Στη γειτονική FYROM, οι Αλβανοί ληστοσυμμορίτες, οργανωμένοι σε παραστρατιωτικές οργανώσεις και με την υποστήριξη δυτικών δυνάμεων εξακολουθούν να επιτίθενται σε αστυνομικές δυνάμεις του κράτους, σε ένα σύμπλεγμα εθνικισμού και κοινών ποινικών εγκλημάτων, λαθρεμπόριο, ναρκωτικά, πορνεία, όπλα κλπ. στο όνομα, πάντα, της υποτιθέμενης μεγάλης Αλβανίας.

Στην Παλαιστίνη ο ισραηλίτικος μιλιταρισμός εξακολουθεί να αρνείται το δικαίωμα της πατρίδας στους Παλαιστίνιους προκαλώντας έναν αιματηρό ανορθόδοξο πόλεμο μεταξύ ενός Γολιάθ κι ενός Δαυίδ. Το χαρακτηριστικό είναι ότι αυτοπαγιδεύεται μακροπρόθεσμα σε ένα πολιτικό αδιέξοδο χωρίς επιστροφή. Το μόνο που εξυπηρετείται είναι τα τωρινά και μελλούμενα αγγλο-αμερικανικά συμφέροντα στην περιοχή (πετρέλαιο, γεωστρατηγικός χώρος κλπ.). Στην πραγματικότητα Τουρκία και Ισραήλ μοιάζουν με πιστές θεραπαινίδες των ΗΠΑ θυσιάζοντας το μέλλον τους. Τέλος, ο πλέον επίκαιρος στόχος πολεμικής επέμβασης και κρίσης, είναι το Ιράκ.

Η μιλιταριστική μηχανή του αμερικανικού ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού συσσωρεύει δυνάμεις για πολεμική επέμβαση στον Κόλπο, αφού προηγουμένως μάζεψε στην Ουάσιγκτον τη λεγόμενη Ιρακινή Αντιπολίτευση, δηλαδή όλα τα ιρακινά κουφάρια στην υπηρεσία των ξένων.

Από κοντά και το κυπραίικο κουβέρνο, πιασμένοι χέρι - χέρι, επιζητούν την προστασία του ΝΑΤΟ και της υπαρκτής Ευρωπαϊκής Ενωσης αντί πάσης εξυπηρέτησης που θα βαφτιστεί ως εθνικό συμφέρον.