ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Αν είχαν εφαρμοστεί...

«Πρόκειται για μεταρρυθμίσεις που αν είχαν υλοποιηθεί πολύ πριν την κρίση σήμερα η κατάσταση της χώρας θα ήταν διαφορετική».

Το παραπάνω επιχείρημα επαναλαμβάνεται από σχεδόν όλο το τμήμα του φιλοκυβερνητικού Τύπου το Σαββατοκύριακο και αφορά στο περιεχόμενο των αναδιαρθρώσεων που περιλαμβάνονται στη συμφωνία κυβέρνησης - τρόικας. Τι εννοούν άραγε; Μήπως ότι θα μπορούσαν να αποτρέψουν την κρίση; Δεν είναι οι πρώτοι ούτε οι τελευταίοι που διακήρυξαν ότι ανακάλυψαν τη συνταγή που γιατρεύει τον καπιταλισμό από την κρίση. Ολοι απέτυχαν παταγωδώς. Μήπως ότι οι εργαζόμενοι δε θα είχαν υποστεί όλα αυτά τα δεινά; Μα η εφαρμογή αυτών των μέτρων σημαίνει επίθεση διαρκείας στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, απλώς θα είχε γίνει πιο νωρίς και ίσως με πιο «ήπια προσαρμογή»...

Πολύ απλά, εννοούν ότι το κεφάλαιο θα βρισκόταν σε καλύτερη θέση στην αντιμετώπιση της κρίσης, καλύτερα να διαπραγματευτεί τη θέση του στο πλαίσιο της ΕΕ, θα είχε καλύτερα εργαλεία για να φορτώσει την κρίση στους εργαζόμενους... Γι' αυτό οι εργαζόμενοι ας μην έχουν κανένα άγχος, ούτε καμιά ελπίδα ότι η εφαρμογή τέτοιων μέτρων θα τους προφυλάξει είτε σε φάση ανάκαμψης, είτε σε φάση κρίσης...

Διακρίνουμε άγχος;

Ενα άγχος διακρίνουμε τις τελευταίες ημέρες από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, την «Αυγή», ΣΥΡΙΖΑίικες εφημερίδες (π.χ. «Εφ. Συντακτών»), για να μπει στο «στόχαστρο» το ΚΚΕ, πολλές φορές μάλιστα με μεθόδους που θυμίζουν μικρούς γκαιμπελίσκους. Ετσι είδαμε την Παρασκευή η «Εφ. Συντακτών» να αναγγέλλει βαρυσήμαντο άρθρο για τις σχέσεις ΣΥΡΙΖΑ με ΚΚΕ και τελικά διαβάσαμε μια καρικατούρα με ευφυολογήματα του τύπου: «το ΚΚΕ δεν ανησυχεί για την υποταγή του ΣΥΡΙΖΑ στον ευρωμονόδρομο, αλλά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταφέρει να αλλάξει τα πράγματα»...

Βεβαίως, το ΚΚΕ δεν ανησυχεί καθόλου για το αν ο ΣΥΡΙΖΑ υποταχθεί, αυτό είναι δεδομένο εξαρχής, γεννήθηκε υποταγμένος. Γιατί τι άλλο εκτός από επιλογή υποταγής στο σύστημα ήταν η στάση των στελεχών που εγκατέλειψαν το ΚΚΕ -αφού προσπάθησαν να το διαλύσουν- στις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν κάποιοι προεξοφλούσαν τότε το τέλος του κομμουνιστικού κινήματος; Οταν ήταν τα «χαϊδεμένα» παιδιά των εκδοτικών συγκροτημάτων που σήμερα βρίζουν; Τι άλλωστε δείχνει η στάση του σε κρίσιμα θέματα όλο το προηγούμενο διάστημα, απέναντι π.χ. στην ΕΕ; Πολύ περισσότερο, το ΚΚΕ δεν πιστεύει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να μετατοπισθεί από αυτή την υποταγή, αντίθετα κάθε βήμα προς το στόχο του να αναλάβει τη διακυβέρνηση είναι και ένα βήμα στη μετατροπή του σε καθαρόαιμο κόμμα της αστικής διαχείρισης. Αυτό άλλωστε το δείχνει όλη του η πορεία από τον Ιούνη του 2012 μέχρι σήμερα. Ας αφήσουν λοιπόν τις εξυπνάδες ορισμένοι που το παίζουν «αριστερή κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ». Το έργο το έχουμε ξαναδεί...

Ο Γιάννης και το θεριό!

«Να συζητάμε το 2014 αν κάποιος είναι κομμουνιστής ή αντικομμουνιστής είναι σαν να τσακωνόμαστε ποιοι είχαν δίκιο. Οι εικονολάτρες ή οι εικονοκλάστες. Καλώς ή κακώς το ζήτημα έχει κλείσει παγκοσμίως εδώ και πάνω από 25 χρόνια».

Τάδε έφη Γιάννης Πρετεντέρης στο «Βήμα της Κυριακής».

Αν είναι έτσι, τότε γιατί τα αντικομμουνιστικά μνημόνια της ΕΕ, γιατί η θεωρία των δύο άκρων που έχει και ο ίδιος υπηρετήσει, γιατί τα εκτεταμένα ιστορικά αντικομμουνιστικά αφιερώματα για τη δεκαετία του 1940, για τη Σοβιετική Ενωση, τον Στάλιν... Ετσι κουβέντα να γίνεται για εγκυκλοπαιδικούς λόγους; Γιατί ο αντικομμουνισμός διαπερνά τα σχολικά προγράμματα και μάλιστα με κατεύθυνση της ΕΕ; Γιατί όλη αυτή η βιομηχανία λογοτεχνικών βιβλίων, κινηματογραφικών ταινιών με αντικομμουνιστικό περιεχόμενο; Ετσι, γιατί δεν έχουν πού αλλού να ξοδέψουν χρήμα;

Οχι βέβαια, γιατί το φάντασμα συνεχίζει να στοιχειώνει τους εφιάλτες του καπιταλισμού. Γιατί το θεριό δεν πέθανε. Δεν διδάσκονται οι αστοί από την ίδια την ιστορία τους. Η ήττα της Γαλλικής Επανάστασης έκανε την Ιερά Εξέταση να αναφωνήσει με ανακούφιση το 1815 ότι έπνιξαν το μωρό μέσα στην κούνια του, το 1848 όμως, οι επαναστάσεις σάρωναν την Ευρώπη...

«Γεωπολιτικά ενεργοί με τη Δύση»...

Την Ελλάδα «γεωπολιτικά ενεργή με τη Δύση, αλλά όχι υποτελή της Γερμανίας» επιδιώκει ο ΣΥΡΙΖΑ, είπε ο Α. Τσίπρας σε συνέντευξή του στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία». Τι να σημαίνει άραγε το «γεωπολιτικά ενεργή η Ελλάδα»; Απαντά ο ίδιος: «Η Ελλάδα μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο σε μια εύθραυστη περιοχή όπως αυτή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Με ενεργητική και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική». Βεβαίως, η Ελλάδα «γεωγραφικά» δεν ανήκει στη «Δύση» της Ευρώπης, προφανώς λοιπόν ο όρος η Ελλάδα είναι «χώρα της Δύσης», είναι πολιτικός και προσδιορίζει τη συμμετοχή στην ΕΕ και τη στρατηγική συμμαχία με τις ΗΠΑ... αλλά με μεγαλύτερα περιθώρια ευελιξίας, αξιοποιώντας τη «γεωπολιτική της δυναμική». Αν καταλάβαμε καλά, στόχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι η Ελλάδα να «παίξει» με τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, όντας χώρα «ευρωατλαντική». Συνεπής ως προς την κριτική που ασκεί στην κυβέρνηση για αδράνεια και απουσία πρωτοβουλιών σε μια σειρά θέματα εξωτερικής πολιτικής. Τώρα, τι σχέση έχει αυτό με τη σταθερότητα, ειρήνη, τη συνεργασία και την αλληλοκατανόηση; Ποιος ξέρει... Πάντως, τα ιστορικά παραδείγματα όσων ενταγμένοι σε ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα προσπάθησαν να «παίξουν» στις αντιθέσεις -μεταξύ αυτών και η Ουκρανία- άλλα δείχνουν...

1821 Επέτειος της Επανάστασης του 1821. Η ημερομηνία αυτή δεν ανταποκρίνεται στην ιστορική πραγματικότητα ως ημερομηνία έναρξης της Επανάστασης, αφού ο μεν Α. Υψηλάντης (αρχηγός της Φιλικής Εταιρείας) κήρυξε Επανάσταση στη Μολδοβλαχία στις 22 του Φλεβάρη, στη δε Πελοπόννησο ο φιλικός Π. Καρατζάς ύψωσε τη σημαία της Επανάστασης στην Πάτρα στις 21 Μάρτη (ακολούθησε η Καλαμάτα στις 22/3, κ.ά.). Αλλά και η κήρυξη της Επανάστασης στην Αγία Λαύρα και η «ευλογία» των επαναστατών από τον Παλαιών Πατρών Γερμανό δεν αποτελεί παρά μύθο, αφού ο ίδιος ο Παλαιών Πατρών Γερμανός βρισκόταν την περίοδο εκείνη στην Πάτρα μαζί με άλλους προκρίτους με σκοπό την καθιέρωση της εξουσίας τους σε βάρος των Φιλικών, που είχαν ξεκινήσει και ήταν επικεφαλής της ένοπλης εξέγερσης στην πόλη. Η 25η Μαρτίου καθιερώθηκε ως επέτειος της Επανάστασης το 1838 επί βασιλείας του Οθωνα.

Η Επανάσταση του 1821 ήταν εθνικοαπελευθερωτική στη μορφή (αφού πραγματοποιήθηκε σε συνθήκες οθωμανικής κατάκτησης) και αστικοδημοκρατική στο περιεχόμενο (αφού βασική κινητήρια δύναμη σε αυτήν ήταν η ελληνόφωνη αστική τάξη). Εκτοτε, το κοινωνικό της περιεχόμενο εκτοπίστηκε από την κρατούσα ιστοριογραφία, για να κυριαρχήσουν το θρησκευτικό και μια «υπερταξική» έννοια του εθνικού ως αποκλειστικά κίνητρα της Επανάστασης.

1881 Γεννιέται ο Ούγγρος συνθέτης Μπέλα Μπάρτοκ.

1914 Γεννιέται ο Αμερικανός καθηγητής γεωπονίας Νόρμαν Μπόρλογκ, βραβευμένος με «Νόμπελ» το 1975 για τη συνεισφορά του στην ανάπτυξη ποικιλιών υψηλής απόδοσης και άλλες καινοτομίες που εισήχθησαν στον αναπτυσσόμενο κόσμο.

1924 Η Βουλή κηρύσσει έκπτωτη τη δυναστεία των Γλίξμπουργκ και ανακηρύσσει την Ελλάδα προεδρευομένη κοινοβουλευτική δημοκρατία. Με ανακοινωθέν του (28/3) το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ελλάδας (Κομμουνιστικό) καλεί τους εργαζόμενους να πάρουν δραστήριο μέρος στο σχετικό δημοψήφισμα, που πραγματοποιήθηκε στις 13/4 και έβγαλε 70% υπέρ της αβασίλευτης δημοκρατίας.

1942 Επ' ευκαιρία της εθνικής επετείου του 1821 πραγματοποιείται μαχητική εκδήλωση του αθηναϊκού λαού κατά της κατοχής. Στην πλατεία Συντάγματος, οι Ιταλοί καραμπινιέροι κτυπούν τους διαδηλωτές με γκλομπς και τους υποκόπανους των όπλων αρχικά και στη συνέχεια πυροβολούν στο ψαχνό. Πολλοί διαδηλωτές τραυματίζονται, ενώ οι συγκρούσεις διαρκούν αρκετή ώρα.

1943 Πάνω από 300.000 λαού ξεχύνονται στους δρόμους της Αθήνας γιορτάζοντας την εθνική επέτειο του 1821. Οι διαδηλωτές χτυπήθηκαν με τα όπλα από τις δυνάμεις κατοχής. Πάνω από 100 νεκροί και τραυματίες. Ανάλογες διαδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν σε όλη τη χώρα.

1954 Η Σοβιετική Ενωση παραχωρεί κυριαρχία στο ανατολικό τμήμα της Γερμανίας. Σύμφωνα με τις αποφάσεις της Διάσκεψης του Πότσδαμ (1945) προβλέπονταν ο χωρισμός της ηττημένης Γερμανίας σε περιοχές ευθύνης υπό τις ΗΠΑ - Αγγλία - Γαλλία - ΕΣΣΔ με σκοπό τη δημιουργία ενός ενιαίου γερμανικού κράτους, αποστρατιωτικοποιημένου και αποναζιστικοποιημένου. Ακολούθως, ΗΠΑ, Αγγλία, Γαλλία έλεγχαν στρατιωτικά το δυτικό τμήμα της Γερμανίας, ενώ η ΕΣΣΔ το ανατολικό τμήμα. Ανάλογος καταμερισμός έγινε και για το Βερολίνο. Ωστόσο, ΗΠΑ, Αγγλία και Γαλλία δεν είχαν καμιά πρόθεση για την επανένωση της Γερμανίας, ενώ παράλληλα ενέτειναν τις υπονομευτικές ενέργειες και δράσεις στο ανατολικό τμήμα. Ενέργειες που εντέλει οδήγησαν στη διχοτόμηση της χώρας.

1957 Ιδρύεται η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, (ΕΟΚ), πρόδρομος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με τη Συνθήκη της Ρώμης, την οποία υπέγραψαν η Γαλλία, η ΟΔ Γερμανίας, η Ιταλία, το Βέλγιο, η Ολλανδία και το Λουξεμβούργο.

1973 Επ' ευκαιρία της εθνικής επετείου, πραγματοποιούνται αντιδικτατορικές εκδηλώσεις, κατά τις οποίες συλλαμβάνονται 10 άτομα.