Στη σημερινή ενότητα «Κομματική Ζωή και Δράση» μπορείτε να διαβάσετε τα εξής:

-- Η «επόμενη μέρα» της εκλογικής μάχης: Οι Κομματικές Οργανώσεις του ΚΚΕ στην πρώτη γραμμή για την άντληση πολύτιμων συμπερασμάτων, την οργάνωση της πάλης του λαού και τη διάδοση της πολιτικής πρότασης του Κόμματος.

-- Αρθρο: «Για το συσχετισμό δυνάμεων». Για τους διάφορους «καλοθελητές», που «προβληματίζονται» τάχα «γιατί δεν ανεβαίνει το ΚΚΕ».

-- Ανώγεια Κρήτης: Εκεί που το ΚΚΕ πήρε 10% και η Χρυσή Αυγή ούτε μία ψήφο...

Phasma

Οι εξορμήσεις με την Ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ για το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών, οι συσκέψεις που ήδη προγραμματίζονται από τις Οργανώσεις με ανθρώπους που πάλεψαν για την ενίσχυση του ΚΚΕ, οι συζητήσεις με συνεργαζόμενους που συμμετείχαν στα ψηφοδέλτιά μας, είναι μια πρώτης τάξης ευκαιρία ώστε να βγουν πολύτιμα συμπεράσματα για τη μάχη που δόθηκε, ώστε πιο δυνατοί να δράσουμε στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, να δώσουμε τη μάχη για τη διάδοση της πολιτικής πρότασης του ΚΚΕ.

Στη συζήτηση για το εκλογικό αποτέλεσμα, πέρα από στοιχεία της παρέμβασης των Κομματικών Οργανώσεων στην προσπάθειά τους να πείσουν για την εκλογική ενίσχυση του ΚΚΕ, αναδεικνύονται κι άλλες πλευρές, όπως παρεμβάσεις της εργοδοσίας σε μεγάλους χώρους δουλειάς, πιέσεις σε εργαζόμενους για το τι στάση να κρατήσουν.

Το αφετηριακό σημείο της εκτίμησης του εκλογικού αποτελέσματος, πέρα από επιμέρους πλευρές που ισχύουν σε κάθε συνοικία ή χώρο δουλειάς, είναι σαφές. Παραμένουν σε ισχύ οι παράγοντες που καθορίζουν το επίπεδο συνείδησης του εργατικού - λαϊκού κόσμου και είχαν εκφραστεί και στις εκλογές του περασμένου Γενάρη: Η υποχώρηση του κινήματος, τα στοιχεία συντηρητικοποίησης που συμπυκνώνονται στη μάταιη αναζήτηση λύσεων μέσα στα πλαίσια του συστήματος. Αυτό είναι το βασικό στοιχείο, που προφανώς δεν άλλαξε μέσα στο 8μηνο.

Κοινή πεποίθηση, ωστόσο, είναι ότι παρά το συνολικό αρνητικό ταξικό συσχετισμό δυνάμεων, την υποχώρηση του εργατικού - λαϊκού κινήματος που αποτυπώθηκε και στην κάλπη, στοιχείο που πρέπει να κρατήσουμε είναι ότι η κουβέντα για την πρόταση διεξόδου του Κόμματος άνοιξε πιο πλατιά και πιο βαθιά μέσα την εργατική τάξη. Το πιο ζεστό κλίμα που εισέπρατταν οι κομμουνιστές και οι φίλοι του Κόμματος, το ενδιαφέρον περισσότερων εργαζομένων για την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, την ανάλυσή του για την κρίση και τα καθήκοντα της εργατικής τάξης παραμένει, παρά τη στασιμότητα που εκφράστηκε στο εκλογικό αποτέλεσμα. Αποτελεί σημαντικό στοιχείο το γεγονός ότι στις εκατοντάδες συσκέψεις, περιοδείες, συγκεντρώσεις που οργανώθηκαν, η συζήτηση προσέγγιζε πιο εύκολα το βασικό πολιτικό πρόβλημα που πρέπει να λυθεί στην Ελλάδα, για να ζήσει όπως του αξίζει ο λαός. Είναι χιλιάδες οι εργαζόμενοι που τους τελευταίους μήνες, με αποκορύφωμα την προεκλογική περίοδο, είχαν την ευκαιρία να ακούσουν πιο προσεκτικά και αναλυτικά την πρόταση του Κόμματος για την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, τη μονομερή διαγραφή του χρέους, την αποδέσμευση από την ΕΕ με εργατική - λαϊκή εξουσία, που είναι η μόνη εναλλακτική λύση στον καπιταλισμό, τις κρίσεις και τους πολέμους του. Ακόμα κι αν αυτή η πραγματικά μεγάλη προσπάθεια δεν «επιδοκιμάστηκε» με αύξηση των ποσοστών και των ψήφων του ΚΚΕ, είναι σίγουρο ότι έχει αφήσει «ίχνη», διευκολύνει τα επόμενα βήματα της πολιτικής προσπάθειας του Κόμματος για να συσπειρώσει ευρύτερες εργατικές - λαϊκές δυνάμεις στην πάλη ενάντια στο κεφάλαιο και την εξουσία του.

Οι εξελίξεις των τελευταίων μηνών, με αποκορύφωμα την εκλογική μάχη, δίνουν πολύτιμα συμπεράσματα, με ένα από τα πιο βασικά να παραμένει το πώς η ριζοσπαστικοποίηση εργατικών - λαϊκών στρωμάτων θα πηγαίνει χέρι - χέρι με την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, την εδραίωση του αντιμονοπωλιακού - αντικαπιταλιστικού περιεχομένου της πάλης σε όλο και μεγαλύτερα τμήματα εργαζομένων, αυτοαπασχολούμενων, αγροτών, νέων κ.λπ. Η συσπείρωση γύρω από το Κόμμα, ακόμα και η στήριξή του σε εκλογικές μάχες, θα διευρύνεται όσο μεγαλώνει η συμμετοχή στην ταξική πάλη, ζωντανεύουν τα συνδικάτα, οι μαζικές οργανώσεις, οι Λαϊκές Επιτροπές, όσο κερδίζει έδαφος η Λαϊκή Συμμαχία και εξουδετερώνεται ο συντεχνιασμός, η διάσπαση των εργαζομένων, η παραίτηση από διεκδικήσεις, η αποδοχή της καπιταλιστικής ανάκαμψης ως στόχο στον οποίο προσδοκούν και οι εργατικές - λαϊκές μάζες.

Συζητώντας με το λαό, οι Οργανώσεις του Κόμματος κλιμακώνουν την προσπάθεια να συνειδητοποιείται ο χαρακτήρας του ΣΥΡΙΖΑ, ως δύναμη σοσιαλδημοκρατικής διαχείρισης που αξιοποιείται ιδιαίτερα στον εγκλωβισμό, στην ενσωμάτωση εργατικών - λαϊκών δυνάμεων στο σύστημα και την αντιλαϊκή πολιτική που ακολουθείται για λογαριασμό του κεφαλαίου.

Η μεγάλη προσφορά του ΣΥΡΙΖΑ στην αστική τάξη είναι ότι - έστω κι αν αυτό δεν μπορεί να γίνει μόνιμο στοιχείο - βοήθησε να κερδηθεί χρόνος για τα μονοπώλια, να υπονομευτεί η προσπάθεια ανάπτυξης διεκδικητικών αγώνων της εργατικής τάξης για ανάκτηση των τεράστιων απωλειών της κατά τη διάρκεια της κρίσης. Με τη στρατηγική του και τις μεθοδεύσεις του, συνέβαλε ώστε εργατικές - λαϊκές δυνάμεις που βρέθηκαν στην πάλη ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα, σήμερα να αρκούνται στις υποσχέσεις πιο ήπιας εφαρμογής των μνημονίων και στην ανάθεση σε αστικές κυβερνήσεις της αντιμετώπισης των προβλημάτων τους με τις ίδιες αμέτοχες. Να «χωνεύεται» από λαϊκές δυνάμεις ότι είναι μοιραίο να ζουν όλο και χειρότερα ή να μην μπορούν να ζήσουν καλύτερα, ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση, να υποκλίνονται στη λογική του μικρότερου κακού.

Είναι, επίσης, χαρακτηριστικό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έδωσε το δικαίωμα σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ να εμφανίζονται «δικαιωμένοι» για τη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική που εφάρμοσαν πριν από αυτόν...

Οδήγησε το λαό να εξάγει το συμπέρασμα ότι οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί είναι ανίκητοι, ότι η σύγκρουση με την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, τον καπιταλιστικό μονόδρομο είναι άλμα στο κενό. Πέρασε σε πλατιά εργατικά - λαϊκά στρώματα την αυταπάτη ότι «πάλεψε, διαπραγματεύτηκε, έκανε ό,τι μπορούσε για να φτιάξει τα πράγματα, αλλά δεν τον αφήσανε...», ενώ στην πραγματικότητα, βέβαια, τα παζάρια της κυβέρνησής του με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς δεν αφορούσαν τα λαϊκά συμφέροντα, αλλά την εγχώρια αστική τάξη και τις ιδιαίτερες επιδιώξεις της. Δεν πρέπει στιγμή να μας διαφεύγει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν «παραστράτησε», δεν «αθέτησε το πρόγραμμά του». Συνέβη το αντίθετο: Υλοποίησε και υλοποιεί την καρδιά της στρατηγικής του, δηλαδή την ολόπλευρη στήριξη της καπιταλιστικής ανάκαμψης. Αυτός ο αντιλαϊκός στόχος και οι «δυσκολίες» του - και όχι κάποιοι που «δεν τον αφήσανε» - είναι αυτά που δεν του επέτρεψαν τελικά ούτε να δώσει τα ψίχουλα που υποσχέθηκε στο λαό πριν τις εκλογές του Γενάρη...

Από ιδρύσεώς του, ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν και παραμένει κόμμα με καταμερισμένο ρόλο στην ενσωμάτωση εργατικών - λαϊκών στρωμάτων στο μονόδρομο της ΕΕ, της ανταγωνιστικότητας, των θυσιών του λαού για να μεγαλώνουν τα κέρδη του κεφαλαίου. Σε αυτή του την πορεία, ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίχτηκε και στους «διαφωνούντες» του (οι περισσότεροι από τους οποίους μετακόμισαν στο... «και πέντε», μετά την ψήφιση του νέου μνημονίου, στη ΛΑΕ), οι οποίοι προσπαθούσαν να τον εξωραΐσουν, να καθησυχάζουν το λαό για τη διαδρομή του, ειδικά τους τελευταίους μήνες, όταν βάφτιζαν «έντιμο συμβιβασμό» τα προκαταρκτικά της υπογραφής του τρίτου μνημονίου. Η αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού και η προσπάθεια να στηθεί το απαραίτητο ανάχωμα παρεμπόδισης της ριζοσπαστικοποίησης του λαού δεν έχει ολοκληρωθεί. Ο οπορτουνιστικός πόλος που συγκροτείται, θα συνεχίσει ακόμα και εκτός Βουλής να βάζει εμπόδια στην πολιτικοποίηση της ταξικής πάλης, να μπερδεύει με ψεύτικα διλήμματα, να ναρκοθετεί την ισχυροποίηση της Λαϊκής Συμμαχίας, την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος σε αντιμονοπωλιακή - αντικαπιταλιστική κατεύθυνση.

Οι υποχρεώσεις για τους κομμουνιστές, τους φίλους, τους συνεργαζόμενους με το Κόμμα πολλαπλασιάζονται. Η πλούσια δράση που ξεδιπλώνεται για την προώθηση της πολιτικής πρότασης του ΚΚΕ, συνδυάζεται με τη συνειδητοποίηση των καθηκόντων που απορρέουν από την προσπάθεια αυτή, ώστε να φτάσει η φωνή του Κόμματος σε περισσότερους χώρους δουλειάς. Να οικοδομηθούν Οργανώσεις εκεί που χτυπά η καρδιά της εργατικής τάξης, εκεί που η κρίνεται η ταξική πάλη, όπως στα εργοστάσια, τα καράβια, τα εμπορικά καταστήματα κ.ά.

Η επόμενη περίοδος είναι το πεδίο για να δοκιμαστούν στη ζωή τα πολιτικά συμπεράσματα από τις μάχες που δώσαμε, για να ενισχυθούν οι αγωνιστικοί δεσμοί του ΚΚΕ με εργατικές - λαϊκές μάζες. Ξεχωρίζει η πραγματοποίηση του 41ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» στην Αθήνα, που θα δώσει την ευκαιρία να συναντηθεί εργατικός - λαϊκός κόσμος με τις κομματικές δυνάμεις, για να δοθεί ώθηση στους αγώνες που έρχονται.

Με πίστη στο δίκιο και τη δύναμη της εργατικής τάξης, με την πρωτοπόρα δράση των κομμουνιστών, των αγωνιστών εργατών και λαϊκών ανθρώπων στο πλάι μας, την αταλάντευτη ταξική αναμέτρηση με την αστική τάξη και τα κόμματά της, μπορούμε να ανοίξουμε το δρόμο της ανατροπής του καπιταλισμού.