναφέρουν.

Επίσης, εκπαιδευτικοί, που διαδήλωσαν μαζί με μαθητές και φοιτητές σε κάποιες πόλεις, υπογράμμισαν την υποβάθμιση σε όλες τις βαθμίδες της Εκπαίδευσης λόγω της επιλογής της κυβέρνησης να κλείσει όλες τις δομές και να λειτουργήσουν με τηλεκπαίδευση που επίσης δεν εξασφαλίζεται ισότιμα σε όλους. Τόνισαν τις συνέπειες στη μόρφωση των νέων γενιών γιατί λόγω της αντιλαϊκής πολιτικής δεν εξασφαλίζονται τα απαραίτητα κονδύλια για ασφαλή λειτουργία σχολείων και πανεπιστημίων, με λιγότερους μαθητές ανά τάξη για να διατηρούνται οι απαραίτητες αποστάσεις, με το απαραίτητο προσωπικό για καθαριότητα και παροχή βοήθειας.

Στα προβλήματα στα μέσα μαζικής μεταφοράς αναφέρθηκαν αγωνιστές συνδικαλιστές από τον κλάδο, επισημαίνοντας ότι και σε αυτό τον τομέα καταστροφική είναι η πολιτική της ιδιωτικοποίησης σε πολλές περιοχές, ενώ προτεραιότητα έχουν τα κέρδη των λίγων παρά η προστασία της ζωής των εργαζομένων.

Με τη χτεσινή απεργία και τη μαχητική παρουσία στις πλατείες η USB κατέγραψε άλλον ένα σταθμό στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις που κάνει όλο αυτόν τον καιρό και δηλώνει ότι θα συνεχίσει την πάλη όχι μόνο για μέτρα προστασίας από την πανδημία, αλλά και για να ανατραπεί το σημερινό βάρβαρο σύστημα και ο λαός να μπορεί να ικανοποιήσει τις σύγχρονες ανάγκες του για μια ζωή με αξιοπρέπεια που του αξίζει στη σημερινή εποχή.

Αλληλεγγύη στον κοινό αγώνα των εργατών είχε εκφράσει με μήνυμά του και το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο.


ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ...
Οι ... «σωτήρες» της δημόσιας Υγείας

«Να σώσουμε τη δημόσια Υγεία» είπε προχτές ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, παρουσιάζοντας την πρόταση για το «νέο ΕΣΥ». Ο ΣΥΡΙΖΑ διαπιστώνει ότι «οι ευθύνες είναι γνωστές» για το σημερινό χάλι στην Υγεία, που η γύμνια της αποκαλύφθηκε ακόμα περισσότερο με αφορμή την πανδημία. Μάταια προσπαθεί όμως να βγάλει από το κάδρο τις δικές του τεράστιες ευθύνες, αφού την ίδια πολιτική της υποχρηματοδότησης, εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης υλοποίησε ως κυβέρνηση, ενώ σήμερα προσφέρει «χέρι βοηθείας» στη ΝΔ, προτείνοντας κοινό υπουργό Υγείας! Η αλήθεια είναι ότι όσα βιώνουν τα λαϊκά στρώματα στην πανδημία, με τα ξεχαρβαλωμένα νοσοκομεία, το ανύπαρκτο σύστημα ΠΦΥ, την κερδοσκοπία και την ασυδοσία των ιδιωτών δομών, έχουν τη σφραγίδα της σημερινής και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, μεταξύ αυτών και του ΣΥΡΙΖΑ. Στο έδαφος αυτό κλιμακώνει την επίθεση η ΝΔ, την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ αντιπολιτεύεται την πολιτική που ο ίδιος εφάρμοσε και «χαϊδεύει τα αυτιά» υγειονομικών και ασθενών, που διεκδικούν προσλήψεις, αύξηση της χρηματοδότησης, μέτρα προστασίας της υγείας του λαού.

* * *

Ας θυμηθούμε ορισμένα από όσα έγιναν στην Υγεία επί ΣΥΡΙΖΑ:

  • Συνεχίστηκε η πολιτική της υποχρηματοδότησης, στο όνομα της «δημοσιονομικής σταθερότητας». Η δημόσια δαπάνη έφτασε το 2019 στο 5% του ΑΕΠ, συνεχίζοντας την πορεία συρρίκνωσης όλων των προηγούμενων χρόνων. Αποτέλεσμα αυτής της διαχρονικής υποχρηματοδότησης είναι η υποστελέχωση του δημόσιου συστήματος Υγείας, που αποδείχτηκε θανάσιμα επικίνδυνη σε συνθήκες πανδημίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ μείωσε την επιχορήγηση των νοσοκομείων από τον κρατικό προϋπολογισμό κατά 860 εκατομμύρια (45%), από το 2015 έως το 2019, και φόρτωσε τη δαπάνη στα ρημαγμένα ασφαλιστικά ταμεία. Από το 2013 (συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ) μέχρι και το 2019 (ΣΥΡΙΖΑ) η κρατική χρηματοδότηση των δημόσιων νοσοκομείων μειώθηκε συνολικά κατά 30,3%.
  • Με «ευαγγέλιο» τη στρατηγική του κεφαλαίου, για λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, ως «αυτοτελείς επιχειρηματικές μονάδες» που θα καλύπτουν το κόστος λειτουργίας με την «πώληση» υπηρεσιών στους ασθενείς και τα ασφαλιστικά ταμεία, διατήρησε και εφάρμοσε για πρώτη φορά πιλοτικά το 2018 σε 18 νοσοκομεία τον νόμο της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ του 2014 για αλλαγή του τρόπου χρηματοδότησης των νοσοκομείων, όχι με βάση τον πληθυσμό ευθύνης αλλά με βάση την ικανότητα προσέλκυσης πελατών και την επίτευξη οικονομικής αποδοτικότητας.
  • Ο ΣΥΡΙΖΑ στήριξε την πολιτική των ΣΔΙΤ στην Υγεία και άνοιξε διάπλατα την πόρτα για νοσοκομεία - ιδιωτικές επιχειρήσεις, ενταγμένα στο δημόσιο σύστημα, με τη λειτουργία της Ανώνυμης Εταιρείας Μονάδων Υγείας ΑΕ (ΑΕΜΥ ΑΕ), στην οποία ανήκει για παράδειγμα το Νοσοκομείο Σαντορίνης.
  • Τη διαλυμένη ΠΦΥ σε δομές, προσωπικό και ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό που παρέλαβε, την διατήρησε εξίσου διαλυμένη, όπως φαίνεται και από την τεράστια αύξηση της προσέλευσης των ασθενών στα Εξωτερικά Ιατρεία των Νοσοκομείων. Αντί της ίδρυσης και στελέχωσης Κέντρων Υγείας αγροτικού και αστικού τύπου, έβαλε ως προτεραιότητα τη μνημονιακή δέσμευση της δημιουργίας των ΤΟΜΥ, δομές - κόφτες της πρόσβασης των ασθενών σε δημόσιες μονάδες Υγείας, ώστε να συμπιέζεται το κόστος της περίθαλψης προς τα κάτω.
  • Επί ΣΥΡΙΖΑ, ο αριθμός κλινών ΜΕΘ παρέμεινε στα χαμηλότερα επίπεδα σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, που επικαλείται σήμερα, και βέβαια πολύ πιο κάτω σε σύγκριση με τις πραγματικές ανάγκες. Το 25% των κρεβατιών παρέμενε επίσης κλειστό λόγω έλλειψης προσωπικού, που ποτέ δεν προσλήφθηκε.
  • Δεν επαναλειτούργησε κανένα από τα νοσοκομεία που έκλεισαν ή συγχώνευσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΛΑΟΣ). Το κενό που άφησαν αυτά τα νοσοκομεία, όπως τα «Λοιμωδών» σε Αττική και Θεσσαλονίκη, το «Παναγιά» στην Καλαμαριά και άλλα, γίνεται ακόμα πιο καταστροφικό για τον λαό σε συνθήκες πανδημίας. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά διατήρησε και τη διάταξη ΝΔ - ΠΑΣΟΚ για υποχρεωτική διάθεση του 10% των κλινών των νοσοκομείων σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες.
  • Το 5ευρω στα νοσοκομεία, που είχαν επιβάλει ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, ποτέ δεν καταργήθηκε. Αντικαταστάθηκε μέσα από την αύξηση των εισφορών από 4% στο 6% στις κύριες και από 0% σε 4% στις επικουρικές συντάξεις. Αλλά και οι ανασφάλιστοι δεν απέκτησαν ποτέ δωρεάν κρατική κάλυψη. Ο κρατικός προϋπολογισμός επί των ημερών του ΣΥΡΙΖΑ δεν διέθεσε στα νοσοκομεία δεκάρα τσακιστή για την περίθαλψή τους. Ολο το κόστος φορτώθηκε στους ασφαλισμένους, δηλαδή στα ρημαγμένα Ταμεία. Οσοι δε ανασφάλιστοι έχουν εισόδημα πάνω από 200 ευρώ το μήνα, πληρώνουν όλες τις συμμετοχές σε φάρμακα και εξετάσεις, όπως οι ασφαλισμένοι.
  • Ο ΣΥΡΙΖΑ προσέλαβε ελάχιστους μόνιμους γιατρούς και νοσηλευτές, αυξάνοντας τα οργανικά κενά, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των προσλήψεων που έγιναν αφορά συμβασιούχους, με διετείς συμβάσεις, ΕΣΠΑ, κοινωφελή προγράμματα ΟΑΕΔ κ.ά. Ενώ πάνω από 2.500 υγειονομικοί συνταξιοδοτήθηκαν επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ (2015 - 2019), οι μόνιμες προσλήψεις ήταν μόλις 1.000, μειώνοντας κι άλλο τον αριθμό των μόνιμων και αορίστου χρόνου εργαζομένων στην Υγεία, εξασφαλίζοντας ένα φτηνότερο και πιο «ευέλικτο» Δημόσιο. Η αναλογία συμβασιούχων/μόνιμων γιατρών έφτασε επί ΣΥΡΙΖΑ στο 2:5.
  • Σαρωτικές ήταν οι παρεμβάσεις και σε βάρος του χρόνου εργασίας των γιατρών, προκαλώντας γενικευμένες αντιδράσεις. Διατήρησε στο ακέραιο το πετσόκομμα των 6 μισθών το χρόνο (περικοπή 13ου - 14ου μισθού, αυξήσεις εισφορών και κρατήσεων, μισθολογική και βαθμολογική καθήλωση) και επέφερε επιπλέον χτυπήματα με το «νέο μισθολόγιο». Διατήρησε τους υγειονομικούς των δημόσιων μονάδων Υγείας εκτός ΒΑΕ και τη δέσμευση για περικοπή του ανθυγιεινού επιδόματος, όταν ολοκληρωθεί η νέα λίστα των ΒΑΕ.
* * *

Αυτά κι άλλα πολλά έγιναν επί ΣΥΡΙΖΑ, πριν η σημερινή κυβέρνηση πιάσει το «νήμα» που ξεδιπλώνεται σήμερα μπροστά μας. Η πανδημία επιβεβαίωσε ότι και σε συνθήκες «κανονικότητας» το δημόσιο σύστημα της Υγείας λειτουργούσε στα όριά του. Η κατάρρευσή του ήταν προδιαγεγραμμένη. Ούτε βέβαια χρειαζόταν η πανδημία για να αποκαλυφθεί ο άθλιος ρόλος του ιδιωτικού τομέα της Υγείας, που «τάισαν» με ζεστό χρήμα και προνόμια όλες οι κυβερνήσεις. Σε τελική ανάλυση, εκεί συναντιούνται η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ και όλα τα άλλα αστικά κόμματα: Στην αντιμετώπιση της Υγείας του λαού ως «κόστος» για το κράτος και την εργοδοσία, που πρέπει να μειώνεται, αλλά και ως πεδίο κερδοφόρων επενδύσεων για το κεφάλαιο. Αυτήν την πολιτική, που δοκιμάστηκε και αποδείχτηκε εγκληματική για την υγεία και τις ανάγκες του λαού, σερβίρει και σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ ως «σωτηρία για τη δημόσια Υγεία»...


Β. Π.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ