«Η μακροχρόνια οικονομική ανάπτυξη και το αποτέλεσμα θα εξαρτηθούν σε μεγάλο βαθμό από το αν η Ελλάδα διατηρήσει εποικοδομητική σχέση με τα θεσμικά όργανα, με βάση τη διαρκή τήρηση των μεταρρυθμιστικών της δεσμεύσεων». Αυτό σημειώνεται μεταξύ άλλων σε έγγραφο του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ΕSM) που διαβιβάστηκε στη γερμανική Βουλή, με φόντο την προβλεπόμενη έγκριση της απόφασης για την πρόωρη αποπληρωμή τμήματος των δανείων του ελληνικού κράτους στο ΔΝΤ.

Σύμφωνα με τον ESM, «η προτεινόμενη πρόωρη αποπληρωμή του ΔΝΤ θα έχει σημαντική θετική επίδραση στα δημοσιονομικά της χώρας», ενώ ταυτόχρονα, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, η διατήρηση του δανείου που θα απομείνει προς εξόφληση θα διασφαλίσει την παραμονή του ΔΝΤ στο πλαίσιο της «μεταπρογραμματικής περιόδου» μέχρι τον Ιούνη του 2024.

Παράλληλα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναμένεται να δημοσιοποιήσει στις 20 Νοέμβρη την «έκθεση αξιολόγησης», όπου σύμφωνα με πληροφορίες θα περιέχεται και η νέα «ανάλυση βιωσιμότητας» του ελληνικού κρατικού χρέους, με ορίζοντα βέβαια το έτος 2060. Σε αυτήν τη βάση αναμένεται να ξεκινήσουν τα αντιλαϊκά παζάρια για το ύψος των «πλεονασμάτων» από τον κρατικό προϋπολογισμό της μεθεπόμενης χρονιάς (2021), με στόχο βέβαια την απελευθέρωση «δημοσιονομικού χώρου» για νέες παρεμβάσεις στον άξονα της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων.

Στο μεταξύ, συνάντηση με εκπροσώπους της Ελληνικής Ενωσης Τραπεζών είχε χτες στο Μέγαρο Μαξίμου ο Κυρ. Μητσοτάκης, με αντικείμενο τις νέες κρατικές εγγυήσεις στους τραπεζικούς ομίλους και τις υπόλοιπες «διευκολύνσεις» προκειμένου αυτοί να ξεφορτωθούν τα «κόκκινα» δάνεια.

Στο πλαίσιο αυτό, συζητήθηκε το σχέδιο «Ηρακλής», με την κυβέρνηση να λέει ότι αποτελεί σημαντικό βήμα για την επίτευξη του στόχου μείωσης των «κόκκινων» δανείων σε μονοψήφιο ποσοστό μέχρι το 2022, «γεγονός που θα βελτιώσει σημαντικά τους ισολογισμούς των τραπεζών και θα επιτρέψει τη χρηματοδότηση της ελληνικής οικονομίας», με νέο γύρο φτηνού δανεισμού στους επιχειρηματικούς ομίλους.

Παράλληλα, ο υπουργός Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρας παρουσίασε την «ολοκληρωμένη στρατηγική για τη διαχείριση του ιδιωτικού χρέους», με «ενοποίηση των διάσπαρτων μηχανισμών και εργαλείων», που σηματοδοτεί ακόμα μεγαλύτερη ένταση των εκβιασμών και πλειστηριασμών στα λαϊκά σπίτια.

Σε αυτό το φόντο συζητήθηκε και ό,τι έχει απομείνει από το πλαίσιο «προστασίας της πρώτης κατοικίας», που βαίνει προς πλήρη κατάργηση σε λίγους μήνες, με την κυβέρνηση, κρύβοντας την «ψιλή κρησάρα» από την οποία δεν μπορούν έτσι κι αλλιώς να περάσουν τα λαϊκά νοικοκυριά, να κάνει προκλητικά λόγο για «ανάγκη να υπάρξει καλύτερη ενημέρωση, ώστε να προχωρήσουν περισσότεροι πολίτες σε ρύθμιση» και να προσέλθουν στο ταμείο των τραπεζών.

Στο τραπέζι της συζήτησης τέθηκαν επίσης ζητήματα που αφορούν την πρόσβαση των τραπεζών σε φθηνότερη χρηματοδότηση και πώς η κυβέρνηση μπορεί να βοηθήσει σε αυτό, καθώς και η ανάγκη διοχέτευσης δανείων σε προγράμματα της «πράσινης οικονομίας».

Κατόπιν όλων αυτών, η κυβέρνηση ΝΔ επιχείρησε να δημιουργήσει εντυπώσεις λέγοντας πως ο πρωθυπουργός κάλεσε τους τραπεζίτες να ανακαλέσουν τις νέες προκλητικές αυξήσεις που ανακοίνωσαν σε σειρά υπηρεσιών. Οι τραπεζίτες απλά «δεσμεύτηκαν» να «επανεξετάσουν» τις αυξήσεις, εστιάζοντας στις χρεώσεις σε περιοχές όπου υπάρχει ένα μόνο ΑΤΜ...

Την ίδια ώρα, ρυθμό ανάκαμψης στο εύρος 2,3% - 2,5% «βλέπει» για το 2020 το Ιδρυμα Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ), ως αποτέλεσμα - όπως επισημαίνει - της μεγαλύτερης επενδυτικής δραστηριότητας, των φοροελαφρύνσεων στις επιχειρήσεις και των ιδιωτικοποιήσεων, καθώς και της αναμενόμενης περαιτέρω ανόδου των εξαγωγών.

Η πρόβλεψη του ΙΟΒΕ διαμορφώνεται σε χαμηλότερο επίπεδο σε σχέση με την πρόβλεψη στο προσχέδιο κρατικού προϋπολογισμού (2,8%), ενώ σε κάθε περίπτωση η ανάκαμψη των εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων έρχεται να πατήσει στο έδαφος των αντιλαϊκών παρεμβάσεων.

Μεταξύ άλλων η «τριμηνιαία έκθεση» του ΙΟΒΕ εστιάζει στα παρακάτω:

«H μείωση της φορολογίας θα πρέπει να συνοδευτεί με ταυτόχρονη ουσιαστική προσπάθεια εξορθολογισμού και συγκράτησης των δημοσίων δαπανών σε μόνιμη βάση», καθώς, όπως ισχυρίζονται, «όσες φορές επιχειρήθηκε η μείωση των φόρων χωρίς ταυτόχρονη συγκράτηση των δαπανών, τα ελλείμματα ξέφυγαν και απείλησαν τη σταθερότητα της οικονομίας», δείχνοντας προς την κατεύθυνση της μονιμοποίησης των περικοπών ακόμα και για στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες, ως την άλλη πλευρά του νομίσματος των φοροαπαλλαγών και προνομίων στο κεφάλαιο.

Εξάλλου, ειδικά για το φορολογικό σύστημα επισημαίνεται πως «η μείωση των συντελεστών συνολικά επιδρά φυσικά ευεργετικά στις καταναλωτικές και επενδυτικές αποφάσεις», ενώ παράλληλα «η διεύρυνση της φορολογικής βάσης αποτελεί κεντρική προϋπόθεση για τη βελτίωση της δομής του νέου συστήματος φορολόγησης των νοικοκυριών και επιχειρήσεων».

Τέλος, σε ό,τι αφορά τις «μακροοικονομικές ανισορροπίες» στην ελληνική οικονομία, εκτός από το υπέρογκο κρατικό χρέος αναφέρονται τα «βαρίδια» που αφορούν τις οφειλές των φορολογουμένων προς την εφορία, προς τα ασφαλιστικά ταμεία, προς τη ΔΕΗ κ.λπ., και τα οποία ανέρχονται σχεδόν στο 80% του ΑΕΠ, ενώ μαζί με τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια υπερβαίνουν κατά πολύ το ΑΕΠ της χώρας.