Γρηγοριάδης Κώστας

Σε αυτό το πλαίσιο αναδεικνύονται οι σοβαρές ευθύνες της πλειοψηφίας του Σωματείου Εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ), που όλο το προηγούμενο διάστημα καλλιεργούσαν με τη στάση τους την επανάπαυση των εργαζομένων. Είναι ενδεικτικό ότι όταν η τότε συγκυβέρνηση επιχειρούσε να προχωρήσει σε μειώσεις 35% των μισθών των εργαζομένων, οι δυνάμεις αυτές το μόνο που έκαναν ήταν να προχωρήσουν σε ...δικαστικές ενέργειες, δίχως καμιά οργάνωση της πάλης. Αλλά και όταν τον περασμένο Ιούνη είχε τεθεί επίσημα το θέμα του ξεπουλήματος της ΛΑΡΚΟ, παρά την πρόταση των δυνάμεων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ για απεργιακό αγώνα και οργάνωση της πάλης με κινητοποίηση των κατοίκων της περιοχής ενάντια στο ξεπούλημα της ΛΑΡΚΟ, ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, το μόνο που έκαναν ήταν να ζητήσουν τρίμηνη εξουσιοδότηση του σωματείου για τις παραπέρα ενέργειες, την ώρα που ήταν απαραίτητη η άμεση και χωρίς καμιά καθυστέρηση οργάνωση της πάλης ενάντια στα όσα σχεδιάζονται.

Καθημερινά, επιβεβαιώνεται σε κάθε κλάδο η ανάγκη να αλλάξει ο συσχετισμός δύναμης στο κίνημα, να αποδυναμωθούν όσοι καλλιεργούν επανάπαυση και αυταπάτες στους εργάτες, στρώνοντας το έδαφος για την κλιμάκωση της επίθεσης.

Την ώρα που χιλιάδες μαθητές βρίσκονται στον αέρα, καθώς η κυβέρνηση δε δίνει τα απαραίτητα κονδύλια για την απρόσκοπτη μεταφορά τους στα σχολεία, η Κεντρική Ενωση Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ) ασχολείται με το... θεσμικό κομμάτι του ζητήματος. Στην πρόσφατη συνεδρίαση του Διοικητικού της Συμβουλίου, η ΚΕΔΕ επέμεινε ότι η αρμοδιότητα θα πρέπει να παραμείνει στους δήμους και όχι στις περιφέρειες, με το σκεπτικό ότι αυτό δε συνάδει με τη λογική της... αποκέντρωσης. Κατά τα άλλα, αποφάσισε να ζητήσει από τον υπουργό Εσωτερικών να προχωρήσει στη σύσταση κοινής επιτροπής ΚΕΔΕ, ΕΝΠΕ και των υπουργείων Παιδείας και Εσωτερικών προκειμένου να επανεξεταστεί το ζήτημα. Η ΚΕΔΕ αναμένεται να υποστηρίξει ότι η άσκηση της αρμοδιότητας από τους δήμους κοστίζει πολύ λιγότερο και ζητά η κατανομή των χρημάτων να γίνει με βάση τα χιλιόμετρα και όχι με ξεχωριστούς διαγωνισμούς για κάθε δρομολόγιο. Προσπερνά και πάλι το βασικό, το γεγονός ότι η μεταφορά μαθητών εξαρτάται από τα κονδύλια που δε δίνει η κυβέρνηση για την κάλυψη αυτής της ανάγκης, ενώ δε δίνει στους Δήμους ούτε για άλλες κοινωνικές παροχές, γεγονός που οδηγεί στην ανταποδοτικότητα. Λέτε να γίνει και για τη μεταφορά μαθητών;