ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 26 Γενάρη 1999
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Η ... σταυροφορία

ΣΗΜΙΤΗΣ - ΑΡΣΕΝΗΣ - ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ,νάτοι οι ...Τρεις Ιεράρχες της Παιδείας, που έχουν κηρύξει ...σταυροφορία εναντίον των μαθητικών κινητοποιήσεων, παίζοντας ο καθένας το δικό του παιγνίδι.

***

Και οι τρεις τους βεβαίως, με το πρόσχημα να "μάθουν τα παιδιά γράμματα", συμβουλεύουν, "διαλέγονται" (εκσυγχρονιστικά βεβαίως) και μεθοδεύουν το πώς θα "σπάσουν" τον αγώνα των μαθητών.

***

Την ίδια ώρα, βέβαια, με τον τρόπο του ο καθένας, στηρίζει την κυβερνητική νομοθεσία και φροντίζουν, τα παιδιά να μη "μάθουν γράμματα" για πολλά - πολλά χρόνια.

***

Ευτυχώς, όσο τα πράγματα ζορίζουν στην Παιδεία (κι έχουν ζορίσει πολύ για την κυβέρνηση), οι μαθητές θα έχουν την ευκαιρία να βλέπουν όλο και περισσότερο ποιοι είναι μαζί τους και ποιοι όχι.

***

ΜΑΛΙΣΤΑ,έξι από τα μέλη της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, δωροδοκούνταν από πόλεις που διεκδικούσαν τις θερινές ή χειμερινές Ολυμπιάδες. Και τι περιμένουν τώρα; Να παγώσουμε από έκπληξη;

***

Πιστεύουν, μήπως, ότι το γεγονός φαντάζει ανήκουστο και πρωτοφανές; Νομίζουν, μήπως, ότι όλος ο κόσμος αναρωτιέται, πώς είναι δυνατόν οι "Αθάνατοι" να είναι επιρρεπείς στο χρήμα και γενικώς η υπόθεση της Ολυμπιάδας να έχει εμπλακεί στα κανάλια των οικονομικών συμφερόντων;

***

Η υπόθεση της δωροδοκίας (είτε έγινε, είτε όχι) είναι ...σταγόνα στον ωκεανό, μπροστά σ' αυτά που πραγματικά συμβαίνουν στον αθλητισμό και, μάλιστα, σε τέτοια επίπεδα. Το "αρχαίο πνεύμα αθάνατο", η άμιλλα και άλλα τέτοια έχουν εδώ και πολύ καιρό ξεχαστεί κι αυτό το γνωρίζουν κι οι πέτρες.

***

Οι Ολυμπιάδες έχουν μετατραπεί σε ...ανά τετραετία "φόρουμ" πολυεθνικών, που, μπροστά στα προσδοκώμενα κέρδη, δεν υπολογίζουν τίποτε. Γι' αυτά, έχει να μας πει τίποτε η επίσημη ΔΟΕ; Θα ήταν πιο χρήσιμο, από το να βγαίνει ο πρόεδρός της, "συντετριμμένος" από τα γεγονότα, και να δηλώνει ότι θα κάνει το παν για να "λάμψει η αλήθεια".

************

Αλλωστε, την τελευταία - την αλήθεια, δηλαδή - οι Ελληνες θα τη γευτούν τα επόμενα χρόνια. Η Ολυμπιάδα του 2004 είναι μπροστά μας...

Δεν την "επικυρώνει" ο λαός

Στις 9 του Φλεβάρη, σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, η κυβέρνηση θα φέρει για επικύρωση στη Βουλή τη Συνθήκη του Αμστερνταμ. Βέβαια, η κυβέρνηση Σημίτη, όπως και η ηγεσία της ΝΔ δεν έχουν το παραμικρό να ενημερώσουν τον ελληνικό λαό με πόσα και ποια δεσμά η Συνθήκη αυτή, όπως και αυτή του Μάαστριχτ, δένει χειροπόδαρα το λαό και τον τόπο και τον παραδίνει βορά στις ορέξεις και τα υπερκέρδη των πολυεθνικών. Εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι η κυβέρνηση δε θέλει ουσιαστική ενημέρωση, ακριβώς για να μπορούν να περάσουν πιο εύκολα τα προπαγανδιστικά πυροτεχνήματά της, τα οποία ελάχιστα διαφέρουν, σε επίπεδο σοβαρότητας, από αυτά της ΝΔ το 1980, ότι, δηλαδή, "θα φάμε με χρυσά κουτάλια, αν μπούμε στην ΟΝΕ και το ΕΥΡΩ". Ομως, ούτε και έτσι η κυβέρνηση τολμά να προχωρήσει σε δημοψήφισμα, ακριβώς γιατί γνωρίζει πολύ καλά ότι το αποτέλεσμά του δε θα είναι καθόλου ευνοϊκό για τη συνέχεια της εφαρμογής της αντιλαϊκής πολιτικής της. Ολο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται ότι η ΕΕ, η ΟΝΕ, το ΕΥΡΩ δεν είναι "κάτι καλό" για τα συμφέροντα των εργαζομένων, αφού μέχρι τώρα στο όνομά τους μόνο λιτότητα και, γενικότερα, χειροτέρευση του επιπέδου της ζωής τους έχουν ζήσει. Η επικύρωση της Συνθήκης από τη Βουλή δε σημαίνει επικύρωση από το λαό.

Σε κάθε περίπτωση, όμως, η κυβέρνηση και οι υποστηρικτές της ΟΝΕ δεν πρόκειται να αποφύγουν το "πικρό ποτήρι" της αποδοκιμασίας του "εθνικού στόχου" τους. Οι ευρωεκλογές δεν είναι μακριά...

Δημαράς σε ρόλο κυβερνητικού βουλευτή

Στην προχτεσινή εκπομπή του Κ. Χαρδαβέλλα στο ΣΤΑΡ, εκτός από τους εκπροσώπους μαθητών, γονιών, καθηγητών, κυβέρνησης, συμμετείχε και ο Γ. Δημαράς, ο βουλευτής του ΔΗΚΚΙ, ως... δημοσιογράφος!

Ο Γ. Δημαράς λοιπόν, σε αγαστή συνεννόηση και συνεργασία με τον Κ. Χαρδαβέλλα, διέπρεψε στην εν λόγω εκπομπή για την Παιδεία. Με θεατρινίστικες χειρονομίες, υψηλόφωνα (για να... φοβηθεί ο νοικοκύρης), με άνευ λόγου προσβλητικούς τόνους προς τους καθηγητές και τους μαθητές, με διατυπώσεις εναντίωσης προς τις κινητοποιήσεις, με ύφος δικηγόρου υπεράσπισης όσων επιθυμούν να κάνουν μάθημα(!), με αμετροέπεια ο κ. Δημαράς κατάφερε, με τις πλάτες του κ. Χαρδαβέλλα, να μιλήσει στην εκπομπή τόση ώρα, όση δεν μπόρεσαν να μιλήσουν (επειδή δεν τους δόθηκε η δυνατότητα) συνολικά οι γονείς και μαθητές! Γεγονός που προκάλεσε τη δικαιολογημένη αγανάκτηση και αποχώρησή τους από την εκπομπή.

Ηταν φανερό, ότι οι κ. Χαρδαβέλλας και Δημαράς είχαν δυσφορήσει για τα όσα άκουγαν. Αλλα φαίνεται αυτοί επιθυμούσαν, όμως δεν τους έβγαιναν... Κι έτσι μπήκε στη δράση ο Γ. Δημαράς, μαζί με εκείνον τον ανεκδιήγητο εκπρόσωπο του υπουργείου Παιδείας και του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, που ακόμη δεν είχε καταλάβει(!), όπως είπε, γιατί αντιδρούν οι μαθητές!!!

Ο Γ. Δημαράς πάλι, δήλωσε ότι παρίσταται ως δημοσιογράφος, έχοντας αφήσει έξω από την πόρτα του ΣΤΑΡ τη βουλευτική του ιδιότητα! Δεν ήταν ειλικρινής ούτε καν ως προς αυτό. Γιατί στην ιδιότητά του ως κυβερνητικός βουλευτής, σίγουρα ανταποκρίθηκε...

Ο Καιάδας

Πολλά τα παραδείγματα, που θα μπορούσε κάποιος να παραθέσει, για να στοιχειοθετήσει τα προαναφερόμενα. Ενα απ' αυτά είναι και τα περιβόητα Τεχνικά Επαγγελματικά Εκπαιδευτήρια (ΤΕΕ), που θεσμοθετεί η λεγόμενη μεταρρύθμιση και προορίζονται, να παίξουν το ρόλο του σύγχρονου Καιάδα, για δεκάδες χιλιάδες μαθητές, που τελειώνουν το Γυμνάσιο ή "σκοντάφτουν" στις πρώτες τάξεις του Ενιαίου Λυκείου.

Αραγε, μπορούν τα ΤΕΕ να "βελτιωθούν"; Μα, και μόνο η ύπαρξή τους και το συνεπαγόμενο γεγονός πως δεκάδες χιλιάδες μαθητές δε θα τελειώνουν το Λύκειο και δε θα παίρνουν ένα αντίστοιχο απολυτήριο, δεν είναι υπεραρκετό - εκτός και πέρα από το όποιο υπαρκτό ή ανύπαρκτο περιεχόμενο μόρφωσης και προγράμματα σπουδών - για να να σταλούν στο καλάθι των αχρήστων τα ΤΕΕ; Μπορεί, στην ανατολή του 21ου αιώνα, να θεσμοθετούνται εκπαιδευτικοί Καιάδες, είτε είναι λιγότερο είτε περισσότερο αποκρουστικοί;

Οι συμβουλές...

Περίσσευαν, στις χτεσινές εφημερίδες, οι προτροπές προς την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας και το ΔΣ της ΟΛΜΕ, προκειμένου να προχωρήσουν σε εκατέρωθεν υποχωρήσεις και να δοθεί - όπως υπογράμμιζαν οι αρθρογράφοι - "διέξοδος στην κρίση".

Μπορεί, όμως, να δοθεί διέξοδος με οποιονδήποτε συμβιβασμό; Μπορεί να δοθεί διέξοδος, χωρίς να γίνουν ορισμένα - τουλάχιστον - βήματα στην κατεύθυνση της ουσιαστικής ενίσχυσης της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης; Και μπορεί να γίνει αυτό το τελευταίο, με τα όποια "ψευτομπαλώματα" και "φτιασιδώματα" της κυβερνητικής μεταρρύθμισης; Μα, αφού αυτή κινείται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση. Και, τέλος πάντων, ποια είναι η κρίση και ποιο είναι το περιεχόμενό της; Οι εξεγερμένοι μαθητές και οι κινητοποιήσεις τους ή η σχεδόν πλήρης υποβάθμιση και απαξίωση της δημόσιας εκπαίδευσης, όπως την έχουν καταντήσει όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις, μαζί και η σημερινή, με την προωθούμενη μεταρρύθμιση; Και πέρα απ' όλ' αυτά, η γνώμη των μαθητών και των γονιών, η γνώμη των συνδικάτων, δεν παίζουν κανένα ρόλο;

Τα ερωτήματα αυτά και πολλά άλλα παρόμοια δεν απασχολούσαν όσους χτες καλούσαν το υπουργείο Παιδείας και το ΔΣ της ΟΛΜΕ να τα βρουν. Προφανώς, ένα και μόνο πράγμα τους ένοιαζε. Να σταματήσουν οι κινητοποιήσεις των μαθητών και να ξαναγίνουν όλα όπως ήταν πριν απ' αυτές.

Πόσο γελασμένοι είναι...

Διάλογος - κοροϊδία

Στο τραπέζι

γύρω, γύρω

τους εκάλεσε

με κλήρο,

- Ελα, Κώστα,

έλα, Γιάννη,

έξω εσύ

...παλιοτσογλάνι!

Κι αφού έκλεισε

τις θύρες,

"διάλογο" άρχισε

με... μπίρες,

μπας τους κάνει

όλους "φέσι"

και το νόμο

τους "φορέσει"!

Ντραγκ και ντρούγκα

τα ποτήρια

υπουργός

για... πανηγύρια,

που κερνάει

και τρατάρει

ψευτολύσεις

να πασάρει

(να τους ζήσει

το καμάρι)!

Ο οίστρος

Η "ανεξαρτησία" της "Καθημερινής"

"Εχει σαφή και καθαρή πολιτική άποψη, αλλά δεν ασκεί πολιτική, δε συμμετέχει σε αυτό που χαρακτηρίζουμε ως εξουσία και άσκησης εξουσίας... Ασκηση πολιτικής ή εξουσίας θα εσήμαινε ότι, χωρίς να της έχει ανατεθεί από κανέναν αυτός ο ρόλος, αυθαιρέτως και πλαγίως, συμμετέχει στις διαδικασίες διαμόρφωσης και άσκησης πολιτικής". Ετσι περιέγραφε προχτές σε βασικό της άρθρο η "Καθημερινή" το ρόλο της, επιχειρώντας να πείσει ότι είναι έξω από οποιεσδήποτε εξαρτήσεις, ακόμα και από το ληστρικό, κρατικοδίαιτο, κεφάλαιο.

Αντί άλλης απάντησης της αφιερώνουμε το παρακάτω απόσπασμα από το κύριο άρθρο της προηγούμενης μέρας, του Σαββάτου, με το οποίο επέκρινε τους μαθητές, γιατί δε συμμετείχαν στην παρασυναγωγή του Αρσένη που γινόταν την ίδια μέρα: "Δυστυχώς οι ελεγχόμενοι από το ΚΚΕ μαθητές, μέσω του περιβόητου Γαβρήλου, έσπευσαν όχι μόνο να απορρίψουν την πρόταση του υπουργού, αλλά και εμμέσως να απειλήσουν όσους μαθητές τολμήσουν να συμμετάσχουν σε έναν απευθείας διάλογο χωρίς ενδιαμέσους"(!).

Στο ίδιο άρθρο επέρριπτε ευθύνες σε μερίδα των ΜΜΕ για "εκταφιασμό προτύπων Γαβρήλου"(!), ενώ στην πρώτη σελίδα αποφαίνονταν ότι "γέρασε πρόωρα ο Γαβρήλος"!

Ας αφήσουν, λοιπόν, τα παχιά και κούφια λόγια. Το ποιος είναι ανεξάρτητος και από ποιον αποδεικνύεται καθημερινά στην πράξη.

Υ. Γ. Να σημειώσουμε ακόμη - χάριν της αλήθειας - σχετικά με το φιάσκο του Σαββάτου, ότι για την επιλεγμένη σύνθεση της συμμετοχής, όπως και για την απαγόρευση εισόδου στο υπουργείο σε εκπροσώπους του Συντονιστικού και σε άλλους προέδρους 15μελών, βαραίνουν αποκλειστικά και μόνο τον υπουργό Παιδείας.

"Κινητικότητα" και κινητικότητα

Πώς κατασκευάζεται η "κινητικότητα" στο πολιτικό σκηνικό και "στοιχειοθετείται" η ύπαρξη "πολιτικού κενού"; Οι χτεσινοί πρωτοσέλιδοι τίτλοι αρκετών εφημερίδων ήταν χαρακτηριστικοί. "Τα Νέα": "Σε πτώση η δημοτικότητα των αρχηγών", "Εθνος": "Ντόρα κατά Καραμανλή", "Ελεύθερος Τύπος": "Ο Ψηλός ανοίγει τα χαρτιά του - Ευθύνες στον Καραμανλή για την κίνηση Αβραμόπουλου", "Βραδυνή": "Ραντεβού Καραμανλή - Αβραμόπουλου", "Αδέσμευτος Τύπος" (Μήτση): "Κόμματα κομμάτια", "Αυριανή": "Βουλιάζουν κυβέρνηση και αντιπολίτευση - Το 40% της εκλογικής του δύναμης έχασε το ΠΑΣΟΚ".

Στο εύλογο ερώτημα για ποιον "δουλεύει" αυτή η κινητικότητα του Τύπου, η απάντηση είναι προφανής: Για την ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού, για τον εγκλωβισμό των λαϊκών μαζών και την απορρόφηση της λαϊκής δυσαρέσκειας και αγανάκτησης σε ελεγχόμενες δεξαμενές. Στη συγκυρία που διανύουμε βέβαια, η κινητικότητα αυτή "δουλεύει" και για το επωαζόμενο κόμμα Αβραμόπουλου, το οποίο, όπως όλα δείχνουν, είναι η εφεδρεία του συστήματος για εξυπηρέτηση των παραπάνω στόχων.

Οι λαϊκές μάζες, όμως, γνωρίζουν πολύ καλά ποιοι δουλεύουν για τα συμφέροντά τους και ποιοι έχουν, χρόνια τώρα, δουλέψει ενάντιά τους. Γι' αυτό δεν αντιμετωπίζουν με καχυποψία την κατασκευασμένη κινητικότητα, αλλά στέκονται απέναντί της, συντονίζουν τις δυνάμεις τους για να συγκροτήσουν το δικό τους Μέτωπο. Αυτή είναι η μοναδική κινητικότητα, που πρέπει να τους ενδιαφέρει και την οποία, βέβαια, δεν τα δουν στα πρωτοσέλιδα των αστικών εφημερίδων.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ