ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 25 Μάη 1997
Σελ. /48
ΚΟΙΝΩΝΙΑ
ΗΜΑΘΙΑ
Οι κακές μέρες τέλειωσαν - έρχονται οι χειρότερες...

Κάποτε ο νομός ήταν από τους πιο πλούσιους της χώρας. Σήμερα είναι πρώτος στα χρέη προς την Αγροτική Τράπεζα και η ανεργία καλπάζει στο 40%. Απελπισμένοι οι αγρότες του νομού, αφηγούνται τις δυσκολίες που περνούν, ενώ δείχνουν αποφασισμένοι να υπερασπιστούν το δικαίωμα να είναι αφεντικά στα χωράφια τους

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΗΝ ΗΜΑΘΙΑ: Μπέρρυ ΤΣΟΥΓΚΡΑΝΗ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Βαγγέλης ΤΟΚΑΣ

Κάποτε ο Νομός Ημαθίας ήταν ένας από τους πλουσιότερους νομούς σε όλη την Ελλάδα. Το αγροτικό εισόδημα, που προερχόταν κυρίως από την καλλιέργεια μήλου και ροδάκινου, σε συνδυασμό με την ανεπτυγμένη στην περιοχή βιομηχανία - κυρίως κλωστοϋφαντουργία - έδιναν στην Ημαθία το προφίλ ενός από τους πιο εύπορους νομούς της χώρας.

Η κατάσταση, όμως, τα τελευταία χρόνια έχει αλλάξει ριζικά. Σήμερα ο νομός μοιάζει με καζάνι έτοιμο να εκραγεί. Η έντονη αποβιομηχάνιση, η αντιαγροτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της κυβέρνησης, αλλά και τα απανωτά χτυπήματα από τις καιρικές συνθήκες έχουν οδηγήσει τους κατοίκους - αγρότες, εργάτες και μικρομεσαίους - στην απελπισία. "Για την Ημαθία οι κακές μέρες τελείωσαν. Τώρα έρχονται οι χειρότερες", ήταν τα λόγια του προέδρου του Εργατικού Κέντρου Νάουσας. Λόγια που επιβεβαιώνονται και μόνο από το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος νομός είναι ο πρώτος σε χρέη προς την Αγροτική Τράπεζα, ενώ το ποσοστό της ανεργίας ήδη ξεπερνά το 40%!

Στην Ημαθία το ποσοστό του πληθυσμού που ασχολείται αποκλειστικά με τη γεωργία φτάνει το 50%. Εκτός από τις βασικές καλλιέργειες - μήλου και ροδάκινου - υπάρχουν και καλλιέργειες καπνού, βαμβακιού και τα τελευταία χρόνια κάποιες καλλιέργειες θερμοκηπίων. Καμιά, όμως, απ' αυτές τις καλλιέργειες δεν μπορεί πλέον να καλύψει ούτε καν τις βασικές ανάγκες του παραγωγού...

Η κατάσταση δείχνει να 'χει φτάσει στο χείλος του γκρεμού. Υστερα μάλιστα από την ψήφιση του νέου καθεστώτος για τα οπωροκηπευτικά, οι παραγωγοί θα κληθούν για πρώτη φορά να χρηματοδοτήσουν οι ίδιοι την εμπορία των προϊόντων τους και την όποια στήριξη του εισοδήματός τους, μέσω των Ομάδων Παραγωγών. Δηλαδή θα πληρώνουν οι ίδιοι ακόμα και τις τιμές των προϊόντων που θάβονται στις χωματερές! Επίσης, στα πλαίσια των Ομάδων Παραγωγών, θα υποχρεωθούν να υλοποιούν κατά γράμμα όλες τις αντιδραστικές ρυθμίσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, κυρίως για περιορισμούς στις καλλιέργειες και την παραγωγή.

Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Ας σκεφτεί κανείς και μόνο το γεγονός πως από τους 80.000 τόνους μήλων, που ήταν συνολικά η περσινή παραγωγή στην Ημαθία, έχουν πεταχτεί στις χωματερές πάνω από 40.000 τόνοι, ενώ παραμένουν στα ψυγεία απούλητοι 15.000 τόνοι. Αν δηλαδή σήμερα οι παραγωγοί αναστενάζουν, από του χρόνου θα πρέπει ουσιαστικά ν' αφήσουν τα χωράφια τους!

Παράλληλα με τις πολιτικές επιλογές ο αγρότης της Ημαθίας έχει να αντιμετωπίσει φέτος και τις καταστροφές από τους παγετούς του Απρίλη. Οι παλιότεροι αγρότες λένε πως από το 1955 είχε να συμβεί τέτοιος χαλασμός. Στις ορεινές περιοχές οι καταστροφές εκτιμούνται σε ποσοστό 60%, ενώ στις πεδινές το ποσοστό ξεκινά από 80% και σε πολλές φορές φτάνει ακόμα και το 100%... Μόνη λύση για τους αγρότες είναι οι αγώνες. Κι όλοι στην Ημαθία δείχνουν πλέον πως το έχουν συνειδητοποιήσει...

"Θεοί" και "δαίμονες"

"Εμάς τους αγρότες μας κυνηγούν θεοί και δαίμονες. Οι θεοί με τα καιρικά φαινόμενα και τις καταστροφές και οι "δαίμονες" - κυβέρνηση και ΕΕ - με την αντιαγροτική πολιτική τους". Τα λόγια του μπαρμπα - Γιάννη κρύβουν πόνο, οργή, αλλά και δύναμη. Χρόνια στην αγροτιά, δεν μπορεί να συνηθίσει στην ιδέα πως κάποιοι - είτε "θεοί", είτε "δαίμονες" - θέλουν να τον ξεριζώσουν από το χωράφι του. "Είναι αλήθεια πως αν ο αγρότης πληγεί 2-3 χρονιές, δεν μπορεί μετά να σηκώσει κεφάλι. Μπορεί τρεις χρονιές τους αγρότες του νομού να τους χτύπησε η κακοκαιρία, μαζί με την κυβερνητική πολιτική, αλλά εμείς δεν το βάζουμε κάτω. Θα παλέψουμε"...

Ο Γιάννης Στόκας είναι πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού και γραμματέας του Αγροτικού Συλλόγου Βέροιας. Τα προβλήματα της αγροτιάς τα γνωρίζει από πρώτο χέρι, προτιμά όμως να μένει στις αιτίες. "Οταν μας έβαζαν στην ΕΟΚ, μας τάζανε λαγούς με πετραχήλια. Αποδείχτηκε πως αυτό ήταν η αρχή του τέλους", λέει. Ο μπαρμπα - Γιάννης τα βάζει με όλους όσοι ευθύνονται γι' αυτή την κατάσταση. Με τις εκάστοτε κυβερνήσεις, με τις Ενώσεις Αγροτικών Συνεταιρισμών, με το υπουργείο Γεωργίας και τη Διεύθυνση Γεωργίας, ακόμα και με το νομάρχη Ημαθίας, Ανδρέα Βλαζάκη.Ολοι συνέβαλαν, υπογραμμίζει, στο να μην μπορεί ο παραγωγός να παίρνει ούτε καν την τιμή στήριξης του προϊόντος που καλλιεργεί.

Ενδεικτικά αναφέρει πως το 1995 στο βιομηχανικό ροδάκινο η τιμή στήριξης ήταν 82 δραχμές και οι παραγωγοί πήραν 72 δραχμές. Το 1996 η τιμή στήριξης ήταν 85,5 δραχμές και οι παραγωγοί πήραν πάλι 72."Και τις δύο χρονιές η παραγωγή ήταν μειωμένη λόγω παγετών. Αντί όμως οι Ενώσεις να το εκμεταλλευτούν και να διεκδικήσουν από τους βιομηχάνους την τιμή στήριξης, πουλήθηκε η παραγωγή σε μειωμένη τιμή", λέει ο Γ. Στόκας. Οσο για τα επιτραπέζια ροδάκινα, οι παραγωγοί πήραν την τιμή απόσυρσης - μόλις 45 δραχμές το κιλό - αφού οι Ενώσεις και πάλι δεν μπόρεσαν να εκμεταλλευτούν καταστάσεις.

Ξανά στη Γερμανία!

Ο Γιώργος Κουτσαντάς είναι καπνοκαλλιεργητής τα τελευταία χρόνια. Πριν υπήρξε μετανάστης στη Γερμανία. Οταν κατέβηκε στον Οργανισμό Καπνών Κατερίνης για να ζητήσει ποσόστωση - δεν είχε, ούτε τώρα έχει - τον ρώτησαν πού ήταν όταν δίνονταν οι ποσοστώσεις. Οταν τους είπε πως ήταν στη Γερμανία, πήρε την εξής απάντηση: "Εκεί θα ξαναπάς"...

"Είναι προκλητικοί. Είναι εμφανές πως στόχος τους είναι να μας ξεκληρίσουν, να μας κάνουν πάλι μετανάστες. Με αυτή τη λογική που λειτουργούν, κανείς δεν έχει θέση στον τόπο του ή στο χωριό του",λέει αγανακτισμένος ο Γ. Κουτσαντάς.

Ο Γιώργος Χατζηγεωργίου είναι ιδιοκτήτης θερμοκηπίου και καλλιεργεί πιπεριές. Η κατάσταση και σ' αυτόν τον κλάδο είναι εξίσου απελπιστική. "Τα έξοδα καλλιέργειας - αυτή η παραγωγή έχει μεγάλο κόστος - ανεβήκανε 10 φορές επάνω, αλλά οι τιμές εδώ και χρόνια παραμένουν σταθερές. Οι πρώιμες πιπεριές βγαίνουν αυτό το καιρό, αλλά δεν μπορούμε να τις πουλήσουμε. Πηγαίνουμε στις αγορές και βλέπουμε να υπάρχει η τουρκική πιπεριά, σε πολύ χαμηλότερη τιμή. Ετσι αναγκαζόμαστε να κατεβάζουμε και εμείς την τιμή, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να καλύψουμε ούτε τις δαπάνες μας", λέει χαρακτηριστικά.

Ολοι πελαγωμένοι

Ο Νίκος Πέιος,μέλος του ΔΣ της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων του νομού, αναφέρεται κυρίως στις επιδοτήσεις που έχουν παγώσει από την 1η Δεκέμβρη του 1996. "Γνωρίζουμε πως υπάρχουν 74 δισεκατομμύρια στα ταμεία. Δε δίνεται όμως καμιά επιδότηση, παρόλο που λένε πως θέλουν να προωθήσουν τις νέες καλλιέργειες θερμοκηπίων. Ολες οι επιδοτήσεις καθυστερούν, είτε είναι επιδοτήσεις εξαγωγικές, είτε κατασκευής, είτε εφόδια για τους παραγωγούς", τόνισε.

Οσο για τους κατασκευαστές θερμοκηπίων, βρίσκονται στην ίδια, ίσως και σε χειρότερη κατάσταση. Ενας απ' αυτούς ο Δημήτρης Μ. έχει να εισπράξει απ' τους παραγωγούς περισσότερα από 140 εκατομμύρια δραχμές. Ολα αυτά χρέη των αγροτών τον τελευταίο χρόνο! Η αγανάκτησή του δεν κρύβεται: "Τρεις μέρες να μιλάμε δε θα τελειώσουμε. Από πού να ζητήσω τα λεφτά μου; Αφού και οι αγρότες χρεοκοπημένοι είναι. Μου έχουν σφραγίσει τις επιταγές, οι τόκοι τρέχουν με τρομακτικούς ρυθμούς, είμαι κυριολεκτικά χρεοκοπημένος, δεν μπορώ ούτε τους εργάτες μου να πληρώσω. Ολοι είμαστε πελαγωμένοι. Και οι παραγωγοί και οι έμποροι αγροτικών μηχανημάτων και οι κατασκευαστές θερμοκηπίων. Οι πάντες".

Λύσεις; Αν θέλουν...

"Λύσεις υπάρχουν;", είναι το ερώτημα που θέλοντας και μη σου βγαίνει. "Με μια λέξη, αν θέλουν μπορούν να δώσουν λύση", είναι η απάντηση του μπαρμπα - Γιάννη. Ολοι τους θεωρούν πως αυτή η κατάσταση μπορεί να ανατραπεί, αν υπάρξει πολιτική βούληση. "Δε θέλουν όμως", είναι η διαπίστωση.

"Θα μπορούσαν να βρουν αγορές για τα προϊόντα μας. Θα μπορούσαν, αν ήθελαν, να μειώσουν το κόστος παραγωγής ώστε τα προϊόντα μας να είναι πιο ανταγωνιστικά, θα μπορούσαν να λύσουν ουσιαστικά προβλήματα με τις επιδοτήσεις. Πώς η Ιταλία ή η Ισπανία έχουν ανταγωνιστικά προϊόντα και κάθε χρονιά "τσακίζουν" κυριολεκτικά τα ελληνικά ροδάκινα; Υπάρχουν προτάσεις, θέληση δεν υπάρχει", κατέληξε ο Γ. Στόκας.

ΗΜΑΘΙΑ
Οι κακές μέρες τέλειωσαν - έρχονται οι χειρότερες...

Κάποτε ο νομός ήταν από τους πιο πλούσιους της χώρας. Σήμερα είναι πρώτος στα χρέη προς την Αγροτική Τράπεζα και η ανεργία καλπάζει στο 40%. Απελπισμένοι οι αγρότες του νομού, αφηγούνται τις δυσκολίες που περνούν, ενώ δείχνουν αποφασισμένοι να υπερασπιστούν το δικαίωμα να είναι αφεντικά στα χωράφια τους

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΗΝ ΗΜΑΘΙΑ: Μπέρρυ ΤΣΟΥΓΚΡΑΝΗ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Βαγγέλης ΤΟΚΑΣ

Κάποτε ο Νομός Ημαθίας ήταν ένας από τους πλουσιότερους νομούς σε όλη την Ελλάδα. Το αγροτικό εισόδημα, που προερχόταν κυρίως από την καλλιέργεια μήλου και ροδάκινου, σε συνδυασμό με την ανεπτυγμένη στην περιοχή βιομηχανία - κυρίως κλωστοϋφαντουργία - έδιναν στην Ημαθία το προφίλ ενός από τους πιο εύπορους νομούς της χώρας.

Η κατάσταση, όμως, τα τελευταία χρόνια έχει αλλάξει ριζικά. Σήμερα ο νομός μοιάζει με καζάνι έτοιμο να εκραγεί. Η έντονη αποβιομηχάνιση, η αντιαγροτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της κυβέρνησης, αλλά και τα απανωτά χτυπήματα από τις καιρικές συνθήκες έχουν οδηγήσει τους κατοίκους - αγρότες, εργάτες και μικρομεσαίους - στην απελπισία. "Για την Ημαθία οι κακές μέρες τελείωσαν. Τώρα έρχονται οι χειρότερες", ήταν τα λόγια του προέδρου του Εργατικού Κέντρου Νάουσας. Λόγια που επιβεβαιώνονται και μόνο από το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος νομός είναι ο πρώτος σε χρέη προς την Αγροτική Τράπεζα, ενώ το ποσοστό της ανεργίας ήδη ξεπερνά το 40%!

Στην Ημαθία το ποσοστό του πληθυσμού που ασχολείται αποκλειστικά με τη γεωργία φτάνει το 50%. Εκτός από τις βασικές καλλιέργειες - μήλου και ροδάκινου - υπάρχουν και καλλιέργειες καπνού, βαμβακιού και τα τελευταία χρόνια κάποιες καλλιέργειες θερμοκηπίων. Καμιά, όμως, απ' αυτές τις καλλιέργειες δεν μπορεί πλέον να καλύψει ούτε καν τις βασικές ανάγκες του παραγωγού...

Η κατάσταση δείχνει να 'χει φτάσει στο χείλος του γκρεμού. Υστερα μάλιστα από την ψήφιση του νέου καθεστώτος για τα οπωροκηπευτικά, οι παραγωγοί θα κληθούν για πρώτη φορά να χρηματοδοτήσουν οι ίδιοι την εμπορία των προϊόντων τους και την όποια στήριξη του εισοδήματός τους, μέσω των Ομάδων Παραγωγών. Δηλαδή θα πληρώνουν οι ίδιοι ακόμα και τις τιμές των προϊόντων που θάβονται στις χωματερές! Επίσης, στα πλαίσια των Ομάδων Παραγωγών, θα υποχρεωθούν να υλοποιούν κατά γράμμα όλες τις αντιδραστικές ρυθμίσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, κυρίως για περιορισμούς στις καλλιέργειες και την παραγωγή.

Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Ας σκεφτεί κανείς και μόνο το γεγονός πως από τους 80.000 τόνους μήλων, που ήταν συνολικά η περσινή παραγωγή στην Ημαθία, έχουν πεταχτεί στις χωματερές πάνω από 40.000 τόνοι, ενώ παραμένουν στα ψυγεία απούλητοι 15.000 τόνοι. Αν δηλαδή σήμερα οι παραγωγοί αναστενάζουν, από του χρόνου θα πρέπει ουσιαστικά ν' αφήσουν τα χωράφια τους!

Παράλληλα με τις πολιτικές επιλογές ο αγρότης της Ημαθίας έχει να αντιμετωπίσει φέτος και τις καταστροφές από τους παγετούς του Απρίλη. Οι παλιότεροι αγρότες λένε πως από το 1955 είχε να συμβεί τέτοιος χαλασμός. Στις ορεινές περιοχές οι καταστροφές εκτιμούνται σε ποσοστό 60%, ενώ στις πεδινές το ποσοστό ξεκινά από 80% και σε πολλές φορές φτάνει ακόμα και το 100%... Μόνη λύση για τους αγρότες είναι οι αγώνες. Κι όλοι στην Ημαθία δείχνουν πλέον πως το έχουν συνειδητοποιήσει...

"Θεοί" και "δαίμονες"

"Εμάς τους αγρότες μας κυνηγούν θεοί και δαίμονες. Οι θεοί με τα καιρικά φαινόμενα και τις καταστροφές και οι "δαίμονες" - κυβέρνηση και ΕΕ - με την αντιαγροτική πολιτική τους". Τα λόγια του μπαρμπα - Γιάννη κρύβουν πόνο, οργή, αλλά και δύναμη. Χρόνια στην αγροτιά, δεν μπορεί να συνηθίσει στην ιδέα πως κάποιοι - είτε "θεοί", είτε "δαίμονες" - θέλουν να τον ξεριζώσουν από το χωράφι του. "Είναι αλήθεια πως αν ο αγρότης πληγεί 2-3 χρονιές, δεν μπορεί μετά να σηκώσει κεφάλι. Μπορεί τρεις χρονιές τους αγρότες του νομού να τους χτύπησε η κακοκαιρία, μαζί με την κυβερνητική πολιτική, αλλά εμείς δεν το βάζουμε κάτω. Θα παλέψουμε"...

Ο Γιάννης Στόκας είναι πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού και γραμματέας του Αγροτικού Συλλόγου Βέροιας. Τα προβλήματα της αγροτιάς τα γνωρίζει από πρώτο χέρι, προτιμά όμως να μένει στις αιτίες. "Οταν μας έβαζαν στην ΕΟΚ, μας τάζανε λαγούς με πετραχήλια. Αποδείχτηκε πως αυτό ήταν η αρχή του τέλους", λέει. Ο μπαρμπα - Γιάννης τα βάζει με όλους όσοι ευθύνονται γι' αυτή την κατάσταση. Με τις εκάστοτε κυβερνήσεις, με τις Ενώσεις Αγροτικών Συνεταιρισμών, με το υπουργείο Γεωργίας και τη Διεύθυνση Γεωργίας, ακόμα και με το νομάρχη Ημαθίας, Ανδρέα Βλαζάκη.Ολοι συνέβαλαν, υπογραμμίζει, στο να μην μπορεί ο παραγωγός να παίρνει ούτε καν την τιμή στήριξης του προϊόντος που καλλιεργεί.

Ενδεικτικά αναφέρει πως το 1995 στο βιομηχανικό ροδάκινο η τιμή στήριξης ήταν 82 δραχμές και οι παραγωγοί πήραν 72 δραχμές. Το 1996 η τιμή στήριξης ήταν 85,5 δραχμές και οι παραγωγοί πήραν πάλι 72."Και τις δύο χρονιές η παραγωγή ήταν μειωμένη λόγω παγετών. Αντί όμως οι Ενώσεις να το εκμεταλλευτούν και να διεκδικήσουν από τους βιομηχάνους την τιμή στήριξης, πουλήθηκε η παραγωγή σε μειωμένη τιμή", λέει ο Γ. Στόκας. Οσο για τα επιτραπέζια ροδάκινα, οι παραγωγοί πήραν την τιμή απόσυρσης - μόλις 45 δραχμές το κιλό - αφού οι Ενώσεις και πάλι δεν μπόρεσαν να εκμεταλλευτούν καταστάσεις.

Ξανά στη Γερμανία!

Ο Γιώργος Κουτσαντάς είναι καπνοκαλλιεργητής τα τελευταία χρόνια. Πριν υπήρξε μετανάστης στη Γερμανία. Οταν κατέβηκε στον Οργανισμό Καπνών Κατερίνης για να ζητήσει ποσόστωση - δεν είχε, ούτε τώρα έχει - τον ρώτησαν πού ήταν όταν δίνονταν οι ποσοστώσεις. Οταν τους είπε πως ήταν στη Γερμανία, πήρε την εξής απάντηση: "Εκεί θα ξαναπάς"...

"Είναι προκλητικοί. Είναι εμφανές πως στόχος τους είναι να μας ξεκληρίσουν, να μας κάνουν πάλι μετανάστες. Με αυτή τη λογική που λειτουργούν, κανείς δεν έχει θέση στον τόπο του ή στο χωριό του",λέει αγανακτισμένος ο Γ. Κουτσαντάς.

Ο Γιώργος Χατζηγεωργίου είναι ιδιοκτήτης θερμοκηπίου και καλλιεργεί πιπεριές. Η κατάσταση και σ' αυτόν τον κλάδο είναι εξίσου απελπιστική. "Τα έξοδα καλλιέργειας - αυτή η παραγωγή έχει μεγάλο κόστος - ανεβήκανε 10 φορές επάνω, αλλά οι τιμές εδώ και χρόνια παραμένουν σταθερές. Οι πρώιμες πιπεριές βγαίνουν αυτό το καιρό, αλλά δεν μπορούμε να τις πουλήσουμε. Πηγαίνουμε στις αγορές και βλέπουμε να υπάρχει η τουρκική πιπεριά, σε πολύ χαμηλότερη τιμή. Ετσι αναγκαζόμαστε να κατεβάζουμε και εμείς την τιμή, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να καλύψουμε ούτε τις δαπάνες μας", λέει χαρακτηριστικά.

Ολοι πελαγωμένοι

Ο Νίκος Πέιος,μέλος του ΔΣ της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων του νομού, αναφέρεται κυρίως στις επιδοτήσεις που έχουν παγώσει από την 1η Δεκέμβρη του 1996. "Γνωρίζουμε πως υπάρχουν 74 δισεκατομμύρια στα ταμεία. Δε δίνεται όμως καμιά επιδότηση, παρόλο που λένε πως θέλουν να προωθήσουν τις νέες καλλιέργειες θερμοκηπίων. Ολες οι επιδοτήσεις καθυστερούν, είτε είναι επιδοτήσεις εξαγωγικές, είτε κατασκευής, είτε εφόδια για τους παραγωγούς", τόνισε.

Οσο για τους κατασκευαστές θερμοκηπίων, βρίσκονται στην ίδια, ίσως και σε χειρότερη κατάσταση. Ενας απ' αυτούς ο Δημήτρης Μ. έχει να εισπράξει απ' τους παραγωγούς περισσότερα από 140 εκατομμύρια δραχμές. Ολα αυτά χρέη των αγροτών τον τελευταίο χρόνο! Η αγανάκτησή του δεν κρύβεται: "Τρεις μέρες να μιλάμε δε θα τελειώσουμε. Από πού να ζητήσω τα λεφτά μου; Αφού και οι αγρότες χρεοκοπημένοι είναι. Μου έχουν σφραγίσει τις επιταγές, οι τόκοι τρέχουν με τρομακτικούς ρυθμούς, είμαι κυριολεκτικά χρεοκοπημένος, δεν μπορώ ούτε τους εργάτες μου να πληρώσω. Ολοι είμαστε πελαγωμένοι. Και οι παραγωγοί και οι έμποροι αγροτικών μηχανημάτων και οι κατασκευαστές θερμοκηπίων. Οι πάντες".

Λύσεις; Αν θέλουν...

"Λύσεις υπάρχουν;", είναι το ερώτημα που θέλοντας και μη σου βγαίνει. "Με μια λέξη, αν θέλουν μπορούν να δώσουν λύση", είναι η απάντηση του μπαρμπα - Γιάννη. Ολοι τους θεωρούν πως αυτή η κατάσταση μπορεί να ανατραπεί, αν υπάρξει πολιτική βούληση. "Δε θέλουν όμως", είναι η διαπίστωση.

"Θα μπορούσαν να βρουν αγορές για τα προϊόντα μας. Θα μπορούσαν, αν ήθελαν, να μειώσουν το κόστος παραγωγής ώστε τα προϊόντα μας να είναι πιο ανταγωνιστικά, θα μπορούσαν να λύσουν ουσιαστικά προβλήματα με τις επιδοτήσεις. Πώς η Ιταλία ή η Ισπανία έχουν ανταγωνιστικά προϊόντα και κάθε χρονιά "τσακίζουν" κυριολεκτικά τα ελληνικά ροδάκινα; Υπάρχουν προτάσεις, θέληση δεν υπάρχει", κατέληξε ο Γ. Στόκας.

ΑΓΡΟΤΙΚΟΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ ΝΑΟΥΣΑΣ
Η μισή παραγωγή στις χωματερές!

O Αγροτικός Συνεταιρισμός Νάουσας (ΑΣΝ) είναι ένας από τους παλιότερους συνεταιρισμούς στην Ελλάδα - ιδρύθηκε το 1926 - και αποτελείται από 1.385 μέλη, όλοι καλλιεργητές της ορεινής περιοχής της Νάουσας. Διαθέτει αξιόλογη υποδομή, ένα από τα μεγαλύτερα ψυγεία των Βαλκανίων - χωρητικότητας 8.000 τόνων - τεράστιες εγκαταστάσεις και αποθήκες 3.000 τετραγωνικών μέτρων. Σε μόνιμη βάση ο συνεταιρισμός απασχολεί 30 εργαζόμενους και εποχιακά - περίπου για 7 με 8 μήνες - απασχολούνται σε καθημερινή βάση από 30 έως και 100 άτομα. Ολα αυτά, όμως, μέχρι και πέρσι. Γιατί φέτος, μετά τους παγετούς του Απρίλη και τη σχεδόν ολοκληρωτική καταστροφή της παραγωγής, όλα τα δεδομένα θα αλλάξουν. "Ο παγετός δε θα δημιουργήσει πρόβλημα μόνο στους παραγωγούς, αλλά και στους εργαζόμενους όλης της περιοχής. Το πρόβλημα της ανεργίας θα φτάσει φέτος σε πολύ υψηλά επίπεδα", τόνισε ο Δημήτρης Καραϊσκος,πρόεδρος του ΑΣΝ. Και τα προβλήματα δε σταματούν εδώ...

Αμεση αποζημίωση, αλλιώς...

Ο πρόεδρος του ΑΣΝ κάθε άλλο παρά αισιόδοξος φάνηκε. Απ' τη μια μεριά η καταστροφή του παγετού, απ' την άλλη η περσινή παραγωγή των μήλων που πετιέται ήδη στις χωματερές και, κυρίως, η αντιαγροτική πολιτική δεν αφήνουν περιθώρια ελπίδας. "Δυστυχώς, ο αγρότης δε βοηθιέται να σταθεί στο χωράφι. Ολα λειτουργούν εις βάρος του", λέει χαρακτηριστικά ο Δ. Καραϊσκος.

Αναφερόμενος στο πρόβλημα που δημιουργήθηκε από τον παγετό ο πρόεδρος του συνεταιρισμού επισημαίνει: "Οπως λένε οι παλιότεροι, τόσο μεγάλες καταστροφές από παγετό στην περιοχή είχαμε μόνο το 1955. Επίσημα, όμως, δεν υπάρχει καμιά δέσμευση στο αίτημά μας να γίνουν άμεσα οι εκτιμήσεις και άμεσα να αποζημιωθούν οι παραγωγοί. Υπάρχουν κάποιες προφορικές δεσμεύσεις παραγόντων ότι θα καλύψουν τη ζημιά, δεν μπορούμε όμως να βασιστούμε σ' αυτές. Αν τυχόν δεν εκτιμήσουν άμεσα τη ζημιά και δεν αποζημιωθούν οι παραγωγοί, τότε πραγματικά η κυβέρνηση θα μας βρει απέναντί της με όποιον τρόπο".

Απούλητα τα μήλα

Το μεγαλύτερο ωστόσο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο Συνεταιρισμός και κατ' επέκταση οι περισσότεροι παραγωγοί της περιοχής είναι πως τα μήλα της περσινής παραγωγής ήδη πετιούνται στις χωματερές. Η περίοδος αγοράς τελειώνει σε λίγες μέρες - τέλος Μάη - και τα ψυγεία του Συνεταιρισμού είναι γεμάτα με την απούλητη παραγωγή. Από τους 80.000 τόνους, που είναι συνολικά η παραγωγή μήλων στην Ημαθία, έχει ήδη πεταχτεί πάνω από το 50%, ενώ παραμένουν στα ψυγεία πάνω από 15.000 τόνοι. "Κι αυτά, δυστυχώς, θα πεταχτούν στις χωματερές. Κι όλα αυτά τη στιγμή που η χώρα μας εισάγει μήλα από άλλες χώρες της Ευρώπης. Φαίνεται καθαρά πως δεν υπάρχει καμιά προστασία του προϊόντος από την ελληνική κυβέρνηση. Οι όποιες προσπάθειες γίνονται αποσπασματικά και μόνο μέσω των συνεταιριστικών οργανώσεων, δεν υπάρχει κανένας έλεγχος της αγοράς και κυρίως καμιά στήριξη στον τομέα των εξαγωγών. Δε βοηθιέται ο αγρότης στο να σταθεί μέσα στο χωράφι. Γιατί, παράλληλα, και το κόστος παραγωγής είναι αρκετά αυξημένο", υπογραμμίζει ο Δ. Καραϊσκος.

Μαραζώνει ο νομός

Το μέλλον δείχνει ακόμα πιο δύσκολο. Μετά την περσινή απόφαση των υπουργών Γεωργίας της ΕΕ και το νέο κανονισμό για τα οπωροκηπευτικά, που θα ισχύσει από φέτος, θα υπάρξουν πολύ μεγαλύτερα προβλήματα. "Οι αγρότες στην περιοχή μας είναι ανήσυχοι και προβληματισμένοι. Πολλοί σκέφτονται σοβαρά την πιθανότητα να εγκαταλείψουν το χωράφι τους, να σταματήσουν να καλλιεργούν. Και πώς να μη συμβεί αυτό; Αφού ακόμα οι αγρότες δεν έχουν πάρει ούτε μια δραχμή από την περσινή παραγωγή, ενώ δεν προβλέπεται να πληρωθούν πιο νωρίς από τον Ιούλιο. Παράλληλα πρόβλημα θα υπάρξει και με τη φετινή παραγωγή του μήλου, αφού οι ζημιές είναι ίδιες με αυτές στο ροδάκινο", επισημαίνει ο πρόεδρος του ΑΣΝ. Οσο για το ρόλο που καλείται να παίξει ο συνεταιρισμός από δω και μπρος, ο Δ. Καραϊσκος τονίζει: "Πέρα από την αξιοποίηση της παραγωγής των μελών μας στις διάφορες αγορές εξωτερικού και εσωτερικού, βασικός στόχος μας είναι να διεκδικήσουμε μαζί με τους αγρότες την επίλυση των προβλημάτων τους. Ας μην ξεχνάμε πως ο μισός πληθυσμός του νομού ασχολείται με τη γεωργία. Που σημαίνει πως αν δε διεκδικήσουμε, είμαστε καταδικασμένοι στο μαρασμό".

ΑΓΡΟΤΙΚΟΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ ΝΑΟΥΣΑΣ
Η μισή παραγωγή στις χωματερές!

O Αγροτικός Συνεταιρισμός Νάουσας (ΑΣΝ) είναι ένας από τους παλιότερους συνεταιρισμούς στην Ελλάδα - ιδρύθηκε το 1926 - και αποτελείται από 1.385 μέλη, όλοι καλλιεργητές της ορεινής περιοχής της Νάουσας. Διαθέτει αξιόλογη υποδομή, ένα από τα μεγαλύτερα ψυγεία των Βαλκανίων - χωρητικότητας 8.000 τόνων - τεράστιες εγκαταστάσεις και αποθήκες 3.000 τετραγωνικών μέτρων. Σε μόνιμη βάση ο συνεταιρισμός απασχολεί 30 εργαζόμενους και εποχιακά - περίπου για 7 με 8 μήνες - απασχολούνται σε καθημερινή βάση από 30 έως και 100 άτομα. Ολα αυτά, όμως, μέχρι και πέρσι. Γιατί φέτος, μετά τους παγετούς του Απρίλη και τη σχεδόν ολοκληρωτική καταστροφή της παραγωγής, όλα τα δεδομένα θα αλλάξουν. "Ο παγετός δε θα δημιουργήσει πρόβλημα μόνο στους παραγωγούς, αλλά και στους εργαζόμενους όλης της περιοχής. Το πρόβλημα της ανεργίας θα φτάσει φέτος σε πολύ υψηλά επίπεδα", τόνισε ο Δημήτρης Καραϊσκος,πρόεδρος του ΑΣΝ. Και τα προβλήματα δε σταματούν εδώ...

Αμεση αποζημίωση, αλλιώς...

Ο πρόεδρος του ΑΣΝ κάθε άλλο παρά αισιόδοξος φάνηκε. Απ' τη μια μεριά η καταστροφή του παγετού, απ' την άλλη η περσινή παραγωγή των μήλων που πετιέται ήδη στις χωματερές και, κυρίως, η αντιαγροτική πολιτική δεν αφήνουν περιθώρια ελπίδας. "Δυστυχώς, ο αγρότης δε βοηθιέται να σταθεί στο χωράφι. Ολα λειτουργούν εις βάρος του", λέει χαρακτηριστικά ο Δ. Καραϊσκος.

Αναφερόμενος στο πρόβλημα που δημιουργήθηκε από τον παγετό ο πρόεδρος του συνεταιρισμού επισημαίνει: "Οπως λένε οι παλιότεροι, τόσο μεγάλες καταστροφές από παγετό στην περιοχή είχαμε μόνο το 1955. Επίσημα, όμως, δεν υπάρχει καμιά δέσμευση στο αίτημά μας να γίνουν άμεσα οι εκτιμήσεις και άμεσα να αποζημιωθούν οι παραγωγοί. Υπάρχουν κάποιες προφορικές δεσμεύσεις παραγόντων ότι θα καλύψουν τη ζημιά, δεν μπορούμε όμως να βασιστούμε σ' αυτές. Αν τυχόν δεν εκτιμήσουν άμεσα τη ζημιά και δεν αποζημιωθούν οι παραγωγοί, τότε πραγματικά η κυβέρνηση θα μας βρει απέναντί της με όποιον τρόπο".

Απούλητα τα μήλα

Το μεγαλύτερο ωστόσο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο Συνεταιρισμός και κατ' επέκταση οι περισσότεροι παραγωγοί της περιοχής είναι πως τα μήλα της περσινής παραγωγής ήδη πετιούνται στις χωματερές. Η περίοδος αγοράς τελειώνει σε λίγες μέρες - τέλος Μάη - και τα ψυγεία του Συνεταιρισμού είναι γεμάτα με την απούλητη παραγωγή. Από τους 80.000 τόνους, που είναι συνολικά η παραγωγή μήλων στην Ημαθία, έχει ήδη πεταχτεί πάνω από το 50%, ενώ παραμένουν στα ψυγεία πάνω από 15.000 τόνοι. "Κι αυτά, δυστυχώς, θα πεταχτούν στις χωματερές. Κι όλα αυτά τη στιγμή που η χώρα μας εισάγει μήλα από άλλες χώρες της Ευρώπης. Φαίνεται καθαρά πως δεν υπάρχει καμιά προστασία του προϊόντος από την ελληνική κυβέρνηση. Οι όποιες προσπάθειες γίνονται αποσπασματικά και μόνο μέσω των συνεταιριστικών οργανώσεων, δεν υπάρχει κανένας έλεγχος της αγοράς και κυρίως καμιά στήριξη στον τομέα των εξαγωγών. Δε βοηθιέται ο αγρότης στο να σταθεί μέσα στο χωράφι. Γιατί, παράλληλα, και το κόστος παραγωγής είναι αρκετά αυξημένο", υπογραμμίζει ο Δ. Καραϊσκος.

Μαραζώνει ο νομός

Το μέλλον δείχνει ακόμα πιο δύσκολο. Μετά την περσινή απόφαση των υπουργών Γεωργίας της ΕΕ και το νέο κανονισμό για τα οπωροκηπευτικά, που θα ισχύσει από φέτος, θα υπάρξουν πολύ μεγαλύτερα προβλήματα. "Οι αγρότες στην περιοχή μας είναι ανήσυχοι και προβληματισμένοι. Πολλοί σκέφτονται σοβαρά την πιθανότητα να εγκαταλείψουν το χωράφι τους, να σταματήσουν να καλλιεργούν. Και πώς να μη συμβεί αυτό; Αφού ακόμα οι αγρότες δεν έχουν πάρει ούτε μια δραχμή από την περσινή παραγωγή, ενώ δεν προβλέπεται να πληρωθούν πιο νωρίς από τον Ιούλιο. Παράλληλα πρόβλημα θα υπάρξει και με τη φετινή παραγωγή του μήλου, αφού οι ζημιές είναι ίδιες με αυτές στο ροδάκινο", επισημαίνει ο πρόεδρος του ΑΣΝ. Οσο για το ρόλο που καλείται να παίξει ο συνεταιρισμός από δω και μπρος, ο Δ. Καραϊσκος τονίζει: "Πέρα από την αξιοποίηση της παραγωγής των μελών μας στις διάφορες αγορές εξωτερικού και εσωτερικού, βασικός στόχος μας είναι να διεκδικήσουμε μαζί με τους αγρότες την επίλυση των προβλημάτων τους. Ας μην ξεχνάμε πως ο μισός πληθυσμός του νομού ασχολείται με τη γεωργία. Που σημαίνει πως αν δε διεκδικήσουμε, είμαστε καταδικασμένοι στο μαρασμό".

λεζάντα

Τέλος Μάη τελειώνει η περίοδος αγοράς των μήλων. Η περσινή παραγωγή σαπίζει απούλητη στα καφάσια...

Τόνοι μήλων στο ψυγείο του Αγροτικού Συνεταιρισμού Νάουσας. Θα πεταχτούν όλα στις χωματερές

"Δυστυχώς ο αγρότης δε θα μπορεί να σταθεί στο χωράφι του. Ολα λειτουργούν εις βάρος του", τονίζει ο Δημήτρης Καραϊσκος, πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Νάουσας

Τεράστιες οι καταστροφές εξαιτίας του παγετού στο ροδάκινο. Σε μερικές περιοχές της Ημαθίας η καταστροφή φτάνει και το 100%!

Παρότρυναν τους αγρότες να φτιάξουν θερμοκήπια, να καλλιεργήσουν πιπεριές. Μόνο που τώρα δεν μπορούν να την πουλήσουν, αφού η πιπεριά της Τουρκίας είναι φθηνότερη...

"Οταν μας έβαζαν στην ΕΟΚ μας τάζανε λαγούς με πετραχήλια. Αποδείχτηκε πως αυτό ήταν η αρχή του τέλους", λέει ο Γιάννης Στόκας

Γιώργος Χατζηγεωργίου: "Τα έξοδα καλλιέργειας συνεχώς αυξάνονται, αλλά οι τιμές παραμένανε σταθερές εδώ και χρόνια"

Γιώργος Καστανάς: "Στόχος αυτής της πολιτικής είναι να μας ξεκληρίσουν, να μας κάνουν πάλι μετανάστες

Νίκος Πέικος: "Υπάρχουν 74 δισ. στα ταμεία, δε δίνεται όμως ούτε δραχμή στους αγρότες"

λεζάντα

Τέλος Μάη τελειώνει η περίοδος αγοράς των μήλων. Η περσινή παραγωγή σαπίζει απούλητη στα καφάσια...

Τόνοι μήλων στο ψυγείο του Αγροτικού Συνεταιρισμού Νάουσας. Θα πεταχτούν όλα στις χωματερές

"Δυστυχώς ο αγρότης δε θα μπορεί να σταθεί στο χωράφι του. Ολα λειτουργούν εις βάρος του", τονίζει ο Δημήτρης Καραϊσκος, πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Νάουσας

Τεράστιες οι καταστροφές εξαιτίας του παγετού στο ροδάκινο. Σε μερικές περιοχές της Ημαθίας η καταστροφή φτάνει και το 100%!

Παρότρυναν τους αγρότες να φτιάξουν θερμοκήπια, να καλλιεργήσουν πιπεριές. Μόνο που τώρα δεν μπορούν να την πουλήσουν, αφού η πιπεριά της Τουρκίας είναι φθηνότερη...

"Οταν μας έβαζαν στην ΕΟΚ μας τάζανε λαγούς με πετραχήλια. Αποδείχτηκε πως αυτό ήταν η αρχή του τέλους", λέει ο Γιάννης Στόκας

Γιώργος Χατζηγεωργίου: "Τα έξοδα καλλιέργειας συνεχώς αυξάνονται, αλλά οι τιμές παραμένανε σταθερές εδώ και χρόνια"

Γιώργος Καστανάς: "Στόχος αυτής της πολιτικής είναι να μας ξεκληρίσουν, να μας κάνουν πάλι μετανάστες

Νίκος Πέικος: "Υπάρχουν 74 δισ. στα ταμεία, δε δίνεται όμως ούτε δραχμή στους αγρότες"

Την Τρίτη:

- Μόνη λύση για τους αγρότες, οι αγώνες

- Το δεύτερο μεγάλο πλήγμα για το νομό: ανεργία και αποβιομηχάνιση

Την Τρίτη:

- Μόνη λύση για τους αγρότες, οι αγώνες

- Το δεύτερο μεγάλο πλήγμα για το νομό: ανεργία και αποβιομηχάνιση



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ