ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 28 Μάρτη 2024
Σελ. /24
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
ΚΡΙΤΙΚΗ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ
«Συνάδελφοι ηρωικοί οικοδόμοι»

Κινηματογραφική βδομάδα με αρκετές ελλείψεις στις δημοσιογραφικές προβολές... Για κάποιες ταινίες δεν έγιναν καν δημοσιογραφικές προβολές ή έστω δεν στάλθηκε ένας ειδικός σύνδεσμος θέασης, ενώ κάποιες πραγματοποιούνται Τετάρτη πρωί, δηλαδή την ώρα που γράφουν οι κριτικοί τη στήλη τους για την επόμενη μέρα. Να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν ευθύνεται η διοργάνωση των δημοσιογραφικών προβολών, αλλά οι εταιρείες διανομής των ταινιών. Ορισμένες φορές φαίνεται σαν να μη σέβονται τη δουλειά μας... Η κριτική κινηματογράφου δεν είναι copy - paste των δελτίων Τύπου ή μια δουλειά που γίνεται στο πόδι, αυτό τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι κοινή γνώση για τις εταιρείες.

2 με 10 Απριλίου επιστρέφει το Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου Ελλάδας για το καθιερωμένο ανοιξιάτικο ραντεβού του με το κοινό, με πλούσιο πρόγραμμα και σε περισσότερες πόλεις. Εκτός από την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, το Φεστιβάλ φέτος θα διεξαχθεί ταυτόχρονα και στη Λάρισα, στην Πάτρα, στα Χανιά, στην Καβάλα και την Καστοριά. 46 μεγάλου μήκους και 11 μικρού μήκους ταινίες, τελευταίας σοδειάς, από τη Γαλλία, πριν ακόμα κάποιες από αυτές κυκλοφορήσουν στις αίθουσες το επόμενο διάστημα. Περισσότερες πληροφορίες στην ιστοσελίδα του φεστιβάλ festivalfilmfrancophone.gr.

Ακόμα το φεστιβάλ Balkan Can Kino Pop Up διοργανώνει μια ανοιχτή και δωρεάν διαδικτυακή προβολή με τίτλο «Cease fire now» (27.3.2024 - 3.4.2024) που είναι αφιερωμένη στην πολυετή μάχη των Παλαιστινίων να ζήσουν ειρηνικά στη γη των προγόνων τους και στις γυναίκες της Παλαιστίνης, στη διεύθυνση https://balkan-can-kino.com/kino_event/ceasefirenow/. Παρόμοια πρωτοβουλία φιλοξενούν τον μήνα Απρίλιο και το Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Πελοποννήσου και το Athens Palestine Film Festival, που προσκαλούν σε έναν μήνα παλαιστινιακού κινηματογράφου. Περισσότερα στην επόμενη στήλη. Ευτυχώς πληθαίνουν οι φωνές για την Παλαιστίνη...

Πέραν της διανομής όμως αυτή η βδομάδα είναι γεμάτη από αξιόλογες ταινίες που έχουν μοναδικές προβολές που δεν χάνονται... Αναλυτικότερα: Το Σάββατο 30/3 στις 20.00 το «ΙΡΙΔΑ VISIONS» υποδέχεται τον Κώστα Φέρρη και την εμβληματική του ταινία «Ρεμπέτικο» και μετά το τέλος της προβολής το κοινό θα συζητήσει με τον σκηνοθέτη διαδικτυακά. Η Κυριακή 31/3 ανήκει στον κινηματογράφο «STUDIO new star art cinema», που φιλοξενεί δυο εκπληκτικές προβολές, στις 12.00 μια από τις εμβληματικότερες πολιτικές ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου σε σκηνοθεσία των αδερφών Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι, «Αλονζανφάν», που δεν πρέπει να χάσετε, και στις 18.00 μια ακόμα προβολή του κορυφαίου αντιπολεμικού αριστουργήματος του Μπρεχτ, «Μάνα Κουράγιο και τα παιδιά της», από το φημισμένο «Μπερλίνερ Ανσάμπλ», σε σενάριο - σκηνοθεσία Μάνφρεντ Βέκβερτ και Πέτερ Πάλιτς. Ενώ τη Δευτέρα 1 Απρίλη, στις 20.00, μας περιμένει «Η Κρυφή Γοητεία της Μπουρζουαζίας» του Λουίς Μπουνιουέλ, στον κινηματογράφο «Δαναός».

Τούτη η βδομάδα είναι τόσο γεμάτη, που θα πάρουμε μόνο μια μικρή γεύση από κάθε ταινία.

Συνάδελφοι ηρωικοί οικοδόμοι/ Γιάννης Ξύδας / 2024/ 57 λεπτά

Η συγκρότηση ενός συλλογικού αγώνα την περίοδο '60-'67. Εξορία... Κομμουνιστές που βιοπορίζονται στις οικοδομές της Αθήνας, εκεί που το μετεμφυλιακό κράτος δεν ζητάει αποδείξεις νομιμοφροσύνης. Φτώχεια... Νέοι από τη λαβωμένη επαρχία καταφθάνουν στην πρωτεύουσα αναζητώντας το μονοπάτι για ένα καλύτερο αύριο, μια δουλειά για να επιβιώσουν και να στηρίξουν τις οικογένειές τους. Αγώνας... Οικοδόμοι, εργάτες σε κατασκευαστικούς τομείς και τεχνίτες παίρνουν στις πλάτες τους ένα συνδικαλιστικό κίνημα - πυξίδα για το μέλλον. Το τρίτο ντοκιμαντέρ της ομάδας «ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΜΝΗΜΗ», μετά τα ντοκιμαντέρ «Οι Παρτιζάνοι των Αθηνών» και «Καινούργιος Ουρανός: Οι γυναίκες στον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας».

57 λεπτά κρατάει μόνο τούτο το μικρό διαμάντι, κι είναι αρκετά για να δώσουν ένα σπουδαίο μάθημα για το παρόν και το μέλλον και μια μεγάλη ανάσα για να πάμε παρακάτω. Ενα μάθημα, μέσα από τις αφηγήσεις των πρωταγωνιστών του κινήματος των οικοδόμων, ενός κινήματος που έγραψε ηρωικές σελίδες στην Ιστορία της χώρας μας, μέσα σε συνθήκες απίστευτης τρομοκρατίας και με το Κόμμα μας βαθιά στην παρανομία. Η δουλειά μυρμηγκιού, άνθρωπο τον άνθρωπο, γιαπί το γιαπί, στην πιάτσα που μαζεύονταν οι οικοδόμοι για χρόνια ολόκληρα, από τους ακούραστους διωκόμενους κομμουνιστές, απέδωσε σπουδαίους καρπούς. Με ηρωικές απεργίες όχι μόνο του οικοδομικού κλάδου αλλά και απεργίες συμπαράστασης στους άλλους κλάδους, όχι μόνο για την Ασφάλιση και το μεροκάματο αλλά για τρέχοντα και σπουδαία ζητήματα όπως η ένταξη στην ΕΟΚ, οι βάσεις του θανάτου, αλλά και παρεμβάσεις στον πολιτισμό, στον αθλητισμό και σε όλες τις πτυχές της ζωής των εργατών. Μια ανάσα γιατί γυρίζονται τέτοιες ταινίες, κι αν παλεύουν να τις θάψουν, εκείνες βρίσκουν τον δρόμο τους και γίνονται σημείο αναφοράς... Και μια συνειδητοποίηση από πού κρατάει η σκούφια μας, από πού λύνεται εκείνη η κόκκινη κλωστή που είναι σειρά μας να την κρατήσουμε γερά και να την παραδώσουμε στις μελλοντικές γενιές άφθαρτη. Δεν θα πούμε περισσότερα, βεβαίως και προτείνουμε να πάτε να τη δείτε, θα προτείνουμε μόνο να ανατρέξουμε στο Δοκίμιο Ιστορίας του Κόμματός μας, να μάθουμε κι άλλα για εκείνη την περίοδο, γιατί είπαμε για εκείνη την άφθαρτη κόκκινη κλωστή...

Το Αγόρι του Θεού/ Rapito/ Μάρκο Μπελόκιο/ 2023/ 144 λεπτά

1858, στην εβραϊκή συνοικία της Μπολόνια. Οι στρατιώτες του Πάπα εισβάλλουν ξαφνικά στο σπίτι της οικογένειας Μορτάρα με εντολή του Καρδινάλιου, για να πάρουν τον Εντγκάρντο, τον επτάχρονο γιο τους. Ο λόγος; Μια μαρτυρία ότι το παιδί είχε βαφτιστεί ως χριστιανός κρυφά από την υπηρέτρια όταν ήταν μωρό, συνθήκη για την οποία ο παπικός νόμος είναι κάθετος: Το παιδί πρέπει να απομακρυνθεί από την αλλόθρησκη οικογένειά του και να μεγαλώσει με καθολική εκπαίδευση.

Ο παλαίμαχος (και σπουδαίος) Μάρκο Μπελόκιο έκανε πάλι το θαύμα του, εν αντιθέσει με την καθολική εκκλησία που κατακεραυνώνεται στην ταινία του... «Το αγόρι του θεού» τα έχει όλα, είναι αυτό που λέμε κλασικό σινεμά, μια ταινία αναφοράς στο πεδίο που πραγματεύεται. Στιβαρό σενάριο, στηριγμένο σε ιστορική έρευνα για τις συνθήκες της περιόδου στην κοινωνία και στην εκκλησία. Μέσα από το προσωπικό φωτίζεται άπλετα το συλλογικό, προβάλλεται η βία της παπικής εκκλησίας που μεταμόρφωνε τα αλλόθρησκα παιδιά σε «γενίτσαρους», κάνοντας να απαρνηθούν τις ρίζες τους, όμως ταυτόχρονα δεν αφήνει αλώβητους ούτε τους Εβραίους της περιόδου, δείχνει τη μεγάλη εικόνα και την σκηνοθετεί εξαίσια. Σκηνοθετεί με όλη τη σημασία της λέξης, εκπληκτικό καστ, χώροι, φωτογραφία, σκηνικά, κουστούμια, μοντάζ. Την προτείνουμε ανεπιφύλακτα.

Η Χίμαιρα /La Chimera/ Αλίτσε Ρορβάχερ/2023 /193 λεπτά

Εχοντας μόλις βγει από τη φυλακή, ο αρχαιολόγος Αρθουρ θα επανασυνδεθεί με τη συμμορία των τομπαρόλι, τυμβωρύχων που μαζί λεηλατούν ετρουσκικούς τάφους και συγκεντρώνουν τους αρχαίους θησαυρούς τους...

Μια «χειροποίητη» ταινία, μιας αισθητικής που θα συναντούσε κανείς σε άλλη εποχή. Γυρισμένη σε φιλμ διαφόρων φορμάτ, με μια αφέλεια ρομαντική αλλά και μεταφυσικές ανησυχίες, διερευνά το πώς βρέθηκαν όλοι οι θησαυροί των Ετρούσκων στα χέρια των μεγαλεμπόρων και διακινητών της τέχνης... Φτωχοδιάβολοι με τη βοήθεια ειδικών έβρισκαν τους τάφους και τους άδειαζαν από κτερίσματα, τα οποία έδιναν για φραγκοδίφραγκα στους μεγαλοκαρχαρίες... Δυστυχώς κρατάει λίγο παραπάνω η ψηλάφηση και τα γύρω - γύρω μέχρι να καταλήξουμε στο επίμαχο συμπέρασμα... Απευθύνεται περισσότερο σε σινεφίλ για τα στοιχεία που προαναφέραμε...

Αγώνας για τη Δόξα/ Race for Glory/ Στέφανο Μορντίνι/2024 /109 λεπτά

Εμπνευσμένο από τα απίστευτα αληθινά γεγονότα που έγιναν κατά το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι του 1983 και τον έντονο ανταγωνισμό μεταξύ Γερμανίας («Audi») και Ιταλίας («Lancia»)...

Μια αληθινή ιστορία «κόντρας» μεταξύ των αυτοκινητοβιομηχανιών, την περίοδο που η τετρακίνηση ξεκινούσε να κυριαρχεί. Οι λάτρεις του αθλήματος θα την απολαύσουν, χάρη στην ιστορική πιστότητά της, τις εξαιρετικά δοσμένες από τον σκηνοθέτη προσωπικότητες που αλλάξαν την αυτοκίνηση όπως την ξέρουμε σήμερα, χάρη στη λιτή αλλά εντυπωσιακή σκηνοθεσία της, τα υπέροχα τοπία των διαδρομών, τις λεπτομέρειες των πρότυπων αυτοκινήτων και τις εξαιρετικές ερμηνείες των πρωταγωνιστών της. Επιτέλους μια ταινία για το θέμα που αρχίζει με το ότι ο νικητής του παγκόσμιου ράλι θα πάρει όλο το «χαρτί» στις πωλήσεις της αυτοκινητοβιομηχανίας. Το αυτονόητο δηλαδή. Μοιάζει αρκετά με την παλιότερη «Ford v Ferrari» (2019), δείχνει κάπως την προτίμησή της στη «Lancia» (και πώς αλλιώς θα γινόταν, αφού γυρίστηκε από ιταλικά κεφάλαια) και στα αλήθεια παρακολουθείται ευχάριστα από όλες τις ηλικίες.

Αδέσποτα Κορμιά/ Ελίνα Ψύκου/ 2024/ 109 λεπτά

Τα «Αδέσποτα Κορμιά» εξερευνούν τη σωματική αυτονομία σε μια Ευρώπη όπου επιτρέπεται να ταξιδέψεις, να εργαστείς και να καταναλώσεις ελεύθερα, αλλά όχι πάντα να ζήσεις ή να πεθάνεις όπως επιθυμείς.

Τα παραπάνω είναι η κατακλείδα του δελτίου Τύπου της ταινίας «Αδέσποτα Κορμιά». Με αφορμή την ταινία, αλλά κυρίως την αφίσα της, προκλήθηκαν αντιδράσεις από την εκκλησία, όπου χρειάστηκε η παρέμβαση του ίδιου του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ώστε να κοπάσει ο ντόρος. Το ντοκιμαντέρ σκιαγραφεί 4 γυναίκες στη διαδρομή τους σε διαφορετικές χώρες της Ευρώπης, ώστε να καταφέρουν να πραγματοποιήσουν τις επιθυμίες τους, θέτοντάς τες σε κεντρική αντιδιαστολή με την εκκλησία και διάφορα συντηρητικά κινήματα, με παντελή απουσία της επιστημονικής κοινότητας και του κράτους. Δυστυχώς όλα τα ζητήματα που ανοίγει είναι τελείως διαφορετικά μεταξύ τους (άμβλωση, υποβοηθούμενη αναπαραγωγή σε ομόφυλα ή ετερόφυλα άτομα, υποβοηθούμενη αυτοκτονία), που δεν γίνεται ούτε να αντιμετωπιστούν και να συζητηθούν με ενιαία αντίληψη και κριτήρια, αλλά ούτε και να τσουβαλιαστούν κάτω από την οπτική του ατομικού δικαιωματισμού, όπως επιχειρεί η ταινία. Η αποθέωση της αυτοδιάθεσης του σώματος και της ζωής του καθενός αποσπασμένη από τις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που καθορίζουν τις ζωές των ανθρώπων.


Π. Α.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ