ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 26 Νοέμβρη 2000
Σελ. /32
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΛΑΪΚΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ
Μπορούμε ν' αλλάξουμε τα πράγματα

Με στόχο την ανάπτυξη του κινήματος για την υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών του λαού, συγκροτήθηκε η «Δημοκρατική Συσπείρωση για τις λαϊκές  ελευθερίες και την αλληλεγγύη»

Απο την ιδρυτική συγκέντρωση της Δημοκρατικής Συσπείρωσης
Απο την ιδρυτική συγκέντρωση της Δημοκρατικής Συσπείρωσης
«Αυτόν τον αγώνα πρέπει να τον δώσουμε μαζί». Δεκάδες οι ανάλογες δηλώσεις που ακούστηκαν το βράδυ της Πέμπτης στην αίθουσα του Πανεπιστημίου της Αθήνας όπου εκατοντάδες πολίτες διαφορετικών πολιτικών πεποιθήσεων, ιδεολογικών και φιλοσοφικών θεωρήσεων, συγκεντρώθηκαν για να ιδρύσουν μία κίνηση που όπως ήδη ανακοίνωσε «θα δραστηριοποιηθεί κατά κύριο λόγο για να εκφράσει την αντίθεσή της στον περιορισμό των λαϊκών ελευθεριών που επιφέρουν οι προτεινόμενες αλλαγές στο νομοθετικό πλαίσιο, για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, στην όλο και συχνότερη ποινικοποίηση των λαϊκών αγώνων, στην παραβίαση των συνδικαλιστικών ελευθεριών στους χώρους εργασίας, στην παρακολούθηση και καταστολή λαϊκών κινητοποιήσεων, στην κατευθυνόμενη πληροφόρηση και χειραγώγηση, καθώς και για την αντιμετώπιση και λύση των προβλημάτων των μεταναστών».

Η ίδια η συγκέντρωση «τόσων πολλών για τόσα πολλά» χαρακτηρίστηκε από όσους πήραν το λόγο «ελπιδοφόρα». Σίγουρα δηλώνει ένα ποιοτικό άλμα στο δρόμο για την υπεράσπιση των λαϊκών ελευθεριών και δικαιωμάτων σε μια εποχή όπου η «σιδερένια φτέρνα» της «Νέας Τάξης» επιχειρεί να συντρίψει δικαιώματα και ελευθερίες σε παγκόσμιο επίπεδο.

Στη συζήτηση που ακολούθησε τις βασικές εισηγήσεις των μελών της επιτροπής πρωτοβουλίας (αποσπάσματα δημοσιεύτηκαν στον «Ρ» της 24/12) έγινε καθαρό πως πρόκειται για μία «πολύ μεγάλη και σημαντική πρωτοβουλία που εκφράζει τη γενική αγωνία για συνολικότερα προβλήματα, καθώς η κατάσταση έχει γίνει αφόρητη», όπως σημείωσε ο Γιάννης Νάκης από την επιτροπή πρωτοβουλίας. «Ως τώρα, συνέχισε ο ίδιος, ο αυταρχισμός αντιμετωπιζόταν κατά κύριο λόγο από τα συνδικάτα και τους συλλόγους. Η πείρα έδειξε ότι χρειάζεται ευρύτερη συσπείρωση και σταθερός προσανατολισμός στη δράση. Ειδικά για τον τρομονόμο και τα δικαιώματα στους χώρους εργασίας. Υπάρχει μεγάλο πεδίο δράσης. Η κίνηση πρέπει να παλέψει ενάντια στις αιτίες του συνολικού προβλήματος και στους μηχανισμούς που βάλλουν τα δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες, κρατικούς και διακρατικούς».

Στο «ενθαρρυντικό πλάτος της συσπείρωσης» αναφέρθηκε από την πλευρά του δικτύου για τα κοινωνικά δικαιώματα ο Νίκος Γιαννόπουλος ο οποίος εστίασε στην «ανάγκη από σήμερα για δράση: για τους μετανάστες, για την κρατική τρομοκρατία, την ποινικοποίηση ποικίλων μορφών αγώνα». Ο ίδιος έφερε σαν παράδειγμα τη δίκη Λεσπέρογλου όπου όπως είπε «φάνηκε να υπάρχει εντεταλμένη απόφαση για καταδίκη».

Ο βουλευτής του ΚΚΕ Αντώνης Σκυλλάκος, που μετέχει στη Συντονιστική Επιτροπή που εκλέχθηκε από τη συγκέντρωση, σημείωσε πως «η κίνηση έχει μακρύ και δύσκολο έργο γιατί ο περιορισμός των δημοκρατικών ελευθεριών δεν είναι προσωρινός. Γιατί η νέα τάξη θα συνοδευτεί από περιορισμό δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Γιατί η άδικη πολιτική θα δημιουργήσει αντιδράσεις. Αρα θα παίρνουν μέτρα περιορισμού των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Γι' αυτό, συνέχισε, θα είναι μακρύς και δύσκολος ο δρόμος». «Μπορούμε, τόνισε ο ίδιος, ν' αλλάξουμε τα πράγματα. Οχι μόνο με συζητήσεις για τις συνέπειες και συγκέντρωση υπογραφών. Θέλουμε αυτή η συσπείρωση να πάρει χαρακτηριστικά κινήματος. Σε γενικές γραμμές υπάρχει συμφωνία ανάμεσα σε δυνάμεις και άτομα με διαφορετική πολιτική πεποίθηση και ιδεολογική φιλοσοφική θεώρηση. Να μη στενέψουμε την κίνηση, χωρά κάθε δημοκράτη που συμφωνεί με τους άξονες. Αρα ευρύτητα και κινηματικός χαρακτήρας πρέπει να δεσπόζουν».

Από τη σκοπιά του ο διδάκτωρ συνταγματικού δικαίου Δημήτρης Μπελαντής επεσήμανε πως «η σημερινή συγκυρία είναι εξαιρετικά ελπιδοφόρα, γιατί βάζει ένα κοινό πλαίσιο ενάντια στη συστηματική και δυναμική αυταρχικοποίηση της αστικής δημοκρατίας. Πρέπει να προβάλλουμε τον πλούτο των επαναστάσεων των προηγούμενων αιώνων. Να μην ψηφιστεί ο αντιτρομοκρατικός νόμος, να αντιταχθούμε στην αντιδραστική αναθεώρηση, για το μεταναστευτικό».

Με μια χαρακτηριστική φράση ο Σταμάτης Κοιλάκος έδωσε ένα ακόμα στίγμα της συσπείρωσης. «Οι "λούζερς" (οι χαμένοι) δεν μπορούν να αντιδράσουν. Η Συσπείρωση ένωσε δυνάμεις που δεν είχαν συναντηθεί στο παρελθόν».

«ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ»
Διακήρυξη - δέσμευση για αγώνα

Το πλήρες κείμενο της Διακήρυξης που εγκρίθηκε, κάτω από το οποίο συνεχίζεται η συγκέντρωση υπογραφών

Εμείς, που συνυπογράφουμε την ακόλουθη Διακήρυξη, αναπόσπαστο κομμάτι του ελληνικού λαού, άνθρωποι της χειρωνακτικής και πνευματικής εργασίας, πολίτες διαφορετικών πολιτικών, ιδεολογικών και φιλοσοφικών αντιλήψεων, συγκροτούμε τη «Δημοκρατική Συσπείρωση για τις Λαϊκές Ελευθερίες και την Αλληλεγγύη».

Στόχος μας είναι η ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης και η δραστηριοποίησή της για την υπεράσπιση των δημοκρατικών κατακτήσεων του λαού μας, που απειλούνται, υπονομεύονται συστηματικά, συρρικνώνονται δραστικά. Το φαινόμενο αυτό δεν αποτελεί ελληνική ιδιομορφία, ούτε συναντάται σε ορισμένες ή επιμέρους πλευρές της κοινωνικοπολιτικής ζωής. Αγγίζει όλους τους τομείς, θίγει θεμελιώδεις ελευθερίες και αποτελεί ένα γενικευμένο φαινόμενο, ένα συνολικότερο πρόβλημα, που απαιτεί ανάλογη απάντηση.

Αποφασίσαμε να ενώσουμε τις φωνές μας και να καταβάλλουμε κοινές προσπάθειες προκειμένου ο ελληνικός λαός να μην απολέσει τις όποιες δυνατότητες έχει σήμερα να αμφισβητεί, να λέει τη γνώμη του, να διαμαρτύρεται, να ελέγχει τις εξουσίες, να αγωνίζεται για ένα καλύτερο αύριο.

Κρίναμε σκόπιμο να αγωνιστούμε από κοινού για την υπεράσπιση των λαϊκών ελευθεριών, της δυνατότητας δηλαδή του λαού να αμύνεται και να παρεμβαίνει όταν δέχεται επιθέσεις στο βιοτικό και πολιτιστικό του επίπεδο, όταν αφαιρούνται τα κοινωνικά του δικαιώματα, όταν θίγεται το φυσικό περιβάλλον, να παρεμβαίνει καθοριστικά στις εξελίξεις και να μη μένει παθητικός θεατής στο περιθώριο, ψηφοφόρος μια φορά στα τέσσερα χρόνια, έρμαιο ποικιλόμορφων εκβιασμών και πελατειακών σχέσεων.

Απαίτηση των καιρών και της οξύτητας των παραπάνω προβλημάτων είναι η διαμόρφωση ενός ευρύτατου κινήματος για την υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών του λαού καθώς και η έκφραση έμπρακτης αλληλεγγύης προς τους διωκόμενους αγωνιστές του λαϊκού κινήματος. Πρόθεσή μας είναι η πρωτοβουλία μας αυτή να μην περιοριστεί στις υπογραφές αλλά να αποτελέσει το έναυσμα, να συμβάλει στη συγκρότηση μιας κίνησης ανοιχτής σε όσους πολίτες, φορείς και παράγοντες της κοινωνικής-πολιτικής ζωής του τόπου θέλουν να συμβάλουν σε αυτή την κατεύθυνση.

Η βαθύτερη αιτία που μας ώθησε στις ενέργειες αυτές είναι η διαπίστωση ότι στην αυγή του 21ου αιώνα ο ελληνικός λαός, που με τόσες θυσίες έχει κατακτήσει μια σειρά από ελευθερίες, υφίσταται μια συστηματική επίθεση στο σύνολο των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών του.

Πρόθεσή μας είναι να αποτρέψουμε την επιχειρούμενη οπισθοδρόμηση και να θέσουμε τα θεμέλια για τη διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, με βάση τις ανάγκες και τις δυνατότητες της εποχής μας.

Παράλληλα, είναι φανερό ότι η αφαίρεση των δημοκρατικών δικαιωμάτων δεν είναι μια στενά εθνική υπόθεση. Αφορά σε όλους τους γειτονικούς λαούς, τους λαούς της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που δέχονται και αυτοί αντίστοιχη επίθεση στις κατακτημένες με αγώνες ελευθερίες τους. Αισθανόμαστε γι' αυτό την ανάγκη να εκφράζουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας στους δοκιμαζόμενους λαούς όλης της Γης, σε όσους αγωνίζονται για δημοκρατία, ισότητα και ελευθερία. Σήμερα, είναι περισσότερο απαραίτητο από ποτέ να συντονίσουμε τα βήματά μας με τα δημοκρατικά κινήματα των λαών της Βαλκανικής, της Ευρώπης, όλου του κόσμου.

Ευελπιστούμε ότι με τις πρωτοβουλίες μας θα συμβάλουμε στην ενεργοποίηση κάθε δημοκρατικά σκεπτόμενου ανθρώπου, καθώς και στην ισχυροποίηση της πάλης του λαού για ουσιαστική δημοκρατία, όπου η λαϊκή κυριαρχία δε θα καθίσταται τυπική και αφυδατωμένη, δε θα αποτελεί φύλλο συκής, αλλά θα αποκτά ολοένα και περισσότερο ουσιαστικό χαρακτήρα.

Η δραστηριότητα και ανάπτυξη των αγώνων μπορεί να αφορά σε πολλά ζητήματα. Είναι όμως χρήσιμο να επικεντρωθεί άμεσα σε πέντε σημαντικές ενότητες προβλημάτων, χωρίς να υποτιμάται καμιά πλευρά και κανένας τομέας στον οποίο εκδηλώνονται ανάλογα προβλήματα.

1. Η πρώτη ενότητα αφορά στα ζητήματα που σχετίζονται με την αντιμετώπιση της λεγόμενης τρομοκρατίας.

Ολα δείχνουν ότι προετοιμάζονται αντιδημοκρατικές νομοθετικές αλλαγές στο όνομα της αντιμετώπισης της τρομοκρατίας, στην ουσία όμως όσων αντιστέκονται στη «νέα τάξη πραγμάτων». Μετά τη σύμβαση δικαστικής συνεργασίας Ελλάδας-ΗΠΑ, που παρέχει δυνατότητες παρέμβασης των διωκτικών αρχών των ΗΠΑ στη χώρα μας, ακόμη και για πράξεις που δε θεωρούνται εγκλήματα από το ποινικό μας δίκαιο, είχαμε πρόσφατα την υπογραφή του μνημονίου αστυνομικής συνεργασίας από τις δύο χώρες καθώς και τις κυοφορούμενες αλλαγές του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, όλα στην κατεύθυνση αμφισβήτησης, περιορισμού έως και κατάργησης στοιχειωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων.

Οι προτεινόμενες νομοθετικές μεταβολές πρέπει να απασχολήσουν κάθε δημοκρατικά σκεπτόμενο άνθρωπο, καθώς υπονομεύουν θεμελιώδεις αρχές του νομικού μας συστήματος, ενώ παράλληλα δημιουργούν αδιαφανείς, ανεξέλεγκτους κατασταλτικούς μηχανισμούς.

2. Η δεύτερη ενότητα αφορά στο πλέγμα αντιδραστικών νόμων και πρακτικών, στην ένταση γενικότερα της καταστολής.

Η Συνθήκη Σένγκεν, το ηλεκτρονικό φακέλωμα, η κάμψη του τεκμηρίου αθωότητας στη Συνθήκη Σένγκεν και στη συνθήκη για την Ευροπόλ, η μεταφερόμενη ευρωαστυνομία, το κατασκοπευτικό δίκτυο Εσελον έχουν θέσει σε κίνδυνο στοιχειώδεις λαϊκές ελευθερίες και ατομικά δικαιώματα, που κατοχυρώνονται και από το Σύνταγμα.

Με ανησυχία η δημοκρατική κοινή γνώμη της χώρας μας διαπιστώνει τα τελευταία χρόνια την ένταση της ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής δράσης, με αποτέλεσμα να οδηγούνται στα δικαστήρια χιλιάδες αγρότες, μαθητές, εργαζόμενοι, αλλά και άλλοι που διαμαρτύρονται για συγκεκριμένες κυβερνητικές επιλογές. Πρόσφατα αναβίωσε η σχετική φιλολογία για την ανάγκη ψήφισης νομοθετικού πλαισίου που να θέτει σοβαρούς περιορισμούς στο δικαίωμα του λαού να διαδηλώνει, ενώ ήδη η πρακτική των τελευταίων χρόνων έχει καταστήσει ασφυκτική την αστυνόμευση των λαϊκών δημόσιων εκδηλώσεων. Παράλληλα, πληθαίνουν οι περιπτώσεις βίαιης καταστολής τους. Δεν μπορεί να περάσει επίσης απαρατήρητη η ποινική δίωξη ενάντια σε εφημερίδες και δημοσιογράφους.

Εξάλλου, προωθείται ερήμην του λαού μια οπισθοδρομική σε σοβαρά ζητήματα αναθεώρηση του Συντάγματος, η οποία σηματοδοτείται από τη μη υιοθέτηση θεσμών λαϊκής συμμετοχής και άλλων προτάσεων που θα ουσιαστικοποιούσαν και θα προωθούσαν τη λαϊκή κυριαρχία.

3. Η τρίτη σημαντική ενότητα δραστηριοτήτων αφορά στη δημοκρατία στους χώρους δουλιάς.

Είναι γνωστό ότι σε πολλούς χώρους εργασίας η κατάσταση από πλευράς δικαιωμάτων και ελευθεριών είναι απαράδεκτη και όχι λίγοι από αυτούς έχουν μετατραπεί σε γκέτο. Ακόμη, δεν είναι λίγες οι φορές που οι εργαζόμενοι δεν μπορούν πλέον να ασκήσουν ούτε στοιχειώδη συνδικαλιστικά δικαιώματα. Η εργοδοτική τρομοκρατία και ο κίνδυνος της απόλυσης, η κήρυξη κάθε απεργίας από τα δικαστήρια ως παράνομης και καταχρηστικής, η παρακολούθηση συνδικαλιστικών δραστηριοτήτων έχουν διαμορφώσει ένα ασφυκτικό κλίμα για τους εργαζόμενους, το οποίο δυστυχώς διαρκώς επιδεινώνεται. Ξεχωριστό ρόλο στον περιορισμό των δικαιωμάτων και ελευθεριών στους τόπους εργασίας έχουν αναλάβει οι προσλαμβανόμενες από την εργοδοσία ιδιωτικές επιχειρήσεις ασφαλείας (security).

4. Η τέταρτη ενότητα προβλημάτων σχετίζεται με την ασυδοσία της κυβέρνησης και των μεγάλων συμφερόντων στον τομέα της ενημέρωσης και η ολοκληρωτική φαλκίδευση του δικαιώματος στην πληροφόρηση.

Αποτελεί στοιχειώδη δημοκρατική ανάγκη να υιοθετηθεί και να εφαρμοστεί στην πράξη ένα άλλο νομικό πλαίσιο, που θα εξασφαλίζει την ισότιμη μεταχείριση των πολιτικών απόψεων από τα μέσα ενημέρωσης και που θα περιορίζει την ασυδοσία των μεγαλοϊδιοκτητών και τη δυνατότητά τους να χειραγωγούν την κοινή γνώμη.

5. Η πέμπτη ενότητα αναφέρεται στο απαράδεκτο καθεστώς που υπάρχει σήμερα για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, στον έρποντα ρατσισμό και στην ξενοφοβία.

Τόσο το ισχύον νομικό πλαίσιο αλλά κυρίως η πρακτική των κρατικών αρχών δημιουργούν ένα εξαιρετικά αρνητικό κλίμα σε βάρος των μεταναστών, παραβιάζοντας συχνά το Σύνταγμα και στερώντας τους ακόμη και στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Το πολιτικό άσυλο έχει σχεδόν καταργηθεί.

ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ!

Η υπεράσπιση των δημοκρατικών κατακτήσεων και των ελευθεριών του λαού μας είναι ζήτημα τιμής για κάθε δημοκράτη ανεξάρτητα από τις πολιτικές του πεποιθήσεις. Απαιτούνται ποικιλόμορφες προσπάθειες, ενωτικοί λαϊκοί αγώνες για να αποτραπούν αρνητικές εξελίξεις αλλά και για να ανοίξει σταδιακά ο δρόμος για να έρθει το επίπεδο των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών στο ύψος των σημερινών απαιτήσεων.

Στην κατεύθυνση αυτή, δηλώνουμε την αφοσίωσή μας στην υπόθεση των λαϊκών ελευθεριών και την απόφασή μας να εργαστούμε με στόχο τη δημιουργία δημοκρατικών συσπειρώσεων πάλης σε όλη την Ελλάδα, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε επιχείρηση, στα πανεπιστήμια, στα άλλα πνευματικά ιδρύματα, σε όλα τα στρώματα του λαού και στους φορείς του, στους μισθωτούς, στους επιστήμονες, στους αγρότες, στους επαγγελματίες, στους ανθρώπους της τέχνης, στη νεολαία, στις γυναίκες και στους άντρες.

Η Συντονιστική Επιτροπή

Η ιδρυτική συγκέντρωση της Πέμπτης ανέδειξε ευρεία «Συντονιστική Επιτροπή» που αποτελείται από τους: Κώστα Διάκο, Αλέκα Ζορμπαλά, Δημήτρη Καλτσώνη, Γιώργο Κακουλίδη, Γιάννα Κούρτοβικ, Σταμάτη Κοιλάκο, Γιώργο - Αλέξανδρο Μαγκάκη, Γιάννη Νάκη, Ηλία Νικολόπουλο, Χάρη Παπαμάργαρη, Τάκη Παππά, Αγγελο Ρεμπή, Χρήστο Σουλελέ, Χριστόφορο Σκεπετάρη, Αντώνη Σκυλάκο, Χάρη Σμυρνιώτη, Γιάννη Σταυρόπουλο, Νίκο Τσιούνη, Αλέξη Τσώλη, Σπύρο Φυτράκη.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ