«Ποτέ μετά τη μεταπολίτευση μια κυβέρνηση δεν είχε την ξεκάθαρη στήριξη της αξιωματικής αντιπολίτευσης να παρουσιάσει σχέδιο εξόδου από την κρίση και να το στηρίξουμε». Η φράση αυτή του πρώην προέδρου της Βουλής και κορυφαίου στελέχους της ΝΔ Δ. Σιούφα αποδίδει με σαφήνεια την «αντιπολιτευτική» τακτική της συναίνεσης στην κυβερνητική πολιτική που εφαρμόζει η ηγεσία της ΝΔ.

Με λόγια και έργα κάνει ό,τι μπορεί για να στηρίξει τα νέα αντιλαϊκά - αντεργατικά μέτρα που έχουν δρομολογηθεί και να ανοίξει δρόμο για τις αντιδραστικές «δομικές αλλαγές», την κατεδάφιση δηλαδή των εργατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων που έχουν αποφασιστεί σε επίπεδο της ΕΕ στο όνομα της εξόδου από την κρίση.

Το πνεύμα συναίνεσης στην νέα αντιλαϊκή επίθεση ήταν διάχυτο στις ομιλίες των στελεχών της ΝΔ κατά τη διάρκεια της συζήτησης του προϋπολογισμού. Δεν προσφέρουν μόνο την κατάλληλη επιχειρηματολογία για να πείσουν ότι τα νέα αντιλαϊκά μέτρα είναι αναγκαία - πάντα από τη σκοπιά των συμφερόντων του κεφαλαίου - αλλά υπογραμμίζουν ιδιαίτερα τον επείγοντα χαρακτήρα, πιέζοντας να ληφθούν εδώ και τώρα.

Υιοθετούν και αναπαράγουν τη γνωστή κινδυνολογία των «διεθνών οίκων αξιολόγησης» και των αφεντικών τους, των διεθνών χρηματοπιστωτικών κολοσσών, περί απειλής χρεοκοπίας της χώρας, κ.ο.κ. Επιπλέον και αναμασάνε το γνωστό ιδεολόγημα ότι δηλαδή είναι «εθνικό θέμα», για να δικαιολογήσουν τη στήριξη σκληρών αντιλαϊκών μέτρων.

Από τη θέση του κόμματος της κατ' ευφημισμόν «αξιωματικής αντιπολίτευσης», διατυμπανίζει ότι «η κοινωνία είναι έτοιμη για θυσίες», παρουσιάζοντας σκόπιμα τη δική της στρατηγική συναίνεση σαν συναίνεση των «θυμάτων» της κρίσης, των εργαζόμενων δηλαδή και του λαού.

Η ΝΔ δε βάζει πλάτες μόνο σε ιδεολογικό και επικοινωνιακό επίπεδο, αλλά πιέζει διαρκώς την κυβέρνηση να παίρνει συγκεκριμένα μέτρα, διαβεβαιώνοντας εκ των προτέρων ότι θα τα ψηφίσει. «Το έχουμε αποδείξει ήδη αυτό, όταν έχουν ψηφιστεί στη Βουλή 4 νομοσχέδια, εκ των οποίων τα 2 εμείς τα υπερψηφίσαμε, που σημαίνει ότι υπερψηφίζουμε όλες τις προτάσεις της κυβέρνησης», καυχήθηκε ο γγ της ΚΟ της ΝΔ Γ. Τραγάκης, καλώντας την κυβέρνηση «να γίνει πιο τολμηρή σε ό,τι αφορά τα μέτρα».

Η ηγεσία της ΝΔ καλωσόρισε και τις εξαγγελίες του Γ. Λοβέρδου για το ξεθεμελίωμα της Κοινωνικής Ασφάλισης, μέσω της απαλλαγής των εργοδοτών και του κράτους από τις εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία. «Δε θα λειτουργήσουμε όπως το ΠΑΣΟΚ ένα χρόνο πριν, όταν στο αντίστοιχο κάλεσμα της ΝΔ για διάλογο και συναίνεση, υποστήριζαν ότι συναίνεση ίσον συνενοχή», δήλωσε με ανωτερότητα ο αρμόδιος τομεάρχης Ι. Βρούτσης. Είχε προηγηθεί βέβαια ο Αντ. Σαμαράς που από το βήμα του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου είχε καλέσει την κυβέρνηση να απαλλάξει τις επιχειρήσεις από τις εργοδοτικές εισφορές, αλλά και από τα φορολογικά και άλλα βάρη.

Επιπλέον, η διαφωνία και αντίθεση του προέδρου της ΝΔ στην επερχόμενη φοροεπιδρομή, αποσκοπεί ακριβώς στο να ορθώσει ασπίδα προστασίας στις επιχειρήσεις από τυχόν αύξηση των φορολογικών συντελεστών ή έκτακτων φόρων ή όποιων άλλων μέτρων ακούστηκαν (αλλά ήδη «ξεχάστηκαν»), προκειμένου να διασωθούν τα προσχήματα περί «κοινωνικής δικαιοσύνης».

Η Ρηγίλλης εμφανίζεται πανέτοιμη να προσφέρει συναίνεση σε όλο το μήκος του αντιλαϊκού μετώπου, πιέζοντας την κυβέρνηση να οργανώσει το σχετικό «διάλογο» που θα διευκολύνει να εκφραστεί η δικομματική συναίνεση για το σύνολο της αντιδραστικής «ατζέντας»: Τόσο για τα μέτρα άμεσης απόδοσης, όπως πάγωμα μισθών και συντάξεων, απαλλαγή επιχειρήσεων από όλα τα «κρατικά βάρη», όσο και στις «μεταρρυθμίσεις» σε Παιδεία και Υγεία, τη στήριξη των μονοπωλιακών ομίλων ειδικά σε τουρισμό και ναυτιλία, την ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας» στη γεωργία και την κτηνοτροφία.

Η «κριτική» που ασκεί η ΝΔ επικεντρώνεται στην «καθυστέρηση» και την «αναποφασιστικότητα» της κυβέρνησης, στην οποία άλλωστε αποδίδει την «ιερή οργή» των ξένων αγορών, με προφανή στόχο το ανέβασμα της ταχύτητας στην αντιλαϊκή επέλαση.

Με λίγα λόγια, η εικόνα που έχει δημιουργήσει η ηγεσία της ΝΔ είναι ότι βρίσκεται σε μια «ευγενή άμιλλα», ακριβέστερα σε σκληρό ανταγωνισμό με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για το ποιος από τους δύο θα μπει μπροστά και θα ξεχωρίσει για να υλοποιηθεί το «σχέδιο εξόδου από την κρίση» που φορτώνει τα βάρη στις πλάτες του εργαζόμενου λαού και στόχο έχει, με μέτρα μόνιμου χαρακτήρα, να επαναφέρει το κεφάλαιο σε τροχιά υπερκερδοφορίας.

Στην πραγματικότητα, πιο έντονα απ' ό,τι στο παρελθόν, λειτουργεί έστω άτυπα ο «μεγάλος συνασπισμός εξουσίας», που αναλαμβάνει να περάσει τα νέα αντιλαϊκά - αντεργατικά μέτρα, όπως έχει συμβεί σε πολλές χώρες - μέλη της ΕΕ, παίρνοντας μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμα και τη μορφή της συγκυβέρνησης. Από την άποψη αυτή δεν είναι τυχαίο ότι η έμπρακτη συναίνεση μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων στην επιβολή των νέων αντιλαϊκών μέτρων τίθεται ως προϋπόθεση από τους ξένους οίκους αξιολόγησης για να βελτιώσουν τη «βαθμολογία» τους, όσον αφορά την «πιστοληπτική ικανότητα» της χώρας.

Απέναντι όμως στο «συνασπισμό εξουσίας ΠΑΣΟΚ - ΝΔ» η εργατική τάξη, όπως κατέδειξε η απεργία στις 17 του μήνα, μόνη διέξοδο έχει να οργανώσει την αντεπίθεσή της για να μην πληρώσει ο λαός την κρίση, για να ανατραπεί η αντιλαϊκή πολιτική.