Με ξεκάθαρο το ταξικό πρόσημο των νέων αντιλαϊκών μέτρων και των αναδιαρθρώσεων που κρίνονται αναγκαίες για την ανάκαμψη του εγχώριου κεφαλαίου, εξελίσσονται τα παζάρια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με το «κουαρτέτο», τα υψηλόβαθμα κλιμάκια του οποίου επανέρχονται στην Αθήνα, στις αρχές αυτής της βδομάδας.

Ουσιαστικά αυτό που η κυβέρνηση έχει βαφτίσει «ουδέτερο δημοσιονομικό πακέτο» συντίθεται από τα μέτρα ενίσχυσης της φοροληστείας απέναντι στο λαϊκό εισόδημα, από τη νέα κατακρεούργηση των ήδη καταβαλλόμενων συντάξεων κ.ά., σε συνδυασμό με τις λεγόμενες «αντισταθμιστικές παρεμβάσεις», που θα αφορούν πρώτα και κύρια σε φοροελαφρύνσεις επί των επιχειρηματικών κερδών, σε μειώσεις ασφαλιστικών εισφορών που καταβάλλει η εργοδοσία και σε μέτρα ενίσχυσης της «ανταγωνιστικότητας» του κεφαλαίου.

«Τα κύρια εκκρεμή ζητήματα συμπεριλαμβάνουν τη μεσοπρόθεσμη δημοσιονομική στρατηγική (2018 και μετά) καθώς και τις μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας».

Στα ζητήματα αυτά εστιάζει η επίσημη ανακοίνωση του Γιούρογκρουπ της 20ής Φλεβάρη, καταγράφοντας τη «συμφωνία επί της αρχής» που επιτεύχθηκε με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Βέβαια, πρόκειται για τη βάση εκκίνησης των αντιλαϊκών παζαριών που ξεκινούν στην Αθήνα, με άξονα την κάλυψη των λεγόμενων «δημοσιονομικών κενών» και για την περίοδο που θα ακολουθήσει, μετά την προγραμματιζόμενη τυπική λήξη του τρέχοντος μνημονίου.

Η «συμφωνία επί της αρχής» προβλέπει:

Την άμεση νομοθέτηση των αντιλαϊκών μέτρων που θα εφαρμόζονται μετά το 2018, και τα οποία, λίγες μέρες νωρίτερα, εμφανίζονταν από την κυβέρνηση ως «κόκκινη γραμμή».

Η «μεσοπρόθεσμη δημοσιονομική στρατηγική» για το «2018 και μετά» προϋποθέτει τη συμφωνία γύρω από το ύψος των δημοσιονομικών κενών, τα οποία θα καλυφθούν από τα νέα αντιλαϊκά μέτρα.

Με βάση τα παζάρια που βρίσκονται σε εξέλιξη, προβλέπονται μέτρα της τάξης του 1,5% - 1,7% του παραγόμενου ΑΕΠ. Σε αυτήν την περίπτωση, το νέο αντιλαϊκό πακέτο θα ξεκινά από τα 2,8 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση και βέβαια θα έρθει να προστεθεί σε ολόκληρη τη γκάμα των προηγουμένων μέτρων, ανεξάρτητα από την όποια έκβαση του ΑΕΠ και των στόχων για τα πρωτογενή πλεονάσματα.

Σε ό,τι αφορά το χρονοδιάγραμμα της εφαρμογής, η ανακοίνωση του Γιούρογκρουπ κάνει λόγο για το «2018 και μετά», δηλαδή ορθάνοιχτο είναι το ενδεχόμενο κάποια από αυτά να ισχύσουν από την επόμενη χρονιά.

«Δεδομένη» είναι η παραπέρα σύνθλιψη του αφορολόγητου ορίου, που ισχύει για μισθωτούς, συνταξιούχους και αγρότες, μέτρο που βέβαια θα εφαρμόζεται ανεξάρτητα από την επίτευξη των στόχων για τα πρωτογενή πλεονάσματα.

Σε «εκκρεμότητα» είναι το ύψος της καρατόμησης, που αναμένεται να «κλειδώσει» στις συνεννοήσεις με τα κλιμάκια του κουαρτέτου στην Αθήνα.

Για παράδειγμα, ένα από τα αντιλαϊκά σενάρια προβλέπει τη συρρίκνωσή του σε εισοδήματα 6.000 ευρώ το χρόνο. Αυτό θα σημάνει την επιβολή φόρων ακόμα και σε εισοδήματα της τάξης των 428 ευρώ το μήνα στον ιδιωτικό τομέα (14 μισθοί).

Η αντιλαϊκή επίθεση έχει συνέχεια στην παραπέρα καρατόμηση και των σημερινών, ήδη αποδιδόμενων συντάξεων, η οποία, σύμφωνα με τα αντιλαϊκά σενάρια, αναμένεται να ξεπεράσει το 1,4 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση, αντίστοιχα δηλαδή με την απογείωση της φοροληστείας.

Γίνεται φανερό ότι ο λεγόμενος «επανυπολογισμός» όλων των καταβαλλόμενων συντάξεων που προέβλεπε ο νόμος ήταν το υπόβαθρο για να προχωρήσει ο νέος γύρος πετσοκόμματος των συνταξιούχων.

Σε κάθε περίπτωση, η αφαίμαξη των χαμηλοσυνταξιούχων, πέρα από τις ονομαστικές μειώσεις, θα συμπληρώνεται και από την πλευρά της φοροληστείας, λόγω της καρατόμησης και του αφορολόγητου ορίου.

Την ίδια ώρα, η συγκυβέρνηση επιχειρεί να σηκώσει το ζήτημα των «αντισταθμιστικών» μέτρων, μέσω των οποίων ισχυρίζεται ότι θα... απαλύνει ή ακόμα και θα αναπληρώσει τα νέα πλήγματα στα λαϊκά στρώματα.

Η εν λόγω δυνατότητα βέβαια έχει ως απαραίτητους όρους και τις παρακάτω σωρευτικές προϋποθέσεις:

-- Την επίτευξη των στόχων για τα πρωτογενή πλεονάσματα, που βέβαια στηρίζονται αποκλειστικά και μόνο στη διαρκή κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής.

-- Η πιθανή υπεραπόδοση θα αποδίδεται σε «αναπτυξιακές» παρεμβάσεις, κυρίως δηλαδή σε απευθείας παρεμβάσεις ενίσχυσης του κεφαλαίου, μετά από συμφωνία με τους «θεσμούς» του κουαρτέτου και για την περίοδο μετά το 2018.

Θυμίζουμε ότι η πρόσφατη έκθεση του ΔΝΤ σε συνδυασμό με τα μέτρα της αντιλαϊκής πολιτικής προτείνει τρανταχτές μειώσεις σε ό,τι αφορά τη φορολογία επί των επιχειρηματικών κερδών, μέχρι και κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες, προκειμένου να τονωθούν οι επενδύσεις. Επίσης, την επαναφορά του υψηλού συντελεστή ΦΠΑ στα αμέσως προηγούμενα επίπεδα (23% από 24% σήμερα), καθώς και τη μείωση των συντελεστών στη φορολογία φυσικών προσώπων ειδικά στα μεγάλα εισοδήματα, ως αποτέλεσμα της συρρίκνωσης του αφορολόγητου ορίου.

Ερωτήματα ανακύπτουν γύρω και από τους όρους τυχόν χρηματοδότησης εγχώριων επιχειρήσεων από την Παγκόσμια Τράπεζα, μετά την «άτυπη» κυβερνητική ενημέρωση της περασμένης Δευτέρας, με αφορμή τη συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ, όπου γινόταν λόγος για ένα πρόγραμμα χρηματοδότησης ύψους 3 δισ. ευρώ και μάλιστα με τη δημιουργία «τουλάχιστον» 100.000 θέσεων εργασίας.

Για να φανεί το μέγεθος της απάτης και της καλλιέργειας ψεύτικων ελπίδων, αξίζει να σημειωθεί ότι όπως αποτυπώνεται στην αιτιολογική έκθεση του «αναπτυξιακού» νόμου που έφερε πέρυσι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, «αθροιστικά οι τρεις τελευταίοι αναπτυξιακοί νόμοι» (σ.σ. δηλαδή το 1998, το 2004 και το 2011) σε ορίζοντα 18ετίας, και μάλιστα εν μέσω μεγάλων ρυθμών καπιταλιστικής ανάπτυξης για μια δεκαετία, απέβλεπαν σε περίπου 75.000 νέες θέσεις εργασίας...

Από την πλευρά του, ο επίτροπος Οικονομικών της ΕΕ, Π. Μοσκοβισί, σημείωσε πως «μπορεί να είναι ένα δάνειο της Παγκόσμιας Τράπεζας ή άλλοι πόροι, κάτι λιγότερο δαπανηρό». Σύμφωνα με πληροφορίες, η εν λόγω χρηματοδότηση εξετάζεται να φορτωθεί στο ελληνικό κρατικό χρέος, γεγονός βέβαια που δείχνει να προβληματίζει τους δανειστές. Ο ίδιος σημείωσε ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι έτοιμη να παρέμβει προκειμένου να υποστηρίξει ένα πρόγραμμα «ενεργών πολιτικών» για την απασχόληση, που παραπέμπει στα γνωστά προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας και «ξεσκαρταρίσματος» εργασιακών δικαιωμάτων.

Η συμφωνία στο τελευταίο Γιούρογκρουπ αποτελεί τη συνέχεια προηγούμενων αποφάσεων και συμφωνιών, οι οποίες επίσης βρίσκονται σε φάση εξειδίκευσης. Ετσι, οι στόχοι για τα «πλεονάσματα» συμφωνήθηκε να παραμείνουν στο 3,5% του ΑΕΠ για τη «βραχυπρόθεσμη περίοδο» μετά το 2018. Σε αυτήν τη φάση, τα αντιλαϊκά παζάρια εστιάζουν στον ακριβή προσδιορισμό της «βραχυπρόθεσμης περιόδου», που φαίνεται να κλειδώνει με 5ετή ορίζοντα, μέχρι και το 2023.

Την ίδια ώρα, τα αντιλαϊκά παζάρια διενεργούνται σε καθεστώς εμπιστευτικότητας, ενώ, όπως αποκάλυψε την Πέμπτη ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ, «πολύ πρόσφατα» η επικεφαλής του Ταμείου, Κρ. Λαγκάρντ, είχε τηλεφωνική συνομιλία με τον Αλ. Τσίπρα, με τον οποίο συζήτησαν για τη διαδικασία των διαπραγματεύσεων. Από την πλευρά του ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Στ. Μνούτσιν, τονίζει ότι τα «οικονομικά προβλήματα της Ελλάδας είναι αποκλειστικά πρόβλημα της Ευρώπης».

Παράλληλα, ο επικεφαλής του ευρωπαϊκού τμήματος του ΔΝΤ, Π. Τόμσεν, και άλλα στελέχη του ιμπεριαλιστικού Οργανισμού, σε νέα παρέμβαση επισημαίνουν χαρακτηριστικά ότι για ένα κρατικό χρέος «μη βιώσιμο» υπάρχουν περιπτώσεις όπου ο «καταλυτικός ρόλος του Ταμείου για σκληρή δημοσιονομική προσαρμογή και οικονομική στήριξη δεν αρκεί», και ακόμα ότι η «αβεβαιότητα από ένα ανεπίλυτο πρόβλημα χρέους αποθαρρύνει τις επενδύσεις και μπορεί να υποσκάψει την ανάκαμψη, άρα και την επιτυχία του προγράμματος».