ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 25 Νοέμβρη 2007
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Ο ... αντιδεξιός ΣΥΝ

Πολιτική υπέρ των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων σημαίνει να αντιπαλεύεις επί της ουσίας το δικομματισμό και τα οικονομικά του στηρίγματα. Σημαίνει, δηλαδή, να μη στρέφεσαι κατά της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, απλώς και μόνο επειδή έχουν μεγάλα εκλογικά ποσοστά, αλλά να στρέφεσαι εναντίον τους, επειδή έχουν βαθύτατα αντιλαϊκή πολιτική, επειδή είναι κόμματα του κεφαλαίου.

Ταυτόχρονα, μια τέτοια πολιτική σε οδηγεί να πολεμάς και κάθε άλλη μορφή κυριαρχίας του αστικού πολιτικού συστήματος, πέρα από το δικομματισμό. Να αντιπαλεύεις, δηλαδή, την ενδεχόμενη «νέα» μορφή που μπορεί αυτό να πάρει: Το διπολισμό. Μια τέτοια πολιτική, ωστόσο, σημαίνει και να προβάλλεις και να διεκδικείς στόχους πάλης που επιβεβαιώνουν ότι αντιπαλεύεις τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ επί της ουσίας, καλώντας την ίδια στιγμή τους εργαζόμενους να εγκαταλείψουν και τους δύο. Να τους εγκαταλείψουν και να στρατευτούν στον αγώνα για απόκρουση της νέας αντιλαϊκής καταιγίδας και για αντεπίθεση, με στόχο τελικά την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής.

Οταν, λοιπόν, ένα κόμμα υποστηρίζει ότι μάχεται την αντιλαϊκή πολιτική και ότι έφθασε το τέλος του δικομματισμού, αλλά την ίδια στιγμή δεν κάνει τίποτα από όσα προαναφέρθηκαν, τότε σημαίνει ότι αυτό το κόμμα δεν είναι μόνο ασυνεπές, δεν πατάει μόνο σε δυο βάρκες, αλλά και ότι έχει άλλους στόχους. Αυτό ακριβώς συμβαίνει με τον ΣΥΝ, που έχει επιδοθεί σε έναν αντιδεξιό αγώνα.

Παρ' όλα αυτά, όταν το ΚΚΕ έκανε κριτική στην ηγεσία του ΣΥΝ και κατά την προεκλογική περίοδο, ότι δε στρέφεται κατά της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αλλά μόνο κατά της ΝΔ (κι αυτό επιδερμικά), άρα ότι δεν πολεμά το δικομματισμό, δεχόταν την «απάντηση» ότι συκοφαντεί τον ΣΥΝ! Οταν, όμως, τελείωσαν οι εκλογές, τότε ηγετικά στελέχη του χαιρέτισαν δημόσια την «έξυπνη» τακτική του ΣΥΝ, όπως διαβάζουμε στην «Αυγή» της Κυριακής 7 Οκτώβρη 2007, όπου στέλεχός του γράφει:

«Ευτυχώς που δεν κρατήσαμε το γενικόλογο αντιδικομματικό λόγο των ίσων αποστάσεων από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, που πρόβλεπαν τα επίσημα κείμενα του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ, και μπορέσαμε έτσι, χτυπώντας την κυβέρνηση της δεξιάς, να πείσουμε ψηφοφόρους από το ΠΑΣΟΚ κυρίως. Κάποιοι επιμέναμε σ' αυτό και στα τρεισήμισι χρόνια κυβέρνησης της ΝΔ. Η συμβολή του Αλ. Αλαβάνου σ' αυτό το πετυχημένο (όπως αποδείχτηκε) προεκλογικό προφίλ ήταν πολύ σημαντική»!

Επαίρονται και από πάνω, που δεν εφάρμοσαν τις αποφάσεις τους!...

Κατά τα άλλα, συνεχίζουν να θριαμβολογούν για το δικομματισμό που φοράει πιζάμες, γιατί βρίσκεται στο νοσοκομείο!... Επιβεβαιώνουν και έτσι ότι είναι υπέρ του διπολισμού, γι' αυτό και δεν μπορούν (ούτε θέλουν) να κάνουν αγώνα κατά του δικομματισμού. Αυτό υποκρύπτει και έναν ακόμη στόχο: Να ροκανίζεται το ΠΑΣΟΚ σε όφελος του ΣΥΝ, μέσα από την αντιδεξιά πάλη. Ετσι ώστε να μαζέψουν (αυτό ελπίζουν...) περισσότερη προίκα, για να «παίξουν» από καλύτερες θέσεις στα κεντροαριστερά σενάρια.

Υποστηρίζουν, βεβαίως, ότι θέλουν να πιέσουν το ΠΑΣΟΚ, για να το υποχρεώσουν σε φιλολαϊκή αλλαγή γραμμής!

1. Τι κόμμα θεωρεί ο ΣΥΝ ότι είναι το ΠΑΣΟΚ; Της πλουτοκρατίας, ή όχι; Αν και γενικώς αποφεύγει τη χρήση τέτοιων όρων (πλουτοκρατία, κεφάλαιο κ.λπ.), διότι τους θεωρεί ξεπερασμένους, σε κάθε περίπτωση οφείλει να πει, τι κόμμα θεωρεί ότι είναι το ΠΑΣΟΚ. Και δε μιλάμε για την εργατική και λαϊκή εκλογική βάση του, αλλά για το ΠΑΣΟΚ, γι' αυτούς δηλαδή που διαμορφώνουν και εφαρμόζουν την πολιτική του γραμμή.

2. Θεωρεί η ηγεσία του ΣΥΝ ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί να αλλάξει και να γίνει φιλολαϊκό κόμμα; Αν ναι, πώς; Με την ισχυροποίηση του ΣΥΝ σε βάρος του ΠΑΣΟΚ; Μα το ΠΑΣΟΚ δεν άλλαξε προς θετική κατεύθυνση, έχοντας υποστεί δύο συνεχόμενες εκλογικές ήττες και συνεχιζόμενη φθορά. Γιατί θα το υποχρεώσει ο ΣΥΝ να κάνει εκείνο που δεν πέτυχαν να κάνουν οι χαμένοι ψηφοφόροι του; Το Σοσιαλιστικό Κόμμα Γαλλίας έχει υποστεί πανωλεθρίες, ενώ παραμένει βουτηγμένο σε αγιάτρευτη κρίση. Γιατί δεν αλλάζει; Και αν το ΠΑΣΟΚ μπορεί να αλλάξει, γιατί δεν μπορεί και η ΝΔ; Οφείλουν και σε αυτό απάντηση. Οι διαφορές ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ως προς την ιστορική τους προέλευση, δεν αλλάζουν σε τίποτα το γεγονός ότι υπάρχει ταύτιση και των δύο στη στρατηγική, ότι είναι κόμματα του κεφαλαίου.

3. Αν κάνουμε λάθος και η θέση - άποψη του ΣΥΝ είναι διαφορετική, προς τι τότε η πρότασή του των 3 σημείων στο ΠΑΣΟΚ για κοινή δράση; Μήπως επειδή δεν κυβερνά το ΠΑΣΟΚ; Δεν κυβερνά, αλλά έχει συγκεκριμένη πολιτική γραμμή και διεκδικεί την κυβερνητική εξουσία. Και επί της ουσίας στηρίζει την πολιτική της ΝΔ, η οποία συνεχίζει και αυτήν την τετραετία την πολιτική της προηγούμενης και του ΠΑΣΟΚ. Ο νόμος Ρέππα, για παράδειγμα, ζει και βασιλεύει και εφαρμόζεται. Το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ δεν ψηφίζει στη Βουλή τα νομοσχέδια της ΝΔ, δε λέει τίποτα από μόνο του. Και η ΝΔ ως αντιπολίτευση καταψήφιζε όλα τα νομοσχέδια του ΠΑΣΟΚ, αλλά ως κυβέρνηση τα εφαρμόζει...

Ενα κόμμα, λοιπόν, όπως ο ΣΥΝ, που δε θέλει να αντιπαλέψει το δικομματισμό, δεν είναι σε θέση εξ αντικειμένου να κάνει και ουσιαστική αντιπολίτευση στην κυβέρνηση της ΝΔ.

Ωστόσο, ο ΣΥΝ υποστηρίζει ότι είναι η αντιπολίτευση στην κυβερνητική πολιτική! Κατά μια ...περίεργη σύμπτωση το ίδιο λέει και η εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ» (23/11/2007) στο πρώτο θέμα: «Για την ώρα τα σκήπτρα της αξιωματικής αντιπολίτευσης παίρνει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέκος Αλαβάνος»!

Από ποιες θέσεις ασκεί αντιπολίτευση τέτοια, που τον ... καθιέρωσαν (!) ως την αξιωματική αντιπολίτευση; Μήπως από τις θέσεις του Μάαστριχτ, που ψήφισε μαζί με τη ΝΔ και με το ΠΑΣΟΚ; Μήπως από τη θέση του για τη «Λευκή Βίβλο», που την είχε χαρακτηρίσει «ούτε μαύρη, ούτε άσπρη»; Μήπως από το γεγονός ότι στη ΓΣΕΕ και στην ΑΔΕΔΥ οι εκπρόσωποί του στήριξαν και τον «κοινωνικό διάλογο» και τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και κατήγγειλαν ως δογματικό το ΚΚΕ, που έλεγε (και λέει) «ούτε μία μετοχή στους ιδιώτες»;

Αυτές οι αναδιαρθρώσεις υλοποιούνται εδώ και χρόνια. Και ο ΣΥΝ, έχοντας στηρίξει την πηγή τους, διαμαρτύρεται τώρα για κάποιες από τις συνέπειες αυτών των αναδιαρθρώσεων! Και ο σκύλος να είναι χορτάτος και η πίτα να μένει άθικτη!...

Ο ΣΥΝ είναι κόμμα της αντιπολίτευσης στη Βουλή. Κόμματα της αντιπολίτευσης είναι και το ΠΑΣΟΚ και ο ΛΑ.Ο.Σ. Αλλά ούτε αυτά, ούτε ο ίδιος κάνουν αντιπολίτευση στην αντιλαϊκή πολιτική, στην πολιτική του κεφαλαίου.

Η πλουτοκρατία δε φοβάται την πολιτική του ΣΥΝ. Δυσφορεί, βεβαίως, όταν ο ΣΥΝ (εξαναγκάζεται λόγω ΚΚΕ, να) κάνει κάποιους ελιγμούς που η πλουτοκρατία δε θα τους ήθελε, όπως η αποχώρησή του από το «διάλογο». Αλλά δεν τον φοβάται. Και όχι μόνο δεν τον φοβάται, αλλά και γνωρίζει καλά ότι ο ΣΥΝ, με την πολιτική που έχει, είναι χρήσιμος, αν μπορέσει να γίνει ένα πιο ισχυρό ανάχωμα στη ριζοσπαστικοποίηση των λαϊκών μαζών. Εκτός των άλλων, αποτελεί εγγύηση γι' αυτό και η πείρα του κεφαλαίου από την πολιτική του «Ευρωπαϊκού Αριστερού Κόμματος», του οποίου ο ΣΥΝ είναι μέλος... Το εγγυάται η θέση του (μέσα σε πολλές παρόμοιες) υπέρ της συνύπαρξης του ιδιωτικού και του κρατικού τομέα στην Παιδεία, στην Υγεία και αλλού.

Εξ άλλου, και ο ίδιος ο ΣΥΝ δε μένει άπρακτος. Στην ΚΕΔΚΕ οι εκπρόσωποί του ψήφισαν υπέρ του «Καποδίστρια 2», μαζί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Ψήφισαν, δηλαδή, υπέρ της παραπέρα εμπορευματοποίησης της Παιδείας και της Πρόνοιας, υπέρ της νέας μεγάλης ταξικής διαφοροποίησης της Παιδείας. Κατά τα άλλα, υπερμάχονται του άρθρου 16, που «κατοχυρώνει» το δημόσιο χαρακτήρα της Παιδείας! Αυτός είναι ο ΣΥΝ...

Στην περίοδο που βρισκόμαστε συντελούνται θετικές διεργασίες στη συνείδηση εργατικών και λαϊκών δυνάμεων. Αυτές ακριβώς τις διεργασίες θέλει ο δικομματισμός να αναχαιτίσει. Εδώ ο ΣΥΝ βάζει χείρα βοηθείας: Οι φωνασκίες του για ένταση των αγώνων έχουν τόση αξία, όση και των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ.


Του
Μάκη ΜΑΪΛΗ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ