ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 25 Ιούλη 2004
Σελ. /24
ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ"
ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ
ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ
Χρειάζεται πάλη για να γίνει δικαίωμα

Ενδιαφέρουσα συζήτηση με φορείς του ποδοσφαίρου πραγματοποίησε τη Δευτέρα 12 Ιούλη η Κομματική Οργάνωση Αθήνας του ΚΚΕ

Ανάπτυξη των φυτωρίων, δημιουργία υποδομών και ενίσχυση των ερασιτεχνικών σωματείων για καλύτερο ποδόσφαιρο

Sportidea

Ανάπτυξη των φυτωρίων, δημιουργία υποδομών και ενίσχυση των ερασιτεχνικών σωματείων για καλύτερο ποδόσφαιρο
Τελικά, τι έγινε; Ο αέρας της Πορτογαλίας που έφεραν μαζί οι παίκτες της Εθνικής Ελλάδας, καθώς και το τρόπαιο της πρωταθλήτριας Ευρώπης ήταν τόσο ικανά ώστε να κάνουν κάποιους να ξυπνήσουν από το λήθαργο; Ενα κύπελλο και μια αναμφισβήτητα μεγάλη επιτυχία μπορούν να αλλάξουν όσα δεν έχουν αλλάξει χρόνια και χρόνια τώρα στο ελληνικό ποδόσφαιρο και γενικότερα στον ελληνικό αθλητισμό; Εάν πιστέψουμε τα τηλεοπτικά κανάλια, την πλειοψηφία των εφημερίδων των μεγάλων συγκροτημάτων και τις μεγαλόστομες δηλώσεις των αρμοδίων κυβερνητικών παραγόντων, τότε κάτι κινείται στον ελληνικό αθλητισμό. Εκείνο όμως που... ξεχνάνε να πουν είναι προς τα πού... Και βέβαια για ποιους λόγους.

Τις τελευταίες μέρες οι λέξεις «εξυγίανση», «αναβάθμιση» που αφορούν το ελληνικό ποδόσφαιρο, κλίνονται σε όλες τις πτώσεις απο τον υφυπουργό Αθλητισμού και άλλους κυβερνητικούς παράγοντες. Σε αυτή την κατεύθυνση κινήθηκαν και οι ανακοινώσεις του Υπουργείου Ανάπτυξης την περασμένη Δευτέρα για τα χρέη των ΠΑΕ και ΚΑΕ προς το Δημόσιο. Το «δεκανίκι» που δίνει η κυβέρνηση στους επιχειρηματίες αφορά τον καθορισμό του μετοχικού κεφαλαίου όπου δίνεται μεγάλο χρονικό περιθώριο για να αυξηθεί και καταβολή σε δόσεις των χρεών, ενώ οι ποδοσφαιριστές καταγράφονται στο ενεργητικό του ισολογισμού των ομάδων-εταιρειών.

Ο Γεράσιμος Αραβανής μιλάει στην εκδήλωση
Ο Γεράσιμος Αραβανής μιλάει στην εκδήλωση
Πέρα όμως από διθυράμβους και συζητήσεις, που στόχο έχουν να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο, η αλήθεια βρίσκεται αλλού. Ολοι αυτοί που κόπτονται, το κάνουν για δικό τους καλό και μόνο. Το προϊόν τους δεν πουλάει πια και αυτό είναι που θέλουν να αναβαθμίσουν. Για να μεγαλώσουν τα δικά τους κέρδη. Κι αυτό είναι το μόνο που τους ενδιαφέρει. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι κουβέντα δεν γίνεται για το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο που ακροβατεί μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Γι' αυτούς ο αθλητισμός είναι εμπόρευμα. Και αυτό θέλουν να ρετουσάρουν για να το πουλήσουν με καλύτερους όρους.

«Θέλουν να αλλάξουν μόνο το εμπόρευμά τους»

Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση παροτρύνει τους παράγοντες να σώσουν το... σαπιοκάραβο που βουλιάζει ή ο πρωθυπουργός, δίνοντας μαθήματα... αθλητικού πνεύματος, καλεί τους ποδοσφαιριστές της Εθνικής να τα πάρουν χοντρά από τους παράγοντες, δημιουργώντας αρνητική εικόνα για το στόχο που πρέπει να έχουν τα παιδιά που αθλούνται, κάποιοι προσπαθούν να δουν πίσω από τη βιτρίνα. Και να παλέψουν να κερδίσουν αυτό που ουσιαστικά τους ανήκει. Τον αθλητισμό ως δικαίωμα για τον κάθε πολίτη, τον αθλητισμό ως ανάγκη για ψυχαγωγία και όχι ως εμπόρευμα.

Η Κομματική Οργάνωση Αθήνας του ΚΚΕ διοργάνωσε την Δευτέρα 12 Ιούλη, συζήτηση με εκπροσώπους ερασιτεχνικών σωματείων και παλαίμαχους ποδοσφαιριστές για την πραγματικότητα που επικρατεί. Από το διάλογο που έγινε το συμπέρασμα που βγήκε ήταν ένα και μοναδικό. Χρειάζεται πάλη από το κίνημα προκειμένου ο αθλητισμός να πάψει να είναι... βορά στα χέρια των λίγων.

Γεμάτη η αίθουσα
Γεμάτη η αίθουσα
Τη συζήτηση άνοιξε η τοποθέτηση του Γεράσιμου Αραβανή, υπευθύνου του Τμήματος Αθλητισμού της ΚΕ του ΚΚΕ, πάνω στο νομοσχέδιο που προωθεί η κυβέρνηση για την αναβάθμιση του επαγγελματικού ποδοσφαίρου και τι πραγματικά κρύβει αυτό.

Ο Γ.Αραβανής σήμειωσε εισαγωγικά: «Η κυβέρνηση προωθεί το νομοσχέδιο για την αναβάθμιση του ελληνικού ποδοσφαίρου, κάτι που δεν το αμφισβητούμε ούτε εμείς ότι πρέπει να αλλάξει, όμως δε γίνεται καμιά αναφορά στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Αρα πώς μιλάμε για αναβάθμιση; Εμείς σαν Κόμμα πήραμε πρωτοβουλία να κάνουμε Επερώτηση στη Βουλή για την καθυστέρηση των τακτικών επιχορηγήσεων εκ μέρους του κράτους προς τα ερασιτεχνικά σωματεία εδώ και τρία χρόνια. Δεχτήκαμε από μέρος του Τύπου επικρίσεις γιατί χαλάμε την καλή εικόνα που έχουν δημιουργήσει οι επιτυχίες της Εθνικής. Οτι το πάμε αλλού. Κι όμως αυτό είναι πραγματικότητα. Από την άλλη όσον αφορά το θέμα της ρύθμισης των χρεών για τις Ποδοσφαιρικές Ανώνυμες Εταιρίες, που συνοδεύεται από το ότι δε θα είναι χαριστική όσον αφορά το αρχικό χρέος και εδώ τα πάντα είναι διφορούμενα. Μα αν διαγράψεις όλο ή το πολύ μεγάλο μέρος των προσαυξήσεων, φόρων κτλ. - και θα είναι ρυθμίσεις για 10-15 χρόνια - και έχεις σαν ΠΑΕ μόνο το αρχικό κεφάλαιο και λίγα από τις προσαυξήσεις, τι άλλο είναι αυτό εκτός από μια χαριστική πράξη; Και σημειώνεται ότι αυτή είναι η τρίτη χαριστική ρύθμιση των χρεών των ΠΑΕ 1986-1993 και τώρα και παράλληλα είναι η πολλοστή χαριστική πράξη προς τις ΠΑΕ (βλέπε φόρους, γήπεδα, άλλες διευκολύνσεις κτλ.). Εμείς δεν ξέρουμε κανέναν πολίτη που να του χαρίστηκαν φόροι εισοδήματος. Το κράτος τα παίρνει και με το παραπάνω. Εκτός από αυτό υπάρχουν, και οι άλλες χαριστικές πράξεις προς τις ΠΑΕ, όπως κάποια κίνητρα που θα τους δοθούν ή το δικαίωμα να έχουν τις δικές τους εταιρίες φύλαξης των γηπέδων τους μέσω των δικών τους ιδιωτικών εταιριών. Δηλαδή ιδιωτικούς στρατούς».

Και συνέχισε : «Εμείς πιστεύουμε ότι η ρύθμιση αυτή στοχεύει στα εξής: Να απομακρυνθούν οι ΠΑΕ από το οικονομικό τέλμα στο οποίο βρίσκονται σήμερα, να αποφευχθούν οι εκρήξεις από την εφαρμογή των νόμων (παράδειγμα αντιδράσεις από τον υποβιβασμό της ΑΕΚ στη Δ΄ Εθνική), αφού το ποδόσφαιρο το χρησιμοποιούν ως μέσο χειραγώγησης συνειδήσεων, να διαμορφθεί ένα πρωτάθλημα με λιγότερα προβλήματα και να προχωρήσουν σε μια πολιτική κερδοφορίας. Ομως ακόμα και εάν σε κάποια πετύχουν αυτό που θέλουν και τελικά πάει λίγο περισσότερος κόσμος στα γήπεδα ή έχουμε υγιείς ΠΑΕ, θα είναι όλα καλά; Για τον εργαζόμενο πολίτη (αφού για τους παράγοντες θα είναι καλά σίγουρα) θα είναι καλά; Εμείς πιστεύουμε πως όχι. Αν το δούμε επαγγελματικά σαν βιομηχανία του θεάματος που θέλει τη μεγάλη πλειοψηφία της νεολαίας και του λαού σε ένα δωμάτιο να αγοράζει τηλεθέαση και θέαμα είναι καλά. Αν το δούμε από την άποψη ότι η πλειοψηφία του λαού και της νεολαίας να μπει στους αγωνιστικούς χώρους και να αθληθεί με το ποδόσφαιρο και τα υπόλοιπα αθλήματα σε μια ενεργό πολιτική, αντιλαμβάνεστε ότι τοποθετούμαστε σε αυτά τα μέτρα αρνητικά. Σήμερα το ποδόσφαιρο λειτουργεί στη λογική του μεγάλου οικονομικού ομίλου που μπορεί να έχει εμπορικές εταιρίες, κατασκευαστικές εταιρίες, στόλους, μια εφημερίδα, ένα κανάλι και μια ΠΑΕ και γύρω από αυτά έναν ιδιωτικό στρατό για να προστατεύεται. Το κράτος το ίδιο δίνει στήριξη στον μεγαλοεπιχειρηματία και παίρνει και αυτό τη δική του ανταμοιβή. Από τη στιγμή που ο αθλητισμός γίνεται εμπόρευμα φθείρει και καταστρέφει πρωτίστως τους αθλητές και τους αθλουμένους, αφού θα πρέπει να πουληθεί και σε τιμή υψηλή. Ετσι κανείς δε συμμετέχει για να συμμετάσχει, αλλά μόνο για τη νίκη. Αλλωστε και ο πρόεδρος της ΟΥΕΦΑ Ζεπ Μπλάτερ το είχε πει παλιότερα. Οτι, πλέον, μετράει μόνο η νίκη. Οι ποδοσφαιριστές για να αντεπεξέλθουν στα πολλά παιχνίδια καταφεύγουν στα φάρμακα. Αλλωστε, βλέπουμε περιστατικά, όπως αυτό που αφορούσε την ομάδα της Γιουβέντους πριν μερικά χρόνια. Το ποδόσφαιρο ως κλάδος της καπιταλιστικής κοινωνίας διέπεται και από όλες τις αντιθέσεις που έχει αυτή. Οι ισχυροί γίνονται ισχυρότεροι και οι αδύνατοι ασθενέστεροι. Αυτό σημαίνει ότι δεν πρόκειται να ξαναδούμε ούτε Φωστήρα «φονέα των γιγάντων», ούτε Λάρισα του 1988. Επίσης ευνοεί τη μεγαλύτερη αγορά, αφού τα στενά όρια της χώρας μια επιχείρηση δεν τα χωράει. Θυμηθείτε τη δήλωση Κόκκαλη για δημιουργία βαλκανικής λίγκας».

Κοινωνικό αγαθό ο αθλητισμός

Καταλήγωντας ο υπεύθυνος του Τμήματος Αθλητισμού της ΚΕ και αναφερόμενος στην πρόταση του ΚΚΕ, υπογράμμισε: «Εμείς λέμε το εξής: Ακριβώς επειδή το ποδόσφαιρο - επιχείρηση πήρε αυτή την τροπή δεν μπορεί να απαλλαγεί από τα αρνητικά χαρακτηριστικά του και μέσα σε αυτό ανακυκλώνονται όλες οι αντιθέσεις μεταξύ των επιχειρηματιών και οι οικονομικές αντιθέσεις, άρα ουσιαστικά για να μπει σε άλλο δρόμο το ποδόσφαιρο και να απαλλαγεί από τα αρνητικά χαρακτηριστικά του θα πρέπει να πάψει να είναι εμπόρευμα.

Στον αντίποδα αυτής της λογικής είναι η αντίληψη που και το Κόμμα μας έχει ενστερνιστεί ότι ο αθλητισμός, και το ποδόσφαιρο, είναι κοινωνικό αγαθό. Δε χωράνε ιδιώτες και μεγαλοσυμφέροντα σε αυτό και πρέπει να παρέχεται η δυνατότητα στη νεολαία και στην κοινωνία ολόκληρη να αθληθεί και έχει τεράστια ευθύνη το κράτος να διαμορφώσει τα δεδομένα γι' αυτόν το σκοπό. Βάθρο της ανάπτυξης του αθλητισμού και του ποδοσφαίρου ειδικότερα είναι το ερασιτεχνικό σωματείο, με πολύ ισχυρή αθλητική δραστηριότητα, πολιτιστική, κοινωνική. Στη λογική μας δεν υπάρχουν ποδοσφαιρικές ανώνυμες εταιρίες, παρά μόνο σωματεία ερασιτεχνικά. Εμείς διατυπώνουμε την άποψη ότι αυτές θα πρέπει να διαλυθούν και στο ελληνικό πρωτάθλημα να συμμετέχουν στις πρώτες κατηγορίες ή στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις με τμήματα αμειβομένων ποδοσφαιριστών (θα είναι στα πλαίσια του συλλόγου ένα ξεχωριστό τμήμα). Ο ποδοσφαιριστής θα είναι μεν επαγγελματίας, όχι όμως με την ακραία λογική που υπάρχει σήμερα. Επίσης θα πρέπει να αναπτυχθεί ο σχολικός αθλητισμός και η δραστηριότητα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σαν παράμετροι της ανάπτυξης του ερασιτεχνικού αθλητισμού και όχι στη μορφή που παίρνει σήμερα, που είναι μια μορφή εμπορευματική. Ο ρόλος του κράτους θα πρέπει να είναι πολύ σημαντικός, αφού θα πρέπει να αναλάβει να εξασφαλίσει τους πόρους και την υποδομή. Να αναβαθμιστούν τα ΤΕΦΑΑ, να καθιερωθεί η κάρτα υγείας όλων των αθλητών και αθλούμενων.

Εμείς δεν μπαίνουμε στη λογική του διαχωρισμού, που λένε πολλοί, του επαγγελματικού ποδοσφαίρου με το ερασιτεχνικό. Το μεν ένα να προχωράει και παράλληλα να ενισχύεται και το άλλο. Δε γίνεται αυτό. Αν γινόταν, θα το είχαν κάνει και οι ίδιοι. Δε γίνεται στην Ελλάδα και δε γίνεται πουθενά. Γιατί μια πολιτική δεν μπορεί να έχει δυο ψυχές εντελώς αντίθετες. ΄Η θα έχει τη λογική ότι το ποδόσφαιρο θα γίνει επιχείρηση και αυτό θα στηρίζεται και θα τα ρίχνεις όλα για τη βιομηχανία του θεάματος ή θα τα ρίχνεις στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. ΄Η θα αγωνιστείς υπέρ της ενίσχυσης του ερασιτεχνικού αθλητισμού ή θα υποταχθείς στην άλλη λογική και οι συνέπειες θα είναι πολύ μεγάλες. Είναι ανάγκη να υπάρξει ένα μεγάλο κίνημα σε αυτή την κατεύθυνση. Πρέπει το μέτωπο κατά της εμπορευματοποίησης να γίνει ισχυρό. Δε γίνεται τίποτα χωρίς να παλέψεις. Αγώνα ενάντια στα συμφέροντα και παράλληλα διεκδίκηση για το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο».

Πακτωλός... προβλημάτων όχι χρημάτων

Μετά την τοποθέτηση ακολούθησε διάλογος, όπου ακούστηκαν θέματα που απασχολούν αυτήν τη στιγμή το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Ο Γιάννης Ντιντίφας, εκπρόσωπος του ΑΟ Γκυζιακού, τόνισε την ανάγκη για πάλη με σκοπό τη δημιουργία χώρων άθλησης στην Αθήνα, καθώς - όπως επισήμανε - υπάρχουν μόλις δυο γήπεδα αυτό της Αλεπότρυπας και του Ρουφ, όπου εξυπηρετούνται στο πρώτο τουλάχιστον 500 παιδιά.

Ο Νίκος Αγγελής, του ΑΟ Κορωνίδας Γαλατσίου, επισήμανε τη λογική της συγχώνευσης των σωματείων που εφαρμόζεται προκειμένου έτσι να αποφύγουν οι αρμόδιοι να φτιάξουν καινούρια γήπεδα.

Μια ιδιαίτερα ευαίσθητη πτυχή έθιξε ο εκπρόσωπος του ΠΑΟ Αλσούπολης Γιώργος Τιρτιράκης, ο οποίος έκανε λόγο για την έλλειψη οργάνωσης όσον αφορά τον τομέα της υγείας των αθλούμενων παιδιών, αλλά και παράλληλα το να δούνε όλοι όσοι ασχολούνται με το άθλημα μακριά από τα συλλογικά πλαίσια την ανάγκη για πάλη και διεκδίκηση.

Ο Λευτέρης Χατζηδημητράκης, του ανεξάρτητου σωματείου Κρόνος Νέας Φιλαδέλφειας, έκανε λόγο για την περιθωριοποίηση των παλαιμάχων ποδοσφαιριστών από καίριες θέσεις που μπορούν να προσφέρουν.

Στο αθλητικό σωματείο ως μέσο πολιτισμού, αλλά και στην ανάγκη για άνοιγμα στον κόσμο που θα στηρίξει αυτή την αντίληψη αναφέρθηκε ο Νίκος Μάλλιαρης, από το σωματείο της Καισαριανής Αστέρας 2004.

Το ζήτημα της παρέμβασης στον τομέα του αθλητισμού από τις δημοτικές παράταξης έβαλε ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του Πανιωνίου Σάββας Ζευγαρόπουλος, ενώ ο Νίκος Λιάπης από τον ΑΟ Σούρμενων μίλησε για τα προβλήματα που προκύπτουν από την καθυστέρηση των επιχορηγήσεων.

Η αθλήτρια του βόλεϊ στον ΓΣ Πετρούπολης Αλεξάνδρα Θεοχάρη τόνισε το ζήτημα της διαμόρφωσης προσωπικότητας ολοκληρωμένου ανθρώπου που θα πρέπει να μπει για όσους αθλητές ασχολούνται με τον πρωταθλητισμό και αναφέρει χαρακτηριστικά το παράδειγμα αθλητών της Ανατολικής Ευρώπης που μετά από την αθλητική τους καριέρα σταδιοδρόμησαν σαν χρήσιμοι πολίτες για την κοινωνία.


Μπ.ΤΣΟΡΜΠΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ