Ολοκληρώνεται σήμερα άλλη μια άσκηση των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων («ΝΗΡΗΙΣ 2017») με συμμετοχή μονάδων του ΝΑΤΟ και του Ισραήλ, στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή της Κρήτης, πάνω σε σενάρια που αντανακλούν κλιμάκωση ενδοαστικών ανταγωνισμών για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών και διαύλων.

Δεν περνά απαρατήρητο ότι, σε άλλη μια επίδοση διαπιστευτηρίων της κυβέρνησης προς ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, η άσκηση ξεκίνησε επισήμως ανήμερα της επετείου του Πολυτεχνείου, την προηγούμενη Παρασκευή, 17/11. Ούτε βέβαια περνά απαρατήρητο και το αντικείμενο της άσκησης, που, όπως αναφέρεται αρμοδίως, σχεδιάσθηκε από το Πολεμικό Ναυτικό (ΠΝ) προς «εξάσκηση σε διαδικασίες τόσο επί των κλασικών μορφών πολέμου όσο και επί των σύγχρονων μορφών απειλών, σε θέματα θαλάσσιας ασφαλείας και σε επιχειρήσεις εκκένωσης περιοχής άμαχου πληθυσμού, προσομοιάζοντας ένα ρεαλιστικό περιβάλλον εκπαίδευσης και απειλών».

Αλλωστε, κομμάτια της άσκησης εμπεριείχαν και προστασία ενεργειακών οδών και υποδομών, ενώ το βασικό σενάριο προέβλεπε «αντιμετώπιση θρησκευτικής τρομοκρατικής οργάνωσης που προσπαθεί να προμηθευτεί και όπλα μαζικής καταστροφής». Διόλου τυχαία, την άσκηση ενδιαφέρθηκαν να παρακολουθήσουν από κοντά η πρέσβειρα της Βρετανίας, οι ακόλουθοι Αμυνας Βρετανίας, Ισραήλ και Ιταλίας και παρατηρητές από την Αίγυπτο. Στα τεχνικά στοιχεία η άσκηση είχε δραστηριότητες εν όρμω, στη Ναυτική Βάση Σούδας, και εν πλω, στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή Κρητικού και Νότιου Αιγαίου Πελάγους.

Σε μια από τις τελικές φάσεις της, χτες, στο Μάλεμε, όπου στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ναζί εισβολείς, Γερμανοί αλεξιπτωτιστές, αντιμετωπίστηκαν ηρωικά από τον κρητικό λαό, Αμερικανοί και Βρετανοί κομάντος εκτέλεσαν αποβατικές ενέργειες και κατάληψη του ιστορικού αεροδρομίου για να κάνουν από εκεί εκκένωση πληθυσμού που κινδυνεύει... από τους «τρομοκράτες».

Το ΠΝ συμμετείχε στην άσκηση με φρεγάτες, ελικόπτερα, υποβρύχια, πυραυλάκατους, άλλα πλοία και υποβρύχιους καταστροφείς. Επιπρόσθετα, συμμετείχαν πεζοναύτες και αλεξιπτωτιστές, καθώς και αεροσκάφη της Πολεμικής Αεροπορίας. Από πλευράς ΝΑΤΟ συμμετείχε η αρμάδα SNMG-2 (επιχειρεί στην Ανατολική Μεσόγειο με επίκεντρο το Αιγαίο) με το βρετανικό πλοίο αμφίβιων δυνάμεων «HMS OCEAN» (ελικοπτεροφόρο, το μεγαλύτερο πλοίο του βρετανικού στόλου και ναυαρχίδα της ΝΑΤΟικής αρμάδας), με μεικτή ομάδα 300 πεζοναυτών από ΗΠΑ και Βρετανία.

Το ελικοπτεροφόρο ήταν πριν στη Τουρκία και μετά την Κρήτη θα πάει στο Ισραήλ, δείχνοντας στην πράξη πως οι ΝΑΤΟικοί έχουν το Αιγαίο ορμητήριο για την ευρύτερη περιοχή. Μετείχαν και μονάδες έτερης ΝΑΤΟικής αρμάδας, της SNMCMG-2, πλοία από Βρετανία, Ιταλία, Ελλάδα, Τουρκία και Βουλγαρία όπως και μονάδες του ΠΝ του Ισραήλ. «Μια σημαντική συγκέντρωση δυνάμεων», όπως αναφέρουν αρμόδιοι αξιωματικοί στο ΓΕΝ.

Αξίζει πάντως να καταγραφεί το έντονο βρετανικό ενδιαφέρον για την περιοχή. Χαρακτηριστικά, Βρετανός αξιωματικός στο περιθώριο της άσκησης εξηγούσε τη σημασία της Σούδας ως εξής: «Βρίσκεται σε εξαιρετική στρατηγική θέση, βόρεια των λιβυκών ακτών, κοντά στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα. Ταυτόχρονα, έχει αναδειχτεί σε "one stop shop", που, εκτός από υπηρεσίες υποστήριξης, παρέχει επίσης δυνατότητες εκπαίδευσης εν όρμω αλλά και σε ένα ευρύτερο απαιτητικό γεωγραφικό ανάγλυφο. Γι' αυτό και την έχουμε επισκεφτεί 6 φορές φέτος ως Ναυτικό και θα συνεχίσουμε...».

Δεν περνάει απαρατήρητο πως οι Βρετανοί έχουν φροντίσει να αναλάβουν αυτήν την περίοδο τη διοίκηση και των δύο προαναφερόμενων αρμάδων του ΝΑΤΟ. Οπως χαρακτηριστικά σχολίαζαν Ελληνες αξιωματικοί, «αυτοί παλαιότερα ήταν σε πόστα σε στρατηγεία, αλλά τώρα τελευταία βγήκαν θάλασσα...». «Και ποιος δεν βγήκε;», παρατηρούν άλλοι, παραπέμποντας στην έντονη δραστηριότητα Γάλλων, Κινέζων και Ρώσων, για τους οποίους λένε ότι είχαν πριν μια «βασούλα» στη Συρία ενώ τώρα «έχουν πατήσει γερά το πόδι τους».

Η ελληνική πλευρά είναι μέχρι τα μπούνια χωμένη στα παραπάνω, καλλιεργώντας κάθε είδους «συνεργασίες», που δεν αναπτύσσονται επί κενού πεδίου, αλλά στο έδαφος όξυνσης των ανταγωνισμών, που έχουν ανάψει το φιτίλι όχι μόνο στη Συρία αλλά το απλώνουν και παραπέρα.

Αλλωστε, διπλωματικές πηγές από το Ισραήλ, αναπαράγοντας το αφήγημα της κυβέρνησής τους, χαρακτηρίζουν την κατάσταση στον Λίβανο «πολύ επικίνδυνη», λόγω παρέμβασης, όπως υποστηρίζουν, του Ιράν και της «Χεζμπολάχ». Κάνουν, δε, και μια εκτίμηση ότι «κάποια στιγμή, σύντομα, θα ξεσπάσει κρίση, και αυτήν τη φορά θα είναι κάτι πολύ πιο έντονο, γιατί η ισραηλινή κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να στείλει στρατεύματα» («boots on the ground», όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν) στο έδαφος του Λιβάνου. Αυτήν την πρόθεση της ισραηλινής κυβέρνησης επιβεβαιώνουν και στρατιωτικοί παράγοντες στην Αθήνα λέγοντας ότι «στο Τελ Αβίβ είναι πολύ ανήσυχοι από τη δραστηριοποίηση του Ιράν στον Λίβανο».

Η Ελλάδα εμπλέκεται άμεσα σε αυτές και άλλες επικίνδυνες εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή, τόσο λόγω της συμμετοχής της στο ΝΑΤΟ, και μάλιστα σε μια κομβική γεωστρατηγικά θέση για τους σχεδιασμούς του, όσο και λόγω ακριβώς των ιδιαίτερων σχέσεων που αναπτύσσει με το Ισραήλ. Διόλου τυχαία, ο ίδιος ο υπουργός Αμυνας του Ισραήλ, Αβ. Λίμπερμαν, σε επίσημη επίσκεψή του πρόσφατα στην Αθήνα, ευχαρίστησε δημόσια την ελληνική πλευρά για τη συμμετοχή της (με πολεμικό πλοίο) στη θαλάσσια δύναμη «Unifil», που στο όνομα απαγόρευσης επανεξοπλισμού της «Χεζμπολάχ» εκτελεί περιπολίες στο θαλάσσιο και εναέριο χώρο έξω από τα χωρικά ύδατα του Λιβάνου.

Επιπλέον, στις διμερείς επαφές, έγινε αναφορά τόσο στην άσκηση της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας «Ηνίοχος», όπου καλείται να συμμετάσχει για εκπαίδευση η ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία (ΠΑ), όπως και στην «Blue Flag», που διοργανώνει η ισραηλινή ΠΑ και στην οποία συμμετέχει με αεροσκάφη, πιλότους και τεχνικούς η ελληνική ΠΑ. Ασκήσεις που, όπως και η «Νηρηίς», προετοιμάζουν τις ισραηλινές Ενοπλες Δυνάμεις για «παν ενδεχόμενο» και πάνω στα πιο σύνθετα σενάρια αντιπαράθεσης.

Στο περιθώριο, τέλος, της άσκησης επιβεβαιώθηκε από διάφορες πλευρές η προσπάθεια της ελληνικής κυβέρνησης, για λογαριασμό της «γεωστρατηγικής αναβάθμισης» του κεφαλαίου, να αναλάβει επικίνδυνους ρόλους, όπως π.χ. αυτόν του συνδέσμου μεταξύ Ισραήλ και Αιγύπτου, ή «βοηθώντας» ΕΕ και ΝΑΤΟ ώστε η Αίγυπτος να παίξει το σταθεροποιητικό της ρόλο, λειτουργώντας ως ΝΑΤΟικός δίαυλος με αραβικές χώρες και τη Ρωσία κ.ο.κ.