ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 25 Φλεβάρη 2021
Σελ. /28
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ
Να αποσυρθεί και να μην εφαρμοστεί το πρόγραμμα «Μνήμες Κατοχής στην Ελλάδα»

Επιστολή στην υπουργό Παιδείας, η οποία προς το παρόν κωφεύει

Να αποσυρθεί και να μην εφαρμοστεί το εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Μνήμες Κατοχής στην Ελλάδα», όπως και όλα τα παρόμοια προγράμματα που εκπορεύονται από το γερμανικό κράτος με στόχο την άμβλυνση συνειδήσεων για τα εγκλήματα του ναζισμού, ζητά η ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ με ανοιχτή επιστολή της προς την υπουργό Παιδείας.

Παράλληλα επισημαίνει ότι έχει ζητήσει, τόσο τηλεφωνικά όσο και εγγράφως, συνάντηση με την υπουργό εδώ και 15 μέρες και δεν υπάρχει καμία απάντηση.

Υπενθυμίζεται ότι οι «Μνήμες Κατοχής στην Ελλάδα» είναι ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα που χρηματοδοτείται από το υπουργείο Εξωτερικών της Γερμανίας, το ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος», το Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου και το γερμανικό ίδρυμα «Μνήμη, Ευθύνη και Μέλλον», σε συνεργασία με το Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Πρόκειται για πρόγραμμα ειδικά επεξεργασμένο για τη διδασκαλία της Ιστορίας του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και της ναζιστικής κατοχής, την οποία οι μαθητές καλούνται να προσεγγίσουν αποκλειστικά και μόνο μέσα από μαρτυρίες, αναμνήσεις ηλικιωμένων ανθρώπων οι οποίοι ήταν παιδιά ή έφηβοι εκείνη την περίοδο. Δηλαδή με αντιεπιστημονικό τρόπο αποκλείονται ιστορικά τεκμήρια και ντοκουμέντα. Οπως σημειώνει η ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ στην επιστολή της, «είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι η προσωπική μνήμη διακατέχεται από υποκειμενικότητα και αποσπασματικότητα. Η κάθε μια μαρτυρία είναι αδύνατο να γνωρίζει πώς τα επιμέρους γεγονότα στα οποία αναφέρεται επηρεάζονται από την ιστορική εξέλιξη της εποχής».

Επισημαίνει επιπλέον ότι στους στόχους του προγράμματος είναι να αναδειχθούν οι «διαφορετικές όψεις ενός θέματος, γι' αυτό και επιλέγονται μαρτυρίες και των θυμάτων και των θυτών. Σύμφωνα με το συγκεκριμένο πρόγραμμα, αυτό γίνεται ...για να κατανοήσουν οι μαθητές και την "άλλη πλευρά", τους ναζιστές», οι οποίοι βεβαίως «θα παρουσιάζουν τα ιστορικά γεγονότα από τη δική τους σκοπιά». Και όπως σχολιάζει η ΠΕΑΕ - ΔΣΕ, «είναι σίγουρο ότι επιδρούν στη συνείδηση των μαθητών με αυτήν τη μεθοδολογία διδασκαλίας, συμβάλλοντας στην άμβλυνσή της απέναντι στην εγκληματική φύση του ναζισμού».

Επιπλέον, προστίθεται στην επιστολή, σε αυτά τα εκπαιδευτικά πλαίσια «θα είναι αδύνατο οι μαθητές να προσεγγίσουν την ιστορική αλήθεια, να καταλήξουν σε ιστορικά διδάγματα, όταν ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος αποσπάται από τις αιτίες που τον γεννούν και δεν είναι άλλες από τους ανταγωνισμούς των αστικών τάξεων των εμπόλεμων καπιταλιστικών κρατών», όταν ο φασισμός - ναζισμός αποσπάται από τα συμφέροντα της καπιταλιστικής εξουσίας στην Ιταλία και στη Γερμανία, όταν «δεν μαθαίνουν ποιοι και γιατί πολέμησαν την τριπλή φασιστική κατοχή στην Ελλάδα».

Επισημαίνεται ότι πρόκειται για εγχείρημα ενταγμένο «στις επιδιώξεις του γερμανικού κράτους για την αναθεώρηση της Ιστορίας του Β' ΠΠ, προκειμένου να βελτιώνει την εικόνα της και να προωθεί την εξωτερική της πολιτική. Ετσι, το μεν γερμανικό κράτος δεν διστάζει να αποδεχτεί ορισμένα εγκλήματα των ναζί, όταν η προβολή τους δεν συνδέεται με την εξουσία των επιχειρηματιών, το δε ελληνικό κράτος αναφέρεται στην ΕΑΜική Αντίσταση αλλά την αποσυνδέει από την πάλη για μια Ελλάδα του λαού της μετά το τέλος του Β' ΠΠ.

Οπως ομολογούν οι εμπνευστές του προγράμματος, "άλλα θα διδάσκονται οι μαθητές στη Γερμανία και άλλα στην Ελλάδα, δηλαδή θα γίνεται προσαρμογή στα αντίστοιχα εκπαιδευτικά προγράμματα!».

«Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα "Μνήμες Κατοχής στην Ελλάδα" είναι ένα ακόμα βήμα στην κλιμάκωση για την αναθεώρηση - παραχάραξη της Ιστορίας του Β' ΠΠ, των αντιστασιακών λαϊκών αγώνων», τονίζει η ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, αναδεικνύοντας ότι στόχος είναι «να μη συναντηθούν οι μαθητές με την ιστορική αλήθεια και τα διδάγματά της, που χρειάζονται στις σύγχρονες συνθήκες, την αναγκαιότητα οργάνωσης, αντίστασης και αγώνα του λαού κατά των καταπιεστών και εκμεταλλευτών του, ενάντια στη συμμετοχή της πατρίδας μας στην επικίνδυνη για το λαό και τη νεολαία μας πολεμοκάπηλη δράση των ΗΠΑ - ΕΕ - ΝΑΤΟ.

Προωθούν το μέλλον των κοινών συμφερόντων των αστικών τάξεων και όχι το κοινό μέλλον των λαών, όπως ισχυρίζονται».

Η ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ απαιτεί από την κυβέρνηση να αποσυρθεί το πρόγραμμα και τονίζει ότι θα παλέψει μαζί με όλη την εκπαιδευτική κοινότητα και τους πραγματικούς ιστορικούς ερευνητές «ώστε οι μαθήτριες και οι μαθητές να διδάσκονται την πραγματική Ιστορία, αναδεικνύοντας τον εγκληματικό χαρακτήρα του ναζισμού και του πολέμου, την Ιστορία που έγραψε ο λαός μας με το αίμα του για να απελευθερωθεί η πατρίδα μας από τους ναζί κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους».


Τίμησαν τη μέρα ίδρυσης της ΕΠΟΝ

Καλλιθέα
Καλλιθέα
Συμβολικές εκδηλώσεις για τη μέρα ίδρυσης της ΕΠΟΝ πραγματοποιήθηκαν την Τρίτη 23 Φλεβάρη στην Καλλιθέα, στο Γαλάτσι και τη Λαμία, από τα παραρτήματα της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ και Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, με όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας.

Συγκεκριμένα, στην Καλλιθέα η εκδήλωση έγινε στο μνημείο της οδού Μπιζανίου 10, όπου 10 ΕΠΟΝίτες κομμουνιστές, στις 24 Ιούλη 1944, έπεσαν μετά από ηρωική μάχη με τους ναζί κατακτητές.

Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν τα μέλη της ΔΕ του Παραρτήματος της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, με επικεφαλής την πρόεδρο Αρετή Βακαλοπούλου, που κατέθεσε λουλούδια, ενώ εκ μέρους της Κεντρικής Διοίκησης της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ μίλησε η γραμματέας Τούλα Μητσέα, η οποία αναφέρθηκε στην ηρωική Ιστορία της ΕΠΟΝ και την τεράστια προσφορά της. «Η θρυλική ΕΠΟΝ, ο απαράμιλλου ηρωισμού αγώνας της, ενέπνευσε όλες τις επόμενες γενιές και συνεχίζει να εμπνέει σήμερα τη νεολαία μας, τον λαό μας. Αποτελεί παράδειγμα αγωνιστικής στάσης, προσφοράς, αυτοθυσίας, αλληλεγγύης. Αποτελεί αποστομωτική απάντηση σ' όσους καλλιεργούν την ηττοπάθεια και τον συμβιβασμό μπροστά στις δυσκολίες της λαϊκής πάλης», ανέφερε μεταξύ άλλων.

Στη Λαμία, το Παράρτημα Λαμίας της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, η ΤΕ Φθιώτιδας του ΚΚΕ και το ΤΣ Φθιώτιδας της ΚΝΕ τίμησαν την επέτειο στην πλατεία Λαού. Σύντομο χαιρετισμό απηύθυνε ο πρόεδρος του Παραρτήματος Λαμίας και ακολούθησαν καταθέσεις λουλουδιών και στεφάνων.

Λαμία
Λαμία
Στεφάνι κατατέθηκε από αντιπροσωπείες του Παραρτήματος Γαλατσίου της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ και της ΟΒ Γαλατσίου της ΚΝΕ στο μνημείο της Εθνικής Αντίστασης.


Γαλάτσι
Γαλάτσι

ΕΡΩΤΗΣΗ - ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΘΕΣΕΙΣ 21ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΚΚΕ
Ποια η διαφορά νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής;

Το αστικό κράτος παρεμβαίνει με πολλούς τρόπους στην οικονομική ζωή, για να διασφαλίσει την κερδοφορία του κεφαλαίου, και ιστορικά, με την ανάπτυξη του καπιταλισμού εξελίσσεται και ο τρόπος παρέμβασης του αστικού κράτους.

Πλευρές της παρέμβασης του αστικού κράτους αφορούν την πολιτική που σχετίζεται με το «χρήμα» και που τυπικά ασκείται από την κεντρική (κρατική) τράπεζα. Στις σύγχρονες οικονομίες η συνολική ποσότητα χρήματος που κυκλοφορεί στην οικονομία καθορίζεται τελικά από επιλογές της κεντρικής τράπεζας που μπορεί να αυξήσει (ή και έμμεσα να μειώσει) την ποσότητα χρήματος που κυκλοφορεί. Τα εργαλεία που χρησιμοποιεί η κεντρική τράπεζα για να επιτύχει αυτόν το σκοπό είναι είτε η άμεση εκτύπωση χρήματος που αυξάνει την ποσότητα χρήματος που κυκλοφορεί στην οικονομία ή οι αλλαγές στο λεγόμενο βασικό επιτόκιο, με το οποίο δανείζονται οι τράπεζες, επιδρώντας έμμεσα στο τελικό κόστος δανεισμού. Η πολιτική της κεντρικής τράπεζας, η νομισματική πολιτική, θεωρείται επεκτατική, δηλαδή πολιτική που είτε τυπώνοντας νέο χρήμα, είτε χαμηλώνοντας το βασικό επιτόκιο, διευκολύνει τις νέες επενδύσεις, είτε περιοριστική, δηλαδή πολιτική που αυξάνει το βασικό επιτόκιο και περιορίζει τις νέες επενδύσεις.

Αντίστοιχα, άλλη πλευρά της παρέμβασης του αστικού κράτους στην οικονομία είναι η δημοσιονομική πολιτική. Η δημοσιονομική πολιτική αφορά τα έσοδα, τις δαπάνες και τον δανεισμό του κεντρικού κράτους. Τα έσοδα του κράτους προέρχονται κατά κύριο λόγο απ' τη φορολογία, οι δαπάνες αφορούν το σύνολο των δαπανών του κράτους και ο δανεισμός είναι είτε εσωτερικός - απ' την εγχώρια οικονομία - είτε εξωτερικός. Η δημοσιονομική πολιτική θεωρείται επεκτατική όταν μειώνεται η φορολογία και αυξάνονται οι κρατικές δαπάνες - συνήθως τροφοδοτείται από αυξημένο δανεισμό - και περιοριστική όταν αυξάνεται η φορολογία και μειώνονται οι κρατικές δαπάνες.

Στις σύγχρονες συνθήκες, οι δύο πλευρές συνδέονται στενά μεταξύ τους, αφού το κράτος έχει τη δυνατότητα να δανείζεται απ' την κεντρική τράπεζα με την τελευταία να κόβει νέο χρήμα, και έτσι η νομισματική και η δημοσιονομική επέκταση συχνά συνδέονται.

Κρίσιμη πλευρά είναι πως η κρατική πολιτική δεν είναι γενική, αταξική, δεν επηρεάζει γενικά και αόριστα όλους με τον ίδιο τρόπο. Αντίθετα, στον καπιταλισμό, η οικονομική πολιτική του κράτους έχει πάντοτε ως γενικό στόχο την αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου και συνεπώς ωφελεί το κεφάλαιο, ακόμα και αν επιμέρους τμήματά του μπορεί να έχουν κατά καιρούς αντιτιθέμενα συμφέροντα. Το μείγμα πολιτικής - πόσο επεκτατική - που επιλέγεται κάθε φορά είναι το μείγμα που έχει ανάγκη το κεφάλαιο στη δεδομένη συγκυρία - επεκτατική όταν χρειάζεται ώθηση ή ανάπτυξη, περιοριστική όταν η καπιταλιστική οικονομία βρίσκεται σε φάση υπερθέρμανσης, όταν δηλαδή οι επενδύσεις είναι «πάρα πολλές» με κριτήριο την κερδοφορία του κεφαλαίου. Η κρατική πολιτική στον καπιταλισμό ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΟΤΕ ΜΕ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ. Αλλωστε και τα «εργαλεία» υλοποίησής της έχουν αντεργατικό χαρακτήρα. Π.χ. οι φόροι δεν αφορούν γενικά την κοινωνία αλλά κατά βάση είναι μηχανισμός αναδιανομής προς όφελος του κεφαλαίου - φορολογούνται οι εργαζόμενοι και δεν φορολογείται το κεφάλαιο -, οι κρατικές δαπάνες δεν είναι ουδέτερες αλλά χρηματοδοτούν κυρίως τους μεγάλους ομίλους άμεσα και έμμεσα, ο αυξημένος εξωτερικός δανεισμός οδηγεί σε φορολογία των εργαζομένων την επόμενη μέρα, η αύξηση του χρήματος στην οικονομία γίνεται μέσα απ' τις τράπεζες που κερδίζουν τη μερίδα του λέοντος ή μέσα απ' το κράτος που χρηματοδοτεί την καπιταλιστική ανάπτυξη, ο πληθωρισμός που παράγει το περισσότερο χρήμα διαβρώνει το λαϊκό εισόδημα κ.λπ. Με αυτό το πρίσμα μπορεί συνεπώς να γίνει εύκολα κατανοητό γιατί η επεκτατική πολιτική - που κατά βάση είναι ιστορικά περισσότερο συνδεμένη με τη σοσιαλδημοκρατία και την επικαλείται κατά κόρον ο ΣΥΡΙΖΑ - δεν είναι περισσότερο φιλολαϊκή απ' την περιοριστική πολιτική, αλλά επιδεινώνει την κατάσταση των εργαζομένων, απλά με διαφορετικό τρόπο.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ