ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 25 Σεπτέμβρη 2015
Σελ. /20
«Λιτός βίος» με ... γεμιστά

Είναι τουλάχιστον προκλητικό να ακούγεται από τα χείλη της αναπληρώτριας υπουργού Κοινωνικής Αλληλεγγύης ότι η πολιτική της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της «ανθρωπιστικής κρίσης» θα είναι σαν τα ...γεμιστά. Οπως είπε η Θεανώ Φωτίου, «υπάρχει δυνατότητα αν κάνουμε οικονομία και φτουρίσουν τα πράγματα. Ξέρετε και τα γεμιστά είναι επινόηση του ελληνικού λαού, ώστε πολύ φτηνά να τρώει μια ελληνική οικογένεια». Στην προέκτασή της, η δήλωση αυτή της υπουργού σημαίνει ότι από το υστέρημα των φτωχών θα φάνε ένα πιάτο φαΐ και οι πάμπτωχοι. Που σημαίνει μοίρασμα της φτώχειας σε περισσότερους, για να μη φαίνεται η ακραία φτώχεια, που θα μεγαλώσει εξαιτίας της αντιλαϊκής πολιτικής και των μνημονίων που σχεδιάζει να εφαρμόσει η κυβέρνηση. Δεν είναι, πάντως, η Φωτίου που στέλνει τέτοια μηνύματα στο λαό, θέλοντας να κρατήσει χαμηλά τον πήχη των προσδοκιών και των απαιτήσεών του από τη νέα κυβέρνηση, να συμβιβαστεί με τη φτώχεια του και με τις νέες θυσίες που του ζητάνε. Θυμίζουμε ότι η πρώτη δήλωση που έκανε ο Γ. Βαρουφάκης, αναλαμβάνοντας το υπουργείο Οικονομικών στα τέλη του περασμένου Γενάρη, ήταν: «Είμαστε υπέρ του λιτού βίου (...) Οι Ελληνες μεγαλούργησαν όταν ζούσαν λιτά, όταν ξόδευαν λιγότερα από τα έσοδά τους, όταν τις αποταμιεύσεις τους τις ξόδευαν για να σπουδάσουν τα παιδιά τους, όταν ήταν περήφανοι που δεν χρώσταγαν»...

... και η μαρμελάδα

Χτες, στην πρωινή εκπομπή του «ΜΕΓΚΑ», η αναπληρώτρια υπουργός Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Θεανώ Φωτίου, δίνοντας συνέχεια σχετικά με τη δήλωσή της, είπε: «Τι θέλει ο λαός; Θέλει νοικοκύρεμα. Θα ασκήσουμε πολιτική με βάση αυτό που θέλει ο λαός. Και νοικοκύρεμα είναι να μαζεύουμε τα φρούτα που περισσεύουν, να τα κάνουμε μαρμελάδα και όχι να τα πετάμε στις χωματερές. Το ίδιο εννοούσα και με τα γεμιστά». Βλέπετε; Η κυρία Θεανώ ξέρει από νοικοκυροσύνη. «Κοινωνική πολιτική» να σου πετύχει...

Οψιμοι συμπαραστάτες

Είναι γνωστό ότι εδώ και μέρες, οι εργαζόμενοι στη «Χαλυβουργία» στο Βόλο αγωνίζονται ενάντια στο μέτρο της εκ περιτροπής εργασίας που θέλει να εφαρμόσει η εργοδοσία, προσθετικά στις μειώσεις μισθών που έχει ήδη επιβάλει. Οψιμοι συμπαραστάτες των εργαζομένων σ' αυτόν το δίκαιο αγώνα εμφανίστηκαν, με ανακοίνωσή τους, οι τοπικοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Οπως σημειώνουν, «παρά τα προβλήματα που υπάρχουν στον κλάδο της Χαλυβουργίας λόγω της δυσμενούς οικονομικής συγκυρίας, η κρίση δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να χρησιμοποιείται ως άλλοθι από την εργοδοσία για να επιβάλει μέτρα που κάνουν αφαίμαξη οικονομική στους εργαζόμενους». Ποιοι τα λένε αυτά; Οι ίδιοι που σέρνουν τους εργαζόμενους στο Μέταλλο να διεκδικούν τη μείωση του ενεργειακού κόστους των επιχειρήσεων της «Χαλυβουργίας», να επωμιστούν, δηλαδή, οι ίδιοι και όλος ο λαός την ελάφρυνση του κόστους παραγωγής για τους βιομήχανους. Θυμίζουμε, επίσης, ότι οι συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ αντιμετώπισαν τουλάχιστον εχθρικά την παρουσία των χαλυβουργών του Ασπρόπυργου στο Βόλο, όταν ζητούσαν συμπαράσταση και προειδοποιούσαν ότι αργά ή γρήγορα θα ερχόταν και η σειρά τους. Κατά τ' άλλα, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ τάζουν στους εργαζόμενους της «Χαλυβουργίας» ότι τα προβλήματά τους θα λυθούν μια κι έξω όταν η κυβέρνηση διαμορφώσει το νέο εργασιακό πλαίσιο σε συνεργασία με τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας και «σύμφωνα με τις βέλτιστες πρακτικές του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου». Χρησιμοποιώντας την ορολογία του κλάδου, η παρέμβαση των πολιτευτών του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα ...κράμα κοροϊδίας και θράσους.

Αντιλαϊκός οίστρος

Η φράση, που ξεστόμισε τις προάλλες ο υπουργός Εργασίας, δεν πρέπει να περάσει στο «ντούκου». Είπε ο Γ. Κατρούγκαλος: «Ουσιαστικά, αναγκαζόμαστε να κάνουμε σε διάστημα λιγότερο από ένα μήνα όσα το παλαιοκομματικό σύστημα δεν μπόρεσε να κάνει σε σαράντα χρόνια. Εχουμε αποδείξει, όμως, ως κυβέρνηση ότι μπορούμε να ανταποκριθούμε σε τόσο κρίσιμες προκλήσεις». Ο οίστρος και η αποφασιστικότητα της κυβέρνησης, να δρομολογήσει και να ολοκληρώσει σαρωτικές ανατροπές, δεν αφορούν μόνο το Ασφαλιστικό και τα Εργασιακά, που είναι στην αρμοδιότητα του Κατρούγκαλου. Αφορούν το σύνολο των μεταρρυθμίσεων που έχει ανάγκη το κεφάλαιο και οι οποίες επικαιροποιούνται διαρκώς, στο φόντο της δυσκολίας που έχει η καπιταλιστική οικονομία να ανακάμψει από την κρίση. Σε κάθε περίπτωση, η δήλωση Κατρούγκαλου επιβεβαιώνει ότι η συγκεκριμένη κυβέρνηση έχει επιλεγεί να φέρει σε πέρας όλη τη βρώμικη δουλειά για το κεφάλαιο, καθώς, εκτός όλων των άλλων, κρίνεται και σαν πιο ικανή να ενσωματώνει τις λαϊκές αντιδράσεις. Με το «καλημέρα», άλλωστε, ο Γ. Κατρούγκαλος είπε ότι βάζει μπροστά το λεγόμενο κοινωνικό διάλογο και ότι το σχέδιο των μεταρρυθμίσεων «θα γίνει αποδεκτό από τον ελληνικό λαό (...) γιατί αυτό αποτελεί όχι απλώς κοινωνική, αλλά εθνική αναγκαιότητα»....

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

1838 Γεννιέται ο ποιητής Αχιλλέας Παράσχος.

1849 Πεθαίνει ο οπλαρχηγός της Επανάστασης του 1821 και μέλος της Φιλικής Εταιρίας Νικήτας Σταματελόπουλος (Νικηταράς).

1883 Δημιουργείται στη Ρωσία η πρώτη μαρξιστική ομάδα με την ονομασία «Απελευθέρωση της εργασίας».

1897 Γεννιέται ο Αμερικανός συγγραφέας Ουίλιαμ Φόκνερ, βραβευμένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας (1949).

1903 Γεννιέται ο Αμερικανός ζωγράφος Μαρκ Ρόθκο.

1906 Γεννιέται ο μεγάλος Σοβιετικός συνθέτης Ντμίτρι Σοστακόβιτς. Για το έργο του και για τη γενικότερη προσφορά του, ο Σοστακόβιτς τιμήθηκε - μεταξύ άλλων - με τον τίτλο του καλλιτέχνη του Λαού της Σοβιετικής Ενωσης και ανακηρύχτηκε Ηρωας της Σοσιαλιστικής Εργασίας. Το έργο του συγκαταλέγεται στα κορυφαία του 20ού αιώνα.

1932 Βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα. Το Λαϊκό Κόμμα έρχεται οριακά πρώτο με 33,8%. Το κόμμα των Φιλελευθέρων έπεται με 33,4%. Το Ενιαίο Μέτωπο Εργατών - Αγροτών (ΚΚΕ) έλαβε το 5% των ψήφων και εξέλεξε 10 βουλευτές.

1947 Οι μητροπολίτες Κοζάνης Ιωακείμ και Ηλείας Αντώνιος, με επιστολή τους προς τον πρωθυπουργό Θ. Σοφούλη, απαιτούν το σταμάτημα του εμφυλίου πολέμου.

1949 Γεννιέται ο Ισπανός σκηνοθέτης Πέδρο Αλμοδόβαρ.

1962 Η Αλγερινή Εθνοσυνέλευση, με Πρόεδρο τον Φερχάτ Αμπάς, εκλέγει πρωθυπουργό της χώρας τον Μπεν Μπελά. Το πολίτευμα της Αλγερίας προσδιορίζεται ως «Λαϊκή Δημοκρατία».

1964 Αρχίζει στη Μοζαμβίκη ένοπλη εξέγερση κατά των Πορτογάλων ιμπεριαλιστών, η οποία διαρκεί σχεδόν 12 χρόνια και οδηγεί στην ανεξαρτησία της χώρας (25/6/1975).

1970 Πεθαίνει ο Γερμανός συγγραφέας Εριχ Μαρία Ρεμάρκ.

1972 «Οχι» στην ένταξη της χώρας τους στην ΕΟΚ λένε οι Νορβηγοί, με ποσοστό 53,5%, προκαλώντας μεγάλη δυσφορία στις Βρυξέλλες.

1973 Μαζική φοιτητική διαδήλωση πραγματοποιείται στους δρόμους της Αθήνας σε ένδειξη αλληλεγγύης προς το λαό της Χιλής, όπου οι πραξικοπηματίες με την υποστήριξη των ΗΠΑ είχαν ανατρέψει το σοσιαλιστή Πρόεδρο Σ. Αλιέντε και είχαν εγκαθιδρύσει στρατιωτική δικτατορία.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ